Και πάνω από όλα δείχνει την ακαταλληλότητα και την τεράστια ελαφρότητα
όσων την αποφάσισαν. Ο φόβος των αντιδράσεων στη μεγάλη βλακεία της
Βούλας Παπαχρήστου (η οποία είναι δημόσιο πρόσωπο, ειδικά σε αυτή την
περίοδο), που γιγάντωσε η αναπαραγωγή από τα social media, φόβισε τους
υπευθύνους της ΕΟΕ και του ΣΕΓΑΣ για τη θύελλα που θα ακολουθούσε στα
βραδινά δελτία ειδήσεων. Αυτά ήθελαν να εξευμενίσουν και όχι να
συνετίσουν την Παπαχρήστου. Ακόμη και η ανακοίνωση για την απαγόρευση
της χρήσης του twitter από τους αθλητές, μετά τον θόρυβο που ξεσηκώθηκε,
δείχνει ξεκάθαρα τον πανικό των υπευθύνων και το πόσο «ολίγιστοι»
είναι. Αν ήθελαν να συνετίσουν ή ακόμη και να τιμωρήσουν την αθλήτρια
για ένα «τιτίβισμα» που γράφτηκε τρεις ημέρες πριν, μπορούσαν να βρουν
άλλους τρόπους.
Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ τους να το κάνουν δείχνει την ακαταλληλότητά τους. Σε μία νέα και ανώριμη ή επιπόλαιη κοπέλα δεν δείχνεις με αυτόν τον τρόπο ότι έκανε λάθος, γιατί μπορεί να προκαλέσεις το αντίθετο αποτέλεσμα. Ας ρωτήσουν έναν ψυχολόγο. Στους αγώνες δεν παίρνεις μέρος γιατί εξετάζονται οι πολιτικές σου απόψεις, αλλά γιατί περνάς τα αθλητικά όρια και προκρίνεσαι. ΑΝ –ξαναγράφω ΑΝ– η Βούλα Παπαχρήστου έχει ρατσιστικές απόψεις, είναι δικαίωμά της, όπως και δικό μου να θεωρώ αυτές τις απόψεις αισχρές και απάνθρωπες και όσους τις υποστηρίζουν και τις διαδίδουν επικίνδυνους για την κοινωνία. Η περίπτωση της Βούλας Παπαχρήστου και του «αθώου» χαριεντισμού με απόψεις που προπαγανδίζει η Χρυσή Αυγή είναι ένα ακόμη σύμπτωμα της επέλασης του life style και της απόλυτης αμάθειας, όπου αμάθεια, η άτακτη υποχώρηση της κριτικής ικανότητας.
Μία υποχώρηση που καλλιεργεί το σακατεμένο εκπαιδευτικό σύστημα και φροντίζουν τα ΜΜΕ να αναπτυχθεί και να διαδοθεί. Η δήθεν «αιτιολογία» για την προσβολή των ολυμπιακών ιδεωδών από τέτοιες απόψεις είναι επιεικώς για κλοτσιές. ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ Αγώνες είναι μία γιγάντια επιχείρηση. Ενα brand name που υπολείπεται σε αξία μόνο της Apple. Ο Ζακ Ρογκ πριν από τρεις ημέρες έδωσε μία μεγάλη συνέντευξη με αντικείμενο τα έσοδα ρεκόρ της ΔΟΕ και όχι τα «ιδανικά» των αγώνων. «Ιδανικά» που δεν σπιλώθηκαν όταν τέσσερα χρόνια πριν οι Ολυμπιακοί έγιναν σε μία χώρα που διακρίνεται για τις εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οταν, όμως, οι χορηγοί πληρώνουν καλά και η αγορά είναι μεγάλη, τα «ιδανικά» προσαρμόζονται τόσο, που ο επαγγελματισμός των αθλητών φοράει το λογότυπο του ερασιτεχνισμού με τη χορηγία μίας μεγάλης πολυεθνικής. Ενα ακόμη από εκείνα που έχουν ενδιαφέρον σε αυτή την υπόθεση είναι η αντίδραση της ΔΗΜ.ΑΡ., ενός εκ των τριών κυβερνητικών εταίρων, που βρήκε ευκαιρία να κάνει αντιρατσιστικό αγώνα εκμεταλλευόμενη την τρανταχτή βλακεία της Παπαχρήστου, για να «ρετουσάρει» την «υπεύθυνη» αριστερή φυσιογνωμία που νομίζει ότι έχει. «Υπεύθυνη αριστερά» που κάνει γαργάρα τους βασιλικούς επιτρόπους της χούντας, οι οποίοι διορίζονται γενικοί γραμματείς στα Υπουργεία. Που στηρίζει μία οικονομική πολιτική η οποία προκαλεί εκτεταμένη ανθρωπιστική καταστροφή και η οποία πιάνεται από ένα tweet, λες κι είναι η ουρά του γαϊδάρου που θα στάξει.
Πηγή: Sportday
Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ τους να το κάνουν δείχνει την ακαταλληλότητά τους. Σε μία νέα και ανώριμη ή επιπόλαιη κοπέλα δεν δείχνεις με αυτόν τον τρόπο ότι έκανε λάθος, γιατί μπορεί να προκαλέσεις το αντίθετο αποτέλεσμα. Ας ρωτήσουν έναν ψυχολόγο. Στους αγώνες δεν παίρνεις μέρος γιατί εξετάζονται οι πολιτικές σου απόψεις, αλλά γιατί περνάς τα αθλητικά όρια και προκρίνεσαι. ΑΝ –ξαναγράφω ΑΝ– η Βούλα Παπαχρήστου έχει ρατσιστικές απόψεις, είναι δικαίωμά της, όπως και δικό μου να θεωρώ αυτές τις απόψεις αισχρές και απάνθρωπες και όσους τις υποστηρίζουν και τις διαδίδουν επικίνδυνους για την κοινωνία. Η περίπτωση της Βούλας Παπαχρήστου και του «αθώου» χαριεντισμού με απόψεις που προπαγανδίζει η Χρυσή Αυγή είναι ένα ακόμη σύμπτωμα της επέλασης του life style και της απόλυτης αμάθειας, όπου αμάθεια, η άτακτη υποχώρηση της κριτικής ικανότητας.
Μία υποχώρηση που καλλιεργεί το σακατεμένο εκπαιδευτικό σύστημα και φροντίζουν τα ΜΜΕ να αναπτυχθεί και να διαδοθεί. Η δήθεν «αιτιολογία» για την προσβολή των ολυμπιακών ιδεωδών από τέτοιες απόψεις είναι επιεικώς για κλοτσιές. ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ Αγώνες είναι μία γιγάντια επιχείρηση. Ενα brand name που υπολείπεται σε αξία μόνο της Apple. Ο Ζακ Ρογκ πριν από τρεις ημέρες έδωσε μία μεγάλη συνέντευξη με αντικείμενο τα έσοδα ρεκόρ της ΔΟΕ και όχι τα «ιδανικά» των αγώνων. «Ιδανικά» που δεν σπιλώθηκαν όταν τέσσερα χρόνια πριν οι Ολυμπιακοί έγιναν σε μία χώρα που διακρίνεται για τις εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Οταν, όμως, οι χορηγοί πληρώνουν καλά και η αγορά είναι μεγάλη, τα «ιδανικά» προσαρμόζονται τόσο, που ο επαγγελματισμός των αθλητών φοράει το λογότυπο του ερασιτεχνισμού με τη χορηγία μίας μεγάλης πολυεθνικής. Ενα ακόμη από εκείνα που έχουν ενδιαφέρον σε αυτή την υπόθεση είναι η αντίδραση της ΔΗΜ.ΑΡ., ενός εκ των τριών κυβερνητικών εταίρων, που βρήκε ευκαιρία να κάνει αντιρατσιστικό αγώνα εκμεταλλευόμενη την τρανταχτή βλακεία της Παπαχρήστου, για να «ρετουσάρει» την «υπεύθυνη» αριστερή φυσιογνωμία που νομίζει ότι έχει. «Υπεύθυνη αριστερά» που κάνει γαργάρα τους βασιλικούς επιτρόπους της χούντας, οι οποίοι διορίζονται γενικοί γραμματείς στα Υπουργεία. Που στηρίζει μία οικονομική πολιτική η οποία προκαλεί εκτεταμένη ανθρωπιστική καταστροφή και η οποία πιάνεται από ένα tweet, λες κι είναι η ουρά του γαϊδάρου που θα στάξει.
Πηγή: Sportday
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου