Βίοι αντίθετοι για ΑΕΚ και ΠΑΟΚ πάνω σε κοινό
παρονομαστή. Παρά την έλλειψη χρήματος που ταλανίζει και τους δύο ο
δικέφαλος του βορρά κάνει βήματα προόδου, την ώρα που αυτός του νότου
πισωγυρίζει. Γράφει ο Γ. Ξενάκης.
Έξι μήνες πέρασαν από τότε που η ΑΕΚ διέλυσε στο Ολυμπιακό Στάδιο τον
ΠΑΟΚ με 4-0. Έξι μήνες από τότε που πήρε παλικαρίσια πρόκριση στην
Τούμπα με το γκολ του Δέλλα. Έξι μήνες στους οποίους η ΑΕΚ έκανε βήματα
προς τα πίσω, σε αντίθεση με τον ΠΑΟΚ που προχώρησε. Κοινός παρανομαστής
των δυο "δικεφάλων" η έλλειψη χρήματος. Η ΑΕΚ έχει μεγαλομετόχους που
σταμάτησαν να χρηματοδοτούν, ο ΠΑΟΚ ψάχνει να βρει τον δικό του
χρηματοδότη.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι καμία εξίσωση για να λύσεις, σε όλα λίγο πολύ υπάρχει εξήγηση. Όταν με μοναδική ευκολία ο Αδαμίδης φρόντισε να ξαποστείλει στην Αραβία τον Σκόκο για τα φράγκα, ο ΠΑΟΚ αντιστάθηκε σε ο,τι ήρθε απ' έξω για Βιεϊρίνια. Και τον κράτησε. Η ΑΕΚ το έχει πάρει σχοινί κορδόνι, κάθε καλοκαίρι αλλάζει ομάδα και ομάδα δεν φτιάχνει. Πρόπερσι θυμάμαι τον Θανόπουλο να κάνει 13 μετεγγραφές, φέτος τον ξεπέρασε ο Αδαμίδης που έπιασε 14άρι. Ούτε λόγος για βασικό κορμό ομάδας. Τον Γενάρη, κατόπιν συνεργασίας προέδρου και προπονητή έδωσαν πασαπόρτι στον Τζιμπούρ. Το καλοκαίρι, Σκόκο, Μπλάνκο, Σάχα, Ντιόπ, Μίτσελ. Όλοι αυτοί σημειωτέον έπαιζαν στα προ εξαμήνου παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ και ήταν μάλιστα από τους πλέον διακριθέντες.
Και φυσικά όλοι αυτοί δεν αντικαταστάθηκαν. Από τις 18 Αυγούστου και το πρώτο ματς με την Τυφλίδα, ψάχνουμε να βρούμε στο γήπεδο τον αντικαταστάτη του Σκόκο. Τον Χοσέ Κάρλος. Αόρατος, άφαντος, κρυμμένος. Ψάχνουμε να βρούμε στο γήπεδο τον αντικαταστάτη του (κακού πέρσι) Μπλάνκο και μας πιάνει απελπισία. Στην Τούμπα ο Χιμένεθ πήγε πάλι κόντρα στη λογική και κυνήγησε το γκολ στις αντεπιθέσεις με Λυμπερόπουλο και Γκουντγιόνσεν. Προφανώς περίμενε να σπριντάρουν, να ξεχυθούν μπροστά, να διαλύσουν την άμυνα του ΠΑΟΚ με την ευελιξία και σπιρτάδα που χαρακτηρίζει το παιχνίδι τους. Κι όταν στο δεύτερο ημίχρονο είπε να ρίξει στο ματς και τον διάδοχο του Μπλάνκο, είδαμε τον Μπέλεκ να παίζει ...δεξί εξτρέμ. Εκεί πλέον αναφωνείς, πόσα θες για να μας τρελάνεις σενιόρ Μανόλο! Δεν σου φτάνει ένα εκατομμύριο τον χρόνο;
Στην Ξάνθη του αποδώσαμε τα εύσημα για το ρίσκο να αλλάξει το σύστημα και να παίξει με ρόμβο που δεν δούλεψε καθόλου φέτος. Στην Τούμπα είπε να θωρακίσει την άμυνα βάζοντας μπροστά της τον ...Κάλα. Σ' ένα ολόκληρο ημίχρονο δεν μπόρεσε να πείσει τον Βάργκας ότι πρέπει να δίνει βοήθειες στον Καράμπελα τον οποίον έβαζαν συνέχεια στη μέση Σαλπιγγίδης και Ετό. Παρουσίασε σ' ένα ακόμα ματς ομάδα με άμυνα σχολικού πρωταθλήματος. Οκ, ατομικά λάθη, προσωπικά λάθη, γκέλες. Ως ένα σημείο να το δεχτώ. Όμως εδώ πλέον έχει χτυπήσει καμπανάκι και ο Χιμένεθ σφυρίζει αδιάφορα. Τέσσερα στο Βέλγιο, τέσσερις τρανταχτές ευκαιρίες σε μισή ώρα ο Εργοτέλης, τρία στην Ξάνθη, τρία στην Τούμπα. Ευτυχώς την Πέμπτη έρχεται στο ΟΑΚΑ η έκτη ομάδα του (τρέχοντος) αυστριακού πρωταθλήματος και θα είναι ελάχιστοι οι κίνδυνοι για την εστία του Αραμπατζή. Για την Κυριακή απέναντι στον Εστογιανόφ δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Εδώ δεν μπορεί να το βάλει ο Χιμένεθ που δουλεύει ένα χρόνο στην ομάδα, έκανε επιλογές, έκανε προετοιμασία και το αποτέλεσμα είναι όποιος πατάει στην περιοχή της ΑΕΚ να βάζει κι από ένα γκολ.
Στο διάστημα που η ΑΕΚ διάλεγε τον δρόμο της απόλυτης συρρίκνωσης, ο ΠΑΟΚ με τα ίδια πενιχρά μέσα κράτησε (πλην Βιτόλο) ατόφιο τον κορμό του: Κοντρέρας (μακράν ο καλύτερος στόπερ του πρωταθλήματος), Γκαρσία, Ίβιτς, Βιεϊρίνια, Σαλπιγγίδης, Λίνο. Πήρε Γεωργιάδη και Λαζάρ. Και προπάντων πήρε προπονητή. Συγνώμη, αλλά αυτό που είδα από τον ΠΑΟΚ χτες, αλλά και προσφάτως με την Τότεναμ, σφραγίδα προπονητή έχει. Οργάνωση, πλάνο στο παιχνίδι, αυτοματισμοί, πειθαρχία. Όταν ο Μπόλονι παίρνει νταμπλ στην Πορτογαλία το 2002 όχι με την Πόρτο ή την Μπενφίκα, αλλά με την Σπόρτινγκ Λισαβόνας (με ...Ναλιτζή στο ρόστερ), όταν οδηγεί την Σταντάρ Λιέγης στην κατάκτηση του πρωταθλήματος στο Βέλγιο, όταν ανεβάζει κατηγορία τη Νανσί στην Γαλλία, όταν διαπρέπει στη Ρεν, τότε στο ελληνικό πρωτάθλημα μόνο τη διαφορά μπορεί να κάνει. (Η πλάκα είναι ότι πέρσι τέτοια εποχή "έπαιζε" ο Ρουμάνος και για αντικαταστάτης του Μπάγεβιτς. Αλλά ο Αδαμίδης θαμπώθηκε από την επταετή διαδρομή του Χιμένεθ στις ακαδημίες της Σεβίλης....)
Θα πρέπει σιγά σιγά όλοι να συνηθίσουμε σ' αυτό το έργο. Μια κρύο, μια ζέστη. Από μια ΑΕΚ αλλοπρόσαλλη, αδούλευτη και το χειρότερο, χωρίς προοπτική. Και το ακόμα χειρότερο, όταν μια μέρα θα μας κουνήσει ή θα κουνήσουμε μαντήλι στον προπονητή, δεν θα έχει αφήσει πίσω του έργο. Δεν θα έχει αναδείξει έστω έναν νέο ποδοσφαιριστή. Και δυστυχώς, όπως διαφαίνεται στον ορίζοντα, δεν θα έχει βελτιώσει ούτε έναν. Τον έκλεισε πριν από ένα χρόνο ο Αδαμίδης, υποτίθεται και για τις γνώσεις του περί ακαδημιών και ακαδημίες στην ΑΕΚ με τη σφραγίδα του Χιμένεθ δεν υπάρχουν. Κλωναρίδης, Μπουγαΐδης, Τσίτας, Τσουκαλάς, Νικόλτσης, Κατσέτης και δεν ξέρω ποιος άλλος ακόμη. Χίλιες φορές καλύτερα, να επιμείνει σ' αυτούς ή σε κάποιους εξ αυτών, από το να λανσάρει ομάδα που του χρόνου πολύ απλά δεν θα υπάρχει (Λυμπερόπουλος, Δέλλας, Γεωργέας, Καφές και αν συνεχίσει έτσι, μην είστε σίγουροι ότι θα μείνει και δεύτερη σεζόν ο Ισλανδός).
Στην ΑΕΚ δείχνουν όλοι να είναι εγκλωβισμένοι. Από τη μια μεγαλομέτοχοι που δεν μιλιούνται μεταξύ τους και σταμάτησαν να βάζουν λεφτά. Από την άλλη πρόεδρος που πήρε χαρτί και μολύβι και άρχισε να κόβει από παντού, επιβάλλοντας συνθήκες "ΔΝΤ" στο ποδοσφαιρικό τμήμα, με εξαίρεση τον πλουσιοπάροχα αμειβόμενο προπονητή. Κι εδώ είναι το οξύμωρο. Δίνει όσα δίνει στον προπονητή για να κάνει τι ακριβώς; Πρωταθλητισμό; Να δημιουργήσει καινούρια ομάδα που σε βάθος χρόνο θα είναι ανταγωνιστική; Να αναδείξει νέους και ανερχόμενους παίκτες που θα μπορέσει άμεσα (με ή χωρίς Πετί Σατό) να πουλήσει η ΑΕΚ; Να κάνει λίγο απ' όλα και να πουλάμε παραμύθι στον κόσμο ότι "ως ΑΕΚ είμαστε καταδικασμένοι να πρωταγωνιστούμε";
Η ΑΕΚ είχε δυο δρόμους να επιλέξει. Ο πρώτος, μέσα από καλό σκάουτινγκ να έβρισκε αξιόλογους παίκτες με χαμηλό κασέ, σαν κι αυτούς που διαλέγουν άλλοι παράγοντες ή προπονητές ελληνικών ομάδων και διαπρέπουν. Παίκτες οι οποίοι με τη σωστή καθοδήγηση και δουλειά από τον προπονητή θα έφτιαχναν ομάδα που θα χτυπούσε "εδώ και τώρα" το πρωτάθλημα. Δύσκολο πολύ το εγχείρημα, αλλά όχι ανέφικτο. Ας το δοκίμαζαν. Το 2004 κάτι ανάλογο παρέδωσε ο Ντέμης στον Σάντος.
Ο δεύτερος δρόμος, να έλεγε καθαρά και έντιμα στον κόσμο η διοίκηση ότι βάζει πλάνο διετίας ή τριετίας και δίνει απόλυτη ελευθερία στον προπονητή να δουλέψει με νέους και ταλαντούχους παίκτες. Θα έκανε "σημαία" την προϋπηρεσία και πετυχημένη θητεία του Χιμένεθ στην ανάδειξη νέων παικτών μέσα από τις ακαδημίες της Σεβίλης και θα προσδοκούσε σε ανάλογα αποτελέσματα και στην ΑΕΚ. Έχω την εντύπωση ότι ο κόσμος θα το αγκάλιαζε αυτό. Ή να το πω αλλιώς, δεν θα το αγκάλιαζαν λιγότεροι από τους 8.700 που πήραν φέτος διαρκείας.
Η ΑΕΚ δεν έκανε τίποτα από τα δυο και δυστυχώς βαδίζει στα τυφλά. Χωρίς πλάνο, χωρίς συγκεκριμένο στόχο. Όσα πάνε και όσα έρθουν...
Πηγή: Contra.gr
Το ποδόσφαιρο δεν είναι καμία εξίσωση για να λύσεις, σε όλα λίγο πολύ υπάρχει εξήγηση. Όταν με μοναδική ευκολία ο Αδαμίδης φρόντισε να ξαποστείλει στην Αραβία τον Σκόκο για τα φράγκα, ο ΠΑΟΚ αντιστάθηκε σε ο,τι ήρθε απ' έξω για Βιεϊρίνια. Και τον κράτησε. Η ΑΕΚ το έχει πάρει σχοινί κορδόνι, κάθε καλοκαίρι αλλάζει ομάδα και ομάδα δεν φτιάχνει. Πρόπερσι θυμάμαι τον Θανόπουλο να κάνει 13 μετεγγραφές, φέτος τον ξεπέρασε ο Αδαμίδης που έπιασε 14άρι. Ούτε λόγος για βασικό κορμό ομάδας. Τον Γενάρη, κατόπιν συνεργασίας προέδρου και προπονητή έδωσαν πασαπόρτι στον Τζιμπούρ. Το καλοκαίρι, Σκόκο, Μπλάνκο, Σάχα, Ντιόπ, Μίτσελ. Όλοι αυτοί σημειωτέον έπαιζαν στα προ εξαμήνου παιχνίδια με τον ΠΑΟΚ και ήταν μάλιστα από τους πλέον διακριθέντες.
Και φυσικά όλοι αυτοί δεν αντικαταστάθηκαν. Από τις 18 Αυγούστου και το πρώτο ματς με την Τυφλίδα, ψάχνουμε να βρούμε στο γήπεδο τον αντικαταστάτη του Σκόκο. Τον Χοσέ Κάρλος. Αόρατος, άφαντος, κρυμμένος. Ψάχνουμε να βρούμε στο γήπεδο τον αντικαταστάτη του (κακού πέρσι) Μπλάνκο και μας πιάνει απελπισία. Στην Τούμπα ο Χιμένεθ πήγε πάλι κόντρα στη λογική και κυνήγησε το γκολ στις αντεπιθέσεις με Λυμπερόπουλο και Γκουντγιόνσεν. Προφανώς περίμενε να σπριντάρουν, να ξεχυθούν μπροστά, να διαλύσουν την άμυνα του ΠΑΟΚ με την ευελιξία και σπιρτάδα που χαρακτηρίζει το παιχνίδι τους. Κι όταν στο δεύτερο ημίχρονο είπε να ρίξει στο ματς και τον διάδοχο του Μπλάνκο, είδαμε τον Μπέλεκ να παίζει ...δεξί εξτρέμ. Εκεί πλέον αναφωνείς, πόσα θες για να μας τρελάνεις σενιόρ Μανόλο! Δεν σου φτάνει ένα εκατομμύριο τον χρόνο;
Στην Ξάνθη του αποδώσαμε τα εύσημα για το ρίσκο να αλλάξει το σύστημα και να παίξει με ρόμβο που δεν δούλεψε καθόλου φέτος. Στην Τούμπα είπε να θωρακίσει την άμυνα βάζοντας μπροστά της τον ...Κάλα. Σ' ένα ολόκληρο ημίχρονο δεν μπόρεσε να πείσει τον Βάργκας ότι πρέπει να δίνει βοήθειες στον Καράμπελα τον οποίον έβαζαν συνέχεια στη μέση Σαλπιγγίδης και Ετό. Παρουσίασε σ' ένα ακόμα ματς ομάδα με άμυνα σχολικού πρωταθλήματος. Οκ, ατομικά λάθη, προσωπικά λάθη, γκέλες. Ως ένα σημείο να το δεχτώ. Όμως εδώ πλέον έχει χτυπήσει καμπανάκι και ο Χιμένεθ σφυρίζει αδιάφορα. Τέσσερα στο Βέλγιο, τέσσερις τρανταχτές ευκαιρίες σε μισή ώρα ο Εργοτέλης, τρία στην Ξάνθη, τρία στην Τούμπα. Ευτυχώς την Πέμπτη έρχεται στο ΟΑΚΑ η έκτη ομάδα του (τρέχοντος) αυστριακού πρωταθλήματος και θα είναι ελάχιστοι οι κίνδυνοι για την εστία του Αραμπατζή. Για την Κυριακή απέναντι στον Εστογιανόφ δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Εδώ δεν μπορεί να το βάλει ο Χιμένεθ που δουλεύει ένα χρόνο στην ομάδα, έκανε επιλογές, έκανε προετοιμασία και το αποτέλεσμα είναι όποιος πατάει στην περιοχή της ΑΕΚ να βάζει κι από ένα γκολ.
Στο διάστημα που η ΑΕΚ διάλεγε τον δρόμο της απόλυτης συρρίκνωσης, ο ΠΑΟΚ με τα ίδια πενιχρά μέσα κράτησε (πλην Βιτόλο) ατόφιο τον κορμό του: Κοντρέρας (μακράν ο καλύτερος στόπερ του πρωταθλήματος), Γκαρσία, Ίβιτς, Βιεϊρίνια, Σαλπιγγίδης, Λίνο. Πήρε Γεωργιάδη και Λαζάρ. Και προπάντων πήρε προπονητή. Συγνώμη, αλλά αυτό που είδα από τον ΠΑΟΚ χτες, αλλά και προσφάτως με την Τότεναμ, σφραγίδα προπονητή έχει. Οργάνωση, πλάνο στο παιχνίδι, αυτοματισμοί, πειθαρχία. Όταν ο Μπόλονι παίρνει νταμπλ στην Πορτογαλία το 2002 όχι με την Πόρτο ή την Μπενφίκα, αλλά με την Σπόρτινγκ Λισαβόνας (με ...Ναλιτζή στο ρόστερ), όταν οδηγεί την Σταντάρ Λιέγης στην κατάκτηση του πρωταθλήματος στο Βέλγιο, όταν ανεβάζει κατηγορία τη Νανσί στην Γαλλία, όταν διαπρέπει στη Ρεν, τότε στο ελληνικό πρωτάθλημα μόνο τη διαφορά μπορεί να κάνει. (Η πλάκα είναι ότι πέρσι τέτοια εποχή "έπαιζε" ο Ρουμάνος και για αντικαταστάτης του Μπάγεβιτς. Αλλά ο Αδαμίδης θαμπώθηκε από την επταετή διαδρομή του Χιμένεθ στις ακαδημίες της Σεβίλης....)
Θα πρέπει σιγά σιγά όλοι να συνηθίσουμε σ' αυτό το έργο. Μια κρύο, μια ζέστη. Από μια ΑΕΚ αλλοπρόσαλλη, αδούλευτη και το χειρότερο, χωρίς προοπτική. Και το ακόμα χειρότερο, όταν μια μέρα θα μας κουνήσει ή θα κουνήσουμε μαντήλι στον προπονητή, δεν θα έχει αφήσει πίσω του έργο. Δεν θα έχει αναδείξει έστω έναν νέο ποδοσφαιριστή. Και δυστυχώς, όπως διαφαίνεται στον ορίζοντα, δεν θα έχει βελτιώσει ούτε έναν. Τον έκλεισε πριν από ένα χρόνο ο Αδαμίδης, υποτίθεται και για τις γνώσεις του περί ακαδημιών και ακαδημίες στην ΑΕΚ με τη σφραγίδα του Χιμένεθ δεν υπάρχουν. Κλωναρίδης, Μπουγαΐδης, Τσίτας, Τσουκαλάς, Νικόλτσης, Κατσέτης και δεν ξέρω ποιος άλλος ακόμη. Χίλιες φορές καλύτερα, να επιμείνει σ' αυτούς ή σε κάποιους εξ αυτών, από το να λανσάρει ομάδα που του χρόνου πολύ απλά δεν θα υπάρχει (Λυμπερόπουλος, Δέλλας, Γεωργέας, Καφές και αν συνεχίσει έτσι, μην είστε σίγουροι ότι θα μείνει και δεύτερη σεζόν ο Ισλανδός).
Στην ΑΕΚ δείχνουν όλοι να είναι εγκλωβισμένοι. Από τη μια μεγαλομέτοχοι που δεν μιλιούνται μεταξύ τους και σταμάτησαν να βάζουν λεφτά. Από την άλλη πρόεδρος που πήρε χαρτί και μολύβι και άρχισε να κόβει από παντού, επιβάλλοντας συνθήκες "ΔΝΤ" στο ποδοσφαιρικό τμήμα, με εξαίρεση τον πλουσιοπάροχα αμειβόμενο προπονητή. Κι εδώ είναι το οξύμωρο. Δίνει όσα δίνει στον προπονητή για να κάνει τι ακριβώς; Πρωταθλητισμό; Να δημιουργήσει καινούρια ομάδα που σε βάθος χρόνο θα είναι ανταγωνιστική; Να αναδείξει νέους και ανερχόμενους παίκτες που θα μπορέσει άμεσα (με ή χωρίς Πετί Σατό) να πουλήσει η ΑΕΚ; Να κάνει λίγο απ' όλα και να πουλάμε παραμύθι στον κόσμο ότι "ως ΑΕΚ είμαστε καταδικασμένοι να πρωταγωνιστούμε";
Η ΑΕΚ είχε δυο δρόμους να επιλέξει. Ο πρώτος, μέσα από καλό σκάουτινγκ να έβρισκε αξιόλογους παίκτες με χαμηλό κασέ, σαν κι αυτούς που διαλέγουν άλλοι παράγοντες ή προπονητές ελληνικών ομάδων και διαπρέπουν. Παίκτες οι οποίοι με τη σωστή καθοδήγηση και δουλειά από τον προπονητή θα έφτιαχναν ομάδα που θα χτυπούσε "εδώ και τώρα" το πρωτάθλημα. Δύσκολο πολύ το εγχείρημα, αλλά όχι ανέφικτο. Ας το δοκίμαζαν. Το 2004 κάτι ανάλογο παρέδωσε ο Ντέμης στον Σάντος.
Ο δεύτερος δρόμος, να έλεγε καθαρά και έντιμα στον κόσμο η διοίκηση ότι βάζει πλάνο διετίας ή τριετίας και δίνει απόλυτη ελευθερία στον προπονητή να δουλέψει με νέους και ταλαντούχους παίκτες. Θα έκανε "σημαία" την προϋπηρεσία και πετυχημένη θητεία του Χιμένεθ στην ανάδειξη νέων παικτών μέσα από τις ακαδημίες της Σεβίλης και θα προσδοκούσε σε ανάλογα αποτελέσματα και στην ΑΕΚ. Έχω την εντύπωση ότι ο κόσμος θα το αγκάλιαζε αυτό. Ή να το πω αλλιώς, δεν θα το αγκάλιαζαν λιγότεροι από τους 8.700 που πήραν φέτος διαρκείας.
Η ΑΕΚ δεν έκανε τίποτα από τα δυο και δυστυχώς βαδίζει στα τυφλά. Χωρίς πλάνο, χωρίς συγκεκριμένο στόχο. Όσα πάνε και όσα έρθουν...
Πηγή: Contra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου