Από
μπάσκετ εγώ δεν σκαμπάζω γρι. Δεν μου πολυαρέσει κιόλας σαν άθλημα, δεν
ήθελα καν να παίζω, για να πω την αλήθεια μου. Οπότε δεν έχω να κάνω
κανένα…βαθυστόχαστο σχόλιο για τους τελικούς του Παναθηναϊκού με τον
Ολυμπιακό.
Απλά θα καταγράψω κάτι που γενικά ξέρω από τον αθλητισμό και δη τα ομαδικά αθλήματα: είναι πάρα πολύ δύσκολο όταν μιλάμε για υψηλό επίπεδο, να είναι η ίδια ομάδα νικήτρια σε τρία διαδοχικά ντέρμπι. Ο Ολυμπιακός νίκησε και μέσα τον Παναθηναϊκό, νίκησε και έξω τον Παναθηναϊκό και πήγε να νικήσει και πάλι μέσα τον Παναθηναϊκό σε τρίτο στη σειρά παιχνίδι και μάλιστα μέσα σε λίγες ημέρες…
Φίλοι μου ακόμη και μαθηματικά δεν είναι τόσο…εύκολο να συμβεί ένα τέτοιο σερί αποτελεσμάτων. Αυτό που λέμε τρία στα τρία.
Κι εγώ δεν βάζω μέσα τον παράγοντα διαιτησία. Το τι γίνεται στο ελληνικό μπάσκετ με τη διαιτησία το ξέρουν όσοι όσοι ασχολούνται, οπότε η δική μου η γνώμη, δηλαδή ενός ανθρώπου που δεν ασχολείται, περιττεύει. Άλλωστε, για να φτάσουν στο σημείο οι Αγγελόπουλοι να μιλήσουν έτσι, αυτό από μόνο του λέει πολλά...
Απλά επισημαίνω κάτι πολύ απλό, που ισχύει και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ και παντού: δεν είναι εύκολο σε επίπεδο ισοδύναμων ομάδων να υπάρξει ο ίδιος νικητής σε τρία κολλητά παιχνίδια.
Αντίθετα, είναι πιο εύκολο για μία ομάδα να κάνει τρεις νίκες σε τέσσερα παιχνίδια, έχοντας δηλαδή χάσει ένα ματς. Ο Ολυμπιακός αν είναι καλός στο ΟΑΚΑ και παίξει έξυπνα μπορεί να εκμεταλλευθεί το άγχος που θα έχει πάει τώρα στην πλευρά του Παναθηναϊκού, όπως χθες ήταν στην πλευρά του Ολυμπιακού. Και να το πάρει αυτός το πρωτάθλημα.
Ένα ματς είναι και κρίνεται ένας τίτλος. Όλα μπορεί να γίνουν. Ειλικρινά όπως δεν είχα καταλάβει πως υπήρχε η αίσθηση ότι μετά το 2-1 του Ολυμπιακού το πρωτάθλημα ήταν σίγουρα του Ολυμπιακού, έτσι και τώρα δεν καταλαβαίνω πως υπάρχει η αίσθηση ότι μετά το 2-2 του Παναθηναϊκού, το πρωτάθλημα είναι σίγουρα του Παναθηναϊκού.
Ίσως γιατί δεν ξέρω από μπάσκετ…
Απλά θα καταγράψω κάτι που γενικά ξέρω από τον αθλητισμό και δη τα ομαδικά αθλήματα: είναι πάρα πολύ δύσκολο όταν μιλάμε για υψηλό επίπεδο, να είναι η ίδια ομάδα νικήτρια σε τρία διαδοχικά ντέρμπι. Ο Ολυμπιακός νίκησε και μέσα τον Παναθηναϊκό, νίκησε και έξω τον Παναθηναϊκό και πήγε να νικήσει και πάλι μέσα τον Παναθηναϊκό σε τρίτο στη σειρά παιχνίδι και μάλιστα μέσα σε λίγες ημέρες…
Φίλοι μου ακόμη και μαθηματικά δεν είναι τόσο…εύκολο να συμβεί ένα τέτοιο σερί αποτελεσμάτων. Αυτό που λέμε τρία στα τρία.
Κι εγώ δεν βάζω μέσα τον παράγοντα διαιτησία. Το τι γίνεται στο ελληνικό μπάσκετ με τη διαιτησία το ξέρουν όσοι όσοι ασχολούνται, οπότε η δική μου η γνώμη, δηλαδή ενός ανθρώπου που δεν ασχολείται, περιττεύει. Άλλωστε, για να φτάσουν στο σημείο οι Αγγελόπουλοι να μιλήσουν έτσι, αυτό από μόνο του λέει πολλά...
Απλά επισημαίνω κάτι πολύ απλό, που ισχύει και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ και παντού: δεν είναι εύκολο σε επίπεδο ισοδύναμων ομάδων να υπάρξει ο ίδιος νικητής σε τρία κολλητά παιχνίδια.
Αντίθετα, είναι πιο εύκολο για μία ομάδα να κάνει τρεις νίκες σε τέσσερα παιχνίδια, έχοντας δηλαδή χάσει ένα ματς. Ο Ολυμπιακός αν είναι καλός στο ΟΑΚΑ και παίξει έξυπνα μπορεί να εκμεταλλευθεί το άγχος που θα έχει πάει τώρα στην πλευρά του Παναθηναϊκού, όπως χθες ήταν στην πλευρά του Ολυμπιακού. Και να το πάρει αυτός το πρωτάθλημα.
Ένα ματς είναι και κρίνεται ένας τίτλος. Όλα μπορεί να γίνουν. Ειλικρινά όπως δεν είχα καταλάβει πως υπήρχε η αίσθηση ότι μετά το 2-1 του Ολυμπιακού το πρωτάθλημα ήταν σίγουρα του Ολυμπιακού, έτσι και τώρα δεν καταλαβαίνω πως υπάρχει η αίσθηση ότι μετά το 2-2 του Παναθηναϊκού, το πρωτάθλημα είναι σίγουρα του Παναθηναϊκού.
Ίσως γιατί δεν ξέρω από μπάσκετ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου