Γράφει ο Νίκος Βαγγέλης
Η θέση του Γιάννη Σφαιρόπουλου ήταν εξ αρχής σαφής. Δεν ήθελε «μπάλωμα», αλλά μεταγραφή.
Κι όταν λέμε μεταγραφή, όχι απαραίτητα «βόμβα», αλλά έναν παίκτη που θα μπορούσε να φέρει εις πέραν έναν ρόλο και πάνω απ΄ όλα να μη διαταράξει την φοβερή χημεία που έχουν δημιουργήσει οι «ερυθρόλευκοι». Είναι ο Τσαϊρέλης ένα τέτοιος; Φυσικά και είναι! Σίγουρα ο κόουτς, αλλά και ο κόσμος του Ολυμπιακός θα προτιμούσαν έναν σταρ τύπου Ντέρικ Μπράουν ή ακόμα καλύτερα Κώστα Καϊμακόγλου. Και οι αδερφοί Αγγελόπουλοι πραγματικά προσπάθησαν να φέρουν έναν εκ των δύο στο λιμάνι για να θωρακίσουν την φροντ λάιν τους. Ωστόσο, η Λοκομοτίβ Κούμπαν και η Ούνικς Καζάν, αντίστοιχα, δεν ενέδωσαν στις πιέσεις και κράτησαν τους αστέρες τους…
Κάπου εκεί άρχισε να μπαίνει στον «χάρτη» η περίπτωση του Τσαϊρέλη. Το όνομά του είχε πέσει καιρό στο τραπέζι, όμως δεν είχε γίνει κάποια κίνηση, καθώς υπήρχαν άλλες προτεραιότητες. Τελικά δεν βρέθηκε ένας ξένος παίκτης που θα έκανε πραγματικά τη διαφορά, έχοντας παράλληλα και ισορροπημένο χαρακτήρα για να μην δημιουργήσει άλλου είδους προβλήματα και έτσι ενεργοποιήθηκε το «PLAN-B».
Έλληνας, πέραν του Καϊμακόγλου, σε τοπ επίπεδο δεν υπήρχε, κι έτσι ήρθε ξανά στο μυαλό του Σφαιρόπουλου η ποιοτική εναλλακτική λύση που είχε φυλάξει στο συρτάρι του. Ο Μιχάλης Τσαϊρέλης, ο οποίος δεν μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες, αλλά και δεν θα χαλάσει τις υπάρχουσες. Ξέρει μπάσκετ, έχει «ψηθεί» αρκετά στον ΠΑΟΚ όπου ήταν πρωταγωνιστής και το περασμένο καλοκαίρι πήρε και μια πρώτη… δόση από Εθνική ομάδα.
Στην Τενερίφη δεν κατάφερε να εντυπωσιάσει, όμως αυτό δεν προβληματίζει τους Πειραιώτες. Εξάλλου, δεν είναι πάντα εύκολο για έναν Έλληνα να πετύχει αμέσως σε ένα τόσο απαιτητικό πρωτάθλημα, όπως αυτό της ισπανικής ACB Λιγκ.
Ο προπονητής του Ολυμπιακού θέλει συγκεκριμένα πράγματα από αυτόν. Καταρχάς, θα δίνει πολύτιμες και συνάμα ποιοτικές ανάσες στο ελληνικό πρωτάθλημα στους ταλαιπωρημένους μετά και από τον τραυματισμό του Δημήτρη Αγραβάνη, Γιώργο Πρίντεζη και Μπρεντ Πέτγουεϊ.
Αν εξαιρέσουμε τα ντέρμπι «αιωνίων», όπου δεν έχει ξαναπαίξει για να γνωρίζουμε πώς θα αντιδράσει, κατά τ΄ άλλα μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο κόντρα σε πιο αδύναμες ομάδες. Στον ΠΑΟΚ, τουλάχιστον, αυτό το είχε κάνει με επιτυχία. Σημαντική παράμετρος: το γεγονός πως είναι Έλληνας, με αποτέλεσμα να μην χρειάζεται να υπάρχει «διπλό» ρόστερ.
Μένει να δούμε πώς θα «πατάει» και στα ματς της Ευρωλίγκα. Έχει φτάσει μέχρι το Eurocup, όπου είχε εξαιρετική παρουσία, αλλά η Ευρωλίγκα έχει άλλες, σαφώς υψηλότερες απαιτήσεις. Ο «Τσάι» είναι ένας υπομονετικός εργάτης, που από τη στιγμή που ωρίμασε μπασκετικά, έχει μάθει να φέρνει εις πέρας τις αποστολές του, με αποκορύφωμα τις επιδόσεις του δίπλα στον εξαιρετικό «δάσκαλο», Σούλη Μαρκόπουλο.
Για τα παραπάνω σας είχαμε προϊδεάσει προ ημερών με το άρθρο μας: «Χρειάζεται ή όχι 4άρι ο Ολυμπιακός;». Μένει να δούμε αν θα επιβεβαιωθούν και στην πράξη, καθώς δεν γνωρίζουμε αν ο έμπειρος πάουερ φόργουορντ / σέντερ καταφέρει να προσαρμοστεί άμεσα στις απαιτήσεις του διεκδικητή της Ευρωλίγκα, Ολυμπιακού…
Πηγή:superbasket.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου