Από την επίθεση μέχρι την άμυνα, κάθε παίκτης στην 11άδα της Ρεάλ θα μπορούσε να ήταν πρωταγωνιστής σε ένα άλλο κλαμπ, αλλά υπάρχει ένας, που για τον Ράφα Μπενίτεθ θα ηγηθεί της ομάδας όταν σταματήσει ο Ρονάλντο. Και αυτός είναι ο Μπέιλ.
Την πρώτη του σεζόν, ο Μπέιλ κατά μία έννοια δικαίωσε τις προσδοκίες του μεγάλου ποσού που δαπανήθηκε για την απόκτησή του, σκοράροντας κάποια εκπληκτικά γκολ, συμπεριλαμβανομένων και δύο που χάρισαν σημαντικές νίκες για το Πρωτάθλημα, στο δρόμο των Μερένγκες για το νταμπλ. Σημείωσε 22 γκολ και μοίρασε 16 ασίστ. Θα μπορούσε να έχει καλύτερα νούμερα, αν δεν τον χτυπούσαν τραυματισμοί.
Ωστόσο, λίγοι περίμεναν ότι την επόμενη σεζόν ο Μπέιλ δεν θα ήταν ο ίδιος. Μετά από μια υποσχόμενη προετοιμασία και έχοντας ήδη έναν χρόνο στην Ισπανία, υπέφερε απέναντι στις καλύτερα οργανωμένες αντίπαλες άμυνες. Δεν είχε πια τον ελεύθερο χρόνο που απολάμαβανε με τις μικρότερες ομάδες της La Liga. Τα γκολ σαν αυτό που ακολουθεί έγιναν λιγότερα.
Τι πήγε λάθος
Υπάρχουν δύο στοιχεία που τον κάνουν να ξεχωρίζει. Ο απίστευτος διασκελισμός και τα έξυπνα σουτ. Δύσκολα θα βρεις καλύτερο μακρινό σουτέρ από τον πρώην παίκτη των Σπερς. Σίγουρα, ο Ρονάλντο και ο Μέσι πετυχαίνουν περισσότερα τέρματα εκτός περιοχής (Ο Μέσι είχε 4 και ο Ρονάλντο 5 πέρυσι στην Πριμέρα, ενώ ο Μπέιλ μόνο ένα), αλλά επίσης σουτάρουν περισσότερο από απόσταση και έπαιξαν σχεδόν 500 λεπτά περισσότερα από τον Ουαλό.Το μεγαλύτερο πρόβλημα του Μπέιλ όμως είναι ότι, αμυντικά, οι αντίπαλοι τον παίζουν πιο στενά, κλείνοντας διαδρόμους και βάζοντας καλύψεις στις πτέρυγες. Αυτό αναγκάζει τον Ουαλό είτε να ρισκάρει μια επιθετική κίνηση, είτε να γυρίσει πίσω στον Ντάνι Καρβαχάλ ή σε έναν από τους κεντρικός μέσους.
Απέναντι στην Γιουβέντους δέχθηκε μεγάλη κριτική για το ότι δεν έκανε γκολ κάποια από τις ευκαιρίες του, ωστόσο οι συνθήκες ήταν δύσκολες, γεγονός στο οποίο κανείς δεν εστιάζει. Στο μεγαλύτερο ματς των Μαδριλένων πέρυσι, το 1-1 με τους παίκτες του Αλέγκρι στο Μπερναμπέου, το οποίο τελικά οδήγησε τους Πρωταθλητές εκτός Ευρώπης, η Γιουβέντους έπαιξε ένα ισορροπημένο και συμπαγές παιχνίδι που έκανε δύσκολη τη ζωή του πρώην εξτρέμ της Τότεναμ.
Η ντρίμπλα του Μπέιλ εξαρτάται περισσότερο από την ταχύτητα και την δύναμη, σε αντίθεση με την «δαντελένια» κίνηση του Μέσι που είναι σαν να κολλάει την μπάλα στο πόδι. Όταν κλείνεται, τα πλεονεκτήματά του εξουδετερώνονται. Ο Αλέγκρι το διέκρινε και η Γηραιά Κυρία έκανε τα πάντα για να βγάλει τον 26χρονο εκτός παιχνιδιού.
Αλλά αυτό που έκανε η Γιούβε δεν ήταν η εξαίρεση. Και άλλες ομάδες έχουν κατανοήσει ότι για να σταματήσουν τα φονικά τρεξίματα του Μπέιλ, πρέπει να φορτώσουν τις πτέρυγες. Ο περιορισμένος χώρος ισοδυναμεί με περιορισμένες ευκαιρίες. Έτσι, μία από τις δυνάμεις του Μπέιλ, το να σουτάρει από απόσταση, δεν ήταν πλέον τόσο στο παιχνίδι του.
Την περασμένη σεζόν, το 37% των σουτ του Μπέιλ ήρθαν εκτός περιοχής, ποσοστό κατά 6% μικρότερο από την προπέρσινη. Οι αριθμοί του στις δύο μεγάλες κατηγορίες, τα γκολ και τις ασίστ, επίσης έπεσαν.
Αλλά υπάρχει κάτι σημαντικό που πρέπει να σημειωθεί. Το ταλέντο στο τέλος κυριαρχεί, ό,τι κι αν κάνουν οι αντίπαλες άμυνες. Αυτό που δεν συζητήθηκε διεξοδικά ήταν το πόσο αποδοτικός μπορεί αν είναι ο Μπέιλ όταν κλείνεται. Στα ματς που ακολούθησαν κατάφερε να βρει χώρους, να δημιουργήσει επικίνδυνες στιγμές και να τραβηχτεί πίσω, όπως έκανε παλιότερα στην καριέρα του, όταν και έπαιζε αριστερό μπακ.
Σωστά μοιράσματα από το δεξί φτερό. Ο Μπέιλ ήταν πολύ ενεργός στο να δημιουργεί ευκαιρίες, παρότι οι αντίπαλοί του έκαναν καλή δουλειά στο να τον περιορίσουν.
Γιατί πρέπει να αλλάξει
Το γεγονός ότι η Ρεάλ Μαδρίτης έχει τόσο όπλα σε τόσες πολλές θέσεις, είναι πάντα ευνοϊκό για τον Μπέιλ. Σημαίνει ότι, ανεξάρτητα με το πόσο οργανωμένες θα είναι αντίπαλες άμυνες για τον περιορίσουν, στο τέλος θα καταρρεύσουν αν γίνει πιο σταθερός στις αποφάσεις του.Συγκεκριμένα, πρέπει να καταλάβει ότι ότι το να τρέχει στα πλάγια σε κάθε επίθεση σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα θα κοπεί, αν οι αμυντικοί έχουν γεμίσει τις πτέρυγες. Αν «κόψει» προς τον άξονα, οι πιθανότητές του αυξάνονται κατά πολύ. Μπορεί είτε να παίξει ένα γρήγορο ένα-δύο, να βρει χώρο και να σουτάρει, είτε να αλλάξει παιχνίδι στο αντίθετο άκρο.
Η τελευταία επιλογή είναι... βούτυρο στο ψωμί του Μπέιλ και πιάνει τους αμυντικούς στον ύπνο. Θέλει χρόνο να μεταφερθείς από το ένα άκρο στο άλλο, όταν προτεραιότητα αποτελεί το ντουμπλάρισμα στον Μπέιλ.
Όταν ο Μπέιλ κάνει κίνηση προς τα μέσα, κάτι καλό μπορεί να συμβεί
Υπάρχουν άλλοι τρόποι για να συνεισφέρει. Η έμφαση στα άκρα είναι ένα ρίσκο που παίρνουν οι αμυντικοί, επειδή όταν ο Μπέιλ κατανοήσει τους χώρους που αφήνουν στο άλλο άκρο, είναι αργά.
Ο Ρονάλντο έχει το χρόνο να κάνει ένα σουτ που βρίσκει στο δοκάρι. Μια σπουδαία ευκαιρία δημιουργείται από το πουθενά, αλλά τέτοιες φάσεις γίνονται όταν η αμυντική γραμμή έχει επικεντρωθεί στο να μην βρει χώρους ο Μπέιλ.
Συνεισφέροντας με άλλους τρόπους: Τραβιέται πίσω για ένα εξαιρετικό τάκλιν στον Νεϊμάρ.
Λαμβάνοντας υπόψη τα τρία βασικά χαρακτηριστικά: εργατικότητα, τάκλιν, αλλαγή παιχνιδιού, στοιχεία που κάθε παγκόσμιας κλάσης ποδοσφαιριστής μπορεί να χειριστεί εύκολα, βλέπει κανείςπως υπάρχουν σε επάρκεια σε αυτή την περίπτωση.
Αυτό που είναι σημαντικό για τον Ράφα είναι να καταλάβει πως να πάρει περισσότερα από τον Μπέιλ. Να δικαιολογήσει την τιμή του. Το βάρος πέφτει στον Ισπανό, προκειμένου να δημιουργήσει μια επιθετική τακτική, η οποία θα δημιουργεί χώρους γα τις κούρσες του Μπέιλ και τις «κανονιές» του από απόσταση.
Πώς διορθώνεται
Το προτεινόμενο σύστημα είναι το εξής: Μια σύνθεση, η οποία ανεβάζει τον Ρονάλντο σε θέση κεντρικού επιθετικού και δίνει στον Μπέιλ την αγαπημένη του θέση στο αριστερό άκρο.Σε εκείνον τον τελικό Κυπέλλου απέναντι στην Μπαρτσελόνα, ο Ρονάλντο έμεινε εκτός με τραυματισμό και ο Μπέιλ ήταν εκπληκτικός αριστερά. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να παίξουν μαζί. Φυσικά και μπορούν.
Η τρομερή εμφάνιση της Ρεάλ στο Μόναχο τη σεζόν 2013/14 ήρθε με τους Ρονάλντο και Μπέιλ να κυριαρχούν στα άκρα. Ωστόσο, το παιχνίδι πάντα εξελίσσεται, και κρίνοντας από τις προθέσεις του Μπενίτεθ, θέλει να φέρει πίσω το εκρηκτικό επιθετικό παιχνίδι της Ρεάλ.
Στην πραγματικότητα, η μετακίνηση του Ρονάλντο σε μία πιο προχωρημένη θέση επιθετικού είναι εύκολη. Θριάμβευσε σε έναν προωθημένο ρόλο πέρυσι, με τα εκτός περιοχής σουτ του να μειώνονται και τα εντός να αυξάνονται σημαντικά από την προηγούμενη χρονιά. Είναι πιο επαρκής από τον Καρίμ Μπενζεμά όταν πρέπει να εκμεταλλευτεί κάθετες πάσες, αφού μπορει να κινηθεί με μεγάλη ταχύτητα πίσω από τις αντίπαλε άμυνες και μπορεί να τελειώσει καλύτερα τις φάσεις. Χωρίς να αναφέρουμε το πόσο καλός είναι στο να τελειώνει σέντρες με το κεφάλι από την περιοχή.
Ακολούθως, η μετάβαση του Μπέιλ στα αριστερά θα επιτρέψει στον Χάμες να μετακινηθεί δεξιά, στην αγαπημένη του θέση και εκείνη που τον καθιέρωσε στη Μονακό.
Στην πραγματικότητα, οι παικτες θα αλλάζουν θέσεις και η Ρεάλ Μαδρίτης θα βελτιώνεται κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Δεν είναι τόσο στάσιμο όσο δείχνει στον πίνακα. Κρίνοντας από τα ματς προετοιμασίας στην Αυστραλία και την Κίνα, ο Μπενίτεθ μπορεί να παρατάξει 11άδα με τον Μπέιλ αριστερά, τον Ρονάλντο κορυφή και τον Μπενζεμά λίγο πιο πίσω, αλλά όλοι θα έχουν ελευθερία στις κινήσεις τους. Σε μία επίθεση ο Μπέιλ θα μπορεί να κάνει σέντρα για το κεφάλι του Ρονάλντο στην περιοχή, αλλά σε άλλη θα βρίσκεται στα δεξιά, με τον Πορτογάλο να κάνει overlap. Αυτό το είδος συστήματος ταιριάζει στους ποδοσφαιριστές των Μαδριλένων.
Κάνει τις άμυνες απλά να μαντεύουν και να δυσκολεύονται να προβλέψουν. Ο Μπέιλ είναι πολύ καλός για να περιορίζεται στο να τρέχει την άμυνα από τα άκρα και η Ρεάλ είναι πολύ καλή για να τον βλέπει να κάνει μόνο αυτό. Τα καλά νέα είναι ότι ο Μπενίτεθ έχει ήδη κάνει βήματα για να διορθώσει το πρόβλημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου