Άντερλεχτ – Ολυμπιακός: 0-3 | Ρομπέρτο, Σαβιόλα, Μήτρογλου και… Γκαστόνε!

Μακριά από επικά πρωτοσέλιδα και κοινοτυπίες περί «νόμων του ποδοσφαίρου», κάθε ψύχραιμη ανάλυση του αγώνα στο Βέλγιο ξεκινά από μία παραδοχή : Ο Ολυμπιακός πέτυχε μεγάλη νίκη με κακή εμφάνιση. Όχι μέτρια, όπως επιτάσσει η δημοσιογραφική «αβρότητα». Αλλά κακή, όπως επιβάλλει η ποδοσφαιρική αλήθεια, τουλάχιστον μέχρι το 70ό λεπτό. Οι «ερυθρόλευκοι» παρουσίασαν τρομερές αδυναμίες, τόσο στην αμυντική λειτουργία, όσο και στην ανάπτυξη, τις οποίες δεν πρέπει να «σκεπάσει» το αποτέλεσμα.

Η στατιστική εικόνα του Ολυμπιακού, ανά ημίχρονο

Ανασταλτικά

• Σαβιόλα και περισσότερο Μήτρογλου δεν πρέσαραν σωστά την πρώτη πάσα, όπως προβλέπεται στο 4-4-2 για να αποτραπεί η υπαριθμία στον άξονα απέναντι σε συστήματα τριών κεντρικών χαφ.
• Μπογκ-Μανιάτης υστέρησαν στο 1V1 με τους ταχύτατους τεχνίτες Μπρούνο και Σουάρες. Ελάχιστες φορές βγήκαν πρώτοι στη μπάλα, είχαν μεγάλη απόσταση από τον αντίπαλο και -ειδικά ο Μπογκ- λάθος στάση σώματος στο μαρκάρισμα, αφήνοντας διαδρόμους προς την εστία, αντί ώθησης του αντιπάλου προς την πλάγια γραμμή.
• Βάις και Ολαϊτάν εμφανίστηκαν τακτικά απείθαρχοι στο ντουμπλάρισμα των μπακ.
• Ν΄ Ντιγκά και Σάμαρης σε ρόλο «6αριών», δεν κυριάρχησαν στο χώρο ευθύνης τους, παρά την εντολή να μένουν χαμηλά για να κρατήσουν δυνάμεις, ώστε να αποφευχθεί «κλατάρισμα» αντίστοιχο με την Παρί. Ο Αφρικανός δεν έκανε καθοριστικά κλεψίματα και επέτρεψε στον Πρατ να «κάνει παιχνίδι» σε υψηλό τέμπο. Ο Σάμαρης βοήθησε περισσότερο τον κοντινό μπακ, αλλά η φάση του πέναλτι και μόνο, ενώ «φλέρταρε» με την ίδια παράβαση και νωρίτερα, δείχνει ότι χρειάζεται διόρθωση στις ατομικές αδυναμίες που έγιναν εμφανείς και στο παιχνίδι της 1ης αγωνιστικής.
• Τα στόπερ του Ολυμπιακού έδωσαν μάχες, αλλά οι εντός περιοχής 5 κλασικές ευκαιρίες των Βέλγων και άλλες τόσες τελικές, μαρτυρούν ότι κινήθηκαν τουλάχιστον ένα κλικ πιο αργά από τους αντιπάλους. Ο Μανωλάς, παρά την ταχύτητά του, εμφάνισε το καταγεγραμμένο πρόβλημα του λάθος timing σε επεμβάσεις, κάτι που οδήγησε και σε κίτρινη κάρτα.

Που κινήθηκαν οι παίκτες του Ολυμπιακού. Ξεκάθαρα φαίνεται η αμυντική τακτική των δυο χαφ Εντινγκά και Σάμαρη

Δημιουργικά

• Ο Ολυμπιακός δεν πήρε πολλά από τους ακραίους χαφ. Ο Ολαϊταν, πέφτοντας και στον πιο αμυντικογενή μπακ (Ν΄Σακαλά), παρουσίασε εικόνα «πρωτάρη» και έμεινε «εκτός παιχνιδιού». Ο Βάις, από την άλλη, επέστρεψε στις άναρχες εμφανίσεις και έπαιξε περισσότερο για τον εαυτό του, αν και σε κάποιες φάσεις δεν τροφοδοτήθηκε εγκαίρως. Λόγω τακτικής ασυνέπειας δεν αξιοποίησε τους κενούς χώρους από τα overlap του Ζιλέ.

Στα αρνητικά οι Πειραιώτες αντιπαρέταξαν:

• Τον Ρομπέρτο. Ο κορυφαίος των «ερυθρόλευκων». Κράτησε το μηδέν με εξαιρετικές επεμβάσεις, απέκρουσε δύσκολο πέναλτι και «διάβαζε» κινδύνους ακόμα και ως λίμπερο.
• Τον Σαβιόλα. Ο μόνος εντός τακτικών απαιτήσεων. Κινήθηκε σωστά στους κενούς χώρους, πάσαρε γρήγορα, ταλαιπώρησε τα αργά αντίπαλα στόπερ και έβγαλε εξαιρετική ασίστ στο πρώτο γκολ.
• Τον Μήτρογλου. Ή καλύτερα τα γκολ του Μήτρογλου. Γιατί, όσο κι αν μοιάζει προκλητικό, αν ο φορ του Ολυμπιακού δεν είχε πετύχει το χατ τρικ, θα συμπεριλαμβανόταν στα «κακώς κείμενα». Η παρουσία του στη φάση ανάπτυξης δεν ήταν θετική. Ενώ οι Βέλγοι, παρασυρόμενοι από τις χαμένες ευκαιρίες, ανέβαιναν όλο και ψηλότερα αφήνοντας κενά, ο Μήτρογλου «χάλαγε φάσεις», καθυστερώντας να πασάρει σε Σαβιόλα και Βάις και δίνοντας στην Άντερλεχτ εξτρά επιθέσεις.

Παρά ταύτα, ποδόσφαιρο και γκολ είναι άρρηκτες έννοιες. Η εκτελεστική του δεινότητα κυριάρχησε της συνολικής παρουσίας, πόσο μάλλον αν συγκριθεί με την αντίστοιχη έλλειψη στην Άντερλεχτ. Το σκοράρισμα αποκτά περαιτέρω αξία γιατί επετεύχθη κόντρα στη ροή του αγώνα, κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει από τον Ολυμπιακό στην Ευρώπη.

Ο Μίτσελ

Ο Μίτσελ παρέταξε επιθετικό σχηματισμό, επιλογή αναμενόμενη, όπως είχε επισημανθεί σε προηγούμενο άρθρο. Με τον τρόπο που ήρθε η νίκη όμως, βάζει υποψηφιότητα να του αποδοθεί το προσωνύμιο «Γκαστόνε», αφού :

• Παρ’ ότι δεν ήλεγξε το ρυθμό σε κανένα κρίσιμο χρονικό σημείο και η άμυνα υπολειτουργούσε, ο Ολυμπιακός δεν δέχθηκε γκολ και σκόραρε τρις.
• Παρά τις 3 κίτρινες κάρτες μεσοαμυντικών ως το 36΄, δεν αποβλήθηκε κανείς.
• Παρ’ ότι η ομάδα «φώναζε» για είσοδο Φουστέρ στην ανάπαυλα, ο Ισπανός προτίμησε να τον περάσει στο 57΄, με το διάστημα 45’-55΄ να είναι εφιαλτικό, αλλά χωρίς παραβίαση εστίας.
• Παρ’ ότι η αλλαγή Ντομίνγκεζ δεν ήταν επιτυχής, (βγήκε ο καλύτερος, τακτικά, παίκτης και μπήκε ένας καλός χειριστής που δε μπορούσε, όμως, να αντεπεξέλθει στον «τρελό» ρυθμό του αγώνα, γι’ αυτό και έβγαλε μυϊκό τραυματισμό) δεν στοίχισε. Αντίθετα, η αναγκαστική αλλαγή Χολέμπας προς βοήθεια του Μπογκ, θα μπορούσε να είχε γίνει νωρίτερα από επιλογή.

Η στατιστική εικόνα της Άντερλεχτ, ανά ημίχρονο

Η Άντερλεχτ

Η πρωταθλήτρια Βελγίου επιβεβαίωσε στο ακέραιο τις pre-game αναλύσεις. Η μεσοεπιθετική της γραμμή διέθετε ενέργεια, ατομικό ταλέντο, τεχνική και αυτοματισμούς. Η αμυντική, αντίθετα, σαφώς επηρεασμένη και από την απουσία του Προτό, απετέλεσε παραφωνία μεγαλύτερη κι από το ματς με την Μπριζ, αφού εκτέθηκε από πολύ λιγότερες τελικές.
Αν κάτι λείπει στην Άντερλεχτ εδώ και χρόνια είναι το μέταλλο, για να «καθαρίζει» ισοδύναμους ή λίγο καλύτερους αντιπάλους. Αλλά το σίγουρο είναι ότι οι «μωβ» δουλεύουν για το ταμείο τους και την εθνική Βελγίου. Μπρούνο, Πρατ, Ζιλέ και Τιέλεμανς μπορούν να φέρουν εκατομμύρια. Και βέβαια να πλαισιώσουν σταδιακά την εθνική, την καλύτερη εδώ και δεκαετίες, συμμετέχοντας στην εμφατική άνοδο του βελγικού ποδοσφαίρου. Άνοδο-προϊόν μεθοδικής δουλειάς των ακαδημιών, που λόγω εξαγωγής παικτών καταγράφεται στο ομοσπονδιακό συγκρότημα και όχι σε επίπεδο συλλόγων.

Συμπέρασμα

Η τύχη και οι ατομικές ικανότητες 3-4 παικτών καθόρισαν εν πολλοίς το αποτέλεσμα. Ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί πολλλά περισσότερα στη συνέχεια. Ούτε οι αντίπαλοι θα είναι πάντα άστοχοι, ούτε ο Μήτρογλου απόλυτα εύστοχος. Ο τρόπος παιχνιδιού μετά το 70΄ θα μπορούσε να αποτελέσει οδηγό για τα παιχνίδια με την Μπενφίκα.
Πηγή: overlap.gr