Δεν θυμάμαι ποια ήταν η
προηγούμενη φορά που είχε τόσο ενδιαφέρον αυτό που εξελισσόταν στον
Παναθηναϊκό, η δουλειά που γινόταν από προπονητή και τεχνικό επιτελείο.
Και είναι βέβαιο ότι κανείς πρέπει να γυρίσει πολύ πολύ πίσω, πάνω από
δεκαετία, για να βρει μια αντίστοιχη, τόσο ενδιαφέρουσα δουλειά. Διότι
ναι, μπορεί να υπήρξαν στο πρόσφατο παρελθόν πολύ καλύτερες,
ποιοτικότερες, αποτελεσματικότερες εκδόσεις του Παναθηναϊκού συγκριτικά
με τη σημερινή, αλλά υπήρχε χαοτική διαφορά ανάμεσα στην χρηματιστηριακή
αξία των προηγούμενων εκδόσεων συγκριτικά με την σημερινή, που είναι
μακράν της δεύτερης η πιο φτηνή - σε κόστος σχηματισμού ρόστερ - ομάδα
που έχει εμφανίσει το Τριφύλλι στην σύγχρονη ιστορία του.
Εχει σκαμπανεβάσματα η απόδοση του Παναθηναϊκού. Θα ήταν όμως αφύσικο να μην είχε υπό τις δεδομένες συνθήκες που δημιουργήθηκε. Οχι μόνο επειδή οι ποδοσφαιριστές που χρησιμοποιούνται είναι νεόφερτοι, δηλαδή επειδή η ανακαίνιση του ρόστερ ήταν ριζική, αλλά και επειδή στην ενδεκάδα του βρίσκονται διαρκώς πρωτόπειροι ή με μικρή εμπειρία ποδοσφαιριστές. Και στον πάγκο ένας πρωτόπειρος προπονητής.
Στη διάρκεια των τελευταίων μηνών, όσο εξελίσσεται το πρωτάθλημα, έχω ρωτήσει δεκάδες ποδοσφαιριστές και προπονητές, τους έχω ζητήσει να κρίνουν αυτό που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός και να το συγκρίνουν με αυτό που 4-5 μήνες πίσω περίμεναν ότι θα παρακολουθήσουν, τον καιρό που μάθαιναν ποιος είναι ο προπονητής, ποιος ο τεχνικός διευθυντής, ποιοι οι συνεργάτες τους και ποιοι οι ποδοσφαιριστές που θα παίξουν σε αυτή τη σεζόν με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Στην συντριπτική, για να μην πω την απόλυτη, πλειοψηφία τους, οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου αντιλαμβάνονται την πορεία και την εικόνα που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός ως μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Τέτοια είναι.
Στην πρώτη σκέψη, βλέπεις αυτό που κάνει, την πορεία που διαγράφει ο Παναθηναϊκός και την εικόνα του στα παιχνίδια και, καταγράφοντας τη στιγμή, λες ότι είναι κρίμα που δεν έχει την οικονομική άνεση για να ενισχυθεί ποιοτικά επαρκώς τον Ιανουάριο ώστε να πατήσει γκάζι, να σπριντάρει και να πιέσει περισσότερο τον ΠΑΟΚ και τις υπόλοιπες διεκδικήτριες του δεύτερου εισιτηρίου για το Champions League. Στην δεύτερη σκέψη όμως λες ότι πιθανόν και να λειτουργήσει, στον συγκεκριμένο τομέα, υπέρ του Παναθηναϊκού η έλλειψη του χρήματος που θα αγόραζε έτοιμες λύσεις. Διότι θα ελλόχευε ο κίνδυνος να χάσει η διοίκηση τον δρόμο της, να αλλάξει στρατηγική και να τρέξει στις βιτρίνες να αγοράσει παίκτες των εφημερίδων, της κερκίδας, βάζοντας συγχρόνως την πίεση στον Αναστασίου να τους χρησιμοποιήσει.
Προφανώς και θέλει ποιοτική ενίσχυση, ειδικά σε εμπειρία και προσωπικότητα, ο Παναθηναϊκός για να γίνει καλύτερος. Ομως θέλει ακριβώς αυτό και όχι μια αλόγιστη σπατάλη σε ψώνια που θα τα έκανε μόνο και μόνο για να αλλάξει την ψυχολογία του και να δείξει στην κοινωνία της αγοράς, του ποδοσφαίρου και των οπαδών του ότι είναι ξανά οικονομικά δυνατός. Κι αν ήταν να διαλέξει ανάμεσα στην αλόγιστη σπατάλη σε αμφίβολες επώνυμες μάρκες του ποδοσφαίρου και στην επιμονή, την εξέλιξη, την στήριξη και την ανάδειξη νεαρών παικτών, το συμφέρον του Παναθηναϊκού θα έκανε προφανώς την δεύτερη επιλογή. Κι ας είναι μακρύτερος αυτός ο δρόμος, κι ας είναι μεγαλύτερη η απόσταση που έχει να διανύσει μέχρι να φτάσει στην εποχή της αποτελεσματικότητας, της σταθερότητας, της απαίτησης για πρωταθλητισμό και ευρωπαϊκές διακρίσεις.
Εχει σκαμπανεβάσματα η απόδοση του Παναθηναϊκού. Θα ήταν όμως αφύσικο να μην είχε υπό τις δεδομένες συνθήκες που δημιουργήθηκε. Οχι μόνο επειδή οι ποδοσφαιριστές που χρησιμοποιούνται είναι νεόφερτοι, δηλαδή επειδή η ανακαίνιση του ρόστερ ήταν ριζική, αλλά και επειδή στην ενδεκάδα του βρίσκονται διαρκώς πρωτόπειροι ή με μικρή εμπειρία ποδοσφαιριστές. Και στον πάγκο ένας πρωτόπειρος προπονητής.
Στη διάρκεια των τελευταίων μηνών, όσο εξελίσσεται το πρωτάθλημα, έχω ρωτήσει δεκάδες ποδοσφαιριστές και προπονητές, τους έχω ζητήσει να κρίνουν αυτό που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός και να το συγκρίνουν με αυτό που 4-5 μήνες πίσω περίμεναν ότι θα παρακολουθήσουν, τον καιρό που μάθαιναν ποιος είναι ο προπονητής, ποιος ο τεχνικός διευθυντής, ποιοι οι συνεργάτες τους και ποιοι οι ποδοσφαιριστές που θα παίξουν σε αυτή τη σεζόν με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Στην συντριπτική, για να μην πω την απόλυτη, πλειοψηφία τους, οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου αντιλαμβάνονται την πορεία και την εικόνα που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός ως μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Τέτοια είναι.
Στην πρώτη σκέψη, βλέπεις αυτό που κάνει, την πορεία που διαγράφει ο Παναθηναϊκός και την εικόνα του στα παιχνίδια και, καταγράφοντας τη στιγμή, λες ότι είναι κρίμα που δεν έχει την οικονομική άνεση για να ενισχυθεί ποιοτικά επαρκώς τον Ιανουάριο ώστε να πατήσει γκάζι, να σπριντάρει και να πιέσει περισσότερο τον ΠΑΟΚ και τις υπόλοιπες διεκδικήτριες του δεύτερου εισιτηρίου για το Champions League. Στην δεύτερη σκέψη όμως λες ότι πιθανόν και να λειτουργήσει, στον συγκεκριμένο τομέα, υπέρ του Παναθηναϊκού η έλλειψη του χρήματος που θα αγόραζε έτοιμες λύσεις. Διότι θα ελλόχευε ο κίνδυνος να χάσει η διοίκηση τον δρόμο της, να αλλάξει στρατηγική και να τρέξει στις βιτρίνες να αγοράσει παίκτες των εφημερίδων, της κερκίδας, βάζοντας συγχρόνως την πίεση στον Αναστασίου να τους χρησιμοποιήσει.
Προφανώς και θέλει ποιοτική ενίσχυση, ειδικά σε εμπειρία και προσωπικότητα, ο Παναθηναϊκός για να γίνει καλύτερος. Ομως θέλει ακριβώς αυτό και όχι μια αλόγιστη σπατάλη σε ψώνια που θα τα έκανε μόνο και μόνο για να αλλάξει την ψυχολογία του και να δείξει στην κοινωνία της αγοράς, του ποδοσφαίρου και των οπαδών του ότι είναι ξανά οικονομικά δυνατός. Κι αν ήταν να διαλέξει ανάμεσα στην αλόγιστη σπατάλη σε αμφίβολες επώνυμες μάρκες του ποδοσφαίρου και στην επιμονή, την εξέλιξη, την στήριξη και την ανάδειξη νεαρών παικτών, το συμφέρον του Παναθηναϊκού θα έκανε προφανώς την δεύτερη επιλογή. Κι ας είναι μακρύτερος αυτός ο δρόμος, κι ας είναι μεγαλύτερη η απόσταση που έχει να διανύσει μέχρι να φτάσει στην εποχή της αποτελεσματικότητας, της σταθερότητας, της απαίτησης για πρωταθλητισμό και ευρωπαϊκές διακρίσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου