Η λογικής… μιας συντριβής!!

Κάθε προσπάθεια απόκρυψης της χαώδους διαφοράς στη ρακέτα, βυθίστηκε στα… μεγάλα κορμιά των παικτών της Κίμκι. Στο συγκεκριμένο πρόβλημα που κόστισε στον ΠΑΟΚ πριν από μία εβδομάδα, προστέθηκε και η ευστοχία των Ρώσων έξω από τη γραμμή του τριπόντου. Και από τη στιγμή που η Κίμκι σούταρε με ποσοστά για… Όσκαρ, τα υπόλοιπα ήταν αναμενόμενα. Η ομάδα του Σούλη Μαρκόπουλου ήταν τουλάχιστον μια ταχύτητα κάτω.Γράφει ο Βασίλης Βλαχόπουλος

Επέλεξε να κλείσει τη ρακέτα της, ρισκάροντας με το σουτ κι «έφαγε» 4/4 τρίποντα από τους Μόνια, Ράις και Κόπονεν, στο πρώτο δεκάλεπτο. Η κατάσταση παρέμεινε ίδια στη 2^η περίοδο.

Ο Δικέφαλος δεν δέχθηκε περισσότερους από δύο πόντους στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά τα ριμπάουντ ήταν η μόνιμη πληγή και ο λόγος προσαρμογής του αγωνιστικού πλάνου. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι, στο πρώτο ημίχρονο, από τις 14 διεκδικήσιμες μπάλες (από τα χαμένα σουτ του ΠΑΟΚ), η Κίμκι έκανε 13 αμυντικά ριμπάουντ. Ο δε ΠΑΟΚ από τις 11 διεκδικήσιμες μπάλες, πήρε μόλις 6! Επίσης, ο ΠΑΟΚ έκλεψε οκτώ φορές τη μπάλα στο πρώτο ημίχρονο, ζήτημα να τελείωσε τις τρεις στον αιφνιδιασμό.

Δίνουμε βάση στο πρώτο ημίχρονο γιατί εκεί κρίθηκε το παιχνίδι. Ξεκινώντας με -15 στο δεύτερο ημίχρονο, ο ΠΑΟΚ δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει τίποτα περισσότερο, όφειλε όμως να μην το εγκαταλείψει όπως κι έκανε από τα μέσα της 3^ης περιόδου. Βέβαια, δεν είναι τόσο εύκολο να διαχειριστείς έναν αγώνα απέναντι σε πολύ ανώτερο αντίπαλο, όταν αυτός σουτάρει και με τόσο καλά ποσοστά στα τρίποντα. Εκεί μπορείς να κάνεις μόνο ένα πράγμα. Τον σταυρό σου.

Ενδεχομένως όμως θα έπρεπε να παίξει πιο έξυπνα και τούτο αφορά τους πλέι μέικερ με εξαίρεση τον Τσόχλα. Τα τρίποντα είναι ευχή και κατάρα. Η Κίμκι δεν τα έβαλε στη Θεσσαλονίκη και το ματς κρίθηκε στο τέλος, τα έβαλε στην έδρα της και ξεμπέρδεψε νωρίς. Είναι όμως τουλάχιστον αφελές να ακολουθείς τον γρήγορο ρυθμό μιας ομάδας όπως η Κίμκι, πόσω μάλλον όταν αγωνίζεσαι στη Ρωσία.

*Πηγή: metrosport.gr*