ADVERTISEMENT
Δεν ξέρω πόσο θα αντέξει να το κάνει αυτό το πράγμα, αλλά η πίεση που ασκεί στο μισό γήπεδο ο ΠΑΟΚ, συνήθως με τρία εξαροοκτάρια στα χαφ (Τζιώλης, Τσάνδαρης, Κάτσε) είναι πάρα πολύ έντονη, με συνέπεια να μην αφήνει την άλλη ομάδα να κάνει εύκολα φάσεις, αλλά και να βρίσκεται ο ίδιος ο ΠΑΟΚ κοντά στην περιοχή του αντιπάλου του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, από την ώρα που κατεβάζει πολύ και τα δύο μπακ (κι αν ξέραμε ότι ο Ρατς το κάνει καλά, ο Σκόνδρας είναι έκπληξη), έχει καλά στημένα με το Ρουμάνο, ο Μακ και ο Φακούντο δείχνουν αξιόλογοι κυνηγοί, ο Αθανασιάδης είναι ένας ικανός σκόρερ κι ο Σαλπιγγίδης βγάζει φέτος, μετά από…χρόνια, μία φρεσκάδα, όπως κι όλος ο ΠΑΟΚ.
Ο Παναθηναϊκός, αντίθετα, δεν φαίνεται πειστικός. Όλες οι νίκες του είναι στο 1-0 και στο 2-1, με τα χίλια ζόρια, με γκολ μετά το 90’, με ανατροπές και δυσκολίες ακόμη και με τη Νίκη Βόλου μέσα στη Λεωφόρο. Κι έχει κάνει και δύο γκέλες (με Λιβαδειά και Καλλονή). Αλλά εγώ δεν βιάζομαι. Όπως δεν βιάζομαι για τον Ολυμπιακό, που όταν μονταριστεί λογικά θα είναι πολύ καλύτερος, δεν βιάζομαι για καμία ομάδα. Άλλωστε, από τον Παναθηναϊκό λείπει πάρα ο Μπεργκ, που κάποια στιγμή θα γυρίσει και νορμάλ θα του δώσει μία άλλη επιθετική ισχύ.
Γενικά ακόμη έχει πολλά ψωμιά, αλλά είναι αλήθεια ότι στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι σημαντικό αυτό που λέμε «να πάρεις κεφάλι», πολύ απλά γιατί συνήθως δεν είναι πολλά τα ματς, στα οποία οι πιο καλές ομάδες μπορεί να την πατήσουν. Δεν χάνονται, δηλαδή, τόσο εύκολα βαθμοί. Υπό αυτή την έννοια, ο Ολυμπιακός λογικό είναι να θελήσει να βρεθεί πάλι στην κορυφή την Κυριακή, σε ένα παιχνίδι που θα είναι και για τον ΠΑΟΚ ένα πολύ σκληρό τεστ, καθότι το Καραϊσκάκη είναι πάντοτε μία πολύ δύσκολη έδρα.
Αλλά θα τα δούμε αυτά από Πέμπτη-Παρασκευή. Τώρα έχει Τσάμπιονς Λιγκ. Οκέϊ, και Γιουρόπα Λιγκ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου