«Τι
άλλο θες να κάνω… τι άλλο παραπάνω» αναφέρει ένα από τα πιο γνωστά
τραγούδια των προηγούμενων ετών. «Ασμα» που έρχεται να «δέσει» με τη
χθεσινή παρουσία του κόσμου του Αρη στην πρεμιέρα των επίσημων
αγωνιστικών υποχρεώσεων των «κίτρινων» στο πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής.Γράφει ο Κώστας Γιαλαμάς.
Οταν όλο το καλοκαίρι η ομάδα βρίσκεται μεταξύ της μιας και της άλλης
δικαστικής αίθουσας, όταν επί τρεις μήνες δεν γινόταν το παραμικρό προς
την κατεύθυνση της εξεύρεσης μιας βιώσιμης λύσης, όταν είναι δεδομένο
πως άπαντες έχουν «ξενερώσει» απίθανα με την όλη κατάσταση και στο πρώτο
παιχνίδι του «γολγοθά» της ομάδας, η εικόνα του «Κλεάνθης Βικελίδης»
στέλνει τέτοιο μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, τότε αντιλαμβάνεσαι στην
πραγματικότητα ότι κάτι… δεν πάει καλά με αυτόν τον κόσμο!
Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι αυτή η
χιλιοταλαιπωρημένη και δεδομένα «προβληματική» ομάδα έτυχε της
συμπαράστασης 12 χιλιάδων και πλέον φίλων της στο εναρκτήριο παιχνίδι
της χρονιάς απέναντι στην Καστοριά; Το μήνυμα λοιπόν ελήφθη και πρέπει
τώρα να αποκωδικοποιηθεί. Ο κόσμος σιχάθηκε την «αρρώστια» που ανέδιδε ο
Αρης τα προηγούμενα χρόνια. Σιχάθηκε παράγοντες, καταστάσεις,
συμπεριφορές, άρθρα του ποινικού κώδικα, δικαστήρια, διοικήσεις και
έφτασε στο σημείο να σιχαθεί την ίδια του τη… λατρεία και την αγαπημένη
του συνήθεια.
Αρκεί όμως ένα «format» για να επανέλθουν τα πάντα στα φυσιολογικά
τους επίπεδα; Αρκεί μια επανεκκίνηση για να διαγράψει όσα συνέβησαν και
έφεραν τον Αρη στη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ίδρυση στη Γ’
Εθνική; Κατά την προσωπική μου εκτίμηση, όχι… Είναι πολύ φρέσκα τα όσα
συνέβησαν και τα όσα θα συμβούν κατά τη διάρκεια της χρονιάς, για να
ξεχαστούν. Και στην τελική, καλύτερο είναι να μείνουν για πάντα… εκεί,
να θυμίζουν στον Αρη τις συμπεριφορές και τα πρόσωπα, που τον έφθασαν
στην καταστροφή.
Επέλεξα συνειδητά να μην αναφερθώ στην αγωνιστική παρουσία της ομάδας
απέναντι στη φιλότιμη και καθ’ όλα ιστορική Καστοριά. Εχοντας γνώση και
εικόνα της προετοιμασίας, αλλά και σιγουριά πως η ομάδα θα ενισχυθεί
σχεδόν σε όλες τις θέσεις της ενδεκάδας, δεν κρύβω ότι μπορώ να
κοιμάμαι… ήσυχος. Αλλωστε η αγωνιστική εικόνα του Αρη στο χθεσινό
παιχνίδι, έκανε για πρώτη φορά μετά από χρόνια, τον κόσμο να χαμογελάσει
και να μην αποχωρήσει… ξεφυσώντας από το «Κλεάνθης Βικελίδης». Κι αυτό
είναι το σημαντικότερο (ίσως και το μοναδικό…) στοιχείο που πρέπει να
κρατήσουμε από την πρεμιέρα…
*Πηγή: metrosport.gr*
Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2014
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου