Ο Θανάσης Ασπρούλιας γράφει στο blog του στο gazzetta.gr για το... τρικ του Τζέισον Κιντ στον αγώνα των Νετς με τους Λέικερς.
Αντέγραψε ο Τζέισον Κιντ το τρικ με την Κόκα Κόλα και το περίφημο hit
me; Ηταν μία πράξη ευφυίας ή βλακείας; Κι αν ήταν ευφυίας; Γιατι ήταν;
Κι αν ήταν ανοησίας; Γιατί δεν ήταν; Μήπως επειδή δεν ήταν ο πρώτος που
τη σκαρφίστηκε; Τα αμερικάνικα δίκτυα έπηξαν από αναφορές σχετικά με την
μοναδικότητα της ιδέας του Τζέισον Κιντ. Οι αρχειολάγνοι έσπευσαν να
θυμηθούν περιπτώσεις παρόμοιες με αυτή του κόουτς των Νετς. Και η φαιά
ουσία καταναλώνεται όχι για να αξιολογηθεί η ομολογουμένως unique σκέψη
του πολυμήχανου κόουτς, αλλά για την ισοπέδωσή της με συγκριτικό μέγεθος
τη συχνότητα της επανάληψης.
¨ Εχω κλέψει κινήσεις από όλους του μεγάλους παίκτες. Προσπαθώ να κάνω
περήφανους όλους αυτούς που έπαιζαν πριν από εμένα. επειδή πιστεύω ότι
έμαθα πολλά από αυτούς. Ολα γίνονται στο όνομα του παιχνιδιού. Το
παιχνίδι είναι πολύ μεγαλύτερο από εμένα¨- Κόμπι Μπράιαντ
Αν νομίζετε ότι θα προσπαθήσω να υπερασπιστώ τον Κιντ για κάτι ευφυές
που έπραξε, αλλά υλοποίησε με τον πιο ανόητο τρόπο, είστε γελασμένοι.
Επίσης αν νομίζετε ότι αυτό το κείμενο είναι αθλητικού περιεχομένου,
ατενίστε την πάνω αριστερά γωνία της οθόνης σας, στοχεύστε με το ποντίκι
σας το σύμβολο του back στον browser που χρησιμοποιείτε κι έχε γεια.
¨Ξεκίνα να αντιγράφεις όσα αγαπάς. Αντίγραψε, αντίγραψε, αντίγραψε. Οταν
τελειώσεις την αντιγραφή θα έχει βρει τον εαυτό σου΄¨- Γιότζι Γιαμαμότο
Η υπόθεση της Κόκα Κόλα και του Τζέισον Κιντ που διέταξε τον παίκτη του
να το χτυπήσει για να διαχυθούν τα παγάκια στο παρκέ για να κερδίσει
χρόνο, κρύβει ένα πολύ πιο μεγάλο τοπίο, από αυτό που (αφελώς κατά τη
γνώμη μου) ατενίζουμε σε πρώτο πλάνο. Ηταν μάγκας ο Κιντ; Και πόσο
μάγκας ήταν από τη στιγμή που δεν ήταν ο πρώτος που σκαρφίστηκε ένα
κόλπο για να κοροϊδέψει τον αντίπαλο και τους διαιτητές; Αν αυτό έχει
σημασία για εσάς, σας καλώ να κοιτάξετε τη γενικότερη εικόνα, την οποία
βεβαίως συναντώ (και με εκφράζει απόλυτα) στο βιβλίο που διαβάζω αυτές
τις ημέρες με τιτλο ¨¨Κλέψε σαν καλλιτέχνης¨ του Οστιν Κλίον, που
κυκλοφορεί και στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Key Books.
Αντέγραψε ο Κιντ; Ναι! Νομίζω ότι παραδέχτηκε και ο ίδιος. Ακόμα κι αν
δε το ομολόγησε ο ίδιος, όλοι γνωρίζουμε πως... Πράγματι, δεν ήταν ο
πρώτος. Στο μυαλό πολλών, είμαι σίγουρος (έστω κι αν οι ίδιοι δεν το
παραδέχονται) πως φώλιασε η σκέψη... ¨Μα πόσο μαλάκας μπορεί να είσαι
βρε αγόρι μου. Οχι μόνο κάνει κάτι που δε σου ανήκει ως ιδέα, αλλά
αποτυγχάνεις κιόλας¨.
¨Οι μόνοι καριόληδες στον κύκλο μου είναι άνθρωποι από τους οποίους μπορώ να μάθω¨ - Κουέστλαβ
Ο Τζέισον Κιντ αντέγραψε λοιπόν. Με κακέκτυπο φωτοαντίγραφο. Με γελοίο
αποτέλεσμα. Κρίνουμε την αντιγραφή, ή το αποτέλεσμα; Αποφασίστε! Και
πείτε την αλήθεια στον εαυτό σας. Μια αλήθεια που έχει πολύ μεγαλύτερο
πεδίο στοχασμού από το αν ο Κιντ έγινε μαλάκας ή όχι.
Η Ελλάδα είναι μία χώρα όπου συναντάς: Α) Ανθρώπους που προσπαθούν να
μιμηθούν τον απέναντι με μοναδικό στόχο να του κλέψουν τον πελάτη κι όχι
να δημιουργήσουν έναν νέο
Β) Αυτούς που για μία ζωή είναι βουτηγμένοι μέσα στις σκέψεις τους,
πιστοί ακόλουθοι ενός ονείρου, ή μίας φιλοδοξίας, τα οποία
καταρρίπτονται όμως καθημερινά στον δισταγμό και την μισαλλοδοξία και
τον αυτοπεριορισμό που ανεπαίσθητα, ή συνειδητά τους υποβάλλει η
ματαιοδοξία της ανακάλυψης κάτι νέου. Κάτι πρωτότυπου. Κάτι μοναδικού.
Γ) Κι αυτούς που κλέβουν αδιακρίτως, ζωγραφίζοντας όμως τη λεία τους με
νέα χρώματα, καινούριες ιδέες και πάνω σε μία διαφορετική διάσταση.
¨Μη φοβάσαι ότι ο κόσμος θα σου κλέψει τις ιδέες. Αν οι ιδέες σου είναι
καλές, πρέπει να τις βάλεις στο στόμα όλων¨ ¨ - Χάουαρντ Αϊκεν
Η αγαπημένη συνήθεια του Ελληνα δεν είναι η προσωπική ανέλιξη. Είναι ο
θάνατος της κατσίκας του διπλανού. Και η ισοπέδωση των προσπαθειών του,
η καβαράθρωσή τους, η γελοιοποίησή τους, να αποκτήσει ακόμα μια
κατσίκα. Δε σε νοιάζει αν εσύ έχεις. Ούτε αν θα αποκτήσεις. Σε νοιάζει ο
θάνατος του ζωντανού που έχει ο διπλανός. Ως εκ τούτου, ο Κιντ δε ειναι
γάτος διότι προσπάθησε να κάνει κάτι ξεχωριστό. Είναι αστείος και
μαλάκας διότι απέτυχε σε έναν δρόμο που είχαν χαράξει κάποιοι άλλοι στο
παρελθόν. Και.... ¨Πάρε κι ένα πρόστιμο 50 χιλιάρικα στο κεφάλι για να
κάνεις τον πονηρό¨. Κατ επέκταση στην Ελλάδα του σήμερα, δεν μας
απασχολεί η προσωπική ανάπτυξη, αλλά η αποτυχία του διπλανού. Κι όσοι
δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, είναι πλέον διστακτικοί, διότι
κρίνουν ότι η σκέψη τους... ¨Ελα μωρέ, ποια ιδέα έχω... Υπάρχουν
χιλιάδες άνθρωποι που έχουν κάνει αυτό που θέλω να κάνω κι εγώ¨ ή ¨ Μα
καλά, γύρω μας βλέπουμε τόσους λεφτάδες. Αυτοί δηλαδοί μαλάκες ειναι και
δεν έχουν κάτι αντίστοιχο; Εγώ ειμαι ο πονηρός;¨.
¨Η μόνη τέχνη που θα μελετήσω ποτέ, ειναι αυτή από την οποία θα προσπαθήσω να κλέψω¨ - Ντέιβιντ Μπόουι
Το εγχειριδιο δράσης που απευθύνεται αποκλειστικά σε ανθρώπους
διστακτικούς, ανοργάνωτους, αλλά στην ψυχή των οποίων ριζώνει η κρυφή ή
φανερή φιλοδοξία, το ΄Κλέψε σαν καλλιτέχνης¨ (Key Books) ειναι ένα
ψυχαναλυτικό αριστούργημα που με τον πιο εύκολο τρόπο σε προκαλει να
συστηθείς με τον εαυτό σου και τις ιδέες του, για τις οποίες πρέπει να
είσαι περήφανος, μα και στις οποίες πρέπει να είσαι πιστός. Στη ζωή όπως
γράφει μετά από χρόνια ερευνας ο Οστιν Κλιον, δεν υπάρχει πρωτοτυπία
πια και όπως γράφει ο Τζοναθαν Λέθεμ... ¨Οσοι μιλούν για πρωτοτυπία απλά
δεν γνωριζουν τις αναφορές και τις πρωτότυπες πηγές του θέματος που
αβίαστα χαρακτηρίσουν πρωτότυπο¨.
¨Αν απελευθερωθούμε απο το βάρος της πρωτοτυπίας θα σταματήσουμε να
προσπαθούμε να φτιάξουμε κάτι από το τίποτα και θα αγκαλιάσουμε τις
επιρροές μας αντι να τις σπρώχνουμε μακριά μας¨
Σας καλώ να διαβάσετε το ¨Κλέψε σαν καλλιτέχνης΄ διότι μπορεί να
συναντήσετε και μία διαφορετική διάσταση της έννοιας ¨κλοπή πνεύματος ή
ιδεών¨. Κι επίσης μπορεί να πιστέψετε εν τέλει ότι ο Τζέισον Κιντ,
μπορεί να έγινε μαλάκας που έκλεψε προς στιγμήν μία ιδέα, αλλά κάνοντας
αυτή την απίστευτη παπαριά με την Κόκα Κόλα, στο μέλλον οι ¨κλοπές
του θα είναι πολύ πιο προσεγμένες κι επιτυχημένες. Διότι θα προσπαθήσει
να πάρει μία ιδέα και να την κάνει δική του με τον τρόπο του. Κι αυτό
είναι που πρέπει να συμβαίνει, όχι στον αθλητισμό, αλλά σε ολόκληρη τη
ζωή μας. Να έχουμε εμφανείς επιρροές από το διπλανό μας με στόχο να
προωθήσουμε μία ιδέα ένα βήμα πιο μακριά. Κι όχι να την αντιγράψουμε σε
φωτοτυπικό με τελειωμένο toner.
Υ.Γ. Είμαι χαρούμενος που όταν ξεκινούσε η MVPublications με τον
Βασίλη, συναντήσαμε ανθρώπους, που προσπάθησαν να μας αποτρέψουν. Και οι
περισσότεροι συμφωνούσαν ότι δεν πρέπει να προχωρήσουμε. Είμαι ακόμα
πιο χαρούμενος, διότι δεν τους ακούσαμε.
Υ.Γ1. Προφανώς κάναμε και θα κάνουμε στην πορεία ακόμα περισσότερα λάθη.
Το σίγουρο είναι ότι δεν μετανιώσαμε ποτέ για το γεγονός ότι κλέψαμε
την ιδέα των αθλητικών αυτοβιογραφιών από το εξωτερικό, για το γεγονός
ότι κλέβουμε καθημερινά ιδέες για την ποιότητα, το ύφος, ή το βάρου του
χαρτιού, τον τύπο των εξωφύλλων, αλλά η δουλειά μας δε μοιάζει σε τίποτα
με αυτές από τις οποίες κλέβουμε.
Υ.Γ.2 Στον Βασίλη και τον Βλάση, της Κey Books, εύχομαι κάθε επιτυχία
στον εκδοτικό χώρο. Είμαι σίγουρος ότι η τεράστια καριέρα που έκαναν στα
περιοδικά θα τους βοηθήσει ώστε να φέρουν στην Ελλάδα και να προσφέρουν
στο αναγνωστικό κοινό, αριστουργήματα.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου