Δυστυχώς οι προβλέψεις επαληθεύτηκαν. Αυτός ο ΠΑΟΚ, όπως έχει καταντήσει (ή όπως τον έχουν καταντήσει τα λάθη, οι ανευθυνότητες και οι συγκυρίες) επιβεβαίωσε τα προγνωστικά» που τον παρουσίαζαν να μην έχει καμία τύχη στο προχθεσινό παιχνίδι. Πήγε αδιάφορος και γύρισε άδειος από την Αθήνα θαρρείς και δεν είχε σκοπό να διεκδικήσει κάτι σημαντικό σε αυτή την έξοδο. Ήταν ένα κούφιο «αλερετούρ» που δεν διέφερε σε τίποτα από την προσπάθεια ενός απελπισμένου και αποτυχημένου επαρχιώτη «πλασιέ», ο οποίος δεν κατάφερε να πείσει και να προσελκύσει απολύτως κανένα πελάτη. Αδυνατώντας να διαχειριστούν τα συσσωρευμένα προβλήματα τους, οι άνθρωποι του ποδοσφαιρικού τμήματος και όντας ελάχιστοι μπροστά στο «μέγεθος» του διακυβεύματος της βαθμολογικής κρισιμότητας της χθεσινής αναμέτρησης (ακόμη και για τον ένα βαθμό) παραδόθηκαν άνευ όρων, απέναντι σε μια ομάδα που δεν ήταν και στα καλύτερα της. Ελαφρυντικά (όπως η ενδεκάδα ανάγκης) ασφαλώς και υπάρχουν. Ωστόσο δεν καλύπτουν και δεν δικαιολογούν πλήρως την εικόνα και τη νέα αξιοδάκρυτη αγωνιστική συμπεριφορά.
Ο προχθεσινός όμως ΠΑΟΚ, ο οποίος παρουσίασε σημειωτέον σχεδόν όλα τα σύνδρομα και τις παθογένειες των τελευταίων του εμφανίσεων, προβλημάτισε ιδιαίτερα τον κόσμο του. Και αυτό γιατί έδειξε ότι είναι μια ομάδα που δεν είναι διατεθειμένη (ή δεν μπορεί) να προσπαθήσει για να φρενάρει την μοιρολατρική της διολίσθηση προς το γκρεμό. Και το σοβαρότερο; Ότι αυτή τη στιγμή όπως όλα δείχνουν δεν υπάρχει καμία δύναμη ή κάποιος τολμηρός παράγοντας που θα αποφασίσει να αναποδογυρίσει την κατάσταση και να αλλάξει τη ρότα προς τον ολοσχερή καταστροφή. Δικαιολογημένα λοιπόν οι φίλαθλοι του ιστορικού συλλόγου αναρωτιούνται αν είναι δυνατόν με αυτή την ψυχολογία, με δεδομένα τα σοβαρά προβλήματα των απουσιών και τις ειδικές συνθήκες των πλέι οφ να πετύχει τον όποιο στόχο διεκδικεί (ακόμη και αυτόν της 2ης θέσης); Ο κόουτς στον οποίο πέφτει το βάρος για τη «διαχείριση» του έμψυχου υλικού (ότι απέμεινε από αυτό) ασφαλώς και δεν είναι υπόλογος για όλο αυτό το μπάχαλο που δημιουργήθηκε από τις…«παντός είδος» απουσίες, με τις απρογραμμάτιστες αποχωρήσεις, τους αλλεπάλληλους και απρόσμενους τραυματισμούς, τις «κοπάνες»…της τελευταίας στιγμής και τις ανεξήγητες…φοβίες συγκεκριμένων παικτών. Το μπάχαλο που τελικά προκάλεσε και την ολοσχερή σχεδόν αποσύνθεση του ήδη ανύπαρκτου ρόστερ.
Οι δικές του ευθύνες είναι συγκεκριμένες, αλλά και περιορισμένες. Αφορούν τη συγκρότηση του βασικού σχήματος, τη σωστή καθοδήγηση του, καθώς και τη βελτίωση της ψυχολογίας των παικτών του. Ο Γ.Χ πήρε την ομάδα στα δύσκολα. Προσπάθησε, αλλά δεν κατάφερε να αλλάξει σημαντικά πράγματα. Παγιδευμένος και αυτός στο ναρκοπέδιο που κληρονόμησε, επιχείρησε αλλαγές και διορθωτικές κινήσεις που δεν του βγήκαν μέχρι στιγμής. Έτσι έγινε και προχθές. Προκειμένου να αντιμετωπίσει την πληθώρα των προβλημάτων που υπήρχαν, προχώρησε σε ένα «ράβε – ξήλωνε» που δεν βοήθησε.
Η σύνθεση της «ορφανής» μεσαίας γραμμής με τη συμμετοχή του ανέτοιμου Μαντούρο και του άπειρου Σαββίδη αποδείχθηκε αυτοκαταστροφική. Χωρίς «μεσαία γραμμή» και με τους ακραίους οπισθοφύλακες (Σκόνδρας – Τζαβέλλας) να μην τολμούν να ξεμυτήσουν και να αφήνουν χώρο στους Νάνο και Μπούρμπο να πλαγιοκοπούν ανεμπόδιστα και ασταμάτητα τον Ιτάνζ, ο Παναθηναϊκός έμοιαζε – χωρίς να είναι - μεγάλη ομάδα και να παίζει με 5 παίκτες περισσότερους από τον αντίπαλο του. Κάποια βελτίωση μικρή υπήρξε στο β΄ ημίχρονο και αυτό έγινε με την είσοδο του Ρατς και του για μια ακόμη φορά άτυχου νεαρού Κωνσταντινίδη. Όσο για την επίθεση, ξεκομμένη και καταδικασμένη στην απομόνωση με μοναδικό αξιόλογο μαχητή το νεαρό Κουλούρη, ήταν σαν να μην υπήρχε.
Στα «μείον» περνάει και η «θυσία» του Κίτσιου σε ξένη θέση. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά; Ήρθαν και τα δύο τζαμπατζίδικα γκολ με καραμπόλες για να συμπληρώσουν το κακό. Με το προχθεσινό αποτέλεσμα ο ΠΑΟΚ μπήκε πλέον σε περιπέτειες. Οι 6 βαθμοί στα επόμενα δύο παιχνίδια του είναι απαραίτητοι. Με αυτές όμως τις προοπτικές και με αυτή την ψυχολογία μπορεί να τα καταφέρει; Ο χρόνος θα δείξει.
*Πηγή: metrosport.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου