Η «κάλπικη» 11άδα!

Το gazzetta.gr βρήκε τα τρία τρανταχτά λάθη στην «Χρυσή 11άδα» της FIFA. Ποιοι έπρεπε να είναι εντός, ποιοι εκτός και γιατί...

Το παράδοξο σε αυτό το θέμα, είναι πως την καλύτερη 11άδα για το 2012 την ανέδειξαν μετά από ψηφοφορία 50.000 ποδοσφαιριστές απ' όλο τον κόσμο. Εάν η επιλογή είχε γίνει από τη FIFA ή από κάποια άσχετη επιτροπή τεχνοκρατών, θα κατανοούσαμε την αμπαλοσύνη τους. Τι ερμηνεία να δώσεις όμως όταν οι συνάδελφοι τους έμπλεξαν τα μπούτια τους. Προφανώς και σκέφτηκαν με τον λανθασμένο τρόπο: το ποιος είναι ο καλύτερος ανά θέση γενικά και όχι το ποιος ήταν ο κορυφαίος ανά θέση για τη συγκεκριμένη χρονιά.

4-3-3
ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ: Κασίγιας
ΣΕΝΤΕΡ ΜΠΑΚ: Σέρχιο Ράμος, Πικέ
ΔΕΞΙΟΣ ΜΠΑΚ: Ντάνι Αλβες
ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΜΠΑΚ: Μαρσέλο
ΜΕΣΟΙ: Τσάμπι Αλόνσο, Τσάβι, Ινιέστα
ΕΞΤΡΕΜ: Μέσι, Κριστιάνο Ρονάλντο
ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ: Φαλκάο

Οι χτυπητές αδικίες λοιπόν είναι τρεις και θα προσπαθήσουμε να αιτιολογήσουμε τη διαφωνία μας με τις επίσημες επιλογές. ΠΙΚΕ, ΜΑΡΣΕΛΟ και ΤΣΑΒΙ σίγουρα δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στους κορυφαίους 11 για το 2012, καθώς όσο παικταράδες και είναι γενικά, αυτή δεν ήταν η χρονιά που έκαναν τη διαφορά, όπως συνηθίζουν στη μέχρι τώρα καριέρα τους. Αντί αυτών των τριών θα έπρεπε να φιγουράρουν αντίστοιχα τα ονόματα των ΚΟΜΠΑΝΙ, ΑΣΛΕΪ ΚΟΟΥΛ ή ΛΑΜ και ΠΙΡΛΟ.

Ας το πάμε όμως ανά παίκτη για να δούμε το γιατί!

ΠΙΚΕ - ΚΟΜΠΑΝΙ
ΖΕΡΑΡ ΠΙΚΕ: Εντάξει κατέκτησε το EURO. Με αυτή τη λογική όμως θα έπρεπε όλη η 11άδα να είναι η Εθνική Ισπανίας αυτοπροσώπως. Η προηγούμενη σεζόν ήταν η χειρότερη της μέχρι τώρα πορείας του στη Μπάρτσα. Οχι μόνο δεν πήρε πρωτάθλημα ή Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά υπήρξαν στιγμές που τέθηκε στο περιθώριο. Με τη σκανδαλοθηρία για την Σακίρα να οργιάζει, ο Πικέ έφτασε να βρίσκεται ακόμα και στην εξέδρα, ενώ ήταν υγιής και διαθέσιμος. Τους συχνούς πυκνούς τραυματισμούς και το ντεφορμάρισμα του, ο Πεπ Γκουαρδιόλα το χρέωνε στην αδιαφορία του στις προπονήσεις ελέω Κολομβιανής αοιδού.

ΒΕΝΣΑΝ ΚΟΜΠΑΝΙ: Δυστυχώς για τον ίδιο, δεν έχει την τύχη να αγωνίζεται σε κάποια μεγάλη Εθνική, αλλά στο ταπεινό πλην ελπιδοφόρο Βέλγιο. Οπότε δεν θα πρωταγωνιστήσει ποτέ σε κάποιο μεγάλο τουρνουά. Το έκανε όμως και με το παραπάνω στην Πρέμιερλιγκ. Δικαιωματικά ψηφίστηκε από τους συναδέλφους (συμπαίκτες – αντιπάλους) ως ο MVP της προηγούμενης σεζόν. Ηταν σταθερός, δυνατός, έδινε πάντα το παρών στα μεγάλα ματς και συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση του  πρωταθλήματος για τη Μάντσεστερ Σίτι για πρώτη φορά μετά το 1968.


ΜΑΡΣΕΛΟ – ΑΣΛΕΪ ΚΟΟΥΛ ή ΛΑΜ
ΜΑΡΣΕΛΟ: Ηταν να τον πιεις στο ποτήρι. Ακατάπαυστο τρέξιμο και ξεδίπλωμα των επιθετικών αρετών ενός χαρακτηριστικού δείγματος βραζιλιάνικου φουλ-μπακ. Με έξι γκολ και 11 ασίστ ήταν από τους βασικούς παράγοντες που οδήγησαν τη Ρεάλ στην κορυφή. Επειδή μιλάμε όμως για αμυντικό, ανασταλτικά δεν ήταν άρτιος. Οταν ο Ζοσέ Μουρίνιο ήθελε να παίξει αμυντικά, προτιμούσε τον Φάμπιο Κοεντράο. Επίσης ως 2012 μετράει και η τρέχουσα σεζόν. Και σε αυτή δεν έχει παίξει παρά ελάχιστα στο ξεκίνημα της, καθώς ένας σοβαρός τραυματισμός τον έχει θέσει νοκ άουτ από τις αρχές Νοεμβρίου.

ΑΣΛΕΪ ΚΟΟΥΛ: Ατομικά έκανε καλό EURO. Φέτος είναι όπως πάντα κάτι παραπάνω από αξιόπιστος, αλλά πέρσι έφτασε στο ζενίθ του μαζί με την υπόλοιπη Τσέλσι. Παίζοντας σχεδόν σε όλα τα ματς σε όλες τις διοργανώσεις και χάνοντας μόνο ένα από τα 13 του Τσάμπιονς Λιγκ, ανέβασε τρομερά στροφές από το Μάριο μέχρι τον τελικό του Μονάχου. Εκτός των αμυντικών του ικανοτήτων, έκανε ατομικό ρεκόρ περιόδου με εννέα ασίστ και πανηγύρισε την κατάκτηση της μεγάλης κούπας.

ΦΙΛΙΠ ΛΑΜ: Οπως και ο Κόουλ, δεν απουσιάζει ποτέ. Αστείρευτος κάλυψε ως συνήθως και τις δύο πλευρές της άμυνας και έπαιξε πολύ στα αριστερά, μέχρι να τοποθετηθεί εκεί ο Αλάμπα. Εχασε το πρωτάθλημα, αλλά έκανε φοβερή χρονιά (και συνεχίζει φέτος) με τη Μπάγερν, φτάνοντας μαζί της στον χαμένο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Κορυφώθηκε στο EURO, όπου ήταν εκ των κορυφαίων της Γερμανίας, σκοράροντας και την γκολάρα με την Ελλάδα.


ΤΣΑΒΙ-ΠΙΡΛΟ
ΤΣΑΒΙ: Στα μισά της περασμένη περιόδου, όταν δηλαδή μπήκε το 2012, έκανε μικρή κοιλιά. Στο πρώτο μισό (του 2011 δηλαδή) είχε κάνει παπάδες. Σε αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο η εκπληκτική σούμα των 14 γκολ και 19 ασίστ σε 63 αγώνες με Μπαρτσελόνα και Ισπανία. Είπαμε όμως, με το που μπήκε το 2012, φάνηκε κουρασμένος και έπεσε η απόδοση του. Ακόμα και το EURO δεν εντυπωσίασε (είχε μόνο δύο ασίστ και αυτές στον τελικό), μένοντας στη σκιά των Ινιέστα, Τσάμπι Αλόνσο. Αφού ξεκουράστηκε, φέτος πετάει και είναι ο γνωστός Τσάβι. Δεν είναι πως δεν χωράει στην 11άδα, αλλά ο Πίρλο έκανε την υπέρβαση...

ΑΝΤΡΕΑ ΠΙΡΛΟ: Το φοβερό είναι πως όταν στη Μίλαν το καλοκαίρι του 2011 έπρεπε να επιλέξουν ποιο μεγάλο συμβόλαιο θα διώξουν, επέλεξαν τον Πίρλο, θεωρώντας πως πλέον ξεκινούσε η αντίστροφη μέτρηση στην καριέρα του. Τελικά συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Εκείνος πήρε από το χεράκι τη Γιουβέντους και την οδήγησε στο Σκουντέτο. Λίγο αργότερα συνέβη το ίδιο και με τη Σκουάντρα Ατζούρα που χωρίς να την περιμένει κανείς, έφτασε στον τελικό του EURO. Χωρίς τον Πίρλο θα δυσκολευόταν να περάσει ακόμα και τον όμιλο. Στα 33 του έκανε μία από τις κορυφαίες χρονιές του και είναι άδικο να μην υπάρχει το όνομα του στην 11άδα!



πηγή: gazzetta.gr