Η ιστορία της βίας στα γήπεδα δεν είναι καθόλου απλή. Είναι πολύ πιο σύνθετη, πολύ πιο δύσκολη απ’ όσο την έχουν στο μυαλό τους υπουργοί που εμπλέκονται στη διαδικασία αντιμετώπισης και λύσης του προβλήματος.
Το ζήσαμε ακόμη μία φορά με όσα συνέβησαν στο γήπεδο μπάσκετ του ΠΑΟΚ, όπου είχαμε πολύ σοβαρά επεισόδια κατά τη διάρκεια του τελικού στο χάντμπολ.
Για μία ακόμη φορά αποδείχθηκε η ανικανότητα των εμπλεκόμενων να λάβουν σοβαρά μέτρα προκειμένου να μην υπάρξουν προβλήματα. Για μια ακόμη φορά αποδείχθηκε η λάθος εκτίμηση δεδομένων, με συνέπεια αυτοί που πίστευαν ότι διαθέτουν την ικανότητα για να διαχειριστούν μια δύσκολη κατάσταση, στο τέλος να εκτεθούν και να μην μπορούν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα.
Ας γίνω, όμως, πιο συγκεκριμένος. Εδώ και δύο εβδομάδες, υπήρχαν πληροφορίες ότι ο τελικός ΠΑΟΚ-ΑΕΚ στο χάντμπολ θα έδινε την ευκαιρία σε ανεγκέφαλους οπαδούς των δύο ομάδων να προκαλέσουν επεισόδια. Οι πληροφορίες αυτές υπήρχαν στις ομάδες, υπήρχαν στην ομοσπονδία χάντμπολ, υπήρχαν στα δημοσιογραφικά γραφεία, φαντάζομαι, υπήρχαν και στην αστυνομία.
Κύκλοι προσκείμενοι στον υφυπουργό Αθλητισμού, έλεγαν το βράδι της Κυριακής ότι ο Σταύρος Κοντονής είχε τις ίδιες πληροφορίες και φρόντισε να μοιραστεί τις ανησυχίες του με τον συνάδελφό του υπουργό Δημόσιας Τάξης, κ. Πανούση, ο οποίος, ωστόσο, αφού επικοινώνησε με την Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης, διαβεβαίωσε πως δεν συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας.
Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό, σχεδόν αυτονόητο. Αυτός που διαβεβαίωσε τον κ. Πανούση, είχε διαχειριστεί άλλη φορά στο παρελθόν παρόμοιας σοβαρότητας κατάσταση; Κι αν ναι, δεν ήξερε ότι με τόσες εστίες που, πιθανώς, θα χρειαζόταν να αντιμετωπίσει, κινδύνευε να χάσει τον έλεγχο; Ειδικά με αυτές τις δυνάμεις που αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν και πληροφορίες αναφέρουν πως δεν ήταν επαρκείς;
Θέλω να διευκρινίσω κάτι: δεν είμαι από αυτούς που πάντα τα φορτώνουν στην αστυνομία, επειδή είναι ο πιο εύκολος στόχος. Αντιθέτως, πιστεύω ότι η αστυνομία γίνεται σάκος του μποξ επειδή δεν την αφήνει να κάνει τη δουλειά της η πολιτική ηγεσία. Είτε γιατί φοβάται το πολιτικό κόστος, είτε επειδή την χαρακτηρίζει μια χαλαρότητα, όπως με την παρούσα πολιτική ηγεσία, υπό τον κ. Πανούση.
Θεωρώ μπούρδες όσα λέγονται περί πρόληψης. Αυτά που συμβαίνουν στα γήπεδά μας, αντιμετωπίζονται μόνο με καταστολή, μόνο με σκληρά μέτρα. Η πολιτική ηγεσία, όμως, δεν τολμάει να το κάνει, είτε γιατί φοβάται ότι θα πέσουν πάνω της όλοι οι λαϊκιστές, αφού η χώρα γέμισε από τέτοιους, είτε γιατί δεν πιστεύει σε αυτού του τύπου τις λύσεις.
Αν δεν πιστεύει, βέβαια, σε αυτού του τύπου τις λύσεις, πρέπει να μας πει σε ποιες λύσεις πιστεύει. Διότι με ανοησίες περί… μη αναγκαιότητας παρουσίας της αστυνομίας στα γήπεδα, είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα γίνουν χειρότερα τα πράγματα.
Εδώ με την αστυνομία παρούσα και τα γήπεδα μετατρέπονται με φοβερή ευκολία σε πεδία μάχης. Φανταστείτε τι έχει να γίνει χωρίς την αστυνομία. Αυτές τις χαζομάρες, βέβαια, τις λένε οι θεωρητικοί, αυτοί που δεν έχουν ιδέα τι συμβαίνει στα γήπεδα και είναι πολύ ωραίο να ακούς τις αναλύσεις τους στα αμφιθέατρα των πανεπιστημίων ή στα τηλεοπτικά πάνελ.
Στην πραγματική ζωή, ωστόσο, ο χουλιγκανισμός είναι ένα φαινόμενο που δεν αντιμετωπίζεται με θεωρίες. Κι αν κρίνουμε από το γίνεται στην πράξη, τα αποτελέσματα είναι άκρως απογοητευτικά.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου