Έπαψαν να είναι παιδιά!

Η άνοιξη ήρθε, ο ήλιος βγήκε και μέχρι να έρθουν οι ζέστες κοιτάξτε να συντονιστείτε. Εγώ του χρόνου θέλω πρωτάθλημα και σεντόνι στην Τούμπα. Γράφει ο Στ. Κόλκας στο sportdog. Ήταν μια στιγμή αμηχανίας, μία στιγμή που οι εικόνες του παρελθόντος περνούσαν βουβές από το μυαλό τους. Οι χιλιάδες κοινές παραστάσεις που έζησαν, ερχόντουσαν σε αντιδιαστολή με τα όσα έχουν μπει ανάμεσά τους.
Τα βλέμματα θολά. Είναι εκεί, αλλά δεν είναι εκεί τελικά. Ζούνε τη στιγμή, αλλά και χιλιάδες άλλες μαζί. Ταξιδεύουν, αλλά είναι ακίνητοι.
Γύρω τους, χιλιάδες κόσμος, αλλά ένα τζάμι είναι σαν να τους εξαφανίζει και τους απομονώνει. Μάρτυρας ο φωτογραφικός φακός, μάρτυρας και εγώ που γνωρίζω πως ήταν κάποτε.
Ανάμεσά τους μπήκαν πολλοί. Ο καθένας προσέθεσε ένα λιθαράκι στην απόσταση. Έπαψαν να είναι παιδιά, έβγαλαν τα σορτσάκια, έγιναν άντρες. Έγιναν πολύπλοκοι, φοβικοί, έγιναν αυτό που δεν φαντάζονταν ποτέ. Μπήκαν σε γυάλα.
Τα σούσουρα γύρω τους πολλά. Αναγκασμένοι πλέον να συμπορευτούν γύρω από ένα όραμα αλλουνού, κι όχι το δικό τους, το κοινό.
Οι ψίθυροι συνεχίζονται, τους βάζουν απέναντι, οι ψίθυροι θέλουν αίμα. Οι μικρόκοσμοι αντεπιτίθενται, είναι αμείλικτοι, είναι αιμοσταγείς. Θα προσπαθήσουν να τονώσουν το εγώ τους, σαν δαίμονες μέσα στο μυαλό, μέσα στο σώμα, μέσα στις φλέβες τους. Και κανένας δεν γνωρίζει αν μπορούν να αντισταθούν.
Καλούνται να είναι στρατιώτες, όμως έμαθαν να είναι στρατηγοί. Η ψυχική δοκιμασία τεράστια.
Καλούνται να αποτελέσουν κομμάτι της ευτυχίας ενός εκατομμυρίου ανθρώπων που βλέπουν τη γαλήνη να έρχεται μέσα από την προσπάθειά τους, ξεχνώντας την καθημερινή μάχη για επιβίωση.
Ο έχων το όραμα, περιμένει, προγραμματίζει, ποντάρει …σχεδόν τζογάρει. Και μαζεύει τους καλούς. Αυτούς που ο ίδιος θεωρεί καλούς και όχι οι ψίθυροι και οι μικρόκοσμοι. Δίνει το στίγμα και περιμένει ανταπόκριση.
Η άνοιξη ήρθε, ο ήλιος βγήκε και μέχρι να έρθουν οι ζέστες κοιτάξτε να συντονιστείτε. Εγώ του χρόνου θέλω πρωτάθλημα και σεντόνι στην Τούμπα. Και πολλοί άλλοι…
ΥΓ: Επειδή υπάρχει ενδεχόμενο να πιστέψουν κάποιοι πως όλα τα παραπάνω είναι απόδοση του ψυχισμού μου, τους ενημερώνω πως η διάθεσή μου είναι ελαφρώς ειρωνική και ο ψυχισμός μου δεν έχει καμία σχέση με τις μαλακίες που γράφω. Ευχαριστώ για την κατανόηση.
ΥΓ: Αν παρακολουθεί κάποιος υπεύθυνος έκδοσης Άρλεκιν, να με ενημερώσει αν έχω προοπτική γύρω από ένα ανάλογο πρότζεκτ. Ευχαριστώ προκαταβολικά.
πηγή: sportdog.gr