Συνήθως, λένε, ότι μεταξύ δυο αγώνων σε Ευρώπη και
ελληνικό πρωτάθλημα, μια ομάδα είναι δύσκολο να επαναλάβει την ίδια
καλή απόδοση. Ο ΠΑΟΚ διέψευσε τη θεωρία. Γράφει ο Δημήτρης Δραγώγιας.
Και κατόρθωσε να αποδράσει με το «διπλό» απέναντι σε μια ομάδα που
δείχνει ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο. Από τη χθεσινή εμφάνιση
της Νέας Σμύρνης προκύπτουν τρία στοιχεία για τους νικητές. Ο ΠΑΟΚ σπάει
μια παράδοση νικώντας σε έδρα όπου διαχρονικά δυσκολεύεται. Επαιξε στο
μεγαλύτερο διάστημα ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας.
Και εκμεταλλεύτηκε για μια φορά τις δυνατότητες των επιθετικών του.
Διαπιστώνεται επίσης ότι ο Αθανασιάδης, που διανύει περίοδο εξαιρετικής φόρμας, μπορεί να καλύψει θαυμάσια το κενό του κλασικού φουνταριστού. Παραμένει ο αποτελεσματικότερος επιθετικός που διαθέτει η ομάδα, διευκολύνει το έργο τόσο του Σαλπιγγίδη όσο και του Βιεϊρίνια και πάντοτε βρίσκει τρόπο να χτυπά κόντρα στη ροή του αγώνα, όπως έκανε και χθες. Στα μείον, η γηρασμένη μεσαία γραμμή.
Ο Πανιώνιος έδειχνε φρέσκος, με τους μέσους του να τρέχουν πρώτοι στην μπάλα, οι δυο ακραίοι του ΠΑΟΚ Ετο και Λίνο αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα απέναντι σε Γουνδουλάκη και Εστογιανόφ, και οι Γκαρσία, Ιβιτς φανέρωσαν σε κάποιες περιπτώσεις το αυτονόητο: Οτι η πείρα και η ποιότητά τους δεν συνδυάζεται πάντοτε με την αντοχή, που είναι προϋπόθεση για ένα μαραθώνιο πρωταθλήματος. Και από τη στιγμή που τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβριο κάθε εβδομάδα θα είναι μια δύσκολη δοκιμασία για τα χρόνια τους, ο Μπόλονι οφείλει να αναζητήσει λύσεις για να τους ξεκουράσει, που όμως προς το παρόν δεν τις έχει πλην ανακαλύψει, πλην του μπαλαντέρ Μπαλάφα.
Προς το παρόν δείχνει την πρόθεσή του να δημιουργήσει ομάδα που θα παίζει σύμφωνα με τα «πιστεύω» του κι όχι σύμφωνα με τις συνθήκες κάθε αγώνα. Επιπλέον, δεν διαθέτει ούτε το ρόστερ της … Τότεναμ, για να αλλάζει τη σύνθεση από Πέμπτη σε Κυριακή, κι ούτε οι οπαδοί του τη διάθεση να παραμένουν απαθείς σε μια… θυσία ενός στόχου ακόμη κι αν αυτός είναι η Ευρώπη. Αλλωστε, οι πρωτοκλασάτοι παίκτες του, όπως οι Ιβιτς, Κοντρέρας, Γκαρσία, Βιεϊρίνια, εξιτάρονται περισσότερο από την παρουσία τους σε ένα παιχνίδι με ευρωπαϊκή γκλαμουριά κι αυτό είναι φυσιολογικό, ίσως και αναπόφευκτο.
Την ίδια ώρα σχεδόν η ΑΕΚ έφτυνε… ψυχή για να πάρει τη νίκη απέναντι στον Εργοτέλη που διέθετε ψυχολογία στο ζενίθ και θα μπορούσε να φύγει και με καλύτερο αποτέλεσμα. Σε σχέση με τον έτερο Δικέφαλο, η ΑΕΚ βρίσκεται ένα ή δυο στάδια πιο πίσω. Η άμυνά της παραμένει αχίλλειος πτέρνα. Ο Αραμπατζής δείχνει να είναι σ’ αυτήν τη φάση πιο έτοιμος απ’ ό,τι ο Κωνσταντόπουλος για τη φανέλα βασικού.
Ο Γκούντγιονσεν ακόμη αναμένεται… Κι ο Εργοτέλης εισέπραξε μόνο το τόσο αποκρουστικό φιλικό χτύπημα στην πλάτη χωρίς να κερδίσει τίποτα κατ’ ουσίαν. Η εμφάνιση όμως της ΑΕΚ ήταν ακόμη ένα καμπανάκι για το μέλλον της και κυρίως για τη δυνατότητα που (θα) έχει να ακολουθεί τους πρώτους στη βαθμολογία.
Αν και το πρωτάθλημα μόλις άρχισε, ουσιαστικά, διαπιστώνει ακόμη κανείς ότι ακυρώνονται οι δυο… πόλοι, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Ο πρωταθλητής διότι οι παίκτες του δεν έχουν τους αυτοματισμούς που θα περίμενε κανείς, ακόμη και σε ομάδες υποδεέστερες της Μαρσέιγ, όπως η Ξάνθη (η οποία πάντως μεσοεπιθετικά είναι από τις καλύτερες του πρωταθλήματος) και ο Παναθηναϊκός που αντέχει μόνο χάρη στις ατομικές πρωτοβουλίες ορισμένων λαμπερών (ακόμα) παικτών του.
Το ότι πρόκειται για πρωτάθλημα με ιδιαιτερότητες, με ομάδες να έχουν… ρεπό λες και αφορά Football 2 ή και ερασιτεχνικές κατηγορίες, ίσως αποδειχτεί καταλυτικός παράγοντας για να αναδυθούν ομάδες που μπορούν να απειλήσουν τις παραδοσιακές δυνάμεις. Ετσι κι αλλιώς, η ψαλίδα έχει μικρύνει και η κρίση δείχνει να δυσκολεύει περισσότερο τους μεγάλους της κατηγορίας και λιγότερο τις… νοικοκυρεμένες ομάδες, όπως η Ξάνθη και ο Ατρόμητος. Ισως αυτός ο παράγοντας να είναι καθοριστικός για να κρατηθεί το ενδιαφέρον για ένα πρωτάθλημα που έχει υποτιμηθεί βάναυσα, φτάνοντας στα όρια της απαξίωσης.
Πηγή: Εξέδρα
Και εκμεταλλεύτηκε για μια φορά τις δυνατότητες των επιθετικών του.
Διαπιστώνεται επίσης ότι ο Αθανασιάδης, που διανύει περίοδο εξαιρετικής φόρμας, μπορεί να καλύψει θαυμάσια το κενό του κλασικού φουνταριστού. Παραμένει ο αποτελεσματικότερος επιθετικός που διαθέτει η ομάδα, διευκολύνει το έργο τόσο του Σαλπιγγίδη όσο και του Βιεϊρίνια και πάντοτε βρίσκει τρόπο να χτυπά κόντρα στη ροή του αγώνα, όπως έκανε και χθες. Στα μείον, η γηρασμένη μεσαία γραμμή.
Ο Πανιώνιος έδειχνε φρέσκος, με τους μέσους του να τρέχουν πρώτοι στην μπάλα, οι δυο ακραίοι του ΠΑΟΚ Ετο και Λίνο αντιμετώπισαν πολλά προβλήματα απέναντι σε Γουνδουλάκη και Εστογιανόφ, και οι Γκαρσία, Ιβιτς φανέρωσαν σε κάποιες περιπτώσεις το αυτονόητο: Οτι η πείρα και η ποιότητά τους δεν συνδυάζεται πάντοτε με την αντοχή, που είναι προϋπόθεση για ένα μαραθώνιο πρωταθλήματος. Και από τη στιγμή που τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβριο κάθε εβδομάδα θα είναι μια δύσκολη δοκιμασία για τα χρόνια τους, ο Μπόλονι οφείλει να αναζητήσει λύσεις για να τους ξεκουράσει, που όμως προς το παρόν δεν τις έχει πλην ανακαλύψει, πλην του μπαλαντέρ Μπαλάφα.
Προς το παρόν δείχνει την πρόθεσή του να δημιουργήσει ομάδα που θα παίζει σύμφωνα με τα «πιστεύω» του κι όχι σύμφωνα με τις συνθήκες κάθε αγώνα. Επιπλέον, δεν διαθέτει ούτε το ρόστερ της … Τότεναμ, για να αλλάζει τη σύνθεση από Πέμπτη σε Κυριακή, κι ούτε οι οπαδοί του τη διάθεση να παραμένουν απαθείς σε μια… θυσία ενός στόχου ακόμη κι αν αυτός είναι η Ευρώπη. Αλλωστε, οι πρωτοκλασάτοι παίκτες του, όπως οι Ιβιτς, Κοντρέρας, Γκαρσία, Βιεϊρίνια, εξιτάρονται περισσότερο από την παρουσία τους σε ένα παιχνίδι με ευρωπαϊκή γκλαμουριά κι αυτό είναι φυσιολογικό, ίσως και αναπόφευκτο.
Την ίδια ώρα σχεδόν η ΑΕΚ έφτυνε… ψυχή για να πάρει τη νίκη απέναντι στον Εργοτέλη που διέθετε ψυχολογία στο ζενίθ και θα μπορούσε να φύγει και με καλύτερο αποτέλεσμα. Σε σχέση με τον έτερο Δικέφαλο, η ΑΕΚ βρίσκεται ένα ή δυο στάδια πιο πίσω. Η άμυνά της παραμένει αχίλλειος πτέρνα. Ο Αραμπατζής δείχνει να είναι σ’ αυτήν τη φάση πιο έτοιμος απ’ ό,τι ο Κωνσταντόπουλος για τη φανέλα βασικού.
Ο Γκούντγιονσεν ακόμη αναμένεται… Κι ο Εργοτέλης εισέπραξε μόνο το τόσο αποκρουστικό φιλικό χτύπημα στην πλάτη χωρίς να κερδίσει τίποτα κατ’ ουσίαν. Η εμφάνιση όμως της ΑΕΚ ήταν ακόμη ένα καμπανάκι για το μέλλον της και κυρίως για τη δυνατότητα που (θα) έχει να ακολουθεί τους πρώτους στη βαθμολογία.
Αν και το πρωτάθλημα μόλις άρχισε, ουσιαστικά, διαπιστώνει ακόμη κανείς ότι ακυρώνονται οι δυο… πόλοι, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Ο πρωταθλητής διότι οι παίκτες του δεν έχουν τους αυτοματισμούς που θα περίμενε κανείς, ακόμη και σε ομάδες υποδεέστερες της Μαρσέιγ, όπως η Ξάνθη (η οποία πάντως μεσοεπιθετικά είναι από τις καλύτερες του πρωταθλήματος) και ο Παναθηναϊκός που αντέχει μόνο χάρη στις ατομικές πρωτοβουλίες ορισμένων λαμπερών (ακόμα) παικτών του.
Το ότι πρόκειται για πρωτάθλημα με ιδιαιτερότητες, με ομάδες να έχουν… ρεπό λες και αφορά Football 2 ή και ερασιτεχνικές κατηγορίες, ίσως αποδειχτεί καταλυτικός παράγοντας για να αναδυθούν ομάδες που μπορούν να απειλήσουν τις παραδοσιακές δυνάμεις. Ετσι κι αλλιώς, η ψαλίδα έχει μικρύνει και η κρίση δείχνει να δυσκολεύει περισσότερο τους μεγάλους της κατηγορίας και λιγότερο τις… νοικοκυρεμένες ομάδες, όπως η Ξάνθη και ο Ατρόμητος. Ισως αυτός ο παράγοντας να είναι καθοριστικός για να κρατηθεί το ενδιαφέρον για ένα πρωτάθλημα που έχει υποτιμηθεί βάναυσα, φτάνοντας στα όρια της απαξίωσης.
Πηγή: Εξέδρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου