Η Παναχαϊκή είναι σε στάδιο προετοιμασίας. Πώς ήταν ο Παναθηναϊκός όταν δεν «σταύρωνε» νίκη στα φιλικά και λέγαμε όλοι «χρειάζεται χρόνο, δεν θα είναι αυτή η ομάδα και τα πρόσωπα που την απαρτίζουν στο πρωτάθλημα»; Ε, κάπως έτσι…
Οι δυο σκόρερς της, μάλιστα, απ΄ ότι άκουσα στη μεστή (και όχι με «πράσινα γυαλιά») μετάδοση του ΣΚΑΪ, έπαιζαν για πρώτη φορά χθες…
Κορυφαίος του Παναθηναϊκού ήταν σε ματς με ομάδα Β΄ Εθνικής, στο οποίο μάλιστα ηττήθηκε ο ΠΑΟ, ένας στόπερ! Όχι ένας χαφ, ένας επιθετικός, ένας ακραίος! Παρά την ήττα! Και δη, ένας αμυντικός ο οποίος το πρωί της προηγούμενης ημέρας είχε αγωνιστεί 45 λεπτά σε «επίσημο» ματς πρωταθλήματος Νέων, με τον Παναιτωλικό: ο Σπύρος Ρισβάνης. Ο «τέταρτος» κεντρικός αμυντικός της ομάδας.
Για τρίτη φορά (μετά από τα ματς με Πανιώνιο και Βέροια) ο αντίπαλος δεν… χρειάζεται να δημιουργήσει ευκαιρία για να προηγηθεί. Τουλάχιστον στα δύο προηγούμενα ματς, τα γκολ του Αραβίδη και του Μοχάμεντ ήταν εντός περιοχής. Χθες, σχεδόν χωρίς να πατήσει στην περιοχή, ήταν στο 2-0!
Εχω την εντύπωση πια, ότι η επόμενη τετράδα αγώνων μαζί με ένα ματς Κυπέλλου πριν από το επόμενο τάιμ άουτ λόγω των δυο τελευταίων αγώνων της εθνικής στην προκριματική φάση του Μουντιάλ, αποκτούν μεγαλύτερες διαστάσεις από εκείνες που της… αντιστοιχούσαν πριν από την έναρξη της σεζόν. Πλατανιάς εκτός έδρας, ΟΦΗ και Αστέρας Τρίπολης στη Λεωφόρο – Τούμπα με «ενδιάμεσο» το πρώτο ματς Κυπέλλου στον β΄ γύρο της διοργάνωσης είναι η διαδρομή του Παναθηναϊκού μέχρι το επόμενο «stop».
Αποκτά μεγαλύτερες διαστάσεις αυτή η σειρά αγώνων όχι για θέμα… προπονητή όπως αρχίζει και… κυκλοφορεί, εντελώς ανυπόστατα προς το παρόν, παρά μόνο από συνήθεια στην επόμενη διακοπή, η οποία πάντα «προσφέρεται» ως γόνιμο χρονικό διάστημα για αλλαγή στον πάγκο.
Αλλά για την αυτοπεποίθηση μιας ομάδας χωρίς ψυχικούς δεσμούς ακόμη (αυτοί δημιουργούνται με την πάροδο των ετών, μετά από πολλά κοινά καλά και βάσανα), η οποία αφού έχασε δυο σπουδαίες ευκαιρίες στις τρεις πρώτες αγωνιστικές (θεωρώ ακόμη και τώρα ότι λόγω άγχους και πρεμιέρας πιο δύσκολο ματς ήταν το πρώτο), αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να την πάρει από κάτω η μπάλα…
Κι αν την πάρει από κάτω η μπάλα, ουδείς μπορεί να γνωρίζει πώς και πότε θα ανακάμψει. Οι βαθμοί «μοιράζονται» τόσο εύκολα στο εφετινό πρωτάθλημα στο οποίο όλοι μπορούν να νικήσουν όλους πλην του Ολυμπιακού (άντε και του ΠΑΟΚ στην Τούμπα), που το ζητούμενο για τον ΠΑΟ όπως και για όλες αυτού του επιπέδου (πια) ομάδες είναι ένα «σερί». Οσο πιο γρήγορα, τόσο πιο ωφέλιμο για την ομάδα που θα το πετύχει.
Ένα σερί τριών- τεσσάρων διαδοχικών νικών που θα βοηθήσει την ομάδα που θα το πετύχει να «αναπνεύσει», να καλυτερεύσει την εφετινή ζωή της γρήγορα. Μην περιμένετε ότι θα τα καταφέρουν πολλές πλην ΟΣΦΠ και ΠΑΟΚ κατά τη διάρκεια της σεζόν.
Είναι δύσκολο για όλες τις ομάδες, ίσως κάπως πιο εύκολο για 2-3 που έχουν «κορμό» από πέρυσι και σχετικά εύκολο γκολ στον τρόπο παιχνιδιού τους, όπως επί παραδείγματι ο Ατρόμητος ή ο ΠΑΣ Γιάννινα. Για τον Παναθηναϊκό ήταν εφικτό στις τρεις πρώτες αγωνιστικές. Αφού του «έκατσε» το πρώτο ματς με τον Παναιτωλικό, δεν ήταν… απίστευτο επίτευγμα η συγκομιδή εννέα βαθμών. «Αυτοκτόνησε» στο ματς της Νέας Σμύρνης. Και ματς που περνά, χάνεται, δεν ξαναγυρίζει…
Το βασικό, όμως, πλέον για τον Αναστασίου, είναι να βρει τουλάχιστον ένα βασικό πλεονέκτημα στην ταυτότητα που προσπαθεί να δημιουργήσει: ο Παναθηναϊκός είναι μια ομάδα που έχει πετύχει τρία γκολ, εκ των οποίων το ένα με πέναλτι και το άλλο ουσιαστικά με αυτογκόλ του γκολκίπερ της Βέροιας. Και την ίδια στιγμή, είναι μια ομάδα που δέχεται γκολ στην πρώτη… υποψία ευκαιρίας του αντιπάλου της. Πρέπει από κάπου να «πιαστεί» ο Αναστασίου για να συνεχίσει! Από κάπου! Αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να βασιστεί ούτε στην παραγωγικότητα – ευστοχία, ούτε στην αμυντική αποτελεσματικότητα. Μα κάποια στιγμή μια βασική «οδική αρτηρία» πρέπει να οδηγήσει στα αποτελέσματα! Τα «μονοπάτια» τα βρίσκεις πιο εύκολα μετά…
Και επειδή πλέον… α) θα έχει περισσότερες επιλογές με Πράνιτς – Ατζαγκούν – Κλωναρίδη και β) δεν είναι απαραίτητο να λοξοδρομήσει από το 4-3-3, αλλά να το προσαρμόσει στις ανάγκες της ομάδας και τις ικανότητες-αδυναμίες των παικτών, ίσως θα πρέπει να σκεφτεί και το 4-2-3-1 με τον Ζέκα δίπλα στον Μέντες.
Μπας και ξυπνήσει ο αγνώριστος Πορτογάλος που ούτως ή άλλως παίρνει μέτρα με και χωρίς τη μπάλα στο χώρο του κέντρου, μπας και γίνει κάπως πιο «συμπαγής» αμυντικά ο Παναθηναϊκός, μπας και βοηθηθεί πιο ουσιαστικά ο «λίγος» βάσει των απαιτήσεων Ολλανδός και ανασταλτικά και στον συντονισμό – «συμμάζεμα», αλλά και συνολικά η ομάδα στο προβληματικό αμυντικό transition της.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου