Δίψα και πρόκληση...!!

Το διακύβευμα του τελικού Carling Cup στην Αγγλία αφορούσε και τις δύο φιναλίστ. Για διαφορετικούς λόγους η κάθε ομάδα είχε σημαντικό κίνητρο να φύγει νικήτρια από το Γουέμπλεϊ και να υποστηρίζει ότι πέτυχε τον σκοπό της. Διαβάστε την ανάλυση του τελικού μεταξύ Κάρντιφ και Λίβερπουλ.

Η Λίβερπουλ, χωρίς τίτλο τα τελευταία έξι χρόνια, ήθελε να πετύχει έναν από τους φετινούς της στόχους – την κατάκτηση ενός κυπέλλου- να ποτίσει τους παίκτες της με την νοοτροπία του νικητή, να γεμίσει με αυτοπεποίθηση μία ομάδα που έχει φτιαχτεί το καλοκαίρι, να δείξει ότι έχει τις δυνατότητες να διεκδικεί και να πετυχαίνει και τέλος να ανταμείψει τους οπαδούς της με ένα τρόπαιο δίνοντας υπόσχεση για ακόμα περισσότερα στην συνέχεια.
Ο King Kenny συμπύκνωσε σ’ έναν αγώνα όλα τα παραπάνω και έδωσε ένα μάθημα απόκτησης ποδοσφαιρικής ταυτότητας στους παίκτες του ώστε να καταλάβουν ότι όταν παίζουν σε μία ομάδα που είναι υποχρεωμένη να πρωταγωνιστεί θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι μπορούν να τα καταφέρουν. Το αποτέλεσμα λέει ότι τα κατάφεραν. Η εμφάνιση τους όμως τους διαψεύδει.
Η Κάρντιφ σε πρώτη ανάγνωση δεν φαινόταν να είχε κάτι να χάσει. Ήταν μία πρόκληση για μια ομάδα της Championship να βρεθεί αντίπαλος σ’ έναν τελικό με ένα μεγαθήριο, το όποιο αποτέλεσμα θα την έβρισκε ικανοποιημένη εκτός από τυχόν κάποιο διασυρμό, οι απαιτήσεις για την κατάκτηση του τροπαίου ήταν περιορισμένες και εξ’ ορισμού δεν υπήρχε κανένας λόγος να έχει άγχος για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Ο αγώνας της στο πρωτάθλημα είναι να προλάβει την απ’ ευθείας άνοδο και να αποφύγει τους αγώνες προβιβασμού οπότε είναι λογικό να είχε διαφορετική αφετηρία από την αντίπαλο της. Το μόνο σίγουρο κέρδος της θα ήταν η εξασφαλισμένη συμμετοχή την επόμενη χρονιά στο Europa League.
Επειδή όμως μιλάμε για τελικό στην Αγγλία ο ορισμός του φαβορί εξατμίζεται με έναν μαγικό τρόπο στον ναό του ποδοσφαίρου – το Γουέμπλεϊ-  και τα πάντα είναι ρευστά μέχρι το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή. Στην προκειμένη περίπτωση ούτε αυτό έκρινε τον νικητή. Χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτυ για να βγει ο νικητής.

Η επίθεση της Λίβερπουλ στο μισό γήπεδο της Κάρντιφ.

Ο Νταλγκλίς ξεκίνησε τον αγώνα χωρίς κάποια έκπληξη στην διάταξη της ομάδας του.

• Με 4-4-2 όπως μας έχει συνηθίσει σε όλη την φετινή περίοδο και τον Χέντερσον ξανά στα άκρα.
• Οι κεντρικοί αμυντικοί βοηθούμενοι από τον Άνταμ έπαιξαν ψηλά κοντά στην γραμμή του κέντρου.
• Οι πλάγιοι αμυντικοί είχαν διάδρομο ώστε να κάνουν το overlap και να απειλούν με σέντρες προς το κεφάλι του Κάρολ.

Το πρώτο τέρμα που δέχεται η Λίβερπουλ προέκυψε από κακή εφαρμογή του overlap από τον Τζόνσον, που ενώ έχασε την φάση συνέχισε να κυνηγάει την μπάλα σε όλο το γήπεδο με αποτέλεσμα το κενό του να το καλύψει ο Τζέραρντ στην άμυνα και να δημιουργηθεί κενό στο κέντρο.

• Τζέραρντ και Άνταμ κάλυψαν τις θέσεις των αμυντικών χαφ με τον πρώτο ουσιαστικά να λειτουργεί περισσότερο επιθετικά και τον δεύτερο να καλύπτει τους χώρους μπροστά από την άμυνα.
• Οι πλάγιοι παίκτες Ντάουνινγκ και Χέντερσον ξεκίνησαν  στις γραμμές του γηπέδου για να ανοίξουν την άμυνα της αντιπάλου. Όταν αυτό δεν απέδωσε έδωσαν διάδρομο στους αμυντικούς και έπαιξαν στην ευθεία της γωνίας περιοχής και συνέκλιναν προς τον άξονα.
• Επιθετικά ο Σουάρεζ έπαιζε all around ενώ ο Κάρολ έβγαινε στο δεύτερο δοκάρι για τις σέντρες των συμπαικτών του.

Η επίθεση της Λίβερπουλ στερείται αυτοματισμών. Η διαφορά ταχύτητας των δύο επιθετικών και αντίληψης των φάσεων δημιουργεί αδυναμίες συνεργασίας. Το γρήγορο παιχνίδι δεν ευνοεί τον Κάρολ  ενώ το ψηλό παιχνίδι δεν βοηθάει τον Σουάρεζ.

• Η αμυντική λειτουργία της ομάδας ήταν δύο ζώνες άμυνας έξω από την περιοχή και κλείσιμο χώρων για να ανακοπή η κυκλοφορία της μπάλας.
• Η Λίβερπουλ επέβαλε τον ρυθμό του παιχνιδιού αλλά δεν μπόρεσε να παίξει όσο γρήγορα θα ήθελε.
• Έλεγξε τον αγώνα με κάλυψη σε όλο το γήπεδο, υστέρησε στην τελική προσπάθεια κάτι που έχει γίνει κατά κόρον στους αγώνες την φετινή περίοδο.

Η μετάβαση από άμυνα σε επίθεση της Κάρντιφ. Η κίνηση των πλάγιων ήταν να συγκλίνουν στον άξονα και να γίνονται κρυφοί κυνηγοί

Η Κάρντιφ έπαιξε για να κερδίσει. Μπήκε αποφασισμένη να μην χαρίσει καμία μπάλα στην αντίπαλο της και να διεκδικήσει με όσες πιθανότητες της αναλογούσαν την κατάκτηση του κυπέλλου. Ο προπονητής της είχε ως πρώτο μέλημα την αμυντική διάταξη και λειτουργία της ομάδας του.

• Ξεκίνησε τον αγώνα με διάταξη 4-4-1-1.
• Τοποθέτησε μία τετράδα παικτών μπροστά από την άμυνα σε πολύ κοντινές αποστάσεις.
• Οι τέσσερις αμυντικοί, όταν επιτίθονταν η Λίβερπουλ, έκλειναν τις αποστάσεις μεταξύ τους, για να καλύψουν τους χώρους και οι πλάγιοι κεντρώοι έπαιζαν ως πλάγιοι αμυντικοί. Ο λόγος που το έκαναν ήταν να υπάρχει ένας κεντρικός αμυντικός ελεύθερος για να «καθαρίζει» τις φάσεις όταν η μπάλα πήγαινε μέσα στην περιοχή.
• Οι δύο αμυντικοί χαφ, Γκούναρσον και Γουϊτινγκτον,  κάλυπταν την άμυνα έξω από την περιοχή και προωθούσαν την μπάλα στην επίθεση της ομάδας τους. Ήταν υπεύθυνοι για τις αποστάσεις των γραμμών άμυνας και κέντρου και επιτηρούσαν την κίνηση των αντιπάλων χωρίς την μπάλα στον άξονα.
• Ο ελεύθερος παίκτης στο κέντρο-Μίλλερ- ήταν αυτός που κινούσε το παιχνίδι στην επίθεση.  Αποδέκτης της μπάλας κάτω από το κέντρο προσπάθησε να συνεργαστεί με τους συμπαίκτες του για την δημιουργία ευκαιριών. Στην άμυνα κάλυπτε τον άξονα καλύπτοντας χώρους ανάμεσα στο κέντρο και την μεγάλη περιοχή.
• Οι πλάγιοι κεντρώοι ήταν το κλειδί για την επιτυχία. Με πολλά χιλιόμετρα στο γήπεδο έπρεπε να καλύπτουν τους αμυντικούς όταν επιχειρούσαν επίθεση και αμέσως στην αντεπίθεση συνέκλιναν για να παίξουν κρυφοί κυνηγοί και να μπουν στην περιοχή δίπλα στο σέντερ φορ.
• Ο κεντρικός επιθετικός έπαιξε μόνος μπροστά ανάμεσα στους κεντρικούς αμυντικούς και σκοπός του ήταν να ανοίξει χώρους και να κρατήσει την άμυνα της Λίβερπουλ όσο το δυνατόν κοντά στην περιοχή της.

Η Κάρντιφ έπαιξε πολύ καλά την άμυνα με οκτώ παίκτες μπροστά από την περιοχή της. Κάλυψε όλους τους χώρους και στο Α’ ημίχρονο δεν απειλήθηκε σημαντικά. Επιθετικά απείλησε με γρήγορες μεταφορές μπάλας και ανακάτεψε την άμυνα της Λίβερπουλ με τις διαγώνιες κινήσεις των πλάγιων κεντρώων.

• Στο δεύτερο ημίχρονο η διάταξη της ομάδας άλλαξε σε 4-1-4-1 με πολύ κοντινές αποστάσεις των γραμμών μεταξύ τους στο μισό γήπεδο, σε μια προσπάθεια συντήρησης των δυνάμεων και ανακοπής των προσπαθειών από τον άξονα. Το πέτυχε στην φυσική ροή του παιχνιδιού αλλά πλήρωσε την αδυναμία σωστής άμυνας σε στημένες φάσεις.

Δύο παίκτες της Κάρντιφ κάλυπταν την εστία και τον τερματοφύλακα στα κόρνερ της Λίβερπουλ. Αποτέλεσμα αυτής της διάταξης ήταν να κρατήσουν τον Σουάρεζ στο παιχνίδι στη φάση της ισοφάρισης αντί να τον βγάλουν off side

Στην παράταση η αλλαγή του Κάρολ με τον Κάϊτ για την Λίβερπουλ, έκανε την επίθεση πιο κινητική και γρήγορη με αποτέλεσμα να επίτευξη ενός τέρματος. Η αντίδραση της Κάρντιφ δεν είχε τακτικά χαρακτηριστικά. Έγινε πιεστική με οποιονδήποτε τρόπο και αυτό χρεώνεται ως αδυναμία στην Λίβερπουλ να διαχειριστεί σωστά τον χρόνο που απέμενε ως την λήξη της παράτασης με πάγωμα του παιχνιδιού, κράτημα μπάλας, ορθολογική προσπάθεια για επίτευξη τρίτου τέρματος. Ισοφάρισε, έστειλε το παιχνίδι στα πέναλτυ και εκεί ατύχησε από τα άσχημα κτυπήματα των παικτών της.  Τρία χαμένα εκ των οποίων δύο στο δοκάρι και ένα εκατοστά δίπλα από το κάθετο δοκάρι.
Η Λίβερπουλ κατέκτησε το κύπελλο αλλά δεν έπεισε ως αδιαφιλονίκητο φαβορί
Η εμφάνιση της ήταν η ίδια όπως όλα τα παιχνίδια που έχουμε δει ως τώρα. Αδυναμίες στην επίθεση, προβληματική ανάπτυξη απέναντι σε κλειστές άμυνες, έλλειψη φαντασίας, κακές σέντρες, υπερβολικές ατομικές προσπάθειες. Χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμη ώστε να ανεβεί επίπεδο. Ελπίζω τα λίγα εκατοστά διαφοράς της μπάλας από το δοκάρι στο τελευταίο πέναλτυ της Κάρντιφ να δώσουν την απαιτούμενη ψυχολογία για να ξεκινήσει η ανοδική πορεία και η επιστροφή στους τίτλους για την ομάδα του λιμανιού. Κάπως έτσι αρχίζουν όμορφες ιστορίες ποδοσφαίρου.
Για την Κάρντιφ ήταν ένα όμορφο όνειρο με  άτυχο αποτέλεσμα. Πολέμησε με όλα τα όπλα της, επέδειξε ποδοσφαιρικό θράσος, πίεσε τον αντίπαλο, είχε σωστή τακτική σε όλο το παιχνίδι, λύγισε από το άγχος της τελευταίας στιγμής.
Στην περίπτωσή της πρέπει να παρακολουθήσουμε την πορεία της από ‘δω και πέρα. Πρέπει να διαχειριστεί μία παρ’ ολίγον επιτυχία με μία προσαρμογή στους στόχους του πρωταθλήματος που συμμετέχει. Ο τρόπος που ηττήθηκε είναι δύσκολος στην ψυχολογία της ομάδας και πρέπει να βρεθούν οι τρόποι που θα πείσουν τους παίκτες της ότι έχασαν καταβάλλοντας τεράστια προσπάθεια και διεκδίκησαν το τρόπαιο από μία καλύτερη ποιοτικά ομάδα, έχασαν από δικά τους λάθη και άγχος και απέδειξαν ότι μπορούν να αντιμετωπίζουν αντιπάλους στα ίσια χωρίς να απεμπολούν τις πιθανότητες επιτυχίας που τους αναλογούν.

Τα στατιστικά του αγώνα

Οι τελικοί που διεξάγονται στην Αγγλία έχουν τα χαρακτηριστικά του απρόβλεπτου αγώνα. Παρακολουθήσαμε έναν αγώνα που θα μπορούσαν να είχαν κερδίσει και οι δύο ομάδες. Το γεγονός ότι μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο υπήρχε η ένταση και το πάθος για την νίκη μας θύμισε ότι στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται, όταν παίζεται με την σωστή εφαρμογή των κανόνων και πάνω απ’ όλα δεν παύει ποτέ να είναι ένα παιχνίδι.  Ο νικητής  πανηγύρισε άσχετα αν αυτό που κατέκτησε είναι το μικρότερο στην τάξη των τίτλων στο νησί. Αυτοί οι πανηγυρισμοί δίνουν αξία στο ποδόσφαιρο. Δίνουν αξία στο παιχνίδι.

πηγή: overlap.gr