Δεν ήταν το μοναδικό άτομο που έφτασε σε αυτό το συμπέρασμα. Η Βιγιαρεάλ, έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της και χωρίς να χάσει την συγκέντρωσή της, κόντραρε στα ίσα τους Μπλάνκος στην έδρα τους και για σημαντικά διαστήματα στο ματς, ήταν η καλύτερη από τις δύο ομάδες.
Σε ένα σημείο στο πρώτο μέρος, η Βιγιαρεάλ γύριζε τη μπάλα με ακρίβεια και γρήγορες επαφές, την ώρα που οι Μαδριλένοι κυνηγούσαν. Ακόμα και η Μπάρτσα δεν έχει την πειθαρχία και τα... άντερα να το κάνει στο Μπερναμπέου πλέον.
Δεν υπάρχει ίχνος υπεροψίας στα λόγια του Μαρθελίνο. Ήταν απλά ειλικρινής, ένα από τα ξεκάθαρα χαρακτηριστικά του. Πριν το ματς, ο Κάρλο Αντσελότι αναφέρθηκε στον τρόπο που ο προπονητής της Βιγιαρεάλ εκφράζεται, λέγοντας ότι «βελτιώνει τη εικόνα του ποδοσφαίρου». Η έκφραση της Βιγιαρεάλ σε ένα από τα πιο διάσημα γήπεδα του κόσμου πάντως, δεν πλήγωσε καθόλου την εικόνα της.
Η ομάδα από την Καστεγιόν είναι αυτή τη στιγμή σε μια φάση-κλειδί μιας κατά γενική ομολογία πολύ καλής σεζόν, στην οποία διένυσε ένα σερί 18 αγώνων χωρίς ήττα ανάμεσα στον Νοέμβριο και τον Φεβρουάριο.
Βρίσκονται στους "16" του Europa League, έχουν κόψει πόντους από την Ατλέτικο και από τη Ρεάλ και ακόμα έχουν μια πιθανότητα για την κατάκτηση της τέταρτης θέσης. Επίσης, έφτασαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στα ημιτελικά του Κυπέλλου, όπου και αποκλείστηκαν από τη Μπαρτσελόνα.
Ο άνθρωπος-θαύμα
Ο Μαρθελίνο αξίζει ένα τεράστιο ποσοστό από τα εύσημα της επιτυχίας. Όταν πήγε στη Βιγιαρεάλ τον Ιανουάριο του 2013, ήταν 17η στην δεύτερη κατηγορία, 17 πόντους πίσω από την πρώτη Έλτσε.Όποιος παρακολούθησε το «Κίτρινο Υποβρύχιο» στο πρώτο μισό εκείνης της σεζόν, θα παρακολούθησε μία αποκομμένη ομάδα σε αναζήτηση ταυτότητας και σίγουρα όχι μία που έδειχνε έτοιμη να επιστρέψει στην πρώτη κατηγορία, όπως έλεγαν οι προβλέψεις μετά τον υποβιβασμό.
Ο Αστουριανός αμέσως έθεσε ως προτεραιότητα την αναμόρφωση της Βιγιαρεάλ σε μια αθλητική, σύγχρονη ομάδα αντεπιθέσεων και με μια ζωτικής σημασίας νίκη επί της Αλμερία την τελευταία αγωνιστική, την οδήγησε σε απευθείας άνοδο.
Εννιά μήνες μετά την επιστροφή της Βιγιαρεάλ στη μεγάλη κατηγορία, οι Ισπανός ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες οδηγώντας την στην Ευρώπη, αφού τερμάτισε 10 πόντους πάνω από την γειτονική της αντίπαλο Βαλένθια, στην έκτη θέση,
Φέτος, συνεχίζει αυτή την διετή μεταμόρφωση. Τα αποτελέσματα τόσο στην Ισπανία όσο και στην Ευρώπη αποτελούν μια ακόμα ένδειξη ότι το σύγχρονο ποδόσφαιρο του Μαρθελίνο ήταν αυτό που χρειαζόταν ο σύλλογος.
Η παλιά Βιγιαρεάλ ήταν πιθανόν η πιο κοντινή ομάδα στη Μπαρτσελόνα όσον αφορά το στιλ, έχοντας παίκτες όπως ο Χουάν Ρομάν Ρικέλμε και ο Σάντι Καθόρλα. Η νέα Βιγιαρεάλ παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο με μία επαφή στο Πρωτάθλημα, μετά τη Ρεάλ Μαδρίτης. Έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα δύσκολη η άμυνα απέναντί της. Και αυτός ο τρόπος παιχνιδιού έρχεται μόνο μετά από ώρες σκληρής δουλειάς στην προπόνηση.
Όταν στο παρελθόν ρωτήθηκε σε ποιους προπονητές θα ήθελε να μοιάσει, απάντησε: «Στον Σάκι, τον Γκουαρδιόλα και τον Μπενίτεθ». Τρεις πολύ διαφορετικοί τεχνικοί οι οποίοι όμως μοιράζονται την ψύχωση για την λεπτομέρεια. Η φιλοσοφία του Μαρθελίνο εστιάζεται στο ότι η σκληρή οργάνωση τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση, αποτελεί το κλειδί για να ανοίξουν οι αντίπαλοι όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Οι κινήσεις είναι πολύ δουλεμένες και σχεδιασμένες να μετατρέψουν την άμυνα σε ευκαιρία στην αντίπαλη εστία πριν ο αντίπαλος προλάβει να καταλάβει τι συμβαίνει. «Αν μπορούμε να τελειώσουμε μια κίνηση με πέντε διαδοχικές πάσες στο έδαφος, τότε δεν υπάρχει λόγος να το κάνουμε σε 20», είχε πει στην El Pais τον Φεβρουάριο. Η ισότητα είναι βασική. «Σε αυτή την ομάδα ΌΛΟΙ προπονούνται όπως πρέπει», τονίζει.
Η απόδειξη ήρθε στο ματς με τη Ρεάλ Μαδρίτης. Πριν τη σέντρα, του ασκήθηκε κριτική επειδή άφησε εκτός κάποιους "βασικούς", ενόψει της ρεβάνς με τη Μπαρτσελόνα. Μετά την ισοπαλία, σύντομα οι τόνοι άλλαξαν. Μετά τη σφύριγμα της λήξης, έστειλε ένα μήνυμα στους επικριτές του: «Με ενοχλεί που ο κόσμος νομίζει ότι κάποιοι στην ομάδα είναι καλοί και κάποιοι άλλοι όχι. Το να τους αμφισβητείς δείχνει έλλειψη σεβασμού», υποστήριξε.
Εξαιρετικός στη διαχείριση
Ο σεβασμός είναι κάτι που ο Μαρθελίνο πλέον απαιτεί, αλλά χρειάστηκε να δώσει μάχη για να φτάσει μέχρι εδώ. Η επιτυχία δεν ήρθε σε μια νύχτα. Τεχνίτης μέσος στις μέρες του ως ποδοσφαιριστής, κάποτε έπαιξε για τη Σπόρτινγκ Χιχόν στη νίκη με 1-0 επί της Μίλαν, στην οποία ήταν ο Αντσελότι, στο Κύπελλο UEFA 1987/88.Ένας τραυματισμός στο γόνατο τελείωσε πρόωρα την καριέρα του και στα 33 έγινε προπονητής. Η πολύχρονη, σκληρή δουλειά τον οδήγησε από τις χαμηλότερες κατηγορίες στις δεύτερες ομάδες, στη Σαντατέρ, τη Σαραγόσα και σε ένα μικρό, απογοητευτικό διάστημα στη Σεβίλλη. Όταν η Βιγιαρεάλ του έδωσε την ευκαιρία να γίνει προπονητής της στις αρχές του 2013, ήταν εκτός δουλειάς, έχοντας αρνηθεί μια πρόταση από τον ίδιο σύλλογο το προηγούμενο καλοκαίρι. «Πρέπει να περάσουμε από σκληρές δοκιμασίες, αλλά θα ανεβούμε», προέβλεψε όταν δέχθηκε τη θέση. Είχε δίκιο.
Όταν ο Μαρθελίνο ανέλαβε, επέμενε ότι η Βιγιαρεάλ πρέπει να εξελιχθεί και αυτό δεν άλλαξε. Η διαδικασία βρίσκεται σε εξέλιξη και οι πρωταγωνιστές αλλάζουν. Πέρυσι, ο Ζιοβάνι Ντιος Σάντος ήταν το κλειδί στην επίθεση, σκοράροντας 12 γκολ και βγάζοντας οκτώ ασίστ. Φέτος, αυτό άλλαξε, με τον δανεικό από τη Ρεάλ Μαδρίτης εξτρέμ Ντένις Τσερίσεβ (12 ασίστ) και τον επιθετικό Λουτσιάνο Βιέτο να παίρνουν τη σκυτάλη.
Ο Ρώσος δανεικός έχει αναγεννηθεί υπό τις οδηγίες του νέου προπονητή, ενώ ο Αργεντινός έχει ήδη σημειώσει 18 γκολ, βρίσκοντας δίχτυα και απέναντι στην Ατλέτικο και τη Μπαρτσελόνα.
Η σταδιακή ενσωμάτωση του στην Βιγιαρεάλ από τον Μαρθελίνο ήταν τεράστιας σημασίας για την επιτυχία μιας σπάνιας ομαλής μετάβασης του Αργεντινού στο ισπανικό ποδόσφαιρο.
Η επιτυχία του Βιέτο δεν αποτελεί σύμπτωση. Οι χειρισμοί και η υπομονή του Μαρθελίνο είχαν το ίδιο αποτέλεσμα με τον Γκάμπριελ Παουλίστα, που πλέον αγωνίζεται στην Άρσεναλ και πήγε στο Μαδριγάλ από τη Βραζιλία με καλές περγαμηνές, αλλά χρειάζεται πάνω από μία σεζόν για να γίνει βασικός.
Ακόμα κι αν τα αποτελέσματα στο Πρωτάθλημα, το Κύπελλο και την Ευρώπη δεν ήταν αρκετά, η επιτυχία του με τα ταλέντα τον κάνει ιδανικό για τη Βιγιαρεάλ, που δίνει έμφαση στο σκάουτινγκ και εντοπίζει τις αξιόλογες περιπτώσεις νωρίς, για να αποφύγει τα υψηλά ποσά για μεταγραφές. Ο ιδιοκτήτης Φερνάντο Ρόιγκ δεν θα μπορούσε να ζητήσει περισσότερα.
Ο Μαρθελίνο όμως, ίσως κάποια μέρα ζητήσει. Τα μεγαλύτερα κλαμπ σίγουρα θα... ξυπνήσουν και θα προσπαθήσουν να τον δελεάσουν. Αυτή τη στιγμή ο προπονητής είναι χαρούμενος, αλλά ταλέντα σαν το δικό του δεν περνούν απαρατήρητα για πολύ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου