Έπειτα από αρκετές προσπάθειες, η Κάρντιφ Σίτι κατάφερε φέτος να
«σφραγίσει» την άνοδό της στην Πρέμιερ Λιγκ. Ο κόσμος ξεχύθηκε στους
δρόμους της Ουαλίας.
Πολλοί όμως από τους «παλιούς» οπαδούς της, παρακολούθησαν με αποστροφή
του πανηγυρισμούς. Ο σύλλογος που λάτρεψαν, με σήμα το «bluebird» και
τις μπλε φανέλες δεν υπήρχε πια. Και τα κασκόλ των οπαδών και των
παικτών δεν έγραφαν καν πάνω Κάρντιφ Σίτι. Αρκέστηκαν μόνο στην πρώτη
λέξη. Ένας εκ των «μπαρουτοκαπνισμένων» οπαδών, εξηγεί την κατάσταση.
Η Κάρντιφ Σίτι από το καλοκαίρι του 2012 έχει αλλάξει τα χρώματά της
από μπλε σε κόκκινο. Το «bluebird» που αποτελούσε το σύμβολο και είχε
δώσει το παρατσούκλι στους οπαδούς αντικαταστάθηκε από δράκο. Κι όλα
αυτά γιατί ο… ουρανοκατέβατος ιδιοκτήτης από τη Μαλαισία, Βίνσεντ Ταν, ο
οποίος δεν είχε καμία σχέση με το ποδόσφαιρο και την κουλτούρα του,
θεώρησε ότι με αυτόν τον τρόπο ο σύλλογος θα έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο
στις αγορές της Ασίας. Στο θέμα της Κάρντιφ Σίτι έχουμε αναφερθεί στο
otherside football και στο παρελθόν ΕΔΩ και ΕΔΩ, ενώ για τον τρόπο που
ξεθωριάζουν οι ταυτότης των ομάδων μπορείτε να διαβάσετε ΕΔΩ.
Ο Σκοτ Τόμας ξεκίνησε να παρακολουθεί την ομάδα της Ουαλίας από το 1975
και από τότε ταξίδεψε παντού μαζί της. Πλέον, δεν πατάει στο γήπεδο,
όπως και πολλοί φίλοι του. Με δηλώσεις του στη Guardian, εξηγεί τους
λόγους. Ακολουθούν μεταφρασμένες και προκαλούν σίγουρα προβληματισμό,
για τον τρόπο που στο σύγχρονο ποδόσφαιρο οι ιδιοκτήτες εισβάλλουν βίαια
και αλλάζουν με το έτσι θέλω την ιστορία και τις παραδόσεις ενός
συλλόγου, χωρίς κανείς, πέραν κάποιων οπαδών, να στέκεται απέναντί τους.
Σημεία των καιρών…
«Δεν παρακολουθώ τα παιχνίδια της Κάρντιφ πια, αλλά όταν είδα μια
εικόνα του Κρεγκ Μπέλαμι να κρατάει ένα κόκκινο κασκόλ, το οποίο είχε
πάνω δράκους και τη λέξη Κάρντιφ, αντί για το κανονικό όνομα της ομάδας,
δεν πόνεσε τόσο όσο περίμενα ότι θα πονέσει. Επιβεβαίωσε ωστόσο ότι
πήρα τη σωστή απόφαση. Η Κάρντιφ Σίτι δεν ανέβηκε κατηγορία. Η Κάρντιφ
Σίτι πέθανε το προηγούμενο καλοκαίρι.
Το να βλέπεις οπαδούς να γιορτάζουν στον αγωνιστικό χώρο σε ένα δελτίο
ειδήσεων είναι σαν να παρακολουθείς το καλώδιο να τραβιέται από τη
μηχανή που κρατούσε έναν παλιό συγγενή ζωντανό. Ήταν απλά μια ακόμα μέρα
στο γραφείο για το σύλλογο που δεν αναγνωρίζω πια. Απλά είναι μια άλλη
ομάδα τώρα, όχι αυτή που υποστήριζα για δεκαετίες. Ποτέ δεν ονειρεύτηκα
ότι η Κάρντιφ Σίτι θα φτάσει στην πρώτη κατηγορία και δεν θα είμαι εκεί
για να το δω. Αλλά ο σύλλογος που υποστήριζα εξαφανίστηκε όταν ένας
επιχειρηματίας από τη Μαλαισία με καμιά προηγούμενη σχέση με την πόλη
και κανένα ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο ανέλαβε την Κάρντιφ Σίτι και την
έκανε κυριολεκτικά αγνώριστη. Ο σύλλογος που υποστήριζα είχε ιστορία
και παραδόσεις 100 χρονών, αλλά τώρα το μέλλον του εξαρτάται
αποκλειστικά από τις επιθυμίες ενός μόνο άνδρα.
Ξεκίνησα να υποστηρίζω το κλαμπ όταν ο θείος μου και ο ξάδερφός μου με
πήγαν σε ένα ματς απέναντι στη Σέφιλντ Γουένσντεϊ την σεζόν 1975-76.
Τους ακολούθησα σε παραπάνω από 60 γήπεδα στην τέταρτη, την τρίτη και τη
δεύτερη κατηγορία με 25 φίλους που έκανα μέσα σε αυτά τα χρόνια. Είμαι
περήφανος που δηλώνει ότι μόνο ελάχιστοι ανανέωσαν τα εισιτήριά του για
αυτή τη χρονιά και κάποιοι δεν θα τα ανανεώσουν ούτε του χρόνου.
Ήταν μεγάλη απόφαση η αποχώρηση. Κάθε οπαδός έχει το δικό του σημείο
καμπής, αλλά ήξερα αμέσως ότι δεν θα υποστηρίξω ένα franchise. Δεν θα
υποστήριζα μια επιχείρηση όπως η Tesco ή Sainsbury’s και η Κάρντιφ Σίτι
έχει γίνει σαν αυτές. Δεν υπάρχει πλέον ο παράγοντας της κοινότητας.
Είναι απλά μια ποδοσφαιρική ομάδα που τυγχάνει να παίζει στη Σίτι. Η
Κάρντιφ Σίτι είναι ένα βήμα μακριά από την ΜΚ Ντονς.
Πολλοί οπαδοί έμειναν και περισσότεροι θα τους προσεγγίσουν τώρα. Ο
κόσμος λατρεύει τη μόδα. Αλλά αρκετοί από τους παλιούς πάνε σπάνια και
με λιγότερο πάθος. Περισσότεροι θα είχαν φύγει, αλλά μια τέλεια
καταιγίδα συγκυριών οδήγησε τους οπαδούς σε μία τρελή αντίδραση. Ήταν
απεγνωσμένοι για επιτυχία μετά από τόσες φορές που πλησίασαν στην άνοδο
και δεν άντεχαν να βλέπουν τη Σουόνσι να τα πηγαίνει τόσο καλά.
Πρέπει να το παραδεχτό, οι παλιές συνήθειες πεθαίνουν δύσκολα, αλλά η
Σουόνσι είναι ένας σύλλογος-μοντέλο σε πολλούς τομείς. Η ανάληψη της
ιδιοκτησίας από τους οπαδούς πρέπει να αποτελέσει το δρόμο για το
μέλλον, αλλά η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία δεν προστατεύει την ιστορική
ταυτότητα των συλλόγων.
Η FA αποτελεί απλά έναν ατζέντη που κάνει κράτηση στο Γουέμπλεϊ αυτές
τις μέρες, όπως δείχνει η ανακοίνωση ότι ο φετινός τελικός Κυπέλλου θα
γίνει στις 17.15. Ακόμα και η Εθνική ομάδα είναι χειρότερη από τους
συλλόγους της Πρέμιερ Λιγκ πλέον. Οι ιδιοκτήτες με χρήματα, ή με την
υπόσχεση χρημάτων, μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Η FA δεν σταμάτησε την
Νιούκαστλ από το να αλλάξει όνομα στο γήπεδό της και δεν έσωσε τη
Γουίμπλεντον, οπότε δεν θα έσωζαν και την Κάρντιφ Σίτι. Έχουμε
διατηρητέα κτίρια σε αυτή τη χώρα, αλλά οι ποδοσφαιρική σύλλογοι είναι
μπάτε σκύλοι αλλέσθε.
Ποτέ δεν θα υποστήριζα άλλο σύλλογο, αλλά απολαμβάνω να παρακολουθώ
άλλες ομάδες και άλλα αθλήματα. Πήγα στο παιχνίδι της Ουαλίας με τη
Σκωτία τον προηγούμενο μήνα, μετά στo Six Nations και στη συνέχεια
παρακολούθησα τους Ρέιντζερς. Το ότι πήγα στους Ολυμπιακούς και στους
Παραολυμπιακούς, όπως επίσης στο ράγκμπι και το μποξ ήταν
αναζωογονητικό. Σε γενικές γραμμές, είναι καλύτερα να είσαι μακριά από
την εξαγοραζόμενη, ψυχοφθόρα κατάσταση της Κάρντιφ Σίτι».
ΠΗΓΗ: Othersidefootball.com
Σάββατο 20 Απριλίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου