Ο Ball Boy Λευτέρης Ντανοβασίλης γράφει για τις αλλαγές του Γκουαρδιόλα στους Βαυαρούς και την κριτική που δέχεται.
Η αφορμή δόθηκε σε μία συζήτηση με τον Καραμάνο για τις δηλώσεις του
Ζάμερ. Ο Γερμανός τα έχωσε στους παίκτες, λέγοντας ότι «κρύβονται» πίσω
από τον Καταλανό και δεν παίζουν με το απαιτούμενο πάθος. Η διαφωνία μας
ήταν στο γεγονός ότι προς το παρόν ο Γκουαρδιόλα δεν δείχνει να κάνει
πράξη αυτό που είχε δηλώσει πριν λίγο καιρό. Ότι θα προσαρμοστεί εκείνος
στους παίκτες του και όχι το αντίστροφο. Δίκαια ο Καραμάνος λέει ότι
χρειάζεται χρόνος για να βγουν στο γήπεδο αυτά που θέλει ο Καταλανός,
υπομονή υπάρχει – σχεδόν – από όλους, όμως έχουμε τα πρώτα στοιχεία της
νέας εποχής στο Μόναχο.
Πείθει η Μπάγερν; Αυτό είναι ένα ερώτημα, στο οποίο ο καθένας έχει τη
δική του απάντηση. Έχω δει ματς, όπως για παράδειγμα εκείνο της Παρί με
την Αζαξιό, που έληξε 1-1, με τους Παριζιάνους να έχουν 36 τελικές
προσπάθειες και την μπάλα απλά να μην μπαίνει στα δίχτυα. Έχω δει και
την Μπάγερν να κάνει κατά μέσο όρο 20,4 τελικές προσπάθειες στην
Μπουντεσλίγκα, αλλά... καμία σχέση. Όχι ότι δεν χάνονται κλασικές
ευκαιρίες, κάθε άλλο. Απλά δεν είναι τόσες. Δεν είναι ματς που οι
Βαυαροί κλείνουν στα καρέ του τον αντίπαλο και «σφυροκοπούν». Μπορεί να
κάνω λάθος, αλλά δεν είναι αυτή η εικόνα που μου μένει.
Μπορεί να εμφανιστεί καλύτερη ή στα ίδια επίπεδα μία ομάδα που σάρωσε
όποιον βρήκε μπροστά της και κατέκτησε τα πάντα με μία ομάδα που έχει
άλλον προπονητή στον πάγκο της και κατ’ επέκταση αλλαγή φιλοσοφίας;
Φυσικά και δύσκολα. Αφήνει, όμως, το ξεκίνημα ικανοποιημένους τους
οπαδούς της Μπάγερν; Δεν μπορώ να το ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι εμένα
σαν ουδέτερο μου αφήνει – προς το παρόν – αρνητική «γεύση». Το μεγάλο
ερώτημα είναι: μπορείς να μάθεις καινούρια πράγματα σε παίκτες που δεν
τα έχουν δουλέψει από μικροί, όπως οι κανόνες των 3 και 10
δευτερολέπτων; Στην ψυχολογία ο Πεπ τους έχει κερδίσει και με το
παραπάνω, όμως σε καμία περίπτωση αυτό δεν φτάνει από μόνο του… Μου έχει
μείνει στο μυαλό η εικόνα με τον Κρόος να σηκώνει αμέσως το κεφάλι
όποτε έπαιρνε την μπάλα στον τελικό του Σούπερ Καπ με την Ντόρτμουντ και
να του είναι κάτι τελείως... ξένο. Το λάθος ήταν αναμενόμενο.
Διαβάζω και ακούω ότι ούτε και η περσινή Μπάγερν του Χάινκες δεν
εντυπωσίαζε στο ξεκίνημα. Με 8 στα 8 στην Μπουντεσλίγκα, τέρματα 26-2
και το 6-1 επί της Στουτγκάρδης την 2η αγωνιστική μάλλον δεν ήταν
ακριβώς έτσι τα πράγματα. Η πίεση είναι πάντα μεγάλη, κριτική υπήρξε
μετά από την ήττα από την ΜΠΑΤΕ στην Λευκορωσία, όμως τότε ήταν εμφανές
ότι ήταν απλά μία κακή παρένθεση. Τώρα;
Το δείγμα δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκές. Η σεζόν είναι μεγάλη
και είμαστε ακόμα στο ξεκίνημα, όμως μετά τις 5 πρώτες αγωνιστικές της
Μπουντεσλίγκα μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Ο Καταλανός
δέχεται – δίκαια μέχρι ένα σημείο – κριτική. Έχοντας δει τα 4 από τα 5
παιχνίδια των Βαυαρών (έχασα μόνο τη νίκη επί της Νυρεμβέργης), υπάρχουν
πράγματα που είναι ήδη εμφανή και αφορούν τις αλλαγές σε σχέση με
πέρυσι. Το τελικό συμπέρασμα από τα παρακάτω που θα διαβάσετε είναι ότι
με λίγες αλλαγές στην τακτική, η Μπάγερν είναι μία τελείως διαφορετική
ομάδα.
Τραυματισμοί
Η αλήθεια είναι ότι ο Γκουαρδιόλα έχει σταθεί και άτυχος. Από τη μία ο
Γκέτσε δεν έκανε προετοιμασία και από την άλλη είδε τους Μαρτίνεθ,
Σβάινσταϊγκερ και Τιάγκο να τραυματίζονται ταυτόχρονα. Η πώληση του
Γκουστάβο, που πολύ κατακρίνουν, ήταν κυρίως επιλογή του Βραζιλιάνου.
Είδε ότι δε θα είχε μεγάλο χρόνο συμμετοχής, σε λίγους μήνες έχουμε
Μουντιάλ, οπότε το να ζητήσει να φύγει και αυτό να γίνει σεβαστό ήταν
λογικό. Τουλάχιστον, οι τραυματισμοί ήρθαν σε σημείο της σεζόν, που δεν
χαρακτηρίζεται ως κρίσιμο.
Rotation
Ο Χάινκες είδε και απόειδε και πέρυσι το έκοψε... μαχαίρι το rotation.
Ούτε αλλαγές δεν έκανε ο άνθρωπος σε πολλά ματς! Αυτό επί Γκουαρδιόλα
αλλάζει – ως ένα σημείο απόρροια και των τραυματισμών. Στο παιχνίδι με
την Φράιμπουργκ, όμως, ήταν ξεκάθαρα επιλογή του Καταλανού. Φέτος, στη
μάχη με την Ντόρτμουντ θα μετρήσει κάθε απώλεια βαθμών και το γκολ του
Χέφλερ ίσως αποδειχθεί από τις πιο κρίσιμες στιγμές στο τέλος της σεζόν.
Είναι ακόμα νωρίς και είναι λογικό ο Γκουαρδιόλα να μην έχει βρει την
κατάλληλη ισορροπία, κάτι που θα έρθει με τον καιρό.
Το σύστημα
Μετά τις δοκιμές του καλοκαιριού, λοιπόν, ο Καταλανός κατέληξε στο
4-1-4-1 με το οποίο θα πορευτεί στη σεζόν. Ακόμη δεν έχει βρει το
καταλληλότερο πρόσωπο για το… πρώτο 1, ενώ οι αλλαγές που έχει φέρει
στην άμυνα χρειάζονται χρόνο για να αφομοιωθούν από τους παίκτες του.
Πλέον, καλύπτουν χώρο, παίζουν το οφσάιντ, όμως δεν το έχουν συνηθίσει
ακόμα. Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το κενό που υπάρχει ανάμεσα
στους κεντρικούς αμυντικούς και στους μέσους.
Στο παιχνίδι με την Γκλάντμπαχ ήταν εμφανές ότι οι παίκτες του Φαβρ
έβρισκαν χώρους για μακρινά σουτ υπό καλές προϋποθέσεις, κάτι που είδαμε
και στο παιχνίδι με το Ανόβερο. Στη δεύτερη περίπτωση, μάλιστα, ο Κονάν
ήταν εξαιρετικός τακτικά και δημιούργησε πολλά προβλήματα στους
Βαυαρούς, κινούμενος στην πλάτη του Λαμ και μπροστά από τους Φαν
Μπούιτεν και Μπόατενγκ, με τον Σόμπιχ να παίζει στην κορυφή.
*Ο χώρος που κινήθηκε ο Κονάν στο παιχνίδι Μπάγερν-Ανόβερο (πηγή: Spielverlagerung)
*Τα σουτ των παικτών του Ανόβερου (πηγή: FourFourTwo)
*Τα σουτ των παικτών της Γκλάντμπαχ (πηγή: FourFourTwo)
Στο ματς με το Ανόβερο ο Γκουαρδιόλα άλλαξε σύστημα και παρέταξε την
Μπάγερν με 4-2-3-1 και τον Κρόος δίπλα στον Λαμ στον άξονα. Μέχρι τώρα,
όμως, φαίνεται ότι το σύστημα περισσότερο μπερδεύει τους παίκτες του
παρά δίνει λύσεις… Ο Μίλερ έπεφτε πάνω στον Ρόμπεν στα δεξιά, καθώς ο
Ολλανδός έπρεπε να συγκλίνει και δεν το έκανε συχνά. Το παιχνίδι της
Μπάγερν πλέον βασίζεται στην κατοχή, στην παράλληλη κυκλοφορία και αυτό
προϋποθέτει συνεχή εναλλαγή θέσεων. Έτσι, όταν ο Ρόμπεν συνέκλινε, ο
Μάντζουκιτς τραβιόταν πιο αριστερά, ο Μίλερ δεξιά και ο Ριμπερί έπρεπε
να κάνει κίνηση στον χώρο, εκμεταλλευόμενος την παρουσία του Κροάτη στην
πλευρά του. Αυτό λειτούργησε άψογα στο δεύτερο γκολ…
*Ο χώρος που κινήθηκαν οι παίκτες της Μπάγερν στο παιχνίδι με το Ανόβερο (πηγή: FourFourTwo)
Ο αδύναμος κρίκος
Ο Σλόμκα κατάφερε να περιορίσει τα ατού της Μπάγερν στο πρώτο 45λεπτο.
Έβαλε τον Μπίτενκουρτ πάνω στον Αλάμπα και ο Αυστριακός… εξαφανίστηκε.
Οι επιθέσεις της Μπάγερν γινόταν από δεξιά, όμως ο Ραφίνια δείχνει να
είναι μέχρι τώρα ο πιο αδύναμος κρίκος στην ανάπτυξη… Ο Βραζιλιάνος παρά
το γεγονός ότι δεν είχε παίκτη πάνω του, δεν κατάφερε και πολλά
πράγματα. Σχεδόν όλες οι πάσες του ήταν… προς τα πίσω. Ακόμη μία
απόδειξη ότι ο Λαμ πρέπει να επιστρέψει στο δεξί άκρο της άμυνας, με τον
Γερμανό να έχει 11 ασίστ στην Μπουντεσλίγκα την περσινή σεζόν.
*Ο χώρος που κινήθηκε ο Αλάμπα στο παιχνίδι με το Ανόβερο (πηγή Squawka)
*Οι πάσες του Ραφίνια στο παιχνίδι με το Ανόβερο (πηγή Squawka)
Δογματιστής ο Πεπ;
Οι Γερμανοί τον κατηγορούν για έλλειψη plan B. Είναι, όμως, έτσι; Ο
Καταλανός άλλαξε σύστημα για το παιχνίδι με το Ανόβερο και η κίνησή του
στο ημίχρονο, δίνοντας άλλο ρόλο στον Κρόος (βλέποντας την… αποστολή του
Μπίτενκουρτ και το κενό στα αριστερά), τελικά έδωσε τη νίκη στην
Μπάγερν, ενώ έχει δώσει και εντολή στους παίκτες να αλλάζουν τρόπο
passing game, όταν βλέπει ότι τα πράγματα ζορίζουν. Το περασμένο Σάββατο
οι παίκτες του είχαν 619 πάσες, όμως και 35 σέντρες (αριθμός μεγάλος
για ομάδα του Γκουαρδιόλα). Οι πάσες, μάλιστα, στο 1/3 της επίθεσης ήταν
161 επιτυχημένες (σε σύνολο 212), όμως φαίνεται ξεκάθαρα (και θυμίζει
πολύ Μπαρτσελόνα) το παράλληλο παιχνίδι.
*Οι πάσες της Μπάγερν στο 1/3 της επίθεσης στο παιχνίδι με το Ανόβερο (πηγή FourFourTwo)
Οι διαφορές
Πέρα από τον τρόπο άμυνας, οι διαφορές στην ανάπτυξη είναι εμφανείς.
Εκείνο, όμως, που κάνει εντύπωση είναι ότι η περσινή ομάδα στηρίχθηκε
πολύ στο σωστό πρέσινγκ και στην γρήγορη επανάκτηση της μπάλας, τομείς
που – παρά το… δόγμα του Πεπ – αυτή τη στιγμή οι Βαυαροί υστερούν.
Επίσης, η ομάδα του Χάινκες βασίστηκε πολύ στις ατομικές ενέργειες και
στο κάθετο παιχνίδι. Το δεύτερο το έχουμε… ξεχάσει, όμως για το πρώτο
πραγματικά δεν υπάρχει εξήγηση. Είναι απαράδεκτο οι ίδιοι παίκτες να
έχουν μόλις 14 επιτυχημένες προσωπικές μονομαχίες στις 34 απέναντι στο
Ανόβερο… Εκείνο που κάνει αρνητική εντύπωση είναι οι… 0 κάθετες πάσες
(με το Ανόβερο) και οι 13 πάσες-κλειδιά από τις 619…
*Οι πάσες-κλειδιά (που οδήγησαν σε ευκαιρία) των Βαυαρών στο παιχνίδι με το Ανόβερο (Πηγή Squawka)
*Οι προσωπικές μονομαχίες (με πράσινο οι κερδισμένες) των παικτών της Μπάγερν στο παιχνίδι με το Ανόβερο (Πηγή Squawka)
Ο Γκουαρδιόλα έχει χρόνο, καθώς οι Βαυαροί πάντα έχουν υπομονή (εδώ ο
Χάινκες έμεινε μετά τον τελικό του Μονάχου), όμως θα πρέπει να τον
χρησιμοποιήσει κατάλληλα. Πρέπει να δείξει και πάλι ότι είναι
οραματιστής και πρωτοπόρος, κάνοντας τις σωστές κινήσεις. Αν «κολλήσει»
σε αυτά που έχει δείξει μέχρι τώρα, κανένας δεν είναι σε θέση να
εγγυηθεί ότι οι παίκτες του θα μπορέσουν να αφομοιώσουν και να κάνουν
«κτήμα» τους αυτά που θέλει. Ίσως τώρα εξηγείται ο λόγος που ήθελε τόσο
πολύ τον Τιάγκο. Με έναν παίκτη, όμως, που να γνωρίζει και να μπορεί να
παίξει αυτό που θες δεν υπάρχει εγγύηση επιτυχίας. Το πλάνο της Μπάγερν
με τον Γκουαρδιόλα είναι μακροπρόθεσμο και έτσι θα μείνει, όμως για μία
επιτυχημένη σεζόν θα πρέπει να επιστρέψει και ο ενθουσιασμός στο Μόναχο.
Πηγή: gazzetta.gr
Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου