Μην τον λυπάσαι τον κοντό γιατί και να ψηλώσει,
η πρώτη σκέψη σίγουρα θα είναι να σε λιώσει.
Nα τον προσέχεις τον κοντό με τα ψηλά τακούνια,
ατσίδας στις τρικλοποδιές, μοβόρος ως τα μπούνια.
Ο Γίγαντας βγήκε μπροστά και κραδαίνοντας την ασπίδα του, προκάλεσε με ιαχές πολέμου σε μονομαχία. Κοντά στα δύο μέτρα, κοτζάμ θεριό ανήμερο ήξερε καλά τις δυνάμεις του. Τις είχε μετρήσει άλλωστε πρόσφατα και είχε βγει νικητής. «Θα του δείξω ποιος έχει την εξουσία, ποιος στ' αλήθεια είναι το αφεντικό. Θα του θυμίσω όσα έγιναν στον τελικό του Μουντιάλ και είμαι βέβαιος ότι τούτο θα δουλέψει ξανά εξαιρετικά»!
Οπως ήταν αναμενόμενο, ο ψηλός δεν έμεινε στα λόγια. «Οποιος με νικήσει, θα κερδίσει και τον πόλεμο», ούρλιαξε με τις πράξεις του ως άλλος Γολιάθ. Απλωσε τα κανιά του ως προστασία και το στρατόπεδο του έμενε ανέπαφο. Κανένας από τους μικροκαμωμένους που είχε απέναντι του δεν μπορούσε να τον τρομάξει, να τον νικήσει. Ο Γίγαντας δεν αισθάνθηκε ανησυχία. Η πίστη στον εαυτό του μεγάλωνε όσο η έκβαση της μάχης κυλούσε ευνοϊκά για τους δικούς του. Στο μαντρί του άπαντες έμεναν ήρεμοι και χαρούμενοι. Ποιος θα τα έβαζε άλλωστε μαζί του;
Την κρίσιμη εκείνη ώρα από το στρατόπεδο των κοντών, ξεπρόβαλε ο πιο... ασθενικός. Εκείνος που ως παιδί ήταν ανέκαθεν ο πιο αδικημένος από τη φύση και από τον Θεό. Σωματικά ήταν δηλαδή όπως ο Δαυίδ. Δεν γέμιζε το μάτι. Είχε όμως και εκείνος πίστη στις δικές του ικανότητες που ξέφευγαν από το ανάστημα του. Χωρίς να είχε διαβάσει ποτέ του ψυχολογία, γνώριζε ότι είχε το χάρισμα και έτσι στο μικρό του δέμας βρήκε την απόλυτη εφαρμογή η φράση του Φρόιντ: «Η ανατομία είναι πεπρωμένο», είπε κάποτε ο σοφός και ο Δαυίδ, που γνώριζε το μονοπάτι, ακολούθησε το δικό του κάρμα.
Αλλωστε, αν και ο Γίγαντας μπορεί να μην το γνώριζε: Ένας άνθρωπος πολύ ψηλός κι ένας άνθρωπος πολύ κοντός, το ίδιο απέχουν από τα αστέρια. Μόνο που στην προκειμένη, ήταν η σειρά του κοντοπίθαρου να τ' αγγίξει...
Να τον προσέχεις τον κοντό γιατί παντού τρυπώνει
και χώνεται απρόσκλητος κάτω από το... σεντόνι,
Φυλάξου από τον κοντό, μας το ‘δειξε κι ο χρόνος
κοντός και ο δικτάτορας, κοντός κι ο δολοφόνος.
*Πηγή: gazzetta.gr*
η πρώτη σκέψη σίγουρα θα είναι να σε λιώσει.
Nα τον προσέχεις τον κοντό με τα ψηλά τακούνια,
ατσίδας στις τρικλοποδιές, μοβόρος ως τα μπούνια.
Ο Γίγαντας βγήκε μπροστά και κραδαίνοντας την ασπίδα του, προκάλεσε με ιαχές πολέμου σε μονομαχία. Κοντά στα δύο μέτρα, κοτζάμ θεριό ανήμερο ήξερε καλά τις δυνάμεις του. Τις είχε μετρήσει άλλωστε πρόσφατα και είχε βγει νικητής. «Θα του δείξω ποιος έχει την εξουσία, ποιος στ' αλήθεια είναι το αφεντικό. Θα του θυμίσω όσα έγιναν στον τελικό του Μουντιάλ και είμαι βέβαιος ότι τούτο θα δουλέψει ξανά εξαιρετικά»!
Οπως ήταν αναμενόμενο, ο ψηλός δεν έμεινε στα λόγια. «Οποιος με νικήσει, θα κερδίσει και τον πόλεμο», ούρλιαξε με τις πράξεις του ως άλλος Γολιάθ. Απλωσε τα κανιά του ως προστασία και το στρατόπεδο του έμενε ανέπαφο. Κανένας από τους μικροκαμωμένους που είχε απέναντι του δεν μπορούσε να τον τρομάξει, να τον νικήσει. Ο Γίγαντας δεν αισθάνθηκε ανησυχία. Η πίστη στον εαυτό του μεγάλωνε όσο η έκβαση της μάχης κυλούσε ευνοϊκά για τους δικούς του. Στο μαντρί του άπαντες έμεναν ήρεμοι και χαρούμενοι. Ποιος θα τα έβαζε άλλωστε μαζί του;
Την κρίσιμη εκείνη ώρα από το στρατόπεδο των κοντών, ξεπρόβαλε ο πιο... ασθενικός. Εκείνος που ως παιδί ήταν ανέκαθεν ο πιο αδικημένος από τη φύση και από τον Θεό. Σωματικά ήταν δηλαδή όπως ο Δαυίδ. Δεν γέμιζε το μάτι. Είχε όμως και εκείνος πίστη στις δικές του ικανότητες που ξέφευγαν από το ανάστημα του. Χωρίς να είχε διαβάσει ποτέ του ψυχολογία, γνώριζε ότι είχε το χάρισμα και έτσι στο μικρό του δέμας βρήκε την απόλυτη εφαρμογή η φράση του Φρόιντ: «Η ανατομία είναι πεπρωμένο», είπε κάποτε ο σοφός και ο Δαυίδ, που γνώριζε το μονοπάτι, ακολούθησε το δικό του κάρμα.
Αλλωστε, αν και ο Γίγαντας μπορεί να μην το γνώριζε: Ένας άνθρωπος πολύ ψηλός κι ένας άνθρωπος πολύ κοντός, το ίδιο απέχουν από τα αστέρια. Μόνο που στην προκειμένη, ήταν η σειρά του κοντοπίθαρου να τ' αγγίξει...
Να τον προσέχεις τον κοντό γιατί παντού τρυπώνει
και χώνεται απρόσκλητος κάτω από το... σεντόνι,
Φυλάξου από τον κοντό, μας το ‘δειξε κι ο χρόνος
κοντός και ο δικτάτορας, κοντός κι ο δολοφόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου