Στην ιστορία που αναλύουμε, ο Μέντες είναι ο… τέντζερης μας. Καθώς κύλησε λοιπόν, συναντήθηκε με το… καπάκι. Αυτό το ρόλο τον κρατάει για πάρτη του ο Πίτερ Κένιον. Ο εν λόγω κύριος όταν έμαθε πως ο Ρομάν Αμπράμοβιτς ανέλαβε την Τσέλσι (2003) και ήταν διατεθειμένος να ρίξει ένα καράβι ρούβλια για μεταγραφές, είχε τοποθετηθεί με ειρωνεία ως όφειλε αναλογικά με την ιδιότητα του. Ως ο τότε γενικός διευθυντής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δηλαδή είχε πει: «Όταν έχεις τα χρήματα, δεν συνεπάγεται πως αυτός είναι και ο δρόμος για τη σίγουρη επιτυχία». Το επόμενο καλοκαίρι ως άλλος… κωλοτούμπας θα κατηφόριζε στο «Στάμφορντ Μπριτζ» γοητευμένος από τα φράγκα του Ρώσου μεγιστάνα.
Πίτερ Κένιον και Ζόρζε Μέντες
Μέντες και Κένιον έγιναν φίλοι από το 2004 και μετά. Κοινό σημείο αναφοράς τους η αγάπη για το χρήμα. Ολοφάνερο! Οι δουλειές που έκαναν μαζί δεκάδες. Κάποια στιγμή λοιπόν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να συνεταιρισθούν σε κάτι πιο τρανό, πιο φανταχτερό. Το σχέδιο τους φιλόδοξο και όχι ακριβώς πρωτοποριακό. Το είχαν κάνει κι άλλοι, στη Νότια Αμερική, μα κανείς σε τόσο κορυφαίο επίπεδο.
Τι έστησαν αυτά τα δύο αγόρια που παίζουν
στα δάκτυλα τους την ποδοσφαιρική πιάτσα; Η σύμπραξη τους είχε ως σκοπό
τη δημιουργία ενός επενδυτικού ιδρύματος που θα εμπορεύεται
ποδοσφαιριστές. Το «εμπορεύεται» φαντάζει βαρύ, μα είναι ρεαλιστικό.
Μέντες και Κένιον έχουν χρόνια τώρα ρόλο αντίστοιχο με εκείνο των
πρωτοπαλίκαρων της Wall Street. Αυτό που ουσιαστικά κάνουν, είναι το να
έχουν γίνει διαχειριστές των χρημάτων διαφόρων επιχειρηματιών,
αγοράζοντας παίκτες. Εν συνεχεία τους αποδίδουν μέρισμα από τις
μελλοντικές μεταγραφές των εν λόγω παικτών. Κανονικό χρηματιστήριο,
δηλαδή.
Η αύξηση του third party ownership τα τελευταία χρόνια
Για αρχικό κεφάλαιο η «Quality Sports Investments Fund LP» βρήκε αρχικά 15 επιχειρηματίες με μίνιμουμ ποσό συμμετοχής 1,1 εκατ. ευρώ και υποσχέθηκε 10% ετήσια κέρδη από τον τρίτο χρόνο λειτουργίας της και έπειτα. Το παιχνίδι, αρχικά έγινε σε Πορτογαλία, Ισπανία και Λατινική Αμερική (λιγότερο), όπου τον έλεγχο διατηρεί ο Μέντες, αλλά και από δεύτερης ταχύτητας, μα πλούσιες λίγκες όπως αυτές της Τουρκίας και της Ρωσίας. Η Αγγλία ήταν απαγορευμένη εξαιτίας νομοθεσίας, η οποία προήλθε μετά τον πηγαιμό των Κάρλος Τέβες, Χαβιέρ Μασεράνο στη Γουέστ Χαμ. Οι υπόλοιπες χώρες δεν έχουν τέτοιες ευαισθησίες!
Και κάπως έτσι φτάσαμε στην υπερεταιρεία «Doyen» που έχει υπό την κατοχή της ένα σωρό διάσημους παίκτες. Μόνο που τώρα η κατάσταση αλλάζει και τα αφεντικά κινδυνεύουν να χάσουν τα κεκτημένα και τις επενδύσεις τους. Η FIFA αποφάσισε ότι από την 1η Μαΐου απαγορεύεται σε τρίτα μέρη (third party ownership) να έχουν δικούς τους ποδοσφαιριστές και ότι αυτοί θα πρέπει να ανήκουν μόνο στους συλλόγους τους. Αυτό θεωρητικά έρχεται να βάλει τέλος σε ένα άτυπο σκλαβοπάζαρο παικτών. Θεωρητικά όμως. Οπως κάθε νόμος, σίγουρα θα έχει κι αυτός το παραθυράκι του. Και πιστέψτε μας, κοτζάν Μέντες και Κένιον είναι αυτοί και θα βρουν τον τρόπο τους. Οι ικανοί και πονηροί μαζί ποτέ δεν χάνουν. Σε αυτή την περίπτωση αυτό που πάντα βγαίνει πληγωμένο, είναι το ίδιο το παιχνίδι..
Σε πρώτη φάση πάντως ευνοημένα είναι τα ίδια τα clubs και ειδικά στη Νότια Αμερική, που αναγκάζονταν να πωλούν τα ταλέντα τους σε μικρή ηλικία. Τώρα θα μπορούν να τα κρατούν και να κάνουν την μεταγραφή στον σωστό χρόνο, εισπράττοντας τα σωστά ποσά. Από την άλλη πάλι θα δουν τα ταμεία τους να είναι άδεια σε πρώτη φάση, καθώς οι μεγάλοι μάνατζερ έφερναν χρήμα και βοηθούσαν με τις συνεχείς αγορές και πωλήσεις. Σκεφτείτε όμως ότι σε περιπτώσεις όπως εκείνης της Ατλέτικο και του Ραδαμέλ Φαλκάο, ούτε η ομάδα, ούτε ο Κολομβιανός είχαν άποψη για το που θα έπαιζε πλέον. Η εταιρεία όπου ανήκε, απλά τον έστειλε στη Μονακό. Εάν δεν είναι αυτό ποδοσφαιρικό... σκλαβοπάζαρο, τότε ποιο είναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου