Αφιερωμένη στους 7.000 που πήγαν στο ΣΕΦ με την Λαμποράλ…!

Γράφει ο Σπύρος Καβαλιεράτος

Οσοι ήταν έτοιμοι να τον… σταυρώσουν, έκαναν το… σταυρό τους γιατί δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν. Και όσοι χλεύαζαν, αποθέωναν. Το ασχημόπαπο είχε λόγους που δεν μπορούσε να είναι κύκνος, τώρα όμως που έγινε πάλι όμορφο, όλοι στέκονται στο πλάι του. Μόνο που τώρα είναι εύκολο. Στα δύσκολα φαίνονται οι φίλοι, όχι στις νίκες και στις μεγαλειώδεις εμφανίσεις.
Η νίκη που πέτυχε ο Ολυμπιακός στην Μάλαγα πρέπει να αφιερωθεί εξαιρετικά στους 7000-7500 που έμειναν κοντά στους πρωταθλητές Ελλάδας στο ματς με την Λαμποράλ. Αυτοί που δεν έπαψαν να πιστεύουν, αυτοί που στο κάτω-κάτω δεν θα είναι δίπλα μόνο στις νίκες. Γιατί στον αθλητισμό υπάρχουν και οι ήττες.
Μετά την συντριβή από την Μπαρτσελόνα, μετά την τέταρτη συνεχόμενη ήττα, πολλοί απογοητεύτηκαν. Ακόμα περισσότεροι ζήτησαν αλλαγές, τα έβαλαν με όλους, έπαψαν να στηρίζουν μια ομάδα και ένα σύνολο ανθρώπων που τους έκαναν πολλές φορές υπερήφανους. Ο Μπαρτζώκας, οι παίκτες του, όλοι, βρέθηκαν στο στόχαστρο. Ακόμα και ο Σπανούλης δεν είχε γλιτώσει το κράξιμο, κυρίως μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό.
Πλέον, οι ίδιοι άνθρωποι αποθεώνουν και οι ίδιοι αποθεώνονται. Εξήγηση έχει η μεταμόρφωση του Ολυμπιακού, όχι όμως και οι ακραίες αντιδράσεις. Γιατί και τα προηγούμενα χρόνια οι ερυθρόλευκοι είχαν τα πάνω και τα κάτω τους, δεν ήταν σταθεροί σε όλη τη σεζόν. Πολύ δε περισσότερο πέρυσι, που η Ευρωλίγκα πήρε την σημερινή της μορφή. Πέρυσι θα μπορούσε να δικαιολογήσει κανείς ακραίες αντιδράσεις και κριτικές, φέτος μοιάζει αδικαιολόγητο αυτό που συμβαίνει.
Οπως και να έχει, τίποτα δεν τελείωσε, τίποτα δεν κρίθηκε, δεν είναι η ώρα του απολογισμού. Αρα δεν είναι ώρα ούτε και για ενθουσιασμό. Ο Ολυμπιακός έμεινε ζωντανός, αλλά η δουλειά του δεν τελείωσε εδώ. Η ψυχολογία έφτιαξε, το ίδιο και η εικόνα της ομάδας. Λογικό, γιατί επέστρεψε ένας από τους λίγους ανταντικατάστατους παίκτες αυτή τη στιγμή στην Ευρωλίγκα. Ο Βασίλης Σπανούλης… Γύρισε και μπήκαν τα πράγματα στη θέση του.
Ναι, υπάρχουν στιγμές που ο Ολυμπιακός μπορεί να παίξει καλύτερα δίχως τον αρχηγό του. Στιγμές όμως. Οχι ολόκληροι αγώνες, όχι ολόκληρο Top 16 ή μία σεζόν. Ο Σπανούλης γύρισε πιο δυνατός και στα ματς με την Λαμποράλ και την Μάλαγα οι ερυθρόλευκοι μεταμορφώθηκαν. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ανδαλουσία και οι 10 που χρησιμοποιήθηκαν έκαναν καλή δουλειά. Οχι εξίσου καλή, αλλά δεν υστέρησαν… Ο Λοτζέσκι βγήκε μπροστά στα δύσκολα και έδωσε απαντήσεις, ο Παπαπέτρου έδειξε ότι είναι η καλύτερη μεταγραφή που μπορούσε να κάνει μεσούσης της περιόδου ο Ολυμπιακός, ο Πέτγουεϊ έπαιξε και για τον Πρίντεζη. Οσο για τον Μάντζαρη; Τα πολλά λόγια είναι φτώχια. Αγγιξε το τέλειο, έκανε 9 ασίστ, όσες και την προηγούμενη εβδομάδα…
Δεν ήταν όμως θέμα προσωπικής απόδοσης, ήταν όλα μαζί όσο συνέβησαν και βοήθησαν τον Ολυμπιακό να κυριαρχήσει. Η σωστή κατανομή ρόλων, η έξυπνη τακτική στην άμυνα, μα πάνω απ” όλα το ένστικτο επιβίωσης του πρωταθλητή Ευρώπης. Αυτό που υποτίμησαν ακόμα και οπαδοί του Ολυμπιακού…
Την επόμενη φορά που θα γυρίσουν την πλάτη ή θα αμφισβητήσουν τόσο έντονα την ομάδα τους, μάλλον θα ξέρουν ότι την απάντηση θα την πάρουν πάλι από την ίδια την ομάδα τους.

Πηγή: www.superbasket.gr