Δεν το συζητάμε. Αυτό
γουστάρανε οι χρυσαυγίτες, να τους «μαζέψουν». Η καλύτερή τους. Η
αποθέωσή τους. Σηκωτούς τους πέταξαν από το γήπεδο. Ούτε στο όνειρό
τους.
Και τώρα, όλο το σόϊ των παραδοσιακών πολιτικών, χωρίς τους
αληταράδες της Χρυσής Αυγής, θα παίξει μπάλλα άνευ αντιπάλου. Η, όπως
στις προπονήσεις των ομάδων, οι παίκτες στο διτερμα θα βάζουν στοίχημα
τα σουβλάκια, ποιος θα τα πληρώσει.
Μιλάμε πολιτικά, όχι ποδοσφαιρικά. Μιλάμε εθνικά. Κυβερνητικά, οικονομικά.
Το μέγα στοίχημα τώρα αρχίζει και μετράει. Αν θα σκοράρει ο καλός πολιτικός κόσμος. Έχοντας στην πλάτη τους τα εξάσφαιρα των χρυσαυγιτών, οι οποίοι σαν κρατούμενοι θαρρούν, όπως οι εξόριστοι στα ξερονήσια κομουνιστές, ότι αποτελούν την ανυπότακτη συνείδηση της Ελλάδος.
Η παγκόσμια αποκλειστικότητα να χάνεις στις νίκες σου είναι ελληνική, γράφει ο apodytiriakias.gr
Μιλάμε πολιτικά, όχι ποδοσφαιρικά. Μιλάμε εθνικά. Κυβερνητικά, οικονομικά.
Το μέγα στοίχημα τώρα αρχίζει και μετράει. Αν θα σκοράρει ο καλός πολιτικός κόσμος. Έχοντας στην πλάτη τους τα εξάσφαιρα των χρυσαυγιτών, οι οποίοι σαν κρατούμενοι θαρρούν, όπως οι εξόριστοι στα ξερονήσια κομουνιστές, ότι αποτελούν την ανυπότακτη συνείδηση της Ελλάδος.
Η παγκόσμια αποκλειστικότητα να χάνεις στις νίκες σου είναι ελληνική, γράφει ο apodytiriakias.gr
Είναι ξεκάθαρες οι εντυπώσεις που προκαλεί η ομαδική σύλληψη βουλευτών της Χρυσής Αυγής, ιδιαίτερα στον ξένο παρατηρητή. Τα πρωτοσέλιδα μιλάνε μόνα τους. Η Ελλάδα κατήγαγε έναν ακόμα θρίαμβο. Το καλό κέρδισε το κακό. Το κράτος ξύπνησε και έβαλε στη θέση του τον παράνομο.
Μιλάμε για ποδόσφαιρο; Σε καμμία περίπτωση. Το ματς τώρα αρχίζει, διότι δεν έγινε στο γήπεδο. Αν παίζανε μπάλλα οι αντίπαλοι, το κράτος από τη μία και από την άλλη η Χρυσή Αυγή, θα γνωρίζαμε το σκορ. Επειδή, λοιπόν, δεν έχουμε να κάνουμε με κάποιο ντέρμπυ, ακριβώς γι’ αυτό δεν μπορούμε να μιλάμε για το αποτέλεσμα.
Μην πάμε πολύ πίσω. Αποσύρεται η χούντα το 1974, όπως το λέω, αποσύρθηκε, μάλιστα κατόπιν συνεννοήσεων με πολιτικούς που συμφώνησαν να κληθεί από το Παρίσι ο Καραμανλής. Κι όμως, ο κόσμος το πανηγύρισε σα νίκη μεγάλη, όπως όταν κατακτήθηκε το Ευρώ 2004.
Ήταν τόσο παλληκαρίσια η νίκη της πτώσης της δημοκρατίας που η πολιτική ηγεσία της μεταπολίτευσης δεν είχε την τόλμη να πειθαρχήσει στην καταδικαστική απόφαση των απριλιανών επίορκων αξιωματικών. Τους μείωσε την ποινή.
Τι κέρδισε η Ελλάδα με τη «νίκη» επί της χούντας και, μετά από πέντε μήνες, με τη νίκη της κατάργησης της βασιλείας;
Δεν λέμε ότι η δικτατορία είναι καλή, ούτε η βασιλεία είναι καλή. Αλλοίμονο. Αναρωτιέσαι απλά τι κέρδισες στις νίκες σου. Επειδή η Ελλαδάρα ομαδάρα δεν σταματάει να κερδίζει.
Νίκη που γίναμε μέλος της ευρωπαϊκής κοινότητας. Νίκη με το ΠΑΣΟΚ. Νίκη επί της Αλλαγής του Ανδρέα με την Απαλλαγή του Μητσοτάκη. Νίκη με την επιστροφή Παπανδρέου. Νίκη με Κώστα Καραμανλή επί του Γιώργου Παπανδρέου. Και πάντα ο κόσμος στους δρόμους να πανηγυρίζει.
Η τελευταία νίκη ήταν του Γιώργου Παπανδρέου, αυτή που προκάλεσε το μνημόνιο. Δεν σταματάμε, όμως. Νικήσαμε και τους χρυσαυγίτες.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου