Αστειεύομαι, βέβαια. Οι κρατήσεις παραμένουν ισχυρές, παρά την απαισιοδοξία που δημιούργησε η ήττα του Ολυμπιακού από τη Φενέρ και η απώλεια του πλεονεκτήματος έδρας.
Περισσότερο όμως με πτόησε εκείνη τη μέρα ο τραυματισμός του Βασίλη Σπανούλη, παρά το ανάποδο αποτέλεσμα. Δεν πίστευα και δεν πιστεύω ότι ο χωρίς καλό Σπανούλη Ολυμπιακός μπορεί να νικήσει τρεις φορές τη Μπαρτσελόνα.
Αυτός ο Ολυμπιακός, όμως, ο αποψινός, μπορεί να τη νικήσει δεκατρείς φορές σερί...
Πλησίασε στην τελειότητα όσο και η χθεσινή ΤΣΣΚΑ. Αλλά με συνταγή εντελώς διαφορετική και με πρωταγωνιστές τους ντόπιους παίκτες, αυτούς που αισθάνονται περισσότερο από κάθε ξένο το μέγεθος της πρόκλησης. Ίσως να πληγώθηκε και ο πατριωτικός εγωισμός τους, μετά από τις τρεις συνεχόμενες συντριβές που γνώρισαν οι ελληνικές ομάδες μας στο εξωτερικό!
Ο Γιώργος Πρίντεζης έκανε το καλύτερο, μάλλον, παιχνίδι της καριέρας του, σε μια χώρα που κάποτε τον πλήγωσε. Τα 9 ριμπάουντ που μάζεψε ανάμεσα στα κλαδιά των Ισπανών ψηλών είναι εξίσου σημαντικά με τους 22 πόντους και τα 10/13 σουτ.
Ο Βαγγέλης Μάντζαρης πέτυχε 4/4 τρίποντα και σμπαράλιασε το αμυντικό πλάνο του Πασκουάλ, ο οποίος έδωσε το μακρυνό σουτ στον νεαρό γκαρντ (αλλά και στον Πρίντεζη). Στα μετόπισθεν, βασάνισε αρκετά τον Ναβάρο και βοήθησε πολύ τον Σπανούλη.
Αλλά ήταν ο Βασίλης Σπανούλης αυτός που δικαιούται τον τίτλο του MVP. Ξεκίνησε διστακτικά σαν να ήθελε να κοιμίσει τους αντιπάλους, αλλά μετά φόρεσε τα παπούτσια του Λονδίνου. Μοίρασε με οξυδέρκεια το παιχνίδι, άνοιξε μια άμυνα που μάλλον δεν τον υπολόγισε και χτύπησε σαν κόμπρα μόλις η Μπαρτσελόνα έκανε να ξεμυτίσει.
Τα δύο λονδρέζικα τρίποντα του αρχηγού μετά το 37-42 έκοψαν τη φόρα, τα πόδια και τα φτερά που μόλις είχαν φυτρώσει στους ώμους των Ισπανών. Οι άλλοι ξαναπήραν θάρρος και έστρεψαν εκ νέου την προσοχή τους στα μετόπισθεν, με ανανεωμένα αποθέματα αισιοδοξίας.
Μόνο στο πρώτο μισό της γ' περιόδου νικήθηκε η ελληνική άμυνα. Η Μπάρτσα επέστρεψε από τα αποδυτήρια με το μυαλό ρυθμισμένο άψογα από τον Τσάβι Πασκουάλ, εκμεταλλεύτηκε κατά κόρον το πλεονέκτημα του Τόμιτς, αλλά είδε τα κέρδη της να εξανεμίζονται πολύ γρήγορα.
Σχεδόν όλα τα καλάθια του Ολυμπιακού στην γ' περίοδο σημειώθηκαν με μακρυνά σουτ: Μάντζαρης, Σπανούλης, Πρίντεζης, Λοτζέσκι, αλλά και Σλούκας.
Αλλά το σημαντικό ημίχρονο του αγώνα ήταν το πρώτο.
Η Μπαρτσελόνα, κατ'εξοχήν ομάδα του προπονητή, έμεινε χωρίς ασίστ και χωρίς αιφνιδιασμό ως το 14ο λεπτό. Τα πρώτα 4 καλάθια της σημειώθηκαν με μαγικά, ιδίως το τρίποντο του άγνωστου -συνήθως αγκυροβολημένου στην κερκίδα- Γάλλου Τζάκσον.
Ο συγκινητικός Ναβάρο την κρατούσε στην επιφάνεια αβοήθητος, αλλά οι υπόλοιποι τελείωσαν το ημίχρονο με 3/23 σουτ. Ο Τόμιτς έφαγε τάπα από τον Ντάνστον, όχι μία αλλά δύο φορές. Ο Ντόελμαν και ο Λάμπε έτρεμαν σαν ψάρια.
Και τα ριμπάουντ, που έκλεισαν το σπίτι του Ολυμπιακού (27-44) στον αγώνα της Τρίτης; Εδώ η ομαδική δουλειά έκανε το θαύμα της. Η Μπαρτσελόνα πήρε 3 παραπάνω στο πρώτο μέρος, ενώ το δεύτερο τελείωσε ισόπαλο.
Με τον Ντάνστον τραυματία, με τον Πρίντεζη τραυματία, με τον Χάντερ να χάνει 7-8 λεπτά και με τον Πέτγουεϊ ανενεργό!
Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος συμπληρώνει το κουαρτέτο των Ελλήνων πρωταγωνιστών της βραδιάς. Ηταν πολύ δύσκολο να φέρει τον Ολυμπιακό σε τόσο υψηλό βαθμό ετοιμότητας (αγωνιστικά και πνευματικά) μετά το στραπάτσο της Τετάρτης.
Απομένει να κρατήσει την ομάδα προσγειωμένη εν όψει των αγώνων που μπορούν να τη φέρουν στο φάιναλ-φορ, χωρίς όμως να της κολλήσει τα πόδια στο πάτωμα. Η πτήση πρέπει να είναι ελεγχόμενη.
Για τρίτη φορά τα τελευταία 5 χρόνια, η ταλαίπωρη -αλλά ψυχωμένη εντός έδρας- Μπαρτσελόνα έρχεται στην Ελλάδα για διπλή τιτανομαχία, φορτωμένη με εντός έδρας ήττα και με την πλάτη κολλημένη στον τοίχο.
Το 2011, ηττήθηκε δύο φορές από τον Παναθηναϊκό του Ομπράντοβιτς και αποκλείστηκε από το δικό της φάιναλ-φορ. Το 2013, κατάφερε να πάρει στο ΟΑΚΑ το διπλό που χρειαζόταν για να φέρει σε 5ο παιχνίδι (και τελικά να κερδίσει) τη σειρά με τον Παναθηναϊκού του Πεδουλάκη.
Ο Ολυμπιακός, που δεν την είχε νικήσει ποτέ στο "Παλάου Μπλαουγράνα", πέρασε χθες στεγνός στην απέναντι όχθη. Θα παίξει δυό ζαριές πρόκρισης μπροστά στο δικό του κοινό, χωρίς να πολυφοβάται το ενδεχόμενο του 5ου αγώνα.
Το σχέδιό του, πάντως, είναι να ταξιδέψει μια και καλή στην Ισπανία στα μέσα Μαΐου. Ίσως και στο ίδιο αεροπλάνο με την αφεντιά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου