«Echte Siege statt echter Liebe?», «Αληθινές νίκες αντί αληθινής
αγάπης;», αναρωτήθηκε η Zeit στο άκουσμα του αντικαταστάτη του Γίργκεν
Κλοπ. Ο Τόμας Τούχελ, λοιπόν, ο άνθρωπος που διαδέχθηκε τον Kloppo στην
Μάιντς, θα τον διαδεχθεί και στην Μπορούσια, υπογράφοντας μέχρι το 2018.Η κίνηση της διοίκησης μοιάζει σαν «φυσική συνέχεια», όμως παράλληλα δείχνει και την απόφαση αλλαγής φιλοσοφίας. Διότι οι δυο τους φαινομενικά έχουν πολλά κοινά, όμως στην ουσία τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο Τούχελ σε καμία περίπτωση δεν είναι κλώνος του Κλοπ. «Αν υπάρχει κάποιος που θα μπορούσε να συνεχίσει το έργο του Κλοπ στην Ντόρτμουντ είναι ο Τούχελ», σχολίασε ο Κρίστιαν Χάιντελ, τεχνικός διευθυντής Μάιντς, με το πρότζεκτ των Βεστφαλών να φτάνει σε σημείο που να χρειάζεται εκ νέου εξέλιξη.
Η κληρονομιά είναι πολύ δύσκολη και ο Τούχελ, που... παντρεύτηκε «την πιο όμορφη νύφη», όπως το έθεσε στο Kicker ο Thomas Hennecke, καλείται να βγει από τη σκιά – το περασμένο καλοκαίρι αποφάσισε να ξεκουραστεί για έναν χρόνο - και να λάμψει. Το 2008 τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά, καθώς πλέον οι απαιτήσεις είναι τεράστιες. Κανένας δε διαφωνεί ότι έχει όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει. Άλλωστε, στα 5 χρόνια που έκατσε στον πάγκο της Μάιντς μόνο οι Μπάγερν, Ντόρτμουντ, Λεβερκούζεν και Σάλκε μάζεψαν περισσότερους βαθμούς από τη δική του ομάδα.
Από τη θεωρία στην πράξη, όμως, ο δρόμος είναι πολύ μεγάλος και με πολλά εμπόδια. «Δε συγκρίνω τον εαυτό μου με τον Κλοπ. Είμαστε διαφορετικοί», είχε πει ο 41χρονος τεχνικός πριν λίγους μήνες σε συνέντευξή του στην Zeit. Ποιος είναι ο Τούχελ, λοιπόν; Με πρότυπο τον Γκουαρδιόλα είναι λογικό οι ιδέες του να στηρίζονται σε παιχνίδι κατοχής. Στην Μάιντς, όμως, λόγω ποιότητας του ρόστερ δεν μπορούσε να το κάνει. Έτσι, αναγκάστηκε να προσαρμοστεί. Και το έκανε με απόλυτη επιτυχία, παρουσιάζοντας ένα μείγμα της φιλοσοφίας του. Πρέσινγκ, counter (gegen) πρέσινγκ, ένταση, ισορροπία, έλεγχος. Μπορεί να χρησιμοποίησε πολλά συστήματα, όμως το αγαπημένο του είναι το 4-2-3-1 με ρόμβο.
Κανένας άλλος δε θα μπορούσε να αποδώσει καλύτερα την παραπάνω εικόνα από τον ρεπόρτερ της Μάιντς τα τελευταία 27 χρόνια, Reinhard Rehberg, τον οποίο επιστράτευσε το Focus για να αναλύσει τις διαφορές που θα δούμε από το καλοκαίρι στο Signal Iduna Park. Αυτές είναι τεράστιες στην προπόνηση, όπου ο Κλοπ άφηνε τα πάντα στον βοηθό του, Μπούβατς, τη στιγμή που ο Τούχελ θέλει να έχει τον απόλυτο έλεγχο, για να φτάσουμε στο πιο σημαντικό. Η έμφαση στην τακτική είναι σήμα κατατεθέν του τελευταίου, που έχει την εκπληκτική ικανότητα να προσαρμόζεται στον αντίπαλο, ακόμη και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι οι Γερμανοί τον αποκαλούν «Taktik-Chamäleon». Αυτό εξασφαλίζει ότι από την επόμενη σεζόν θα δούμε άλλη Μπορούσια και ο αγωνιστικός ρομαντισμός ίσως περάσει σε δεύτερο πλάνο.
Αμφότεροι έχουν έντονη προσωπικότητα, όμως η σχέση τους με τους οπαδούς και τον Τύπο είναι τελείως διαφορετική (εδώ κολλάει και το ερώτημα της Zeit στην αρχή του κειμένου). Τη στιγμή που ο νυν τεχνικός της Μπορούσια ήταν ιδανικός σε αυτό, δίνοντας νόημα στο μότο «Echte Liebe», «Αληθινή Αγάπη», ο Τούχελ από τη μία είχε κρατήσει αποστάσεις από τους οπαδούς και από την άλλη έκανε πολλούς εχθρούς όχι μόνο στον Τύπο, αλλά και μέσα στον σύλλογο.
Αιτία είναι το γεγονός ότι δεν μασάει τα λόγια του... Αυτό είναι πολύ σημαντικό στο Ντόρτμουντ, που είναι η κάτι σαν πρωτεύουσα των ποδοσφαιρικών συναισθημάτων. Στο σημείο που έχουν φτάσει οι Βεστφαλοί και η απειρία, πλέον, στο υψηλότερο επίπεδο είναι λογικό να θεωρείται μείον.
Οι μεγάλες επιτυχίες για την Μπορούσια πάντα έρχονται, όταν στον πάγκο βρίσκεται μία πατρική φιγούρα. Κάποιος που ενώνει. Το όραμά του Τούχελ δεν χωρούσε ούτε στο Αμβούργο ούτε στη Λειψία και το καλό για την Ντόρτμουντ είναι ότι με κανέναν από τους δύο η φαντασία δεν γνωρίζει όρια. Η νέα εποχή θα ξεκινήσει με το τέλος της σεζόν και οι δύο πλευρές μοιράζονται το ίδιο πάθος, την ίδια δίψα για υπέρβαση. Το πρώτο βήμα έγινε, όμως θα πρέπει να ακολουθήσουν και άλλα, καθώς δεν πρέπει να επαναληφθούν τα λάθη του περασμένου καλοκαιριού στον σχεδιασμό.
Αυτό που μοιάζει λογικό, πολλές φορές ενέχει και μεγάλο ρίσκο. «Ο κίνδυνος με τον υπερυποσχόμενο Σούπερμαν Τούχελ», έγραψε ο Wallrodt Lars στην Welt για την επιλογή τον Τσορκ και Βάτκσε. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι το ρίσκο θα ήταν μεγάλο με οποιονδήποτε. Με τον Τούχελ είναι κατά κάποιον τρόπο ελεγχόμενο. Μένει να δούμε αν θα αποφέρει και καρπούς. Τέλος, για όσους αναρωτιούνται πως έμεινε χωρίς ομάδα η εξήγηση είναι πολύ απλή. Το συμβόλαιό του με την Μάιντς έφτανε στο τέλος του το καλοκαίρι του 2015. Όταν, λοιπόν, ζήτησε να φύγει, η διοίκηση το αποδέχθηκε με δυσκολία, όμως αρνήθηκε να το λύσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου