Αν αφήσουμε στην άκρη τις εντάσεις που παραδοσιακά
δημιουργούνται στο "Κλ. Βικελίδης", μπορούμε να καταλήξουμε και σε
ενδιαφέροντα ποδοσφαιρικά πορίσματα.
Δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε για την ατμόσφαιρα και την φιλοξενία
στο χθεσινό ντέρμπι του "Κλ. Βικελίδης". Όσο και να μην θέλουν να το
παραδεχθούν δημόσια οι άνθρωποι του Άρη, έχουν διαπιστώσει από πρώτο
χέρι ότι στην εποχή Ζαγοράκη στην Τούμπα δεν αντιμετωπίζουν κανένα
πρόβλημα, ωστόσο δεν κάνουν τίποτα για να την ανταποδώσουν στην εδρα
τους. Με αυτό τον τρόπο βάζουν περισσότερο τρικλοποδιά στον εαυτό τους
και λιγότερο στον ΠΑΟΚ και αν θέλουν να το καταλάβουν, καλώς. Δεν έχω να
προσθέσω τίποτα παραπάνω. Το μόνο που θα επισημάνω είναι ότι δεν
υπάρχει κανείς λόγος η ΠΑΕ ΠΑΟΚ να αλλάξει την πολιτική φιλοξενίας που
τηρεί τα τελευταία χρόνια.
Ας εστιάσουμε σε ποδοσφαιρικά ζητήματα. Στο τι μπορεί κανείς να κρατήσει για τον ΠΑΟΚ από το συγκεκριμένο παιχνίδι.
Θα σταθώ σε τρία πρόσωπα. Για το πρώτο από αυτά, τον Λάζαρ, δεν έχω να πω πολλά. Ήταν μακράν, όχι μόνο ο καλύτερος παίκτης του "Δικεφάλου", αλλά όλου του αγώνα και ουσιαστικά επιβεβαίωσε όλα όσα είχε καταλάβει από το πρώτο παιχνίδι του στο Όσλο ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Ότι, δηλαδή, πρόκειται για έναν ποιοτικό μέσο που μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα. Το ότι δεν το έκανε στο διάστημα μέχρι τον αγώνα με τους Σάμροκ, μάλλον έχει να κάνει με ορισμένους τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν.
Η επιστροφή του Παπάζογλου
Σε αντίθεση με τον Λάζαρ, ή περίπτωση του Παπάζογλου χρήζει μεγαλύτερης ανάλυσης. Ο υψηλόσωμος φορ βροντοφώναξε παρών στο "Κλ. Βικελίδης" και ανάγκασε την ποδοσφαιρική Ελλάδα να ασχοληθεί ξανά με την περίπτωσή του. Το είχε κάνει για πρώτη φορά όταν αγωνιζόταν στον Άρη και "σκότωσε" τον Ερυθρό Αστέρα. Από τότε, όμως, συνέβησαν πολλά που τον έφεραν πίσω. Είτε με δική του ευθύνη, είτε γιατί μεγάλη μερίδα των οπαδών του ΠΑΟΚ, όπως συμβαίνει γενικώς στη χώρα μας, του είχε "κολλήσει" εύκολα την ταμπέλα του χασογκόλη χωρίς να δείξει τη διάθεση να περιμένει να δει την εξέλιξή του. Με την απόδοσή του και το γκολ που σημείωσε μετά την καταπληκτική πάσα του Λάζαρ έδειξε αποφασισμένος να διεκδικήσει την δεύτερη μεγάλη ευκαιρία καθιέρωσής του, την οποία ο Μπόλονι ξεκαθάρισε δημόσια ότι είναι διατεθειμένος να του τη δώσει. Ας κάνει το παν -και ας τον βοηθήσει και ο κόσμος-να μην πάει ανεκμετάλλευτη.
Και σχεδιάζει και κοουτσάρει
Αν υπάρχει ένας τομέας της προπονητικής πάνω στον οποίο ασκείται κριτική στον Μπόλονι είναι το κοουτσάρισμα. Η αλλαγή προς το καλύτερο στην οργάνωση του επιθετικού παιχνιδιού του ΠΑΟΚ έχει αναγνωριστεί σχεδόν καθολικά, ωστόσο κατά καιρούς, έχουν εκφραστεί ενδοιασμοί για τις αργοπορημένες αλλαγές του Ρουμάνου στη διάρκεια των αγώνων.
Κόντρα στον Άρη, όμως, όπως είχε γίνει και στο ευρωπαϊκό παιχνίδι με την Καρπάτι, ο Μπόλονι απέδειξε ότι ξέρει και να στήνει και να κοουτσάρει μία ομάδα. Στο "Βικελίδης" παρέταξε μία ενδεκάδα με διάθεση να κυνηγήσει τη νίκη, την οποία έκανε καλύτερη με διορθωτικές κινήσεις στο β΄ μέρος. Παραλίγο να πετύχει την ανατροπή και να οδηγήσει την ομάδα του στη νίκη. Κι όλα αυτά χωρίς βασικά ατού όπως ο Γκαρσία, ο Λίνο, ο Αθανασιάδης και ο Φωτάκης. Ας μην βιαζόμαστε, λοιπόν, να κρίνουμε τον 58χρονο τεχνικό. Ακόμη τον μαθαίνουμε και μας μαθαίνει. Και ειδικά σ' αυτό το ματς έδειξε ότι έχει προχωρήσει πολύ στην ανάγνωση του έμψυχου δυναμικού που διαθέτει.
Πηγή: olapaok.gr
Ας εστιάσουμε σε ποδοσφαιρικά ζητήματα. Στο τι μπορεί κανείς να κρατήσει για τον ΠΑΟΚ από το συγκεκριμένο παιχνίδι.
Θα σταθώ σε τρία πρόσωπα. Για το πρώτο από αυτά, τον Λάζαρ, δεν έχω να πω πολλά. Ήταν μακράν, όχι μόνο ο καλύτερος παίκτης του "Δικεφάλου", αλλά όλου του αγώνα και ουσιαστικά επιβεβαίωσε όλα όσα είχε καταλάβει από το πρώτο παιχνίδι του στο Όσλο ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Ότι, δηλαδή, πρόκειται για έναν ποιοτικό μέσο που μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα. Το ότι δεν το έκανε στο διάστημα μέχρι τον αγώνα με τους Σάμροκ, μάλλον έχει να κάνει με ορισμένους τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν.
Η επιστροφή του Παπάζογλου
Σε αντίθεση με τον Λάζαρ, ή περίπτωση του Παπάζογλου χρήζει μεγαλύτερης ανάλυσης. Ο υψηλόσωμος φορ βροντοφώναξε παρών στο "Κλ. Βικελίδης" και ανάγκασε την ποδοσφαιρική Ελλάδα να ασχοληθεί ξανά με την περίπτωσή του. Το είχε κάνει για πρώτη φορά όταν αγωνιζόταν στον Άρη και "σκότωσε" τον Ερυθρό Αστέρα. Από τότε, όμως, συνέβησαν πολλά που τον έφεραν πίσω. Είτε με δική του ευθύνη, είτε γιατί μεγάλη μερίδα των οπαδών του ΠΑΟΚ, όπως συμβαίνει γενικώς στη χώρα μας, του είχε "κολλήσει" εύκολα την ταμπέλα του χασογκόλη χωρίς να δείξει τη διάθεση να περιμένει να δει την εξέλιξή του. Με την απόδοσή του και το γκολ που σημείωσε μετά την καταπληκτική πάσα του Λάζαρ έδειξε αποφασισμένος να διεκδικήσει την δεύτερη μεγάλη ευκαιρία καθιέρωσής του, την οποία ο Μπόλονι ξεκαθάρισε δημόσια ότι είναι διατεθειμένος να του τη δώσει. Ας κάνει το παν -και ας τον βοηθήσει και ο κόσμος-να μην πάει ανεκμετάλλευτη.
Και σχεδιάζει και κοουτσάρει
Αν υπάρχει ένας τομέας της προπονητικής πάνω στον οποίο ασκείται κριτική στον Μπόλονι είναι το κοουτσάρισμα. Η αλλαγή προς το καλύτερο στην οργάνωση του επιθετικού παιχνιδιού του ΠΑΟΚ έχει αναγνωριστεί σχεδόν καθολικά, ωστόσο κατά καιρούς, έχουν εκφραστεί ενδοιασμοί για τις αργοπορημένες αλλαγές του Ρουμάνου στη διάρκεια των αγώνων.
Κόντρα στον Άρη, όμως, όπως είχε γίνει και στο ευρωπαϊκό παιχνίδι με την Καρπάτι, ο Μπόλονι απέδειξε ότι ξέρει και να στήνει και να κοουτσάρει μία ομάδα. Στο "Βικελίδης" παρέταξε μία ενδεκάδα με διάθεση να κυνηγήσει τη νίκη, την οποία έκανε καλύτερη με διορθωτικές κινήσεις στο β΄ μέρος. Παραλίγο να πετύχει την ανατροπή και να οδηγήσει την ομάδα του στη νίκη. Κι όλα αυτά χωρίς βασικά ατού όπως ο Γκαρσία, ο Λίνο, ο Αθανασιάδης και ο Φωτάκης. Ας μην βιαζόμαστε, λοιπόν, να κρίνουμε τον 58χρονο τεχνικό. Ακόμη τον μαθαίνουμε και μας μαθαίνει. Και ειδικά σ' αυτό το ματς έδειξε ότι έχει προχωρήσει πολύ στην ανάγνωση του έμψυχου δυναμικού που διαθέτει.
Πηγή: olapaok.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου