Ο Διονύσης Δεσύλλας γράφει στο sday.gr για την... εκδίκηση του τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού και εξηγεί για ο «Ορε» αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση...
Είναι φορές που η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια στη ζωή. Λες και θέλει
να σου δείξει ότι υπάρχει. Σε περιτριγυρίζει και την κατάλληλη στιγμή
να «χτυπάει». Σε σημαδεύει...
Η μοίρα, λοιπόν, χτύπησε την πόρτα του Ορέστη Καρνέζη. Το γκολ του
Μίτσελ, σε εκείνο το αλησμόνητο παιχνίδι Κυπέλλου ανάμεσα στην ΑΕΚ και
τον Παναθηναϊκό, είχε στοιχειώσει τον τερματοφύλακα του «τριφυλλιού». Τα
όσα ακολούθησαν μετά, λίγο πολύ γνωστά. Ο «Ορε» έγινε «άχρηστος»,
«λίγος», «κλόουν», «αστείος», από μεγάλη μερίδα του κόσμου, από μικρή
(ευτυχώς) του Τύπου και η κριτική που έφτασε να γίνει κανιβαλισμός, τον
ισοπέδωσε. Αθάνατη Ελλάδα...
Η «εκδίκηση», όμως, ήρθε 21 μήνες μετά. Με την εξαιρετική του απόκρουση
στο σουτ του Κουτρουμπή, λίγο πριν από το τελευταίο σφύριγμα, ο Καρνέζης
πήρε, αν θέλετε μια άτυπη ρεβάνς από την ΑΕΚ και κυρίως από τους
επικριτές - μηδενιστές, χαρίζοντας τη νίκη στον, κατά τα άλλα μέτριο
ξανά, Παναθηναϊκό. Η μοίρα που λέγαμε...
Ο Καρνέζης αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση για τους υπόλοιπους
Ελληνες ποδοσφαιριστές. Γύρισε από την κόλαση, στον παράδεισο,
αποδεικνύοντας ότι διαθέτει πλούσιο ταλέντο, αλλά και το κυριότερο,
υπομονή και επιμονή. Αυτά τα δυο τελευταία είναι που τον έκαναν να
συνεχίσει τη σκληρή και σωστή δουλειά, για να «σβήσει» με τον καιρό τα
λάθη (ποιος δεν κάνει βέβαια...) που τον σημάδεψαν. Με τη δουλειά και
την τρομερή του προσήλωση στον στόχο, λοιπόν, έκανε όλους αυτούς που τον
κατακεράυνωναν, να τον χειροκροτούν. Εδειξε ότι τα πάντα στη ζωή, έτσι
και στο ποδόσφαιρο, είναι στιγμές, αλλά αυτό που μετράει στο τέλος είναι
η διάρκεια. Οι καλές και οι κακές στιγμές έρχονται, μα φεύγουν. Το
ταμείο το κάνει η συνέπεια και ο χρόνος...
Αναμφισβήτητα, μιλάμε αυτή τη στιγμή για τον καλύτερο Ελληνα
τερματοφύλακα και για τον ποδοσφαιριστή που ανταμοίβεται από τον κόπο
του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι επαναπαύεται. Εχει, άλλωστε, μπροστά του
χρόνια καριέρας και μάλιστα υυψηλού επιπέδου. Δεν είναι, λοιπόν,
υπερβολή να πούμε μακάρι να είχαμε κι άλλους τέτοιους ποδοσφαιριστές στο
ελληνικό ποδόσφαιρο. Μακάρι να γεμίζαμε Καρνέζηδες...
Υ.Γ.: Και κάτι πολύ σύντομο για τα όσα είπε ο Γιάννης Αλαφούζος, στη
Γ.Σ. της Πανναθηναϊκής Συμμαχίας. Πάνω απ' όλα, ο «Mr ΣΚΑΪ» ήταν
ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ. Περιέγραψε την πραγματικότητα στο «τριφύλλι». Επέμεινε στη
στήριξή του στον Φερέιρα, μα το πιο σημαντικό απ' όλα είναι αυτό που
είπε για τη Λεωφόρο. Χάθηκε (!), λόγω της τροπολογίας Μπιρμπίλη και τώρα
ο Παναθηναϊκός παλεύει για να φέρει τα πάνω κάτω. Βέβαια, είναι
περίεργο γιατί τον καιρό που γινόταν αυτό, η ΓΗΠΕΛ πανηγύριζε. Το
ξαναγράφουμε, γιατί, πλέον κάποια πράγματα ειπώθηκαν και από επίσημα
χείλη. Οι άνθρωποι που ανέλαβαν αυτή την ιστορία, δυστυχώς, τα έκαναν
μούσκεμα και οδήγησαν την ομάδα σε ένα καθεστώς «ομηρείας» σ' αυτό το
θέμα. Αλλάζει αυτό; Μακάρι, ο χρόνος θα δείξει...
πηγή: sday.gr
Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου