Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014

Δεν είναι Σπανούλης ο Καλάθης!!

Ο Γ. Κογκαλίδης εξηγεί γιατί δεν πρέπει να πανηγυρίζουμε για μία νίκη κόντρα σε μια παρηκμασμένη ομάδα. ΠΟΙΟΙ είναι οι ανόητοι φίλαθλοι που βρέθηκαν χθες στο ΟΑΚΑ; Η εικόνα της Εθνικής στο φιλικό κόντρα στην Τουρκία ήταν βελτιωμένη. Αυτό είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού, αφήστε που καταγράφηκε και αριθμητικά, καθώς οι 56 πόντοι στο παθητικό είναι ένα …παράσημο. Η συμμετοχή των Καλάθη-Πρίντεζη βοηθά στο να γεμίσει η φαρέτρα τού Φώτη Κατσικάρη, αλλά …ως εδώ.
Επειδή είμαστε λαός που επιλέγει να κινείται σε ακραίες συναισθηματικές καταστάσεις, που επιλέγει ως ψυχοτρόπα τον υπέρμετρο ενθουσιασμό ή τη βύθιση στην απογοήτευση, ας πάμε κόντρα στο ρεύμα και ας συγκρατηθούμε.
Κατ΄ αρχάς η Τουρκία ήταν "απρόσφορο μέσο". Δεν θα ψέξω την ΕΟΚ για την επιλογή αντιπάλου, αφού -ένεκα της καθυστέρησης με τη wild card- οι περισσότερες ομάδες είχαν κλείσει φιλικά προετοιμασίας (εξ ου και η μη διεξαγωγή του τουρνουά "Ακρόπολις"), αλλά ας μην την κάνουμε και σημείο αναφοράς.
Μια ομάδα που έχει χάσει τα 7/8 φιλικά που έχει δώσει, με παίκτες παρακμασμένους (Τουντσερί, Σαβάς, Γκιονλούμ, Αρσλάν), προερχόμενους από ένα πρωτάθλημα το οποίο έχει ως κύριο χαρακτηριστικό του την απουσία αξιόπιστων γηγενών παικτών, δεν μπορεί να καθορίσει τον βαθμό της δικής μας βελτίωσης. Η αξία του ηττημένου εθίστε να προσδιορίζει τη σημασία της νίκης… Αν προκειμένω, η Τουρκία έχει περιορισμένη μπασκετική αξία.
Οι 56 πόντοι μαρτυρούν αποτελεσματική αμυντική λειτουργία, όμως από την άλλη οι περισσότεροι μπήκαν από το ζωγραφιστό, αναδεικνύοντας την αδυναμία των σέντερ μας να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τους επιτιθεμένους ψηλούς. Υπήρχαν στιγμές που ένιωθα πως δεν …κόβαμε ούτε με …δυο βαλέδες από χέρι.
Ο Νικ Καλάθης είναι δημιουργικότατος, πιέζει στην μπάλα, έχει καλή νοοτροπία, έχει εικόνες, αλλά παραμένει διστακτικός στην επίθεση, με αδυναμία στο μακρινό σουτ. Δείχνει εξαιρετικά στοιχεία (δεν τον μάθαμε χθες), αλλά είναι λάθος να σκεφτεί κάποιος ότι μπορεί να φορέσει τα παπούτσια του Βασίλη Σπανούλη, τα οποία κανείς εκ των παρόντων δεν μπορεί να βάλει, γιατί δεν του κάνουν.
Για ομάδες επιπέδου Τουρκίας η συνολική παραγωγικότητα φτάνει και περισσεύει, προκειμένου για το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μόνο που, στη δεύτερη φάση, μάλλον θα βρούμε ισχυρότερο της Τουρκίας αντίπαλο, γι΄ αυτό καλό είναι να μην ενθουσιαζόμαστε και να μην υπερβάλλουμε, έστω κι αν αυτό είναι κόντρα στη φύση μας.
Αξιολογώντας θετικά (θετικότατα) τη δουλειά του προπονητικού τιμ, επιμένω στην αρχική μου άποψη, ότι αυτή η ομάδα έχει ταβάνι και δη όχι ιδιαιτέρως υψηλό.
Υ.Γ.: Οι ελάχιστοι ανόητοι που επέλεξαν να αποδοκιμάσουν τον εθνικό ύμνο της Τουρκίας, απλά δεν έχουν θέση στο μπάσκετ. Το χειροκρότημα όλων των φιλάθλων ήταν η καλύτερη απάντηση.
Πηγή: sportdog.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: