Ήταν
μια χρονιά εξαιρετικά αμφίρροπη. Παρότι μία εκ των βασικών
πρωταγωνστριών της, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν κατάφερε ποτέ να βρει
τον εαυτό της. Από τον τίτλο της Σίτι και τη σταθερότητα της Λίβερπουλ,
μέχρι την αποτυχία κατάκτησης κάποιου τίτλου από την Τσέλσι του
Μουρίνιο, την αντεπίθεση της Κρίσταλ Πάλας και της Σάντερλαντ, την
εξαιρετική Έβερτον, την ανεβασμένη Άρσεναλ. Αρκετά ήταν τα πρόσωπα που
σημάδεψαν το φετινό Μαραθώνιο, είτε θετικά, είτε αρνητικά. Ας δούμε τα
σημαντικότερα. Χωρίς να παίζει ρόλο η σειρά...
Στίβεν Τζέραρντ - Λουίς Σουάρες
Από το «make us dream» στα δάκρυα. Και στην παρηγοριά του Τσάμπιονς Λιγκ, που φυσικά μόνο αμελητέο επίτευγμα δεν είναι. Ο Στίβι δεν ξεκίνησε και τόσο καλά τη χρονιά. Φαινόταν ότι για να ταιριάξει στη λογική και το πλάνο του Μπρένταν Ρότζερς έπρεπε να προσθέσει στοιχεία στο
παιχνίδι του. Τελικά, στο ρόλο του deep lying playmaker ο Βορειοιρλανδός κατάφερε να αξιοποιήσει πλήρως τα ηγετικά του προσόντα και τα ποδοσφαιρικά του χαρίσματα. Ο captain ξεπέρασε και τον Νταλγκλίς στη λίστα των all time scorer της Λίβερπουλ. Μέσα από την
ομάδα προχώρησε κι ο ίδιος, το «εγώ» του έγινε μέρος του συνόλου. Κι ενώ αναμενόταν να γίνει το σύμβολο ενός αξέχαστου πρωταθλήματος, εξελίχθηκε σε τραγικό ήρωα. Το γλίστρημά του στο ματς με την Τσέλσι, το οποίο οδήγησε στο γκολ των «Μπλε» αποτέλεσε μία από τις εικόνες της χρονιάς. Ο Τζέραντ όμως επιστρέφει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και μαθαίνει ακόμα από τα λάθη του.
Έτερος πρωταγωνιστής των Ρεντς ο Λουίς Σουάρες. Ο άνθρωπος που ηγήθηκε της επίθεσης και έγινε από το κακό παιδί της Πρέμιερ Λιγκ ένας παίκτης world class. Πήρε τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς παρότι κάποιοι από τους ψηφοφόρους έλεγαν ότι θα τον επιλέξουν λόγω του χαρακτήρα του. Τελικά, κατέκτησε ένα ακόμα βραβείο. Δημιούργησε μαζί με τον Στάριτζ ένα εξαιρετικό δίδυμο και έκαναν το 1-2 στη λίστα των πρώτων σκόρερ της κατηγορίας. Παρότι έχασε τα έξι πρώτα ματς της σεζόν λόγω του δαγκώματός του στον Ιβάνοβιτς. Η Λίβερπουλ κατάφερε να τον κρατήσει το καλοκαίρι και ο Ρότζερς να τιθασεύσει τον χαρακτήρα του και να διοχετεύσει την τρομερή ενέργειά του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ένας επιθετικός που κάνει τα πάντα μέσα στο χορτάρι, πετυχαίνοντας παράλληλα και 31 γκολ στην Πρέμιερ Λιγκ. Η συμμετοχή της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ του χρόνου μπορεί να τον ωριμάσει ακόμα περισσότερο και οι οπαδοί των Ρεντς μπορούν να συνεχίσουν να ονειρεύονται ακόμα καλύτερες μέρες! Οι δυο τους έκαναν το 1-2 στις ασίστ...
Μαουρίτσιο Πελεγρίνι
Στην πρώτη του χρονιά στο Νησί, έγινε ο πρώτος μη Ευρωπαίος προπονητής που κατακτά την Πρέμιερ Λιγκ. Καθόλου άσχημο επίτευγμα, αν και είχε να διαχειριστεί ένα εξαιρετικό ρόστερ, το πιο πλήρες στην κατηγορία. Ο Πελεγρίνι έφερε ορισμένα ξένα προς τους Άγγλους χαρακτηριστικά. Το σημαντικότερο όμως φαίνεται και από τις δηλώσεις του μετά τη στέψη. «Την Τρίτη ξεκινάμε δουλειά για του χρόνου». Η... cool προσέγγιση του 60χρονου Χιλιανού και η ροπή του προς το επιθετικό ποδόσφαιρο ταίριαξε γάντι με τους ποδοσφαιριστές των «Πολιτών», οι οποίοι του απέδωσαν τα εύσημα για τη φετινή χρονιά. «Όλη τη σεζόν παρέμεινε ψύχραιμος με το να παίζουμε ελκυστικό ποδόσφαιρο. Ήταν απόλαυση το να δουλεύουμε μαζί του», τόνισε ο Νασρί. Η ομάδα έμαθε να διαχειρίζεται διαφορετικά τα ματς και παρότι ανά περιόδους είχε προβλήματα, έδειξε ότι ξέρει πως να παίρνει τις νίκες που πρέπει.
Ντέιβιντ Μόγιες - Ράιαν Γκιγκς
Το «αντίο» του Σερ Άλεξ αποτέλεσε από μόνο του ένα τεράστιο γεγονός όχι για την Πρέμιερ Λιγκ, αλλά για όλο το ποδόσφαιρο. Το στοίχημα του καθόλα μεθοδικού Ντέιβιντ Μόγιες δεν κερδήθηκε. Ιστορικά κακή η χρονιά. Η Γιουνάιτεντ δεν θα παίξει στην Ευρώπη για πρώτη φορά από το 1989-'90, από τότε δηλαδή που πήρε το τελευταίο πρωτάθλημα της η Λίβερπουλ! Γκιγκς, Μπατ, Σκόουλς, Νέβιλ στον πάγκο της στο τελευταίο ματς αντανακλούσαν μια αίγλη που δείχνει χαμένη. Ο Σκωτσέζος τεχνικός πλήρωσε το μάρμαρο της φετινής, κακής χρονιάς, αλλά φυσικά δεν ήταν ο μοναδικός υπεύθυνος. Τα λάθη που οδήγησαν στην κορύφωση του δράματος είχαν ξεκινήσει από πολύ πριν αναλάβει. Και στη θέση του, ο ζωντανός θρύλος της ομάδας. Ο Ράιαν Γκιγκς, που έγινε ο πρώτος παίκτης-προπονητής που παίζει για τους «Διαβόλους». Στα 40 του χρόνια, δείχνει να μην έχει αποφασίσει για το μέλλον του. Αν και τα τελευταία ρεπορτάζ τον θέλουν στο πλευρό του Φαν Χάαλ στη νέα μέρα της Γιουνάιτεντ. Εκεί που δικαιωματικά ανήκει.
Τόνι Πούλις
Το αγωνιστικό προφίλ της Στόουκ επί των ημερών του ήταν γνωστό. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Στις 23 Νοεμβρίου, ανέλαβε την Κρίσταλ Πάλας, παίρνοντας τη θέση του Ίαν Χάλογουεϊ, με στόχο να σώσει... οτιδήποτε αν σώζεται. Με πέντε μεταγραφές την τελευταία μέρα των μεταγραφών του Ιανουαρίου όχι απλά εξασφάλισε την παραμονή, αλλά κατάφερε να οδηγήσει την Πάλας στην 11η θέση. Τον Απρίλιο με πέντε σερί νίκες ισοφάρισε το all time ρεκόρ της ομάδας στην Πρέμιερ Λιγκ. Και χωρίς οι Λονδρέζοι να βγάζουν την εικόνα που είχε η δική του Στόουκ. «Ανάγκασε» τον Αρσέν Βενγκέρ να του πλέξει το εγκώμιο και να τον προτείνει για προπονητή της χρονιάς. Τι άλλο να κάνει;
Ρος Μπάρκλεϊ
Η αποκάλυψη της εκπληκτικής φέτος Έβερτον. Είχε δώσει τα διαπιστευτήριά του εδώ και καιρό και στο συγκρότημα του Ρομπέρτο Μαρτίνεθ έκανε καταπληκτική χρονιά ως συνδετικός κρίκος της μεσαίας γραμμής με την επίθεση. Και παρότι τα «Ζαχαρωτά» έβγαλαν τον Σίμους Κόουλμαν
(επίσης εξαιρετική χρονιά) ως παίκτη της σεζόν, ο 20χρονος μέσος αναδείχθηκε καλύτερος νεαρός ποδοσφαιριστής και πήρε το βραβείο του καλύτερου γκολ για το ποίημα απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι. Παίζοντας σε όλες τις θέσεις της τριπλέτας πίσω από τον επιθετικό, ο Μπάρκλεϊ έκανε 34 εμφανίσεις και σημείωσε 6 γκολ. Η ομάδα του δεν βγήκε τελικά στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά ο ίδιος βρίσκεται στους εκλεκτούς του Χόντσον για το Μουντιάλ. Στα 20 του. Ο πρώην προπονητής του στα εξαιρετικά τμήματα υποδομής της Έβερτον, Άλαν Σταμπς τονίζει, ότι μπορούσε να κάνει το φετινό ξεπέταγμα νωρίτερα, αν δεν είχε σπάσει το πόδι του πριν δύο χρόνια.
Μπρένταν Ρότζερς
Πιστώνεται σε μεγάλο ποσοστό τη φετινή χρονιά της Λίβερπουλ, με το διαφορετικό ποδόσφαιρο, την ανάδειξη πρωταγωνιστών, τη διεκδίκηση του τίτλου. Ο Μπρένταν Ρότζερς στηρίχθηκε στα περσινά δύσκολα και τελικά έγινε πλακάτ στο Kop. Πέτυχε μεγάλες νίκες, έκανε κόσμο και παίκτες να το πιστέψουν. Για περισσότερα σχετικά με τη δουλειά του μπορείτε να ρίξετε μια ματιά ΕΔΩ.
Γιάγια Τουρέ
Αποτελεί μια μάλλον γενική διαπίστωση. Ο Γιάγια Τουρέ είναι από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου. Σήκωσε τη Μάντσεστερ Σίτι στα δύσκολα, έτρεξε, μοίρασε, σκόραρε. Το φοβερό σόλο του έκανε απέναντι στην Άστον Βίλα οδήγησε στο 20ο φετινό του τέρμα. Αποτελεί τον ορισμό του σύγχρονου μέσου. Ένα χαφ που τα κάνει όλα, αν και σε ορισμένες φάσεις αμυντικής τρικυμίας, μπορούσε να προσφέρει περισσότερο ανασταλτικά. Το παιχνίδι του άλλαξε τελείως στην Αγγλία. Εξελίχθηκε. Και η επιστροφή του στην 11άδα οδήγησε τη Σίτι στην τελική της αντεπίθεση για τον τίτλο. Για πολλούς άξιζε τον τίτλο του παίκτη της χρονιάς...
Νίκολα Κορτέζε
Η Σαουθάμπτον έβγαλε φέτος αρκετούς πρωταγωνιστές. Τον Λαλάνα, τον Λάμπερντς, τον Ροντρίγκες, τον προπονητή Ποκετίνο. Σε αρκετούς το όνομα Νίκολα Κορτέζε ίσως δεν λέει πολλά. Ήταν όμως από τους βασικούς συντελεστές της δημιουργίας του πρότζεκτ των Άγιων, το οποίο σε μια πενταετία έφτασε από την τρίτη κατηγορία να διεκδικεί θέση στην 6άδα της Πρέμιερ Λιγκ. Ο πρόεδρος Κορτέζε ήταν διορισμένος. Αποτέλεσε δηλαδή στέλεχος και τίποτε άλλο. Και ο ιδιοκτήτης Μάρκους Λίμπιερ τον επέλεξε από την αρχή για να στήσει την νέα ομάδα. Όταν παραιτήθηκε τον Ιανουάριο, το οικοδόμημα της Σαουθάμπτον υπέστη τριγμούς. Ο Κορτέζε δίχασε πολλούς. Ακούστηκε ότι παίκτες και προπονητής ενδέχεται να τον ακολουθήσουν και πράγματι, ο Ποκετίνο άφησε τα πάντα ανοιχτά για του χρόνου, τονίζοντας ότι το πενταετές πρότζεκτ που είχε ξεκινήσει με τον Κορτέζε ολοκληρώθηκε φέτος. Όταν ανακοινώθηκε η αποχώρησή του από τη Σαουθάμπτον, η Mirror έγραψε ότι είναι σαν να φεύγει ο Βενγκέρ από την Άρσεναλ ή ο Σερ Άλεξ από τη Γιουνάιτεντ. Ο Ιταλός πρώην τραπεζίτης άλλαξε όλη τη δομή του συλλόγου, αν και τα όσα έχουν ακουστεί σε μερίδα του κόσμου προκαλούν δυσπιστία. Κανείς δεν όμως δεν αμφιβάλει για τη συμβολή του στη θαυμάσια ομάδα του Νότου...
Γκουστάβο Πογιέτ
Πήρε τη σκυτάλη από τον... τρελό Πάολο Ντι Κάνιο και κατάφερε να σώσει τη Σάντερλαντ, αλλάζοντας εντελώς το στιλ παιχνιδιού της. Έφερε την ηρεμία και τον ορθολογισμό στην ανάπτυξη, απογείωσε στο τέλος τον Γουίκαμ και έκανε ένα φινάλε ονειρικό. Ισοπαλία μέσα στη Ιτιχάντ με τη Σίτι, Νίκη μέσα στο Στάμφορντ Μπριτζ και στο Ολντ Τράφορντ. Έδωσε κίνητρο σε ποδοσφαιριστές που δεν ήξεραν αν την επόμενη χρονιά θα έπαιζαν στο Στάδιο του Φωτός. Και έπεισε παίκτες και κόσμο ότι η κυκλοφορία της μπάλας και η ηρεμία στις μεταβιβάσεις, δεν είναι έγκλημα. Ούτε το γρήγορο τρανζίσιον αυτοσκοπός...
Βίνσεντ Ταν
Ανέλαβε την ιδιοκτησία της Κάρντιφ Σίτι ως ένας ακόμα μεγιστάνας που έρχεται να επενδύσει στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Την οδήγησε στην Πρέμιερ Λιγκ, αλλά με τον κόσμο να είναι ήδη ξενερωμένος. Ο Ταν άλλαξε τα χρώματα της ομάδας από μπλε σε κόκκινα. Άλλαξε το ιστορικό bluebird του εμβλήματός της σε δράκο για να ταιριάζει περισσότερο στην κουλτούρα των αγορών της Ανατολής. Από τις πλέον εκκεντρικές και αμφιλεγόμενες φιγούρες της χρονιές που πέρασε, χάρισε στους φωτογράφους μερικές εκπληκτικές πόζες. Με την ομάδα του να επιστρέφει στην Τσάμπιονσιπ, έριξε όλη την ευθύνη του υποβιβασμού στον προπονητή Μάλκι Μακέι, ο οποίος έκατσε στον πάγκο μέχρι να αναλάβει ο Σόλσκιερ τον Δεκέμβριο. Και διεκδίκησε όλα τα εύσημα της ανόδου στις δικές του επενδύσεις. Τουλάχιστον, υποσχέθηκε στον κόσμο να επαναφέρει το παραδοσιακό μπλε στη φανέλα αν ο σύλλογος ανέβει ξανά του χρόνου.
Στίβεν Τζέραρντ - Λουίς Σουάρες
Από το «make us dream» στα δάκρυα. Και στην παρηγοριά του Τσάμπιονς Λιγκ, που φυσικά μόνο αμελητέο επίτευγμα δεν είναι. Ο Στίβι δεν ξεκίνησε και τόσο καλά τη χρονιά. Φαινόταν ότι για να ταιριάξει στη λογική και το πλάνο του Μπρένταν Ρότζερς έπρεπε να προσθέσει στοιχεία στο
παιχνίδι του. Τελικά, στο ρόλο του deep lying playmaker ο Βορειοιρλανδός κατάφερε να αξιοποιήσει πλήρως τα ηγετικά του προσόντα και τα ποδοσφαιρικά του χαρίσματα. Ο captain ξεπέρασε και τον Νταλγκλίς στη λίστα των all time scorer της Λίβερπουλ. Μέσα από την
ομάδα προχώρησε κι ο ίδιος, το «εγώ» του έγινε μέρος του συνόλου. Κι ενώ αναμενόταν να γίνει το σύμβολο ενός αξέχαστου πρωταθλήματος, εξελίχθηκε σε τραγικό ήρωα. Το γλίστρημά του στο ματς με την Τσέλσι, το οποίο οδήγησε στο γκολ των «Μπλε» αποτέλεσε μία από τις εικόνες της χρονιάς. Ο Τζέραντ όμως επιστρέφει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και μαθαίνει ακόμα από τα λάθη του.
Έτερος πρωταγωνιστής των Ρεντς ο Λουίς Σουάρες. Ο άνθρωπος που ηγήθηκε της επίθεσης και έγινε από το κακό παιδί της Πρέμιερ Λιγκ ένας παίκτης world class. Πήρε τον τίτλο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς παρότι κάποιοι από τους ψηφοφόρους έλεγαν ότι θα τον επιλέξουν λόγω του χαρακτήρα του. Τελικά, κατέκτησε ένα ακόμα βραβείο. Δημιούργησε μαζί με τον Στάριτζ ένα εξαιρετικό δίδυμο και έκαναν το 1-2 στη λίστα των πρώτων σκόρερ της κατηγορίας. Παρότι έχασε τα έξι πρώτα ματς της σεζόν λόγω του δαγκώματός του στον Ιβάνοβιτς. Η Λίβερπουλ κατάφερε να τον κρατήσει το καλοκαίρι και ο Ρότζερς να τιθασεύσει τον χαρακτήρα του και να διοχετεύσει την τρομερή ενέργειά του μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ένας επιθετικός που κάνει τα πάντα μέσα στο χορτάρι, πετυχαίνοντας παράλληλα και 31 γκολ στην Πρέμιερ Λιγκ. Η συμμετοχή της ομάδας στο Τσάμπιονς Λιγκ του χρόνου μπορεί να τον ωριμάσει ακόμα περισσότερο και οι οπαδοί των Ρεντς μπορούν να συνεχίσουν να ονειρεύονται ακόμα καλύτερες μέρες! Οι δυο τους έκαναν το 1-2 στις ασίστ...
Μαουρίτσιο Πελεγρίνι
Στην πρώτη του χρονιά στο Νησί, έγινε ο πρώτος μη Ευρωπαίος προπονητής που κατακτά την Πρέμιερ Λιγκ. Καθόλου άσχημο επίτευγμα, αν και είχε να διαχειριστεί ένα εξαιρετικό ρόστερ, το πιο πλήρες στην κατηγορία. Ο Πελεγρίνι έφερε ορισμένα ξένα προς τους Άγγλους χαρακτηριστικά. Το σημαντικότερο όμως φαίνεται και από τις δηλώσεις του μετά τη στέψη. «Την Τρίτη ξεκινάμε δουλειά για του χρόνου». Η... cool προσέγγιση του 60χρονου Χιλιανού και η ροπή του προς το επιθετικό ποδόσφαιρο ταίριαξε γάντι με τους ποδοσφαιριστές των «Πολιτών», οι οποίοι του απέδωσαν τα εύσημα για τη φετινή χρονιά. «Όλη τη σεζόν παρέμεινε ψύχραιμος με το να παίζουμε ελκυστικό ποδόσφαιρο. Ήταν απόλαυση το να δουλεύουμε μαζί του», τόνισε ο Νασρί. Η ομάδα έμαθε να διαχειρίζεται διαφορετικά τα ματς και παρότι ανά περιόδους είχε προβλήματα, έδειξε ότι ξέρει πως να παίρνει τις νίκες που πρέπει.
Ντέιβιντ Μόγιες - Ράιαν Γκιγκς
Το «αντίο» του Σερ Άλεξ αποτέλεσε από μόνο του ένα τεράστιο γεγονός όχι για την Πρέμιερ Λιγκ, αλλά για όλο το ποδόσφαιρο. Το στοίχημα του καθόλα μεθοδικού Ντέιβιντ Μόγιες δεν κερδήθηκε. Ιστορικά κακή η χρονιά. Η Γιουνάιτεντ δεν θα παίξει στην Ευρώπη για πρώτη φορά από το 1989-'90, από τότε δηλαδή που πήρε το τελευταίο πρωτάθλημα της η Λίβερπουλ! Γκιγκς, Μπατ, Σκόουλς, Νέβιλ στον πάγκο της στο τελευταίο ματς αντανακλούσαν μια αίγλη που δείχνει χαμένη. Ο Σκωτσέζος τεχνικός πλήρωσε το μάρμαρο της φετινής, κακής χρονιάς, αλλά φυσικά δεν ήταν ο μοναδικός υπεύθυνος. Τα λάθη που οδήγησαν στην κορύφωση του δράματος είχαν ξεκινήσει από πολύ πριν αναλάβει. Και στη θέση του, ο ζωντανός θρύλος της ομάδας. Ο Ράιαν Γκιγκς, που έγινε ο πρώτος παίκτης-προπονητής που παίζει για τους «Διαβόλους». Στα 40 του χρόνια, δείχνει να μην έχει αποφασίσει για το μέλλον του. Αν και τα τελευταία ρεπορτάζ τον θέλουν στο πλευρό του Φαν Χάαλ στη νέα μέρα της Γιουνάιτεντ. Εκεί που δικαιωματικά ανήκει.
Τόνι Πούλις
Το αγωνιστικό προφίλ της Στόουκ επί των ημερών του ήταν γνωστό. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Στις 23 Νοεμβρίου, ανέλαβε την Κρίσταλ Πάλας, παίρνοντας τη θέση του Ίαν Χάλογουεϊ, με στόχο να σώσει... οτιδήποτε αν σώζεται. Με πέντε μεταγραφές την τελευταία μέρα των μεταγραφών του Ιανουαρίου όχι απλά εξασφάλισε την παραμονή, αλλά κατάφερε να οδηγήσει την Πάλας στην 11η θέση. Τον Απρίλιο με πέντε σερί νίκες ισοφάρισε το all time ρεκόρ της ομάδας στην Πρέμιερ Λιγκ. Και χωρίς οι Λονδρέζοι να βγάζουν την εικόνα που είχε η δική του Στόουκ. «Ανάγκασε» τον Αρσέν Βενγκέρ να του πλέξει το εγκώμιο και να τον προτείνει για προπονητή της χρονιάς. Τι άλλο να κάνει;
Ρος Μπάρκλεϊ
Η αποκάλυψη της εκπληκτικής φέτος Έβερτον. Είχε δώσει τα διαπιστευτήριά του εδώ και καιρό και στο συγκρότημα του Ρομπέρτο Μαρτίνεθ έκανε καταπληκτική χρονιά ως συνδετικός κρίκος της μεσαίας γραμμής με την επίθεση. Και παρότι τα «Ζαχαρωτά» έβγαλαν τον Σίμους Κόουλμαν
(επίσης εξαιρετική χρονιά) ως παίκτη της σεζόν, ο 20χρονος μέσος αναδείχθηκε καλύτερος νεαρός ποδοσφαιριστής και πήρε το βραβείο του καλύτερου γκολ για το ποίημα απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι. Παίζοντας σε όλες τις θέσεις της τριπλέτας πίσω από τον επιθετικό, ο Μπάρκλεϊ έκανε 34 εμφανίσεις και σημείωσε 6 γκολ. Η ομάδα του δεν βγήκε τελικά στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά ο ίδιος βρίσκεται στους εκλεκτούς του Χόντσον για το Μουντιάλ. Στα 20 του. Ο πρώην προπονητής του στα εξαιρετικά τμήματα υποδομής της Έβερτον, Άλαν Σταμπς τονίζει, ότι μπορούσε να κάνει το φετινό ξεπέταγμα νωρίτερα, αν δεν είχε σπάσει το πόδι του πριν δύο χρόνια.
Μπρένταν Ρότζερς
Πιστώνεται σε μεγάλο ποσοστό τη φετινή χρονιά της Λίβερπουλ, με το διαφορετικό ποδόσφαιρο, την ανάδειξη πρωταγωνιστών, τη διεκδίκηση του τίτλου. Ο Μπρένταν Ρότζερς στηρίχθηκε στα περσινά δύσκολα και τελικά έγινε πλακάτ στο Kop. Πέτυχε μεγάλες νίκες, έκανε κόσμο και παίκτες να το πιστέψουν. Για περισσότερα σχετικά με τη δουλειά του μπορείτε να ρίξετε μια ματιά ΕΔΩ.
Γιάγια Τουρέ
Αποτελεί μια μάλλον γενική διαπίστωση. Ο Γιάγια Τουρέ είναι από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου. Σήκωσε τη Μάντσεστερ Σίτι στα δύσκολα, έτρεξε, μοίρασε, σκόραρε. Το φοβερό σόλο του έκανε απέναντι στην Άστον Βίλα οδήγησε στο 20ο φετινό του τέρμα. Αποτελεί τον ορισμό του σύγχρονου μέσου. Ένα χαφ που τα κάνει όλα, αν και σε ορισμένες φάσεις αμυντικής τρικυμίας, μπορούσε να προσφέρει περισσότερο ανασταλτικά. Το παιχνίδι του άλλαξε τελείως στην Αγγλία. Εξελίχθηκε. Και η επιστροφή του στην 11άδα οδήγησε τη Σίτι στην τελική της αντεπίθεση για τον τίτλο. Για πολλούς άξιζε τον τίτλο του παίκτη της χρονιάς...
Νίκολα Κορτέζε
Η Σαουθάμπτον έβγαλε φέτος αρκετούς πρωταγωνιστές. Τον Λαλάνα, τον Λάμπερντς, τον Ροντρίγκες, τον προπονητή Ποκετίνο. Σε αρκετούς το όνομα Νίκολα Κορτέζε ίσως δεν λέει πολλά. Ήταν όμως από τους βασικούς συντελεστές της δημιουργίας του πρότζεκτ των Άγιων, το οποίο σε μια πενταετία έφτασε από την τρίτη κατηγορία να διεκδικεί θέση στην 6άδα της Πρέμιερ Λιγκ. Ο πρόεδρος Κορτέζε ήταν διορισμένος. Αποτέλεσε δηλαδή στέλεχος και τίποτε άλλο. Και ο ιδιοκτήτης Μάρκους Λίμπιερ τον επέλεξε από την αρχή για να στήσει την νέα ομάδα. Όταν παραιτήθηκε τον Ιανουάριο, το οικοδόμημα της Σαουθάμπτον υπέστη τριγμούς. Ο Κορτέζε δίχασε πολλούς. Ακούστηκε ότι παίκτες και προπονητής ενδέχεται να τον ακολουθήσουν και πράγματι, ο Ποκετίνο άφησε τα πάντα ανοιχτά για του χρόνου, τονίζοντας ότι το πενταετές πρότζεκτ που είχε ξεκινήσει με τον Κορτέζε ολοκληρώθηκε φέτος. Όταν ανακοινώθηκε η αποχώρησή του από τη Σαουθάμπτον, η Mirror έγραψε ότι είναι σαν να φεύγει ο Βενγκέρ από την Άρσεναλ ή ο Σερ Άλεξ από τη Γιουνάιτεντ. Ο Ιταλός πρώην τραπεζίτης άλλαξε όλη τη δομή του συλλόγου, αν και τα όσα έχουν ακουστεί σε μερίδα του κόσμου προκαλούν δυσπιστία. Κανείς δεν όμως δεν αμφιβάλει για τη συμβολή του στη θαυμάσια ομάδα του Νότου...
Γκουστάβο Πογιέτ
Πήρε τη σκυτάλη από τον... τρελό Πάολο Ντι Κάνιο και κατάφερε να σώσει τη Σάντερλαντ, αλλάζοντας εντελώς το στιλ παιχνιδιού της. Έφερε την ηρεμία και τον ορθολογισμό στην ανάπτυξη, απογείωσε στο τέλος τον Γουίκαμ και έκανε ένα φινάλε ονειρικό. Ισοπαλία μέσα στη Ιτιχάντ με τη Σίτι, Νίκη μέσα στο Στάμφορντ Μπριτζ και στο Ολντ Τράφορντ. Έδωσε κίνητρο σε ποδοσφαιριστές που δεν ήξεραν αν την επόμενη χρονιά θα έπαιζαν στο Στάδιο του Φωτός. Και έπεισε παίκτες και κόσμο ότι η κυκλοφορία της μπάλας και η ηρεμία στις μεταβιβάσεις, δεν είναι έγκλημα. Ούτε το γρήγορο τρανζίσιον αυτοσκοπός...
Βίνσεντ Ταν
Ανέλαβε την ιδιοκτησία της Κάρντιφ Σίτι ως ένας ακόμα μεγιστάνας που έρχεται να επενδύσει στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Την οδήγησε στην Πρέμιερ Λιγκ, αλλά με τον κόσμο να είναι ήδη ξενερωμένος. Ο Ταν άλλαξε τα χρώματα της ομάδας από μπλε σε κόκκινα. Άλλαξε το ιστορικό bluebird του εμβλήματός της σε δράκο για να ταιριάζει περισσότερο στην κουλτούρα των αγορών της Ανατολής. Από τις πλέον εκκεντρικές και αμφιλεγόμενες φιγούρες της χρονιές που πέρασε, χάρισε στους φωτογράφους μερικές εκπληκτικές πόζες. Με την ομάδα του να επιστρέφει στην Τσάμπιονσιπ, έριξε όλη την ευθύνη του υποβιβασμού στον προπονητή Μάλκι Μακέι, ο οποίος έκατσε στον πάγκο μέχρι να αναλάβει ο Σόλσκιερ τον Δεκέμβριο. Και διεκδίκησε όλα τα εύσημα της ανόδου στις δικές του επενδύσεις. Τουλάχιστον, υποσχέθηκε στον κόσμο να επαναφέρει το παραδοσιακό μπλε στη φανέλα αν ο σύλλογος ανέβει ξανά του χρόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου