Ο... καταποντισμός των Αγγλων!!

Την τελευταία τριετία από τις 12 προσπάθειες των club της Πρέμιερ Λιγκ να παίξουν προημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ, οι 10 ήταν αποτυχημένες. Ο Μιχάλης Τσόχος ψάχνει τα πως και τα γιατί;

Για δεύτερη χρονιά, την τελευταία τριετία, όλα οι μεγάλοι αγγλικοί σύλλογοι απέτυχαν παταγωδώς στο Τσάμπιονς Λιγκ. Τυχαίο; Δεν νομίζω που έλεγε και η διαφήμιση.

Καμία από τις Τσέλσι, Μάντσεστερ Σίτι, Αρσεναλ ή Λίβερπουλ δεν μπόρεσαν να φτάσουν ούτε καν μέχρι την προημιτελική φάση της διοργάνωσης. Και δεν είναι η εξαίρεση, αλλά τείνει να γίνει ο κανόνας.

Χειρότερα και από τους Ιταλούς!

Την τελευταία τριετία μόνο δύο δύο φορές από τις πιθανές δώδεκα, κατάφεραν οι αγγλικοί σύλλογοι να φτάσουν ως την προημιτελική φάση. Την μία η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που... έφτυσε αίμα για να αποκλείσει τον Ολυμπιακό και την άλλη η Τσέλσι που έφτασε ως τα ημιτελικά. Οι άλλες 10 απόπειρες, είτε της Αρσεναλ, είτε της Μάντσεστερ Σίτι, είτε της Λίβερπουλ, είτε της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν αποτυχημένες.

Την τελευταία τριετία όπου οι Αγγλοι είχαν 2 στα 12, σε ότι έχει να κάνει με τις προκρίσεις των αγγλικών συλλόγων στην προημιτελική φάση της κορυφαίας διοργάνωσης, οι Ισπανοί είχαν 9 στα 12, οι Γερμανοί 6 στα 12 και οι Γάλλοι 4 στα 12! Ακόμη και οι Ιταλοί που το ποδόσφαιρο τους περνάει την μεγαλύτερη του κρίση, είχαν καλύτερο ποσοστό από τους Αγγλους. Ναι μεν μόνο δύο φορές έφτασαν στα προημιτελικά, αλλά ήταν οι 2 από τις 9 που επιχείρησαν (βγάζουν τρεις ομάδες στο Τσάμπιονς Λιγκ) και όχι 2 από τις 12, όπως συνέβη με τους Αγγλους...

Τα νούμερα της... καταστροφής!

Η ζημιά στους αγγλικούς συλλόγους είναι πάρα πολύ μεγάλη και δεν έχει να κάνει μόνο με το πρεστίζ των συλλόγων τους, το οποίο ασφαλώς έχει υποστεί τεράστιο πλήγμα. Δεν είναι δυνατόν η Μάντσεστερ Σίτι μία ομάδα που την τελευταία 5ετία έχει ξοδέψει πάνω από 1 δισ. ευρώ για μεταγραφές, να μην έχει καταφέρει ούτε μία φορά στην ιστορία της να φτάσει ως τους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ. Οχι να το πάρει, ή να φτάσει τελικό, αλλά να μην φτάνει ούτε στα προημιτελικά, μία από τις τρεις τέσσερις ακριβότερες ομάδες στον πλανήτη την τελευταία 4ετία;

Η Αρσεναλ για 5η συνεχόμενη χρονιά αποκλείστηκε στους 16 και αυτή τη φορά τέλειωσαν και οι δικαιολογίες των προηγούμενων ετών που αποκλείονταν από την Μπάγερν ή την Μπαρτσελόνα. Και το ότι έπαιζε με αυτές βεβαίως δική της “ευθύνη” ήταν που έπεφτε πάνω σε αυτές στους 16 αφού έβγαινε δεύτερη στον όμιλο, άλλοτε πίσω από την Σαχτάρ και άλλοτε πίσω από την Ντόρτμουντ.

Με αυτά και με αυτά, οι απώλειες εσόδων για τους αγγλικούς συλλόγους τα τελευταία χρόνια είναι πολύ μεγάλη και ακόμη μεγαλύτερος είναι ο προβληματισμός των τηλεοπτικών δικτύων που πληρώνουν για να αποκτούν τα δικαιώματα. Την τελευταία τριετία η εταιρεία τηλεοπτικών δικαιωμάτων της UEFA, η ΤΕΑΜ εισέπραξε τα περισσότερα χρήματα βάση των συμφωνιών που είχαν υπογραφεί από την Αγγλία. Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ προκειμένου μέσα σε 3 χρόνια η αγγλική τηλεόραση να δείξει συνολικά 6 αγώνες αγγλικών ομάδων μετά τα Χριστούγεννα!!!

Και για την επόμενη τριετία (πριν μερικούς μήνες υπογράφηκαν οι συμβάσεις) η αγγλική τηλεόραση θα πληρώσει πάνω από 1 δισ ευρώ συνολικά για να μεταδώσει τους αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ και ο προβληματισμός είναι τεράστιος για το αν πρόκειται επί της ουσίας για πεταμένα λεφτά...

Φταίνε τα συνεχόμενα ματς και η μη διακοπή στις γιορτές;

Ο Γκάρι Λίνεκερ μερικά δευτερόλεπτα μετά τον αποκλεισμό της Μάντσεστερ Σίτι, της τέταρτης αγγλικής ομάδας που δεν έφτασε ούτε μέχρι την προημιτελική φάση, έγραψε στον προσωπικό λογαριασμό του στο twitter ότι επί της ουσίας το πρόβλημα είναι τα πολλά ματς. Πρότεινε για την ακρίβεια, είτε να υπάρξει και στην Αγγλία διακοπή για ξεκούραση στις Γιορτές και όχι συνεχόμενα ματς ή τουλάχιστον να αλλάξει ο θεσμός του Κυπέλλου και από τον γύρο που μπαίνουν οι μεγάλοι σε αυτό, να μην υπάρχουν επαναληπτικοί αγώνες σε περίπτωση ισοπαλίας στο πρώτο ματς.

Είναι όμως το πρόβλημα, ο μεγάλος αριθμός παιχνιδιών;

Δύσκολο να υποστηρίξεις κάτι τέτοιο και να καταφέρεις να επαληθευτείς από τα νούμερα...

Η ρεβάνς ανάμεσα στην Μπαρτσελόνα και την Σίτι, ήταν για τους Καταλανούς το 45ο επίσημο παιχνίδι στην φετινή σεζόν (27 στο πρωτάθλημα, 8 στο Τσάμπιονς Λιγκ, 8 στο Κύπελλο Ισπανίας και 2 Σούπερ Καπ Ισπανίας). Για την Μάντσεστερ Σίτι ήταν το 41ο! (29 στο πρωτάθλημα, 8 στο Τσάμπιονς Λιγκ, 1 στο Κύπελλο, 2 στο Λιγκα Καπ και 1 για το Τσάριντι Σιλντ). Με λίγα λόγια η Μπάρτσα έχει δώσει και 4 ματς περισσότερα ως τώρα, ξεκινώντας μάλιστα τις αγωνιστικές υποχρεώσεις της 10 μέρες μετά από την Σίτι. Αρα και περισσότερα ματς και σε μικρότερο διάστημα!!!

Η Τσέλσι μέχρι τώρα στη σεζόν έχει δώσει 44 επίσημα ματς. (29 για το πρωτάθλημα, 6 για το Λιγκ Καπ, 1 για το Κύπελλο και 8 για το Τσάμπιονς Λιγκ), η Παρί η οποία απέκλεισε την Τσέλσι παίζοντας από το πρώτο ημίχρονο της ρεβάνς που έφτασε ως την παράταση, με 10 παίκτες έχει δώσει ως τώρα, ακριβώς τα ίδια ματς με την Τσέλσι, 44 συνολικά (29 για το πρωτάθλημα, 4 για το Κύπελλο, 3 για το Λιγκ Καπ και 8 για το Τσάμπιονς Λιγκ).

Η Αρσεναλ που αποκλείστηκε από την Μονακό έχει παίξει ως τώρα 43 επίσημα ματς μέσα στη σεζόν (29 για το πρωτάθλημα, 8 για το Τσάμπιονς Λιγκ, 4 για το Κύπελλο, 1 για το Λιγκ Καπ και 1 για το Τσάριντι Σιλντ), ενώ η Μονακό έχει δώσει και ένα ματς περισσότερο, συνολικά 44 (29 για το πρωτάθλημα, 4 για το Κύπελλο, 3 για το Λιγκ Καπ και 8 για το Τσάμπιονς Λιγκ).

Για την δε τέταρτη ομάδα από την Αγγλία που αποκλείστηκε, την Λίβερπουλ, για αυτήν δεν τίθεται καν θέμα, αφού αποκλείστηκε πριν τις γιορτές, από την φάση των ομίλων και μάλιστα από την Βασιλεία!

Καμία λοιπόν από τις τέσσερις αγγλικές ομάδες που αποκλείστηκαν φέτος δεν είχε δώσει έστω κι' ένα ματς περισσότερο μέσα στη σεζόν από την ομάδα που την απέκλεισε. Καμία!

Τι φταίει τότε;

Μαζί με τις Μπαρτσελόνα, Ρεάλ, Μπάγερν και Παρί, οι αγγλικές ομάδες είναι αυτές με τα μεγαλύτερα μπάτζετ και τα μεγαλύτερα έσοδα. Πώς τα καταφέρνουν λοιπόν και δεν μπορούν να είναι όχι στην κορυφή της Ευρώπης, αλλά ούτε καν στην οκτάδα;

Πανάκριβα και συνήθως... λάθος ψώνια.

Τα... λάθος και πανάκριβα ψώνια και η έλλειψη υψηλού επιπέδου εγχώριων παικτών είναι κατά την άποψη μου το μεγαλύτερο πρόβλημα. Καταρχάς όλοι τους τα τελευταία χρόνια έχουν μία... μανία να αποκτούν και μάλιστα πανάκριβα ότι περισσεύει από την Ρεάλ και την Μπαρτσελόνα. Η Αρσεναλ πέρυσι πλήρωσε 50 εκατ. ευρώ για να πάρει τον Οζίλ που η Ρεάλ έψαχνε να πουλήσει προκειμένου να αποκτήσει τον Μπέιλ. Φέτος πλήρωσε πάνω από 40 για να πάρει τον Σάντσες από την Μπαρτσελόνα η οποία προσπαθούσε να τον “σκοτώσει” για να πάρει τον Σουάρες. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πλήρωσε 70 εκατ. ευρώ στην Ρεάλ για να πάρει τον Ντι Μαρία τον οποίο οι Μαδριλένοι ήθελαν να... στείλουν για να αποκτήσουν τον Χάμες. Με λίγα λόγια κάθε χρόνο είτε η Μπαρτσελόνα, είτε η Ρεάλ παίρνει τον καλύτερο παίκτη του αγγλικού πρωταθλήματος, είτε αυτός λέγεται Σουάρες, είτε Μπέιλ, είτε παλιότερα Φάμπρεγκας με χρήματα που βρίσκει από τους ίδιους τους Αγγλους. Δείτε για παράδειγμα τι θέλει να κάνει φέτος η Ρεάλ Μαδρίτης και πώς ελπίζει ότι θα γίνει ακόμη καλύτερη ομάδα με τα λεφτά των Αγγλων. Στην Βασίλισσα θέλουν να ενισχυθούν στη θέση του τερματοφύλακα και σε αυτήν του αμυντικού χαφ με δύο πρώτης γραμμής παίκτες. Αποφάσισαν λοιπόν να... ψήσουν την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να τους προσφέρει 70 εκατ. ευρώ και τον Ντε Χέα ως αντάλλαγμα για να της δώσουν τον Μπέιλ! Αν συμβεί θα προσθέσουν και κάτι ψιλά στα 70 εκατ. που θα πάρουν για να αγοράσουν από την Γιουβέντους τον Πογκμπά!!!

Επιπλέον οι τιμές των ποδοσφαιριστών στην Αγγλία για τους ντόπιους παίκτες έχουν ξεφύγει και δεν έχουν το παραμικρό αντίκρυσμα με την πραγματική αξία των παικτών. Κάπως έτσι το περασμένο καλοκαίρι η Σαουθάμπτον έγινε η ομάδα με τα μεγαλύτερα έσοδα από πωλήσεις παικτών σε όλη την Ευρώπη. Πούλησε τρεις από τους Αγγλους ταλαντούχους παίκτες της (Λουκ Σο, Κάλουμ Τσέιμπερς και Ανταμ Λαλάνα) σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Αρσεναλ και Λίβερπουλ αντίστοιχα και έβαλε στα ταμεία της σχεδόν 100 εκατ. ευρώ. Οι δύο από τους τρεις αυτούς παίκτες είχαν μόλις και μετά βίας διψήφιο αριθμό αγώνων στην Πρέμιερ Λιγκ. Κι' όμως η Σαουθάμπτον τους πούλησε για 100 εκατ. Ξοδεύοντας σχεδόν τα μισά στην αγορά της κεντρικής Ευρώπης (Ολλανδία κυρίως) κατάφερε φέτος να φτιάξει μία καλύτερη ομάδα από την περσινή η οποία θα εξασφαλίσει εκτός εξαιρετικού απρόοπτου και ευρωπαϊκό εισιτήριο! Και καλύτερη και με τεράστια κέρδη!

Έλλειψη Αγγλων top class player.

Ενα επιπλέον ζήτημα είναι ότι οι Αγγλοι πλέον δεν βγάζουν top class player. Ποιός είναι ο επόμενος Τζέραρντ; Ποιός είναι ο επόμενος Φράνκι Λάμπαρντ; Ποιός είναι ο επόμενος Ρούνεϊ; Ποιός είναι ο Αγγλος top class player που είχε στο ρόστερ της όλα αυτά τα χρόνια η Μάντσεστερ Σίτι; Συνήθως η απάντηση είναι η ίδια. “Κανείς”. Την ίδια ώρα στο ερώτημα πόσους καλούς Ισπανούς παίκτες έχει η Ρεάλ ή η Μπάρτσα, ή πόσους καλούς Γερμανούς παίκτες έχει η Μπάγερν, μπορεί να απαντηθεί μόνο με ολόκληρη λίστα. Μην πάτε μακριά. Δείτε την Εθνική Αγγλίας των τελευταίων ετών και κάντε την σύγκριση με αυτή της Γερμανίας ή της Ισπανίας.

Βεβαίως εδώ πάντα προκύπτει το ερώτημα. Ναι άλλα όλα αυτά δεν ισχύουν τώρα, αλλά εδώ και αρκετά χρόνια. Αλήθεια είναι αυτό. Μόνο που τα τελευταία χρόνια τα συγκεκριμένα προβλήματα αντί να μειωθούν, διογκώθηκαν κι' αν οι Αγγλοι δεν αλλάξουν ρότα τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα. Αν οι Αγγλοι δεν δώσουν βάση στις ακαδημίες, όπως οι Ισπανοί και οι Γερμανοί, και δεν λογικευτούν σε σχέση με τον τρόπο με τον οποίο ξοδεύουν τα χρήματά τους και τις μεταγραφές που κάνουν, ότι τους συμβαίνει την τελευταία τριετία θα είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση...

*Πηγή: gazzetta.gr*