«Ωραία όλα αυτά, αλλά αν το πάρει;»...!!

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες καθώς φτιάχνει τη βαλίτσα του, επισημαίνει πως τα μπάτζετ δεν παίζουν μπάσκετ, αλλά φέρνουν τεράστια πίεση για νίκη στα πλουσιόπαιδα της Μόσχας, της Μαδρίτης και της Κωνσταντινούπολης.

Προσπαθώ να βάλω σε μία σειρά τις σκέψεις μου. Βασικά να τις διαχωρίσω σε δουλειά και συναίσθημα. Θέλω να ταξιδέψω στην Μαδρίτη έχοντας βγάλει από το μυαλό μου το σενάριο κατάκτησης του τίτλου από τον Ολυμπιακό. Πείτε το αυτοάμυνα, πείτε το τέχνασμα για να μη στεναχωρηθώ (πολύ) σε περίπτωση ήττας, πείτε το λογική διότι η ΤΣΣΚΑ διαθέτει περισσότερη ποιότητα. Α, πείτε το και γούρι (εγώ το λέω).
Το θέμα είναι πως πάντα ο επίλογoς της σκέψης μου καταλήγει κάπως έτσι, «ωραία όλα αυτά, αλλά αν το πάρει»;
Ο Ολυμπιακός των 5 Final 4, των τριών τελικών, των δύο κατακτήσεων την τελευταία επταετία είναι στην Μαδρίτη αουτσάιντερ. Όχι αυτό δεν το αναφέρω για άμυνα, αλλά γιατί έτσι είναι. Πως να είναι φαβορί μία ομάδα με πολύ μικρότερο μπάτζετ από όλες τις υπόλοιπες.
«Μελάγιες τα λεφτά δεν παίζουν μπάσκετ» θα πείτε...
Και θα συμφωνήσω. Τα λεφτά δεν παίζουν μπάσκετ, αλλά τα λεφτά φέρνουν πίεση. 42 εκατομμύρια η μία, 25 η άλλη, κανά 30ρι η τρίτη. Ούτε 10 ο Ολυμπιακός.
Ποιος θα κατηγορήσει τον Ολυμπιακό αν δε γυρίσει με το τρόπαιο στην Ελλάδα; Κανείς.
Αντιθέτως θα κατηγορήσουν και θα υπάρξουν και πολλές αλλαγές στην περίπτωση που δεν τα καταφέρουν ΤΣΣΚΑ ή Ρεάλ Μαδρίτης.
Νομίζω πως κανείς δε θα κατηγορήσει ούτε τη Φενέρ σε ενδεχόμενη ήττα. Αρκετό που έφτασαν μετά από τόσα χρόνια σε ένα Final 4.
Στο παρκέ τα πάντα θα κριθούν στις λεπτομέρειες. Με τη μικρή μου εμπειρία τέτοια ματς εξαρτώνται περισσότερο από το «σε τι κατάσταση θα βρεθούν οι ομάδες τη συγκεκριμένη νύχτα» και λιγότερο από την τακτική.
Το ευχάριστο είναι πως ο Ολυμπιακός βρίσκεται στην καλύτερη του κατάσταση από την αρχή της σεζόν. Όλοι οι παίκτες τού Γιάννη Σφαιρόπουλου είναι απόλυτα υγιείς και βρίσκονται στο pick της κατάστασής τους. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος αυτό είναι κάτι που πρέπει να πιστωθεί στο staff.
Πηγαίνω να φτιάξω τη βαλίτσα μου. Το τυχερό t-shirt θα μπει κι αυτό μέσα.
Θα τα ξαναπούμε από μαδριλένικο έδαφος
ΥΓ: Το αφιέρωμα στα Final 4 που ετοίμασε το gazzetta.gr για σας είναι κάτι το οποίο δεν έχω ξαναδεί σε ελληνική ιστοσελίδα. Τουλάχιστον σε εικαστικό επίπεδο... Μόνοι μας ανεβάσαμε τον πήχη και να είστε σίγουροι πως η «εφτάδα» που θα βρισκόμαστε στο Final 4 καθώς επίσης και τα παιδιά που θα βοηθούν από την Αθήνα, θα προσπαθήσουμε να σας μεταφέρουμε οτιδήποτε συμβεί το επόμενο 5ήμερο.
ΥΓ 2: Σε λίγες ώρες μπαίνει 13η Μαΐου. Τρία χρόνια πριν.... Η ομορφότερη μέρα της ζωής μου. Πέντε δευτερόλεπτα αποτυπωμένα σε 13 κλικ (μαζί με τον Μιχάλη Στεφάνου) του φωτογραφικού φακού ενός αγνώστου. Αναφέρομαι στη φωτογραφία του η οποία συνοδεύει το κείμενο. Πατήστε πάνω της για να ανοίξει και θα καταλάβετε.
ΥΓ 3: Αντί επιλόγου... «ωραία όλα αυτά, αλλά αν το πάρει»;
ΥΓ 4: Εξαιρετική η κίνηση του Γιάννη και του Θανάση Αντετοκούνμπο. Πήγαν στο ανοικτό γήπεδο που πρωτόπιασαν την μπάλα, κάλεσαν κόσμο και διασκέδασαν. Άλλοι στη θέση τους θα ήταν Μύκονο, μαλλί με κοκόρι, φρέντο και τατουάζ. Μπράβο τους.
ΥΓ 5: Πόσο αγνή φωτογραφία η παρακάτω;

*Πηγή: gazzetta.gr*