Εξαρχής γνωρίζαμε ότι και η φετινή μάχη
του τίτλου στην Ισπανία θα ήταν υπόθεση για δύο. Μία μονομαχία ανάμεσα
στην Μπαρτσελόνα και την... όπα! Μήπως εδώ κάναμε όλοι ένα μικρό λαθάκι
στην εκτίμησή μας; Ο βαθμολογικός πίνακας μετά τις επτά πρώτες
αγωνιστικές εμφανίζει δύο ομάδες που έχουν ήδη ξεφύγει στην κορυφή, μόνο
που η μία δεν είναι η Ρεάλ Μαδρίτης!
Έχοντας πραγματοποιήσει το καλύτερο
ξεκίνημα στην ιστορία της, η άλλη μεγάλη ομάδα της πρωτεύουσας, η
Ατλέτικο, φαίνεται να χτίζει πάνω στην εξαιρετική περσινή πορεία της και
δείχνει πιο έτοιμη από ποτέ να διεκδικήσει – ξανά - τη θέση της δίπλα,
ανάμεσα στους δύο μεγάλους. Η Ρεάλ προφανώς δεν έχει αποκλειστεί από τη
μάχη του τίτλου, παρά την αβεβαιότητα που αποπνέει και παρά τη διαφορά
των πέντε βαθμών που ήδη τη χωρίζει από την κορυφή. Το σίγουρο όμως
είναι ότι ο τίτλος του πρωταθλήματος απέκτησε και τρίτο σοβαρό υποψήφιο.
Το μεγάλο – και ίσως μοναδικό –
πλεονέκτημα που έχει η Ατλέτικο έναντι των άλλων δύο είναι ότι συνεχίζει
για μία ακόμη χρονιά με τον ίδιο προπονητή και με μία στρωμένη ομάδα
που έχει ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο και ξεκάθαρες ιδέες για το τι
κυνηγάει μέσα στο γήπεδο. Το μεγάλο κερδισμένο στοίχημα φέτος για την
ομάδα του Ντιέγο Σιμεόνε, είναι ότι με την απόκτηση του Νταβίδ Βίγια και
την “έκρηξη” του Ντιέγο Κόστα δεν έχει αισθανθεί ούτε στο ελάχιστο την
απώλεια του Ρανταμέλ Φαλκάο κι επίσης ότι με τα λεφτά που πήρε από τη
μεταγραφή του Κολομβιανού σταρ, κατάφερε να αποκτήσει πολύ μεγαλύτερο
βάθος σαν ομάδα.
Το ερώτημα είναι αν θα μπορέσει να αντέξει
μέχρι το τέλος. Αυτό νομίζω θα εξαρτηθεί πολύ περισσότερο από το ρυθμό
που θα επιβάλει η Μπαρτσελόνα (και η Ρεάλ αν καταφέρει να συνέλθει
γρήγορα) παρά από την Ατλέτικο. Αν ο τίτλος κριθεί ξανά στους 100
βαθμούς και στις 2-3 ήττες για τον πρωταθλητή τότε προφανώς οι
“ροχιμπλάνκος” δεν έχουν ρεαλιστικές ελπίδες. Ο Σιμεόνε πάντως μέχρι
στιγμής έχει διαχειριστεί εξαιρετικά το ρόστερ του, έχει εφαρμόσει ένα
συντηρητικό rotation που δεν έχει στοιχίσει σε αποτελέσματα, κι έχει
“καβάντζα” τις δύο από τις τρεις σημαντικότερες φετινές μεταγραφές του,
τον Αλντερβέιρελντ και τον Γκιλαβογκί, που δεν έχουν ντεμπουτάρει ακόμη!
Η Ατλέτικο του προπονητή Σιμεόνε θυμίζει
σε πολλά την Ατλέτικο του παίκτη Σιμεόνε που το 1996 εξέπληξε τους
πάντες φτάνοντας στην κατάκτηση του νταμπλ. Και ο Αργεντινός μπορεί κατά
τη προσφιλή του συνήθεια να αρνείται κάθε κουβέντα για φαβοριτισμό της
ομάδας του, όμως το μεγάλο “διπλό” στο “Σαντιάγκο Μπερναμπέου” το βράδυ
του Σαββάτου, εκτός από μία ιστορική νίκη ήταν και μία σοβαρή δήλωση
υποψηφιότητας της Ατλέτικο για τη διεκδίκηση του τίτλου.
Για τη Ρεάλ, το πρόβλημα νομίζω ότι έχει
να κάνει περισσότερο με την ασταμάτητη φόρα που έχουν πάρει η
Μπαρτσελόνα και η Ατλέτικο παρά με την ίδια. Κατανοώ τον εκνευρισμό που
μπορεί να νιώθουν οι οπαδοί της και την απογοήτευση για το έδαφος που
έχει ήδη χαθεί στη βαθμολογία αλλά μη ξεχνάμε ότι η ομάδα έχει κάνει ένα
νέο ξεκίνημα με ένα νέο προπονητή. Όσο καταδικασμένη και αν είναι να
κυνηγάει όλους τους τίτλους κάθε χρονιά, όσα εκατομμύρια και αν ξοδεύει
στις μεταγραφές, κανείς δεν μπορεί να της εξασφαλίσει σώνει και καλά την
επιτυχία.
Είναι φανερό ότι ο Αντσελότι ακόμα
ψάχνεται. Μέχρι στιγμής η ομάδα είχε παρουσιάσει αδυναμίες στο
ανασταλτικό κομμάτι, κυρίως στη μεσαία γραμμή. Κόντρα στην Ατλέτικο
εμφανίστηκαν δυσκολίες και στο δημιουργικό και στον επιθετικό τομέα.
Μόνο που απέναντί της είχε μία ομάδα που έχει γίνει εξπέρ στο πως να
εξουτερώνει τον αντίπαλο. Η Ατλέτικο θυμίζω έχασε το Σούπερ Καπ με δύο
ισοπαλίες κόντρα στην Μπαρτσελόνα, επιτρέποντάς της μόλις μία χούφτα
ευκαιρίες σε 180 λεπτά.
Το κλειδί για τον Ιταλό τεχνικό είναι να
βρει το κατάλληλο σχήμα στο χώρο του κέντρου, κυρίως σε ότι αφορά τους
δύο κεντρικούς χαφ. Με τον Τσάμπι Αλόνσο εκτός, έχει δοκιμάσει όλους
τους πιθανούς συνδυασμούς ανάμεσα σε Μόντριτς – Ιγιαραμέντι – Κεντίρα
και κάθε φορά κάτι έλειπε.
Η χρονιά δεν έχει χαθεί και δεν έχω καμία
αμφιβολία ότι η Ρεάλ θα βρει το ρυθμό της, μόνο που τα περιθώρια έχουν
στενέψει – και – φέτος από νωρίς. Σε οποιαδήποτε άλλο πρωτάθλημα, μία
ήττα και μία ισοπαλία στις επτά πρώτες αγωνιστικές θα ήταν ένας
φυσιολογικός απολογισμός ακόμα και για ένα από τα πρώτα φαβορί για το
τίτλο. Στην Πριμέρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η διαφορά των πέντε
βαθμών είναι αναστρέψιμη όμως όπως μας δίδαξε η ιστορία του περσινού
πρωταθλήματος, με ένα ακόμη στραβοπάτημα η Ρεάλ κινδυνεύει να τεθεί νοκ
άουτ.
Πέρσι τέτοια εποχή η διαφορά από την
Μπαρτσελόνα ήταν στους επτά βαθμούς. Φέτος το πρόβλημα είναι ότι έχει
βρεθεί να κυνηγάει όχι έναν, αλλά δύο αντιπάλους.
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου