Πριν τέσσερα χρόνια, στο Πανευρωπαϊκό του 2008, ο Κριστιάνο Ρονάλντο
είχε μεγαλώσει τόσο πολύ ώστε ήταν ο μεγάλος σταρ της διοργάνωσης.
Ξεκίνησε με ένα γκολ εναντίον της Τσεχίας και είχε κάνει και μια
σπουδαία εμφάνιση κόντρα στους Τούρκους –στο τρίτο ματς των Πορτογάλων,
κόντρα στην Ελβετία, με την πρόκριση στο τσεπάκι, δεν είχε αγωνιστεί.
Ηταν τόσο μεγάλος ο θόρυβος που δημιουργούσε η παρουσία του, ώστε η
ομοσπονδία της Πορτογαλίας ζήτησε από την οργανωτική επιτροπή να
πληρώνουν εισιτήριο όσοι θέλουν να παρακολουθήσουν τις προπονήσεις του
στο αθλητικό κέντρο, του γραφικού Μπάντεμ που βρίσκονταν λίγο έξω από τη
Γενεύη: το να δεις τον σταρ του τουρνουά από κοντά κόστιζε γύρω στα 25
ευρώ!
Θυμάμαι ότι το γελαστό πρόσωπο του Ρονάλντο, χάρη στη διαφημιστική καμπάνια της NIKE ήταν παντού: σε γιγαντοαφίσες στα κέντρα των ελβετικών πόλεων, στα τραμ και στα τρένα, στις βιτρίνες και φυσικά στις αθλητικές εκπομπές της τηλεόρασης και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων –κανείς άλλος δεν είχε τέτοια προβολή όσο το τότε αστέρι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για το οποίο η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν έτοιμη να προσφέρει κοντά 100 εκατομμύρια ευρώ. Η Πορτογαλία φάνταζε φαβορί για τελικό, αφού ο Σκολάρι είχε βρει τρόπο να χωρέσει στην ίδια ενδεκάδα με τον Κριστιάνο και τον Νάνι και τον Ντέκο και τον Νούνο Γκόμεζ. Και μετά ήρθαν οι Γερμανοί και το όνειρο του Ρονάλντο έγινε εφιάλτης.
Υποχρεώσεις
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ξεκινά τις υποχρεώσεις του στο Euro κόντρα στη Γερμανία που πριν τέσσερα χρόνια του χάλασε τα σχέδια. Είναι πάλι ο απόλυτος σταρ, έρχεται από μια τρομερή χρονιά με τη Ρεάλ Μαδρίτης με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα σημειώνοντας ντουζίνες γκολ, αλλά αυτή τη φορά το πράγμα είναι λίγο αλλιώς: μετά την αποτυχία του (και) στο Μουντιάλ του 2010 στη Νότιο Αφρική, η ερώτηση που τον συνοδεύει είναι, όχι αν είναι σπουδαίος ποδοσφαιριστής, αλλά κατά πόσο είναι καθοριστικός ποδοσφαιριστής.
Κατά κάποιο τρόπο ο Κριστιάνο Ρονάλντο μοιάζει να είναι ο διάδοχος του Μπέκαμ στον θρόνο του ποδοσφαιρικού life style: κερδίζει εκατομμύρια από χορηγούς, ξέρει να χαμογελάει ωραία, κυκλοφορεί με διάσημες μοντέλες σαν ροκ σταρ, αλλά, αν δεν κάνει ένα μεγάλο τουρνουά με τη φανέλα της εθνικής του ομάδας, θα μείνει ένας βασιλιάς με χιλιάδες πιστούς, αλλά χωρίς κύρος. Θα τον γράψει με χρυσά γράμματα η ιστορία του marketing, αλλά στην ποδοσφαιρική ιστορία θα περάσει ως «ακριβοπληρωμένη φούσκα». Και θα είναι άδικο, γιατί τα είκοσι τελευταία χρόνια ελάχιστοι κυνηγοί έχουν την πληρότητά του.
Δυνατή
Η Πορτογαλία του Κριστιάνο αυτή τη φορά μοιάζει λιγότερο δυνατή από εκείνη που είδαμε στην Ελβετία, ενώ ο αποψινός της αντίπαλος, η επί έξι χρόνια διαρκώς βελτιωμένη Γερμανία μοιάζει φαβορί για τελικό. Οι τερματοφύλακες των Πορτογάλων είναι μέτριοι, Ντέκο δεν υπάρχει και οι χαφ αυτή τη φορά είναι πιο εργατικοί και λιγότερο κλασάτοι: κάποιοι (Μουτίνιο, Βελόζο, Κουαρέσμα, Νάνι) στην τετραετία που προηγήθηκε έμειναν και στάσιμοι.
Αυτή τη φορά υπάρχει μεγαλύτερη αμυντική αξιοπιστία (με Πέπε, Αλβες, Κοεντράο, και τον κόφτη Μεϊρέλες), αλλά η επίθεση μοιάζει άδεια, αφού ο Πόστιγκα κι ο Αλμέιδα είναι σιτεμένοι και ο 20χρονος Νέλσον Ολιβέιρα της Μπενφίκα πολύ άγουρος. Ολα αυτά σημαίνουν πως μια επιτυχία της Πορτογαλίας στο τουρνουά θα πιστωθεί στον Κριστιάνο Ρονάλντο: μόνο αυτός μπορεί να βοηθήσει τη συγκεκριμένη ομάδα να ανέβει επίπεδο. Αν τα καταφέρει, θα κερδίσει μια δεύτερη «Χρυσή Μπάλα» και μια καθολική αναγνώριση: κανείς ξανά δεν θα σκεφτεί ότι πρόκειται για ένα τύπο που παίζει για την πάρτη του με μόνο στόχο τα χρήματα των χορηγών.
Πορεία
Οι Γερμανοί φτάνουν στο τουρνουά με κουρασμένους τους παίκτες της Μπάγερν που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της «νατσιοναλμάνσαφτ». Γνωρίζουν όμως πως νίκη απόψε σημαίνει κατά πάσα πιθανότητα πρόκριση και πρόκριση σημαίνει πορεία μέχρι τον ημιτελικό τουλάχιστον. Το δικό τους παιχνίδι θα 'ναι -στα μέτρα του δυνατού- πιεστικό, γρήγορο, επιθετικό: η ερώτηση είναι τι θα κάνει ο Ρονάλντο. Το διαμαντένιο σκουλαρίκι στ' αυτί και η τεράστια αλητεία στο βλέμμα αρκούν για να έχεις την όψη του σταρ. Ποδοσφαιριστής καθοριστικός είναι κάτι άλλο…
Παραλίγο νίκη
Η εντελώς αδιάβαστη Εθνική μας πήρε έναν χρυσό βαθμό στην πρεμιέρα κόντρα στους Πολωνούς που στο δεύτερο ημίχρονο σκάσανε. Δυο πράγματα έπρεπε να έχει υπ' όψη του ο Σάντος: το πρώτο ότι οι Πολωνοί παίζουν μονόπατα από δεξιά στην επίθεση (γιατί εκεί υπάρχουν όλοι τους οι καλοί παίκτες) και το δεύτερο ότι η άμυνά τους υποφέρει από γρήγορους κυνηγούς. Οι Πολωνοί έκαναν πάρτι για 45 λεπτά με τον ακάλυπτο Χολέμπας κι ένας Θεός ξέρει πώς έμειναν στο 1-0. Η προσθήκη του Σαλπιγγίδη ωστόσο αρκούσε για να φανούν οι αμυντικές τους αδυναμίες: αν ο Καραγκούνης δεν εκτελούσε το χειρότερο πέναλτι της καριέρας του, η Εθνική θα κέρδιζε.
Ο Σάντος διόρθωσε τα λάθη του χάρη σε συγκυρίες. Η είσοδος του «Σάλπι», αντί του κινητικού αλλά πολύ μακριά από την περιοχή Νίνη, αποδείχτηκε χρυσή αλλαγή: το αρχικό σχήμα με Νίνη, Σαμαρά στις πλάγιες γραμμές ήταν ακατανόητο. Ο τραυματισμός του Αβραάμ Παπαδόπουλου και η άδικη αποβολή του Παπασταθόπουλου στάθηκε αιτία να αντικατασταθεί το εντελώς λάθος αυτό αμυντικό δίδυμο: ο φρέσκος Κυριάκος Παπαδόπουλος έδειξε προσωπικότητα και ο Κατσουράνης κατεύθυνε την άμυνα – πράγμα που δεν ξέρουν να κάνουν ούτε ο Αβραάμ, ούτε ο Σωκράτης. Στο β' ημίχρονο, όταν παίζαμε με παίκτη λιγότερο, παίξαμε καλύτερα γιατί υπήρξε ένα είδος απενοχοποίησης: είδαμε κερδισμένα φάουλ με πονηριές, πολλή ψυχή, κάλυψη της άμυνας –κλασικό ελληνικό ποδόσφαιρο! Στο πρώτο, προσπαθώντας κατά κάποιο τρόπο να κρατήσουμε μπάλα, τα κάναμε όλα λάθος: ούτε πίσω υπήρχε στιβαρότητα, ούτε μπροστά ιδέες.
Ο βαθμOς είναι καλός, η νίκη θα ήταν μισή πρόκριση. Ας κρατήσουμε τα θετικά: η ομάδα θα έχει υψηλό ηθικό, αφού η παραλίγο νίκη με δέκα παίκτες, δημιουργεί άριστη ψυχολογία. Αλλά με την Τσεχία πρέπει να μην ξανακατεβούμε αδιάβαστοι…
Στην Ψαρού
Σε άλλες ειδήσεις από το κοσμικό ρεπορτάζ πρέπει να πω ότι φανατικοί τσακιστές (και μάλιστα όχι οπαδοί του ΠΑΟ) ορκίζονται ότι το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος κατέφθασε στη Μύκονο το σκάφος του βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας Αλ Σαούντ και από μέσα βγήκε μεταξύ άλλων ο πρίγκιπας Φεϊζάλ! Τον Βλάση τον Τσάκα δεν τον είδε πάντως κανένας. Πιθανότατα επειδή έχει αρχίσει να μαζεύει στοιχεία για να καταγγείλει τον Αλαφούζο σε συνέντευξη Τύπου, δεν πρόλαβε να πάει στην Ψαρού.
ΠΗΓΗ: Sportday
Θυμάμαι ότι το γελαστό πρόσωπο του Ρονάλντο, χάρη στη διαφημιστική καμπάνια της NIKE ήταν παντού: σε γιγαντοαφίσες στα κέντρα των ελβετικών πόλεων, στα τραμ και στα τρένα, στις βιτρίνες και φυσικά στις αθλητικές εκπομπές της τηλεόρασης και στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων –κανείς άλλος δεν είχε τέτοια προβολή όσο το τότε αστέρι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για το οποίο η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν έτοιμη να προσφέρει κοντά 100 εκατομμύρια ευρώ. Η Πορτογαλία φάνταζε φαβορί για τελικό, αφού ο Σκολάρι είχε βρει τρόπο να χωρέσει στην ίδια ενδεκάδα με τον Κριστιάνο και τον Νάνι και τον Ντέκο και τον Νούνο Γκόμεζ. Και μετά ήρθαν οι Γερμανοί και το όνειρο του Ρονάλντο έγινε εφιάλτης.
Υποχρεώσεις
Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ξεκινά τις υποχρεώσεις του στο Euro κόντρα στη Γερμανία που πριν τέσσερα χρόνια του χάλασε τα σχέδια. Είναι πάλι ο απόλυτος σταρ, έρχεται από μια τρομερή χρονιά με τη Ρεάλ Μαδρίτης με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα σημειώνοντας ντουζίνες γκολ, αλλά αυτή τη φορά το πράγμα είναι λίγο αλλιώς: μετά την αποτυχία του (και) στο Μουντιάλ του 2010 στη Νότιο Αφρική, η ερώτηση που τον συνοδεύει είναι, όχι αν είναι σπουδαίος ποδοσφαιριστής, αλλά κατά πόσο είναι καθοριστικός ποδοσφαιριστής.
Κατά κάποιο τρόπο ο Κριστιάνο Ρονάλντο μοιάζει να είναι ο διάδοχος του Μπέκαμ στον θρόνο του ποδοσφαιρικού life style: κερδίζει εκατομμύρια από χορηγούς, ξέρει να χαμογελάει ωραία, κυκλοφορεί με διάσημες μοντέλες σαν ροκ σταρ, αλλά, αν δεν κάνει ένα μεγάλο τουρνουά με τη φανέλα της εθνικής του ομάδας, θα μείνει ένας βασιλιάς με χιλιάδες πιστούς, αλλά χωρίς κύρος. Θα τον γράψει με χρυσά γράμματα η ιστορία του marketing, αλλά στην ποδοσφαιρική ιστορία θα περάσει ως «ακριβοπληρωμένη φούσκα». Και θα είναι άδικο, γιατί τα είκοσι τελευταία χρόνια ελάχιστοι κυνηγοί έχουν την πληρότητά του.
Δυνατή
Η Πορτογαλία του Κριστιάνο αυτή τη φορά μοιάζει λιγότερο δυνατή από εκείνη που είδαμε στην Ελβετία, ενώ ο αποψινός της αντίπαλος, η επί έξι χρόνια διαρκώς βελτιωμένη Γερμανία μοιάζει φαβορί για τελικό. Οι τερματοφύλακες των Πορτογάλων είναι μέτριοι, Ντέκο δεν υπάρχει και οι χαφ αυτή τη φορά είναι πιο εργατικοί και λιγότερο κλασάτοι: κάποιοι (Μουτίνιο, Βελόζο, Κουαρέσμα, Νάνι) στην τετραετία που προηγήθηκε έμειναν και στάσιμοι.
Αυτή τη φορά υπάρχει μεγαλύτερη αμυντική αξιοπιστία (με Πέπε, Αλβες, Κοεντράο, και τον κόφτη Μεϊρέλες), αλλά η επίθεση μοιάζει άδεια, αφού ο Πόστιγκα κι ο Αλμέιδα είναι σιτεμένοι και ο 20χρονος Νέλσον Ολιβέιρα της Μπενφίκα πολύ άγουρος. Ολα αυτά σημαίνουν πως μια επιτυχία της Πορτογαλίας στο τουρνουά θα πιστωθεί στον Κριστιάνο Ρονάλντο: μόνο αυτός μπορεί να βοηθήσει τη συγκεκριμένη ομάδα να ανέβει επίπεδο. Αν τα καταφέρει, θα κερδίσει μια δεύτερη «Χρυσή Μπάλα» και μια καθολική αναγνώριση: κανείς ξανά δεν θα σκεφτεί ότι πρόκειται για ένα τύπο που παίζει για την πάρτη του με μόνο στόχο τα χρήματα των χορηγών.
Πορεία
Οι Γερμανοί φτάνουν στο τουρνουά με κουρασμένους τους παίκτες της Μπάγερν που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της «νατσιοναλμάνσαφτ». Γνωρίζουν όμως πως νίκη απόψε σημαίνει κατά πάσα πιθανότητα πρόκριση και πρόκριση σημαίνει πορεία μέχρι τον ημιτελικό τουλάχιστον. Το δικό τους παιχνίδι θα 'ναι -στα μέτρα του δυνατού- πιεστικό, γρήγορο, επιθετικό: η ερώτηση είναι τι θα κάνει ο Ρονάλντο. Το διαμαντένιο σκουλαρίκι στ' αυτί και η τεράστια αλητεία στο βλέμμα αρκούν για να έχεις την όψη του σταρ. Ποδοσφαιριστής καθοριστικός είναι κάτι άλλο…
Παραλίγο νίκη
Η εντελώς αδιάβαστη Εθνική μας πήρε έναν χρυσό βαθμό στην πρεμιέρα κόντρα στους Πολωνούς που στο δεύτερο ημίχρονο σκάσανε. Δυο πράγματα έπρεπε να έχει υπ' όψη του ο Σάντος: το πρώτο ότι οι Πολωνοί παίζουν μονόπατα από δεξιά στην επίθεση (γιατί εκεί υπάρχουν όλοι τους οι καλοί παίκτες) και το δεύτερο ότι η άμυνά τους υποφέρει από γρήγορους κυνηγούς. Οι Πολωνοί έκαναν πάρτι για 45 λεπτά με τον ακάλυπτο Χολέμπας κι ένας Θεός ξέρει πώς έμειναν στο 1-0. Η προσθήκη του Σαλπιγγίδη ωστόσο αρκούσε για να φανούν οι αμυντικές τους αδυναμίες: αν ο Καραγκούνης δεν εκτελούσε το χειρότερο πέναλτι της καριέρας του, η Εθνική θα κέρδιζε.
Ο Σάντος διόρθωσε τα λάθη του χάρη σε συγκυρίες. Η είσοδος του «Σάλπι», αντί του κινητικού αλλά πολύ μακριά από την περιοχή Νίνη, αποδείχτηκε χρυσή αλλαγή: το αρχικό σχήμα με Νίνη, Σαμαρά στις πλάγιες γραμμές ήταν ακατανόητο. Ο τραυματισμός του Αβραάμ Παπαδόπουλου και η άδικη αποβολή του Παπασταθόπουλου στάθηκε αιτία να αντικατασταθεί το εντελώς λάθος αυτό αμυντικό δίδυμο: ο φρέσκος Κυριάκος Παπαδόπουλος έδειξε προσωπικότητα και ο Κατσουράνης κατεύθυνε την άμυνα – πράγμα που δεν ξέρουν να κάνουν ούτε ο Αβραάμ, ούτε ο Σωκράτης. Στο β' ημίχρονο, όταν παίζαμε με παίκτη λιγότερο, παίξαμε καλύτερα γιατί υπήρξε ένα είδος απενοχοποίησης: είδαμε κερδισμένα φάουλ με πονηριές, πολλή ψυχή, κάλυψη της άμυνας –κλασικό ελληνικό ποδόσφαιρο! Στο πρώτο, προσπαθώντας κατά κάποιο τρόπο να κρατήσουμε μπάλα, τα κάναμε όλα λάθος: ούτε πίσω υπήρχε στιβαρότητα, ούτε μπροστά ιδέες.
Ο βαθμOς είναι καλός, η νίκη θα ήταν μισή πρόκριση. Ας κρατήσουμε τα θετικά: η ομάδα θα έχει υψηλό ηθικό, αφού η παραλίγο νίκη με δέκα παίκτες, δημιουργεί άριστη ψυχολογία. Αλλά με την Τσεχία πρέπει να μην ξανακατεβούμε αδιάβαστοι…
Στην Ψαρού
Σε άλλες ειδήσεις από το κοσμικό ρεπορτάζ πρέπει να πω ότι φανατικοί τσακιστές (και μάλιστα όχι οπαδοί του ΠΑΟ) ορκίζονται ότι το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος κατέφθασε στη Μύκονο το σκάφος του βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας Αλ Σαούντ και από μέσα βγήκε μεταξύ άλλων ο πρίγκιπας Φεϊζάλ! Τον Βλάση τον Τσάκα δεν τον είδε πάντως κανένας. Πιθανότατα επειδή έχει αρχίσει να μαζεύει στοιχεία για να καταγγείλει τον Αλαφούζο σε συνέντευξη Τύπου, δεν πρόλαβε να πάει στην Ψαρού.
ΠΗΓΗ: Sportday
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου