Ο Νίκος Παπαδογιάννης υποδέχεται το νέο έτος ξεψαχνίζοντας το
γραμματοκιβώτιο του gazzetta.grκαι συλλαβίζοντας άγνωστες λέξεις:
Τριν-κιέ-ρι, Α-ντε-το-κού-μπο, Πάν-γκος.
ΕΡ.: Όταν ο Φώτης Κατσικάρης αποχώρησε από τον πάγκο του Άρη
για να αναλάβει ο τότε προπονητής της Εθνικής Ρωσίας Ντέιβιντ Μπλατ, ο
τελευταίος δεν μπορούσε να υπογράψει στην ομάδα της Μπιλμπάο, λόγω του
απαγορευτικού που υπάρχει από την ισπανική λίγκα, σε ότι αφορά τους
ομοσπονδιακούς προπονητές. Είναι ενδιαφέρον όμως να προσέξει κανείς ότι ο
Ντέιβιντ Μπλατ, ο πρόεδρος της Μπιλμπάο και ο Κατσικάρης συνδέονται
άμεσα, ενώ οι δύο προπονητές έχουν τον ίδιο εκπρόσωπο. Μήπως και πάλι
αυτά τα τρία πρόσωπα να συνδέονται μεταξύ τους με τον πάγκο της εθνικής
Ρωσίας; Είναι ωραίες οι θεωρίες συνωμοσίας! (Κων.Βελ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Εμένα με κουράζουν οι θεωρίες συνωμοσίες, αφού διαψεύδονται τις περισσότερες φορές. Η απαγόρευση της ACB εξακολουθεί να ισχύει, αλλά οι Ρώσοι βρήκαν τρόπο να την παρακάμψουν, προφανώς με τις ευλογίες της Μπιλμπάο και του ίδιου του Φώτη: το συμβόλαιό του θα διακόπτεται προσωρινά τα καλοκαίρια και θα τίθεται ξανά σε ισχύ μόλις τελειώνουν οι υποχρεώσεις της Εθνικής Ρωσίας! Πρόκειται φυσικά για γελοιότητα και χαίρομαι που μείναμε εμείς μακριά από τέτοιες μεθοδεύσεις. Θα ήταν όμως πιο έντιμο εάν η ελληνική Ομοσπονδία παραδεχόταν την οικονομική της αδυναμία συγκριτικά με την πλουσιοπάροχη πρόταση των Ρώσων. Ακόμα πιο καίρια θα έμοιαζε η αυτοκριτική μας εάν σημειώναμε ότι ο Κατσικάρης δεν είναι από εκείνους που θα υποστούν αδιαμαρτύρητα τον χορό γελωτοποιών και αυλικών που ροκανίζει τα θεμέλια της Εθνικής ομάδας, με την ανοχή δυστυχώς του Γιώργου Βασιλακόπουλου. Ενας αλλοδαπός προπονητής ουρανοκατέβατος στο ελληνικό μπάσκετ θεωρείται από πολλούς προτιμότερος, ακριβώς επειδή θα φορέσει πιο εύκολα το καπέλο του εξιλαστήριου θύματος σε περίπτωση αποτυχίας. Το πρόβλημα της Εθνικής ομάδας δεν είναι ούτε οι παίκτες ούτε ο προπονητής. Πάνω απ’όλα χρειάζεται ένα στιβαρό χέρι στο ξενοδοχείο, στο αεροπλάνο, στα γραφεία, στην πόρτα των αποδυτηρίων. Κρίμα που ο Ηλίας Ζούρος προτίμησε τη σιβυλλική σιωπή για όσα συνέβησαν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το Προολυμπιακό τουρνουά. Κράτησε άθικτη κατά το μεγαλύτερο μέρος την αξιοπρέπειά του, αλλά έχασε την ευκαιρία να βοηθήσει έμπρακτα την Εθνική ομάδα. Μαζί και τη δουλειά του.
ΕΡ.: Φίλαθλος του Παναθηναικού, με διαρκείας τα τελευταία 6 χρόνια). Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ το διαρκείας στα ντέρμπι. Σιχαίνομαι την αρρώστεια και προτιμώ τον καναπέ. Πιστεύω ότι αν αφήσει η ΕΟΚ τον Τρινκιέρι να δουλέψει, θα πάμε καλά. Είναι από τους λίγους ανερχόμενους προπονητές που το στυλ του ταιριάζει απόλυτα με το dna του Έλληνα παίχτη (σετ επιθέσεις, σκληρή άμυνα, μυαλωμένο μπάσκετ). Εμένα αυτό που με φοβίζει είναι το αν θα τον στηρίξουν οι ίδιοι οι παίκτες... (Στ.Κασσ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Το μπάσκετ που παρουσιάζει ο Τρινκιέρι τα τελευταία χρόνια ταιριάζει πραγματικά στην αγωνιστική φυσιογνωμία του Ελληνα μπασκετμπολίστα, αντίθετα με τις διδαχές του Καζλάουσκας. Μήπως όμως έχουμε παρεξηγήσει τα «πιστεύω» του ...Τριμιένγκι, που λέει και το Μέγκα; Στην Καντού έχει στα χέρια του αυγά και φτιάχνει νόστιμη ομελέτα, αλλά δεν ξέρουμε τι είδους φαγητό θα έψηνε αν του δίναμε διαφορετικά υλικά. Τέλος πάντων, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Το ζητούμενο θα είναι να «παντρευτεί» -από έναν προπονητή που ουδέποτε δούλεψε μακριά από την πατρίδα του- η πατροπαράδοτη ελληνική συνταγή με τα καινούρια στοιχεία που φέρνουν μαζί τους παίκτες όπως ο Παπανικολάου, ο Πρίντεζης, ο Καλάθης και ο Κουφός. Ο Ζούρος προσπάθησε πέρυσι να συγκεράσει τις δύο αλληλοσυγκρουόμενες σχολές, αλλά δεν είχε τον απαραίτητο χρόνο για να συνδυάσει τα καλύτερα στοιχεία τους και να απορρίψει τα εγγενή ελαττώματά τους. Το αποτέλεσμα ήταν φριχτό, αφού η ομάδα ενσωμάτωσε περισσότερα κουσούρια παρά προσόντα. Το γρήγορο μπάσκετ μπορεί «εύκολα» να γίνει βιαστικό. Ο Ολυμπιακός δεν χρησιμοποίησε το τρέξιμο και την ξενοιασιά για ακρογωνιαίο λίθο των επιτυχιών του, αλλά την επιθετική άμυνα και το ομαδικό πνεύμα. Εξυπακούεται ότι ο Τρινκιέρι θα έχει από εμένα τη στήριξη που αξίζει σε οποιονδήποτε προπονητή της Εθνικής ομάδας. Το έμψυχο δυναμικό είναι ικανό να φέρει στις αποσκευές του από τη Σλοβενία κάτι αστραφτερό, αρκεί να δουλέψει απερίσπαστο. Μαζί σου, λοιπόν, Αντρέα, για μια Ελλάδα νέα!
ΕΡ.: Μόλις διάβασα το άρθρο σου για τους Ελληνες του NCAA. Πιο ψηλά και από τον Γιάννη Παπαπέτρου σε εξέλιξη βρίσκεται ο Πάνγκος του Γκονζάγκα, σχολείο του Στόκτον, τον Μόρρισον, του Τουριάφ και πολλών άλλων. Παίζει πλέι-μέικερ, βασικός, με αναπληρωματικό μάλιστα τον γιο του Στόκτον! Είναι Ελληνοκαναδός και θυμίζει πολύ τον Καλάθη. Ψιλο-καλά τα πάει και ο Μαραγκός του Τζορτζ Ουάσινγκτον (Νιck Τ., HΠΑ)
NIK.ΠΑΠ.: Ο Κέβιν Πάνγκος είναι 20 ετών, γιος προπονητή μπάσκετ, δευτεροετής στο Γκονζάγκα και έχει ύψος 1μ88. Μεγάλωσε όμως στο Οντάριο και έχει πολλές συμμετοχές στις μικρές Εθνικές ομάδες του Καναδά, με τον οποίο έπαιξε (πολύ καλά) στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U-19 του 2011 στη Λεττονία. Μάλιστα πέρυσι έλαβε μέρος στο καλοκαιρινό καμπ της Εθνικής Ανδρών του Καναδά, υπό την καθοδήγηση του Στηβ Νας. Η συμμετοχή του σε διεθνή διοργάνωση της FIBA μάλλον αποκλείει την πιθανότητα να τον ντύσουμε στα μπλε, είτε έχει ελληνικές ρίζες είτε όχι. Συνάδελφος που έχει μιλήσει μαζί του μού μετέφερε την πληροφορία ότι ο παππούς του παίκτη δεν είναι Ελληνας αλλά Σλοβένος. Ωστόσο, άλλη πηγή επιμένει ότι το θέμα σηκώνει διερεύνηση. Πρόκειται ασφαλώς για εξαιρετική περίπτωση. Το όνομά του εμφανίζεται συχνά σε αναλύσεις για μελλοντικά ντραφτ του ΝΒΑ, ενώ κάποιος που τον είδε πρόσφατα μου λέει ότι είναι καλύτερος απ'ό,τι ήταν ο Νικ Καλάθης στην ίδια ηλικία. Αλλά ποιος από την ΕΟΚ να ασχοληθεί και ποιος να κινήσει διαδικασίες σε τέτοιες περιπτώσεις όπως του Πάνγκος; Ο Τσαγκρώνης, ο Κολοκυθάς ή μήπως ο προπονητής που δεν έχουμε; Εδώ πέρασαν από χίλια κύματα «εύκολες» περιπτώσεις όπως αυτή των αδελφών Καλάθη. Και παραμένει στον αέρα η περίπτωση των εγκατεστημένων εδώ και χρόνια στην Ελλάδα αδελφών Αντετοκούμπο…
ΕΡ.: Τιι γίνεται με τα αδερφια Αντεντοκουμπο?Εχουν ελληνικη υπηκοοτητα?Μπορουν να αγωνιστουν με την εθνικη ή υπαρχει περιπτωση οι Ισπανοι να κανουν οτι εκαναν με τον Ιμπακα, τώρα που τον πήρε τον Γιάννη Αντετοκούμπο η Σαραγόσα; (Χρ.Ζουδ., Γρ.Τσακ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Οι πληροφορίες είναι αντικρουόμενες, αλλά νομίζω ότι το ζήτημα της έκδοσης ελληνικού διαβατηρίου στα δύο αδέλφια εκκρεμεί. Το βέβαιο είναι ότι η επικείμενη μετακόμιση του πολυτάλαντου Γιάννη Αντετοκούμπο (γκαρντ με ύψος 2μ05 παρακαλώ) στην ισπανική Σαραγόσα αφύπνισε την ελληνική Ομοσπονδία και την έκανε να επισπεύσει τις διαδικασίες. Σε ρεπορτάζ του Δημήτρη Χρυσάνθη που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες στον «Ελεύθερο Τύπο», αναφέρεται ότι υπάρχει πρόβλημα γραφειοκρατικής φύσης, επειδή η γέννηση των παιδιών της οικογένειας Αντετοκούμπο ουδέποτε δηλώθηκε στην εδώ πρεσβεία της Νιγηρίας (απ’όπου έλκει η φαμίλια την καταγωγή της). Ο 21χρονος Θανάσης και ο 18χρονος Γιάννης αγωνίζονται ως Ελληνες στο πρωτάθλημα της Α2 με τον Φιλαθλητικό αφού πήραν την ελληνική «μπασκετική ιθαγένεια», αλλά δεν έχουν επισήμως καμία υπηκοότητα! Οι Ισπανοί μπορούν κάλλιστα να εκμεταλλευτούν αυτό το νομικό κενό χάρη στην ακμάζουσα βιομηχανία «ισπανοποίησης» νέων ταλέντων που έντυσε στα κιτρινοκόκκινα τον Ιμπάκα. Αν υπάρχει κάτι που τους φρενάρει, αυτό είναι ο κανονισμός που απαγορεύει τη συμμετοχή περισσότερων του ενός «νατουραλιζέ» στην Εθνική τους ομάδα (εξ ου το όψιμο «ναι» του Μίροτιτς στην Εθνική Μαυροβουνίου). Οι δύο Αντετοκούμπο έχουν πολλές συμμετοχές στις μικρές Εθνικές ομάδες της Ελλάδας, αλλά δεν μπορούν να παίξουν σε διεθνή διοργάνωση, ελλείψει διαβατηρίου. Ο δε πατέρας τους, μικροπωλητής στους δρόμους της Αθήνας, έχει βρεθεί κατ’επανάληψη στο στόχαστρο των Ελλήνων πατριδοκάπηλων νεοφασιστών. Αφού έπιασαν στο στόμα τους τον Σχορτσανίτη, δεν υπήρχε περίπτωση να χαριστούν στον Αντετοκούμπο και στα προικισμένα με ατόφιο ταλέντο στο μπάσκετ παιδιά του…
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Εμένα με κουράζουν οι θεωρίες συνωμοσίες, αφού διαψεύδονται τις περισσότερες φορές. Η απαγόρευση της ACB εξακολουθεί να ισχύει, αλλά οι Ρώσοι βρήκαν τρόπο να την παρακάμψουν, προφανώς με τις ευλογίες της Μπιλμπάο και του ίδιου του Φώτη: το συμβόλαιό του θα διακόπτεται προσωρινά τα καλοκαίρια και θα τίθεται ξανά σε ισχύ μόλις τελειώνουν οι υποχρεώσεις της Εθνικής Ρωσίας! Πρόκειται φυσικά για γελοιότητα και χαίρομαι που μείναμε εμείς μακριά από τέτοιες μεθοδεύσεις. Θα ήταν όμως πιο έντιμο εάν η ελληνική Ομοσπονδία παραδεχόταν την οικονομική της αδυναμία συγκριτικά με την πλουσιοπάροχη πρόταση των Ρώσων. Ακόμα πιο καίρια θα έμοιαζε η αυτοκριτική μας εάν σημειώναμε ότι ο Κατσικάρης δεν είναι από εκείνους που θα υποστούν αδιαμαρτύρητα τον χορό γελωτοποιών και αυλικών που ροκανίζει τα θεμέλια της Εθνικής ομάδας, με την ανοχή δυστυχώς του Γιώργου Βασιλακόπουλου. Ενας αλλοδαπός προπονητής ουρανοκατέβατος στο ελληνικό μπάσκετ θεωρείται από πολλούς προτιμότερος, ακριβώς επειδή θα φορέσει πιο εύκολα το καπέλο του εξιλαστήριου θύματος σε περίπτωση αποτυχίας. Το πρόβλημα της Εθνικής ομάδας δεν είναι ούτε οι παίκτες ούτε ο προπονητής. Πάνω απ’όλα χρειάζεται ένα στιβαρό χέρι στο ξενοδοχείο, στο αεροπλάνο, στα γραφεία, στην πόρτα των αποδυτηρίων. Κρίμα που ο Ηλίας Ζούρος προτίμησε τη σιβυλλική σιωπή για όσα συνέβησαν πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το Προολυμπιακό τουρνουά. Κράτησε άθικτη κατά το μεγαλύτερο μέρος την αξιοπρέπειά του, αλλά έχασε την ευκαιρία να βοηθήσει έμπρακτα την Εθνική ομάδα. Μαζί και τη δουλειά του.
ΕΡ.: Φίλαθλος του Παναθηναικού, με διαρκείας τα τελευταία 6 χρόνια). Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ το διαρκείας στα ντέρμπι. Σιχαίνομαι την αρρώστεια και προτιμώ τον καναπέ. Πιστεύω ότι αν αφήσει η ΕΟΚ τον Τρινκιέρι να δουλέψει, θα πάμε καλά. Είναι από τους λίγους ανερχόμενους προπονητές που το στυλ του ταιριάζει απόλυτα με το dna του Έλληνα παίχτη (σετ επιθέσεις, σκληρή άμυνα, μυαλωμένο μπάσκετ). Εμένα αυτό που με φοβίζει είναι το αν θα τον στηρίξουν οι ίδιοι οι παίκτες... (Στ.Κασσ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Το μπάσκετ που παρουσιάζει ο Τρινκιέρι τα τελευταία χρόνια ταιριάζει πραγματικά στην αγωνιστική φυσιογνωμία του Ελληνα μπασκετμπολίστα, αντίθετα με τις διδαχές του Καζλάουσκας. Μήπως όμως έχουμε παρεξηγήσει τα «πιστεύω» του ...Τριμιένγκι, που λέει και το Μέγκα; Στην Καντού έχει στα χέρια του αυγά και φτιάχνει νόστιμη ομελέτα, αλλά δεν ξέρουμε τι είδους φαγητό θα έψηνε αν του δίναμε διαφορετικά υλικά. Τέλος πάντων, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Το ζητούμενο θα είναι να «παντρευτεί» -από έναν προπονητή που ουδέποτε δούλεψε μακριά από την πατρίδα του- η πατροπαράδοτη ελληνική συνταγή με τα καινούρια στοιχεία που φέρνουν μαζί τους παίκτες όπως ο Παπανικολάου, ο Πρίντεζης, ο Καλάθης και ο Κουφός. Ο Ζούρος προσπάθησε πέρυσι να συγκεράσει τις δύο αλληλοσυγκρουόμενες σχολές, αλλά δεν είχε τον απαραίτητο χρόνο για να συνδυάσει τα καλύτερα στοιχεία τους και να απορρίψει τα εγγενή ελαττώματά τους. Το αποτέλεσμα ήταν φριχτό, αφού η ομάδα ενσωμάτωσε περισσότερα κουσούρια παρά προσόντα. Το γρήγορο μπάσκετ μπορεί «εύκολα» να γίνει βιαστικό. Ο Ολυμπιακός δεν χρησιμοποίησε το τρέξιμο και την ξενοιασιά για ακρογωνιαίο λίθο των επιτυχιών του, αλλά την επιθετική άμυνα και το ομαδικό πνεύμα. Εξυπακούεται ότι ο Τρινκιέρι θα έχει από εμένα τη στήριξη που αξίζει σε οποιονδήποτε προπονητή της Εθνικής ομάδας. Το έμψυχο δυναμικό είναι ικανό να φέρει στις αποσκευές του από τη Σλοβενία κάτι αστραφτερό, αρκεί να δουλέψει απερίσπαστο. Μαζί σου, λοιπόν, Αντρέα, για μια Ελλάδα νέα!
ΕΡ.: Μόλις διάβασα το άρθρο σου για τους Ελληνες του NCAA. Πιο ψηλά και από τον Γιάννη Παπαπέτρου σε εξέλιξη βρίσκεται ο Πάνγκος του Γκονζάγκα, σχολείο του Στόκτον, τον Μόρρισον, του Τουριάφ και πολλών άλλων. Παίζει πλέι-μέικερ, βασικός, με αναπληρωματικό μάλιστα τον γιο του Στόκτον! Είναι Ελληνοκαναδός και θυμίζει πολύ τον Καλάθη. Ψιλο-καλά τα πάει και ο Μαραγκός του Τζορτζ Ουάσινγκτον (Νιck Τ., HΠΑ)
NIK.ΠΑΠ.: Ο Κέβιν Πάνγκος είναι 20 ετών, γιος προπονητή μπάσκετ, δευτεροετής στο Γκονζάγκα και έχει ύψος 1μ88. Μεγάλωσε όμως στο Οντάριο και έχει πολλές συμμετοχές στις μικρές Εθνικές ομάδες του Καναδά, με τον οποίο έπαιξε (πολύ καλά) στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U-19 του 2011 στη Λεττονία. Μάλιστα πέρυσι έλαβε μέρος στο καλοκαιρινό καμπ της Εθνικής Ανδρών του Καναδά, υπό την καθοδήγηση του Στηβ Νας. Η συμμετοχή του σε διεθνή διοργάνωση της FIBA μάλλον αποκλείει την πιθανότητα να τον ντύσουμε στα μπλε, είτε έχει ελληνικές ρίζες είτε όχι. Συνάδελφος που έχει μιλήσει μαζί του μού μετέφερε την πληροφορία ότι ο παππούς του παίκτη δεν είναι Ελληνας αλλά Σλοβένος. Ωστόσο, άλλη πηγή επιμένει ότι το θέμα σηκώνει διερεύνηση. Πρόκειται ασφαλώς για εξαιρετική περίπτωση. Το όνομά του εμφανίζεται συχνά σε αναλύσεις για μελλοντικά ντραφτ του ΝΒΑ, ενώ κάποιος που τον είδε πρόσφατα μου λέει ότι είναι καλύτερος απ'ό,τι ήταν ο Νικ Καλάθης στην ίδια ηλικία. Αλλά ποιος από την ΕΟΚ να ασχοληθεί και ποιος να κινήσει διαδικασίες σε τέτοιες περιπτώσεις όπως του Πάνγκος; Ο Τσαγκρώνης, ο Κολοκυθάς ή μήπως ο προπονητής που δεν έχουμε; Εδώ πέρασαν από χίλια κύματα «εύκολες» περιπτώσεις όπως αυτή των αδελφών Καλάθη. Και παραμένει στον αέρα η περίπτωση των εγκατεστημένων εδώ και χρόνια στην Ελλάδα αδελφών Αντετοκούμπο…
ΕΡ.: Τιι γίνεται με τα αδερφια Αντεντοκουμπο?Εχουν ελληνικη υπηκοοτητα?Μπορουν να αγωνιστουν με την εθνικη ή υπαρχει περιπτωση οι Ισπανοι να κανουν οτι εκαναν με τον Ιμπακα, τώρα που τον πήρε τον Γιάννη Αντετοκούμπο η Σαραγόσα; (Χρ.Ζουδ., Γρ.Τσακ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Οι πληροφορίες είναι αντικρουόμενες, αλλά νομίζω ότι το ζήτημα της έκδοσης ελληνικού διαβατηρίου στα δύο αδέλφια εκκρεμεί. Το βέβαιο είναι ότι η επικείμενη μετακόμιση του πολυτάλαντου Γιάννη Αντετοκούμπο (γκαρντ με ύψος 2μ05 παρακαλώ) στην ισπανική Σαραγόσα αφύπνισε την ελληνική Ομοσπονδία και την έκανε να επισπεύσει τις διαδικασίες. Σε ρεπορτάζ του Δημήτρη Χρυσάνθη που δημοσιεύτηκε πριν από λίγες μέρες στον «Ελεύθερο Τύπο», αναφέρεται ότι υπάρχει πρόβλημα γραφειοκρατικής φύσης, επειδή η γέννηση των παιδιών της οικογένειας Αντετοκούμπο ουδέποτε δηλώθηκε στην εδώ πρεσβεία της Νιγηρίας (απ’όπου έλκει η φαμίλια την καταγωγή της). Ο 21χρονος Θανάσης και ο 18χρονος Γιάννης αγωνίζονται ως Ελληνες στο πρωτάθλημα της Α2 με τον Φιλαθλητικό αφού πήραν την ελληνική «μπασκετική ιθαγένεια», αλλά δεν έχουν επισήμως καμία υπηκοότητα! Οι Ισπανοί μπορούν κάλλιστα να εκμεταλλευτούν αυτό το νομικό κενό χάρη στην ακμάζουσα βιομηχανία «ισπανοποίησης» νέων ταλέντων που έντυσε στα κιτρινοκόκκινα τον Ιμπάκα. Αν υπάρχει κάτι που τους φρενάρει, αυτό είναι ο κανονισμός που απαγορεύει τη συμμετοχή περισσότερων του ενός «νατουραλιζέ» στην Εθνική τους ομάδα (εξ ου το όψιμο «ναι» του Μίροτιτς στην Εθνική Μαυροβουνίου). Οι δύο Αντετοκούμπο έχουν πολλές συμμετοχές στις μικρές Εθνικές ομάδες της Ελλάδας, αλλά δεν μπορούν να παίξουν σε διεθνή διοργάνωση, ελλείψει διαβατηρίου. Ο δε πατέρας τους, μικροπωλητής στους δρόμους της Αθήνας, έχει βρεθεί κατ’επανάληψη στο στόχαστρο των Ελλήνων πατριδοκάπηλων νεοφασιστών. Αφού έπιασαν στο στόμα τους τον Σχορτσανίτη, δεν υπήρχε περίπτωση να χαριστούν στον Αντετοκούμπο και στα προικισμένα με ατόφιο ταλέντο στο μπάσκετ παιδιά του…
- Υπενθυμίζω ότι μπορείτε να στέλνετε τις ερωτήσεις σας στο nickpap66@hotmail.com . Ζητώ όμως την κατανόησή σας, διότι η συμμετοχή των αναγνωστών είναι αθρόα και ο χώρος περιορισμένος. Σας ευχαριστώ πολύ!
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου