Στην Ευρώπη ξεχώριζε σαν τη μύγα μες το γάλα. Στον Παναθηναϊκό έκανε μεγάλες εμφανίσεις, παρότι αναγκαζόταν να ζει στη «σκιά» του απόλυτου ηγέτη και σημείου αναφοράς του εξάστερου, Δημήτρη Διαμαντίδη. Όμως, τα κατάφερνε να συνυπάρχει μαζί του, δημιουργώντας δίδυμο εκρηκτικό.
Ο «χωρισμός» τους; Οδυνηρός για τον Παναθηναϊκό και ουσιαστικά κατέβασε τον πήχη. Τέτοιο γκαρντ δεν βρίσκεις. Καλό στο «πέντε εναντίον πέντε» και ικανό να αλλάξει τη μοίρα ενός αγώνα, αν ανοίξει ο ρυθμός και παίξει στο τρανζίσιον.
Στην άμυνα, τα γοργά του πόδια και τα μακριά του άκρα τον μετατρέπουν σε «εφιάλτη» για οιονδήποτε αντίπαλο. Το είχε νιώσει στο… πετσί του προ τριετίας ο μεγάλος Καταλανός αρχισκόρερ Χουάν Κάρλος Ναβάρο στην προημιτελική σειρά του Παναθηναϊκού με την Μπαρτσελόνα.
Μέσω της Λοκομοτίβ Κούμπαν ο ρόλος του έγινε ακόμα πιο ηγετικός και απέδειξε πως μπορεί να ζει με τον εαυτό του σε πρώτο πλάνο, κι όχι δίπλα στις πλάτες του Διαμαντίδη. Η χρονιά του στη Ρωσία και το Eurocup… ονειρεμένη, μέχρι που εμφανίστηκε το απόλυτο όνειρο. Αυτό του ΝΒΑ. Ο στόχος του από τότε που αγωνιζόταν στο κολέγιο με τους Φλόριντα Γκέιτορς.
Η Μέμφις Γκρίζλις του έδωσαν το εισιτήριο για τον μαγικό κόσμο. Το πέρασμα ξανά στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού ιδιαίτερα απαιτητικό. Αυτή την φορά ερχόταν στις ΗΠΑ για μεγάλα πράγματα. Ο πολλά υποσχόμενος έφηβος είχε δώσει τη σκυτάλη σε έναν άντρα καλά προετοιμασμένο και κυριολεκτικά έτοιμο για όλα.
Η ρούκι σεζόν του «διπρόσωπη», χωρίς να φταίει ιδιαίτερα ο ίδιος. Όταν έχεις μπροστά σου τον Μάικ Κόνλεϊ τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα. Ωστόσο, ο Νικ δεν δημιούργησε γκρίνιες, ούτε ζήτησε ανταλλαγή. Περίμενε με σκυμμένο το κεφάλι, μέχρι που ήρθε ο τραυματισμός του Κόνλεϊ.
Από bench warmer, ο Νικ έγινε starting PG σε μια από τις καλύτερες ομάδες στη δυτική περιφέρεια του ΝΒΑ. Ίσως και ο ίδιος να μην ήξερε τι μπορούσε να κάνει. Σύντομα ήρθε η «έκρηξη». Με εμφανίσεις επιπέδου all star player. Σχεδόν σε κάθε ματς 15+ πόντους, 5+ ασίστ κι άλλα τόσα ριμπάουντ. Ο Καλάθης είχε κάνει το επόμενο βήμα, όμως λογάριαζε χωρίς τον ξενοδόχο.
Η επάνοδος του Κόνλεϊ τον ξανάφερε στον πάγκο. Στη συνέχεια ήρθε και η… κεραμίδα. Τιμωρία για χρήση απαγορευμένης ουσίας. Έχασε μέρος της σεζόν και των πλέι οφ, καθώς και κάποια φιλικά της Εθνικής μας. Το καλοκαίρι «φλέρταρε» έντονα με την επιστροφή του στην Ευρώπη για χατίρι του Παναθηναϊκού. Φάνηκε πως σχεδόν είχαν συμφωνήσει, όμως οι Γκρίζλις δεν του έκαναν τη χάρη.
Τον κράτησαν σχεδόν «με το έτσι θέλω» στο Μέμφις και ο ρόλος του δεν άλλαξε και ούτε έχει αλλάξει μέχρι σήμερα: ολιγόλεπτη συμμετοχή, για να παίρνει ανάσες ο Μάικ Κόνλεϊ. Διόλου κολακευτικό για τον Νικ Καλάθη, ο οποίος έχει δείξει πως αξίζει κάτι καλύτερο.
Νομίζουμε πως το ΝΒΑ έχει χώρο για τον ομογενή γκαρντ και μάλιστα αρκετό. Όχι με πρωταγωνιστικό ρόλο επί του παρόντος, αλλά με μεγάλο χρόνο συμμετοχής και πάνω απ όλα με περισσότερη εμπιστοσύνη. Η θέση του είναι στις ΗΠΑ. Έχει πολλά να πετύχει ακόμα. Πολύ καλύτερα. Όμως, απ ό,τι φαίνεται το καλοκαίρι θα επιστρέψει στην Ευρώπη. Και τα σενάρια ήδη δίνουν και παίρνουν.
Πηγή: superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου