Προφανώς και ο Αλβέρτης δεν είναι ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ ώστε να
μεταμορφώσει τον Παναθηναϊκό από την μια στιγμή στην άλλη σε
καλαθομηχανή και με παίκτες που έχουν φτερά στα πόδια.
Προσωπικά είδα έναν «Φράγκι» που ήταν έτοιμος ακόμα και να βάλει σορτσάκι, φανέλα και να μπει στο παρκέ για να βοηθήσει την ομάδα του να φτάσει στη νίκη. Σε κανένα σημείο του αγώνα δεν σταμάτησε να δίνει οδηγίες ζώντας το ματς όπως μόνο εκείνος ξέρει, αλλά κυρίως να εμψυχώνει τους παίκτες ενώ τους στήριζε ακόμα και στα λάθη που έκαναν. Και εκείνοι το ανταπέδωσαν. Αλλωστε όπως ανέφερε και ο άλλοτε συμπαίκτης του, Αντώνης Φώτσης… «θα παλέψουμε και για τον Αλβέρτη» αποδεικνύοντας ότι οι παλιοσειρές – την αρχή είχε κάνει ο Διαμαντίδης – θα αφοσιωθούν στον κόουτς «Φράγκι» διότι ξέρουν καλά τι σημαίνει για τον Παναθηναϊκό αυτή η μεγάλη προσωπικότητα και φυσικά να ωφεληθούν και εκείνοι και η ομάδα.
Με λίγα λόγια η παρουσία του στον πάγκο από μόνη της, δίνει ένα έξτρα κίνητρο στους παίκτες ώστε να τα δώσουν όλα, ακόμα και αν η μπάλα φτάνει στο σίδερο όπως έγινε σε πολλές φάσεις κόντρα στην Εφές. Σίγουρα, μόνο το πάθος δεν αρκεί, αλλά πιστεύω ότι μέρα με την μέρα θα μπορέσει ο «Φράγκι» μαζί με το τεχνικό του επιτελείο να περάσουν στους παίκτες τη νέα αγωνιστική φιλοσοφία όπως είναι η ταχύτητα και η παραγωγικότητα. Πάντως διάθεση υπήρχε, αλλά είπαμε, μαγικά δεν γίνονται από την μια στιγμή στην άλλη.
Η μοίρα τα έφερε έτσι ώστε ο τελικός των τελικών για τον Παναθηναϊκό – μέχρι τον επόμενο – να είναι κόντρα στην Φενέρ του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Αναμφίβολα θα είναι κάτι το ιδιαίτερο το γεγονός και μόνο ότι στον ένα πάγκο θα είναι ο Αλβέρτης και στον άλλο ο Ζοτς. Ωστόσο τα συναισθήματα θα κάτσουν στην… άκρη του πάγκου και έτσι πρέπει να γίνει ώστε ο Παναθηναϊκός έχοντας και την συμπαράσταση του κόσμου του να κάνει άλλο ένα βήμα για να πάρει την πρόκριση. Μέχρι τότε λογικά θα έχει επιστρέψει και ο Γκιστ ώστε να προστεθεί ένα πολύτιμο γρανάζι στην «πράσινη» μηχανή.
Πηγή:superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου