Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Το άγχος της πρώτης φοράς!!

Οταν κάτι συμβαίνει για πρώτη φορά στη ζωή σου, αναπόφευκτα το άγχος σε κυριεύει. Αγχος για να πετύχεις. Άγχος για να αποδείξεις και να φωνάξεις: «γι’ αυτό είμαι εδώ!». Θέλεις δεν θέλεις να το δείξεις, βγαίνει από μόνο του. Καλώς ή κακώς.

Το παιχνίδι του Αρη με τον Ορφέα Ελευθερούπολης είχε για τον Σίνισα Ντομπρασίνοβιτς διπλή σημασία. Ντεμπούτο στην άκρη του κιτρινόμαυρου πάγκου, από τη μία και ντεμπούτο στην προπονητική του καριέρα, από την άλλη. Η νέα σελίδα της ζωής του, για τον πρώην ποδοσφαιριστή, άνοιξε ουσιαστικά χθες, στο πρώτο επίσημο παιχνίδι της προπονητικής του καριέρας. Στο βιογραφικό του έγραψε: ένα παιχνίδια, μία νίκη.

Το ζητούμενο, σαφώς, για τον 37χρονο είναι η σταθερότητα και η καθιέρωση. Επειδή, όμως, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, ο Ντομπρασίνοβιτς έχει κάθε λόγο να αισθάνεται χαρούμενος και να κρατήσει ως μια όμορφη ανάμνηση το χθεσινό παιχνίδι.

Κι αν τα περισσότερα φλας ήταν στραμμένα στα μεταγραφικά αποκτήματα, το… μάτι της «Μetrosport» ήταν στον Μαυροβούνιο, ο οποίος από το πρώτο λεπτό μέχρι το 90’ κάθισε δύο φορές! Την μία στα αποδυτήρια, στο ημίχρονο και την δεύτερη στην καρέκλα της αίθουσας Τύπου του Κλεάνθης Βικελίδης. Παρακολούθησε όλη την αναμέτρηση όρθιος. Με το ήρεμο στυλ που τον διακρίνει και σαν χαρακτήρα ανθρώπου καθοδηγούσε τους ποδοσφαιριστές του στο χορτάρι. Ακόμα και οι πανηγυρισμοί του φρόντισε να είναι διακριτικοί. Με ένα απλό χειροκρότημα για το γκολ και την προσπάθεια. Πλην, όμως, του τρίτου τέρματος, του Ν’ Λουντούλου, στο οποίο έσφιξε τις γροθιές του. Σαφώς ανακουφισμένος από το 3-1! Η αντίδραση στο γκολ της ισοφάρισης του Ορφέα ήταν ενδεικτική του άγχους και της νευρικότητας που διέκρινε τον 37χρονο κόουτς στην χθεσινή, δική του, πρεμιέρα. Απλά, ξεφύσηξε και έβγαλε το δερμάτινο…

Από τις κινήσεις που έκανε, πάντως, όπως την αλλαγή πλευράς Ν’ Λουντούλου-Παπαδόπουλου, στο 25ο λεπτό, απελευθερώνοντας περισσότερο τις κινήσεις του πρώτου. Τις αλλαγές στο δεύτερο ημίχρονο και τις εντολές που μετέφερες, έδειξε ότι έχει αντίληψη και ικανότητα. Αρκεί να τον βοηθήσουν, στη συνέχεια, τα αποτελέσματα.

Οι ποδοσφαιριστές του δεν απέφυγαν τις προσωπικές παρατηρήσεις κατά τη διάρκεια του 90λεπτου, με αποκορύφωμα τις φωνές του Σίνισα προς τον Φερνάντες, για την λανθασμένη εκτίμηση που είχε στο τέλος του αγώνα και υποχρεώθηκε να κάνει άσκοπο –σε επικίνδυνη θέση- φάουλ. Ήταν η μοναδική φορά που ο 37χρονος… αγρίεψε. Οι εντολές του ήταν συγκεκριμένες. Ζητούσε συνεχώς πίεση ψηλά, στα αντίπαλα στόπερ και αυτό που φάνηκε να θέλει είναι, η ομάδα του να έχει την κατοχή πιέζοντας στο μισό του αντιπάλου. Διαρκώς φώναζε τα στόπερ να ανεβαίνουν ψηλά, καθοδηγώντας τις υπόλοιπες γραμμές.

Ο Αρης είχε σωστή επιθετική προσέγγιση του αγώνα κι αν απέφευγε κάποια επιπόλαια λάθη στην άμυνα, τότε θα μιλούσαμε για ένα…τέλειο παιχνίδι. Είναι ακατόρθωτο, ωστόσο, να αλλάξουν όλα μέσα σε πέντε ημέρες. Ο Ντομπρασίνοβιτς έχει ακόμη αρκετή δουλειά να κάνει. Από το να προσαρμόσει την ομάδα στα δικά του «θέλω» μέχρι να βρει την κατάλληλη «χημεία» και να «δέσει» τους νέους με τους παλιούς. Ουσιαστικά αυτός ο Αρης είναι μία νέα ομάδα και ο Μαυροβούνιος λογικό να θέλει τον χρόνο του, προκειμένου κι αυτός να βρει τα δικά του πατήματα…
*Πηγή: metrosport.gr*

Δεν υπάρχουν σχόλια: