Τους χρωστάμε πολλά ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!

O Tάσος Νικολογιάννης γράφει για την Εθνική Ελλάδος και την ευχαριστεί για τις μεγάλες στιγμές που μας προσφέρει την τελευταία δεκαετία και ειδικά μετά το έπος της Πορτογαλίας!

Η Εθνική ομάδα μετά τα χθεσινά αποτελέσματα εξασφάλισε την συμμετοχή της στα μπαράζ για την πρόκριση στα τελικά του Μουντιάλ 2014 και μόνο σε ένα θαύμα ελπίζει να περάσει σαν πρώτη. Εγώ αυτό που θέλω να πω είναι πως όλοι εμείς που αγαπάμε το ποδόσφαιρο, το ποδόσφαιρο που παίζεται στα γήπεδα και όχι στα γραφεία χρωστάμε πολλά ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε αυτή την Εθνική. Και φυσικά η Εθνική και οι παίκτες της δεν μας χρωστάνε το παραμικρό. Για να μην τρελαθούμε κιόλας με αυτά που ακούμε. Από το 2004, όταν έφθασε σε μία ασύλληπτη(για πάντα για μένα) επιτυχία μέχρι σήμερα η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου μας προσφέρει τόσες χαρές και κρατάει ψηλά την σημαία σε ένα ποδόσφαιρο, που είναι πολλές σκάλες πιο κάτω από εκεί που βρίσκεται η Εθνική μας ομάδα. Μετά την κατάκτηση του Euro 2004 είχαμε την συμμετοχή μας στα τελικά του Euro 2008, την συμμετοχή μας στα τελικά του Euro 2012 και την πρόκρισή μας στις οκτώ καλύτερες ομάδες του τουρνουά. Και ενδιάμεσα είχαμε την πρόκρισή μας στα τελικά του Μουντιάλ 2010 και τώρα διεκδικούμε να πάμε και στα τελικά του Μουντιάλ 2014. Σε αυτή την δεκαετία δεν καταφέραμε μόνο να περάσουμε στα τελικά του Μουντιάλ 2006. Επειδή μάλλον από τις συνεχόμενες συμμετοχές σε μεγάλες διοργανώσεις έχουμε ξεχάσει που ήμασταν , αλλά και που είναι το ελληνικό ποδόσφαιρο συλλογικά αυτή την στιγμή να πω κάτι. Για όσους το έχουν ξεχάσει να θυμήσω, ότι οι μεγαλύτερες επιτυχίες της Εθνικής μας ομάδας ποδοσφαίρου στην ιστορία της ήταν οι προκρίσεις στα τελικά του Euro 1980 και στα τελικά του Μουντιάλ 1994. Τότε πανηγυρίζαμε, μόνο που πηγαίναμε στα τελικά. Τώρα δεν μας ικανοποιεί μόνο η πρόκριση στα τελικά , αλλά θέλουμε και διάκριση. Και θεωρούμε περίπου αυτονόητη την πρόκριση στα τελικά των μεγάλων διοργανώσεων. Το δικαίωμα, για να έχουμε τέτοιες απαιτήσεις μας το έχει δώσει η ίδια η Εθνική ομάδα και οι παίκτες της από το 2004 και μετά.
Μην ξεχνάμε επίσης ότι οι Ελληνικές ομάδες στα ευρωπαϊκά κύπελλα πάνε από σφαλιάρα σε σφαλιάρα και η Ελλάδα σε λίγο καιρό θα φθάσει εκεί που ήταν πριν 15 χρόνια με τον πρωταθλητή να παίζει προκριματικά τσάμπιονς λιγκ.
Για αυτό θα πρέπει εμείς που αγαπάμε το ποδόσφαιρο να ευγνωμονούμε τις δύο τελευταίες γενιές ποδοσφαιριστών, για αυτά που έχουν πετύχει με την Εθνική ομάδα. Κριτική να κάνουμε δεν λέω. Ούτε εμένα μου άρεσε η ομάδα στο πρώτο ημίχρονο με το Λιχτενστάιν. Αλλο κριτική και άλλο ισοπέδωση. Και στο ποδόσφαιρο μόνο με τύχη δεν γίνεται τίποτα. Και εδώ και 10 χρόνια υπάρχει και ικανότητα και θέληση και οργάνωση, για να πετύχει τόσα πολλά πράγματα αυτή η Εθνική ομάδα. Και όσον αφορά τις κληρώσεις μόνη της την φτιάχνει την τύχη της η Εθνική ομάδα. Με τις επιτυχίες και τις νίκες είναι ψηλά στην βαθμολογία και ανήκει στους ισχυρούς, κάτι που μέχρι το 2000 έμοιαζε με ανέκδοτο. Και όλα αυτά θα ισχύουν για μένα ακόμα και αν δεν πάμε στο Μουντιάλ το 2014. Αν εμείς γκρινιάζουμε που η Εθνική μας έχει πάει στα τελικά των πέντε από τα έξι μεγάλα τουρνουά, που έχουν γίνει από το 2004 και έχουμε πάρει και το ένα από αυτά, τότε οι Αγγλοι τι να πουν που ακόμα δεν έχουν κατακτήσει Euro;
Και μιλάμε από την μία για το Αγγλικό πρωτάθλημα, που είναι στο τοπ επίπεδο και από την άλλη το ελληνικό πρωτάθλημα, που κάθε χρόνο βουλιάζει και πιο πολύ και δεν συγκρίνεται ούτε καν με το Πορτογαλικό, η το Τούρκικο. Οσο για την μπάλα, που παίζει η Εθνική βλέπουμε και την μπάλα που παίζουν και ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός , ο ΠΑΟΚ και οι άλλες ελληνικές ομάδες. Εχουμε δακρύσει από το θέαμα...
Παρόλα αυτά βλέπουμε το γήπεδο όταν παίζει η Εθνική να μην γεμίζει, ενώ κανονικά θα έπρεπε. Αντίθετα στο εξωτερικό, όταν παίζουν οι Εθνικές ομάδες με πολύ λιγότερες επιτυχίες τα γήπεδα γεμίζουν. Εδώ δυστυχώς είμαστε πανηγυρτζίδες. Μετά την κατάκτηση του Euro 2004 όλοι οι άσχετοι με το ποδόσφαιρο έτρεχαν με προσκλήσεις για να πουλήσουν μούρη. Στην πορεία έχουν μείνει οι πιστοί φίλοι της Εθνικής, που δυστυχώς είναι λίγοι.
*Ενα μεγάλο respect στον τεράστιο αρχηγό Γιώργο Καραγκούνη, που ξεπέρασε τον σπουδαίο Μαλντίνι και έφθασε τις 127 συμμετοχές με την Εθνική ομάδα. Και όμως στο Ελλαδιστάν και αυτός ο παίκτης που έχει πετύχει τόσα στην καριέρα του και παίζει σήμερα στην Πρέμιερ Λγικ αμφισβητείται από κάποιους...

Πηγή: gazzetta.gr