Παραμερίζοντας, όμως, τα συναισθήματα και μελετώντας τον τρόπο
παιχνιδιού της εθνικής θα διαπιστώσουμε ότι τα ατυχή αποτελέσματα
προέκυψαν κυρίως από την αδυναμία ποδοσφαιριστών/προπονητή να εφαρμόσουν
κατά γράμμα τον ποδοσφαιρικό κυνισμό: δηλαδή, τον μοναδικό παράγοντα
που διατηρούμε συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι της πλειοψηφίας των
αντιπάλων.
Το ισορροπημένο 4-3-3 του Σάντος
Ο Πορτογάλος χρησιμοποίησε το σύστημα που ταιριάζει περισσότερο στα χαρακτηριστικά των Ελλήνων ποδοσφαιριστών.
δεξιά πτέρυγα: ο Τοροσίδης είχε εντολή για προωθήσεις καθώς διαθέτει τεχνικά χαρακτηριστικά που επιτρέπουν τη δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων σε συνθήκες οργανωμένης επίθεσης. Η χρησιμοποίηση του πολυσύνθετου «εργάτη» Σαλπιγγίδη στα εξτρέμ είχε στόχο την κάλυψη του κενού χώρου που δημιουργούσαν οι επελάσεις του Τόρο, καθώς και την παροχή βοήθειας σε συνθήκες άμυνας ώστε να ισχυροποιηθεί η ανασταλτική αποτελεσματικότητα.
Όταν διαταράχθηκαν οι ισορροπίες
Η εθνική «πλήρωσε» τις επιλογές παικτών / προπονητή που δημιουργούσαν πρόβλημα στη συνοχή μεταξύ των γραμμών. Ανεξάρτητα αν επρόκειτο για ατομικά λάθη ή λανθασμένη τακτική, η ανισορροπία προκαλούνταν όσες φορές δεν τηρούνταν το ισορροπημένο 4-3-3 που περιγράψαμε. Δηλαδή:
Είναι σαφές πως η εθνική δε διαθέτει Plan B για τη διεκδίκηση θετικών αποτελεσμάτων. Καθίσταται, επομένως, επιτακτική η ευλαβική τήρηση των ισορροπιών του συστήματος που επιλέγει ο προπονητής ώστε να μη δημιουργηθούν αρνητικές συνθήκες που είναι ανέφικτο να ανατραπούν. Με πιο απλά λόγια, η Ελλάδα οφείλει να λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένη μηχανή γιατί σε περίπτωση που «στραβώσει» το παιχνίδι είναι εξαιρετικά δύσκολο να «γυρίσει». Αυτό ήταν το δόγμα του Ρεχάγκελ που οδήγησε στην κατάκτηση του Euro 2004.
Ο Σάντος προσπάθησε να διατηρήσει τη «γερμανική» τακτική πειθαρχία αλλά προδόθηκε:
πηγή: overlap.gr
Το ισορροπημένο 4-3-3 του Σάντος
Ο Πορτογάλος χρησιμοποίησε το σύστημα που ταιριάζει περισσότερο στα χαρακτηριστικά των Ελλήνων ποδοσφαιριστών.
δεξιά πτέρυγα: ο Τοροσίδης είχε εντολή για προωθήσεις καθώς διαθέτει τεχνικά χαρακτηριστικά που επιτρέπουν τη δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων σε συνθήκες οργανωμένης επίθεσης. Η χρησιμοποίηση του πολυσύνθετου «εργάτη» Σαλπιγγίδη στα εξτρέμ είχε στόχο την κάλυψη του κενού χώρου που δημιουργούσαν οι επελάσεις του Τόρο, καθώς και την παροχή βοήθειας σε συνθήκες άμυνας ώστε να ισχυροποιηθεί η ανασταλτική αποτελεσματικότητα.
- αριστερή πτέρυγα: οι Τζαβέλας / Χολέμπας είχαν εντολή για διατήρηση θέσης και περιορισμένη συμμετοχή στην επιθετική λειτουργία. Το αριστερό μπακ παρέμενε στα μετόπισθεν ώστε να παίξει το ρόλο τρίτου αμυντικού σε περίπτωση που η αντίπαλη ομάδα διενεργούσε αντεπίθεση. Αντίστοιχα, οι Σαμαράς / Φορτούνης είχαν περιορισμένη συμμετοχή στην ανασταλτική λειτουργία της ομάδας και εστίασαν περισσότερο στα επιθετικά καθήκοντα είτε συγκλίνοντας προς την περιοχή (Σαμαράς) είτε συγκλίνοντας προς τον άξονα ώστε να τροφοδοτηθούν οι επιτελικοί (Φορτούνης)
- αμυντικά χαφ: ο Κατσουράνης επωμίσθηκε το ρόλο συνδετικού κρίκου μεταξύ της μεσοαμυντικής γραμμής. Δεν προωθούνταν συχνά, βοηθούσε τα σέντερ μπακ και επέστρεφε στην περιοχή ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες υπεραριθμίας. Αντίθετα, στον Μανιάτη ανατέθηκε ο ρόλος της «επιθετικής άμυνας» με συμμετοχή στις διεκδικήσεις στον άξονα, physical game, ανακοπή τροφοδοτήσεων «μπροστά από τον αντίπαλο» και έμφαση στις αλληλοκαλύψεις. Ο Καραγκούνης είχε οδηγία για συμμετοχή στην ανασταλτική λειτουργία και ταυτόχρονη προώθηση της μπάλας / τροφοδότηση των επιτελικών.
Όταν διαταράχθηκαν οι ισορροπίες
Η εθνική «πλήρωσε» τις επιλογές παικτών / προπονητή που δημιουργούσαν πρόβλημα στη συνοχή μεταξύ των γραμμών. Ανεξάρτητα αν επρόκειτο για ατομικά λάθη ή λανθασμένη τακτική, η ανισορροπία προκαλούνταν όσες φορές δεν τηρούνταν το ισορροπημένο 4-3-3 που περιγράψαμε. Δηλαδή:
- όταν ο Χολέμπας αποφάσιζε να προωθηθεί λόγω της
ιδιοσυγκρασίας του, δημιουργούνταν κενά που ήταν αδύνατο να καλυφθούν
(λόγω συμμετοχής επιθετικογενούς εξτρέμ). Αρκούσε, λοιπόν, ένα ατομικό
λάθος από την πλευρά του για να δώσει το δικαίωμα στον αντίπαλο να
σκοράρει ή να δημιουργήσει ευκαιρίες
Ο Χολέμπας πέφτει στην παγίδα μαρκάροντας τον κάτοχο της μπάλας και όχι το χώρο ευθύνης του
- όταν χρησιμοποιήθηκε στα δεξιά ο Νίνης με αποτέλεσμα να μην καλύπτει της προωθήσεις του Τοροσίδη και να μη συμμετέχει στην ανασταλτική λειτουργία από δεξιά
Το αριστερό μπακ της Γερμανίας (Λαμ) έχει προωθηθεί, γίνεται κάτοχος της μπάλας και μαρκάρεται από τον ΝίνηΟ Λαμ ξεπερνάει εύκολα το μαρκάρισμα ‘με τα μάτια’ του Νίνη εκμεταλλεύεται τον κενό χώρο και ανοίγει το σκορ
- όταν απουσίαζε ο Καραγκούνης και δεν υπήρχε παίκτης να «κουβαλήσει» τη μπάλα και να συνδέσει στη μεσοεπιθετική γραμμή
Είναι σαφές πως η εθνική δε διαθέτει Plan B για τη διεκδίκηση θετικών αποτελεσμάτων. Καθίσταται, επομένως, επιτακτική η ευλαβική τήρηση των ισορροπιών του συστήματος που επιλέγει ο προπονητής ώστε να μη δημιουργηθούν αρνητικές συνθήκες που είναι ανέφικτο να ανατραπούν. Με πιο απλά λόγια, η Ελλάδα οφείλει να λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένη μηχανή γιατί σε περίπτωση που «στραβώσει» το παιχνίδι είναι εξαιρετικά δύσκολο να «γυρίσει». Αυτό ήταν το δόγμα του Ρεχάγκελ που οδήγησε στην κατάκτηση του Euro 2004.
Ο Σάντος προσπάθησε να διατηρήσει τη «γερμανική» τακτική πειθαρχία αλλά προδόθηκε:
- από την ανωριμότητα ορισμένων ποδοσφαιριστών
- από την επιλογή του να δοκιμάσει ένα σχετικά επιθετικογενές πλάνο στις πτέρυγες
- από την εμπιστοσύνη του σε ποδοσφαιριστές των οποίων οι θεωρητικές δυνατότητες δεν έχουν αποδειχτεί ακόμα σε υψηλό επίπεδο
πηγή: overlap.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου