Ο Νίκος Παπαδογιάννης αναρωτιέται τι αλλάζει στο
τοπίο τώρα που η Εθνική μπάσκετ μιλάει ιταλικά και εξηγεί γιατί ο
Δημήτρης Παπανικολάου μπορεί να εξελιχθεί σε πρόσωπο-κλειδί, μέσα από
τις ερωτήσεις των αναγνωστών του gazzetta.gr.
ΕΡ.: Παρακολούθησα τον Τρινκιέρι στο πρόσφατο σεμινάριο του
ΣΕΠΚ και με κέρδισε με τις γνώσεις του και
την φιλοσοφία του. Πιστεύεις ότι οι συνεργάτες που προορίζονται είναι
ικανοί να τον βοηθήσουν? (Στ.Ευγ.) Θα ήθελα ένα σχόλιο σου για του
βοηθούς του Τρινκιέρι στην Εθνική, Παπανικολάου και Λημνιάτη. Νομίζω ότι
είναι άπειροι για μια τέτοια ομάδα και με σχετικά νεαρό προπονητή! Οι
λύσεις Πρίφτη, Αγγέλου, Βετούλα ίσως να ήταν καλύτερες επιλογές.
(Παντελής)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Θα εκπλαγώ αν δεν προστεθεί στο «τιμ» κάποιος προπονητής από τους τακτικούς συνεργάτες του Ιταλού. Ο Λημνιάτης συνεργάζεται με την Ομοσπονδία εδώ και καιρό και θεωρείται ανερχόμενο ταλέντο της προπονητικής, ενώ ο Δημ.Παπανικολάου είναι «σαρξ εκ σαρκός» των Εθνικών ομάδων και στοίχημα ολκής για το μελλοντικό κουμάντο της ομάδας. Κάτι σαν νέος Γιαννάκης, δηλαδή. Και ο «δράκος», άλλωστε, ανέλαβε το τιμόνι της Εθνικής χωρίς την παραμικρή προϋπηρεσία σε προπονητικό πόστο. Εχουν βεβαίως δίκαιο όσοι λένε ότι οι δύο βοηθοί του Τρινκιέρι είναι αδοκίμαστοι σε κορυφαίο επίπεδο και γυμνοί από γαλόνια. Περισσότερο θα μαθητεύσουν δίπλα του, παρά θα κρατήσουν μπλοκάκι. Εκτός από τα καθήκοντα του ασίσταντ, αναλαβάνουν εξ ημισείας ρόλο «συνδέσμου» με τους παίκτες, την ψυχοσύνθεση των οποίων γνωρίζουν πολύ καλά. Είναι πανέξυπνοι, φιλόδοξοι, επικοινωνιακοί, άφθαρτοι και ταγμένοι στην αποστολή τους, χωρίς αστερίσκους και χωρίς κρυμμένη ατζέντα. Εάν θέλετε τη γνώμη μου, πιστεύω ότι η Εθνική χρειαζόταν πρώτα απ’όλα (όχι νέο προπονητή, αλλά) ένα στέλεχος με ισχυρή προσωπικότητα και δυνατή φωνή, ικανό να θωρακίσει τα στεγανά των αποδυτηρίων και να κρατήσει σε απόσταση τους αυλοκόλακες που –με την ένοχη ανοχή του Βασιλακόπουλου- επιχειρούν να τη μετατρέψουν σε όχημα προσωπικών φιλοδοξιών ή σε γλειφιτζούρι για να περνάνε ευχάριστα τα καλοκαίρια τους. Ο Δημήτρης Παπανικολάου μπορεί να αποδειχθεί το κατάλληλο πρόσωπο για αυτή την αποστολή, παρ’όλο που δεν είναι …δράκος. «Βοηθός προπονητή» δεν σημαίνει απαραίτητα συστήματα, άμυνες και τριγωνικές επιθέσεις. Σημαίνει και ασπίδα προστασίας για την ομάδα.
ΕΡ.: Νίκο, αν δεχτούμε οτι όλα τα "μεγάλα ονόματα" ή οι "παίκτες κλειδιά", αν προτιμάς (Σπανούλης, Φώτσης , Κουφός, Σχορτσανίτης, Μπουρούσης, Ζήσης ,Παπανικολάου) δώσουν το παρόν στο Ευρωμπάσκετ και σε συνδυασμό με την πρόσληψη του Τρινκιέρι τι ελπίδες για διάκριση πρέπει να έχουμε για την Εθνική; (Π. Χουσ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Εάν μπορούσαμε να στριμώξουμε ολόκληρη την ομάδα σε χρονομηχανή ώστε να δημιουργήσουμε ξανά συνθήκες 2005-6, θα στοιχημάτιζα το σπίτι μου ότι πάμε για μετάλλιο, ακόμα και χρυσό. Στους επτά που αναφέρετε, θα πρέπει να προστεθούν ο Καλάθης, ο Πρίντεζης, ο Καϊμακόγλου, ο Μπράμος, ο Βασιλειάδης, ο Μάντζαρης, ο Περπέρογλου, ο Σλούκας και αρκετοί άλλοι, έμπειροι και μη. Παρά την απουσία του Διαμαντίδη, το υλικό είναι αντάξιο εκείνης της χρυσής διετίας, αν όχι ανώτερο. Και ο προπονητής εξαιρετικός, αν και ουρανοκατέβατος στο ελληνικό στερέωμα. Το μπρελόκ με τα κλειδιά της επιτυχίας περιλαμβάνει τις συνθήκες προετοιμασίας, τον βαθμό συσπείρωσης, την ατμόσφαιρα στο ξενοδοχείο και στα αποδυτήρια, την συνεργασία του προπονητή με παίκτες και Ομοσπονδία και φυσικά τη στελέχωση της ομάδας. Ζήτημα χημείας, λοιπόν. Ευελπιστώ ότι η περυσινή αποτυχία γέννησε πείσμα και διακαή επιθυμία για αντεπίθεση. Είμαι αφελής που ελπίζω ακόμη σε επιστροφή του Διαμαντίδη;
ΕΡ.: Υπάρχει πλέον περίπτωση τώρα με νέο προπονητή να ξαναδούμε τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη στην Εθνική;
(Xρήστος από Β.Ελλάδα)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Ο Μαυροκεφαλίδης χειρίστηκε το προσωπικό του ζήτημα με άκομψες ντρίμπλες, αλλά αδικήθηκε κιόλας. Το κώλυμμα που επικαλέστηκε ήταν πραγματικό και πολύ σοβαρό, όπως και το αντίστοιχο του Σχορτσανίτη το 2011. Αμφότεροι δήλωσαν μεταμέλεια, ο πρώτος δημόσια (σε συνέντευξή του) και ο δεύτερος με ιδιωτική επιστολή. Απ’ό,τι μαθαίνω, υπάρχει η σκέψη να δοθεί άλλη μία ευκαιρία στον Μαυροκεφαλίδη, ο οποίος άλλωστε είναι «παιδί των εθνικών ομάδων» και έχει πολλά να δώσει στην Εθνική Ανδρών. Η αλλαγή προπονητή αποτελεί ιδανική αφορμή για νέο ξεκίνημα «εν λευκώ» σε όλα τα θέματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έφταιγε ο Ζούρος (ή ο …Καζλάουσκας) για τις κομμένες γέφυρες με τους παίκτες που βρέθηκαν εκτός Εθνικής.
ΕΡ.: Σχολιάζεις την απόφαση του Ζούρου που δεν μίλησε μετά το Προολυμπιακό. Συμφωνώ μαζί σου. Όμως από την άλλη, όλοι εσείς οι δημοσιογράφοι που γνωρίζετε τι έγινε, γιατί δεν τα λέτε αφού πρόκειται για το καλό της Εθνικής; Προφανώς για να διατηρήσετε και εσείς την «αξιοπρέπεια» σας. Ο καθένας το τομάρι του και ο σώζων εαυτόν σωθήτω. (Παναγιώτης, Λαρνακα)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν ήμουν στο Καράκας ούτε έζησα από κοντά τα εκφυλιστικά φαινόμενα που έφτασαν στα αυτιά μου από ακριτομυθίες. Πώς να γράψω κάτι αν δεν μπορώ να το υποστηρίξω; Ειδικά στη Βραζιλία, όπου η Εθνική έμεινε για 5-6 μέρες πριν το Προολυμπιακό τουρνουά, δεν ταξίδεψε ούτε ένας δημοσιογράφος. Οσα μπόρεσα να διασταυρώσω εξ αποστάσεως (π.χ. στο φλέγον θέμα Βουγιούκα) τα έγραψα όσο ακόμη η φωτιά έκαιγε και μάλιστα λοιδορήθηκα για τη στάση μου, μολονότι με δικαίωσε ο ίδιος ο προπονητής. Εξίσου σκληρός υπήρξε –ελπίζω- ο σχολιασμός μου σχετικά με τα «όχι» ορισμένων παικτών, τα ήξεις-αφίξεις της Ομοσπονδίας, τις συνθήκες της προετοιμασίας, τις ευθύνες όσων εμπλέκονταν, αλλά και το κυνήγι μαγισσών που ακολούθησε (με αποκορύφωμα την επαίσχυντη συνέντευξη Κολοκυθά). Δεν είναι όμως δουλειά του δημοσιογράφου να υπερασπιστεί το καλό της Εθνικής, όπως λέτε. Τουλάχιστον όχι δική μου δουλειά. Ο Ζούρος πιστεύει ότι με την αξιοπρεπή σιωπή προστατεύει το ίδιο το μπάσκετ και ενδεχομένως την επαγγελματική του υπόσταση. Ισως και να έχει δίκαιο.
ΕΡ.: Γράψατε: «Εμένα με κουράζουν οι θεωρίες συνωμοσίες, αφού διαψεύδονται τις περισσότερες φορές». Έχετε δίκαιο, τα υπονοούμενα όμως που αφήνατε για το τι περιμένει την χώρα σε περίπτωση εκλογικής νίκης της αριστεράς κατά τον Μάη ανήκαν στην σφαίρα των συνωμοτικών θεωριών ή ήταν πολιτική σας εκτίμηση; Το σήμερα πάντως σας επαληθεύει με το παραπάνω χωρίς όμως να υπάρχει κυβέρνηση της αριστεράς. (Γ.Παπαδ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Δεν ξέρω ποια υπονοούμενα εννοείτε ούτε διεκδικώ ρόλο πολιτικού αναλυτή, αλλά χαίρομαι που λέτε ότι δικαιώνομαι με το παραπάνω. Ως αριστερός, την Αριστερά τη θέλω σύγχρονη, δημιουργική, ρεαλιστική και ικανή να δώσει λύσεις – όχι καταγγελτική, όχι στείρα, όχι αρτηριοσκληρωτική και όχι πανηγυρτζίδικη. Ασφαλώς και προτιμώ κυβέρνηση Αριστεράς από κυβέρνηση Δεξιάς, αλλά κυβέρνηση που να έχει καίριες και ουσιαστικές προτάσεις. Από τυχοδιώκτες έχουμε χορτάσει. Οσα συνέβησαν στο 12μηνο της κρίσης στην Ελευθεροτυπία με έκαναν να αμφισβητήσω τις πολιτικές ετικέτες και να κοιτάζω πίσω από τις μάσκες. Ειδικά στο συνδικαλιστικό χώρο, κυκλοφορούν και έχουν ρόλο αριστεροί των οπισθίων, οι οποίο δυσφημίζουν με τη συμπεριφορά και τις μεθοδεύσεις τους την έννοια «αριστερός». Οι αγκυλώσεις και οι εμμονές της Αριστεράς δρομολόγησαν εν πολλοίς την εκτόξευση της Δεξιάς, ακραίας και μη. Ειρήσθω εν παρόδω ότι η Ελευθεροτυπία επανεκδίδεται από μεθαύριο Πέμπτη, 10 Ιανουαρίου, με στόχο την επιβίωση και την εξυγίανση της εταιρίας, μέσω της οποίας θα δρομολογηθεί η εξόφληση δεδουλευμένων και αποζημιώσεων. Προσοχή στις απομιμήσεις.
* Υπενθυμίζω ότι μπορείτε να στέλνετε τις ερωτήσεις σας στο nickpap66@hotmail.com . Ζητώ όμως την κατανόησή σας, διότι η συμμετοχή των αναγνωστών είναι αθρόα και ο χώρος περιορισμένος. Σας ευχαριστώ πολύ!
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Θα εκπλαγώ αν δεν προστεθεί στο «τιμ» κάποιος προπονητής από τους τακτικούς συνεργάτες του Ιταλού. Ο Λημνιάτης συνεργάζεται με την Ομοσπονδία εδώ και καιρό και θεωρείται ανερχόμενο ταλέντο της προπονητικής, ενώ ο Δημ.Παπανικολάου είναι «σαρξ εκ σαρκός» των Εθνικών ομάδων και στοίχημα ολκής για το μελλοντικό κουμάντο της ομάδας. Κάτι σαν νέος Γιαννάκης, δηλαδή. Και ο «δράκος», άλλωστε, ανέλαβε το τιμόνι της Εθνικής χωρίς την παραμικρή προϋπηρεσία σε προπονητικό πόστο. Εχουν βεβαίως δίκαιο όσοι λένε ότι οι δύο βοηθοί του Τρινκιέρι είναι αδοκίμαστοι σε κορυφαίο επίπεδο και γυμνοί από γαλόνια. Περισσότερο θα μαθητεύσουν δίπλα του, παρά θα κρατήσουν μπλοκάκι. Εκτός από τα καθήκοντα του ασίσταντ, αναλαβάνουν εξ ημισείας ρόλο «συνδέσμου» με τους παίκτες, την ψυχοσύνθεση των οποίων γνωρίζουν πολύ καλά. Είναι πανέξυπνοι, φιλόδοξοι, επικοινωνιακοί, άφθαρτοι και ταγμένοι στην αποστολή τους, χωρίς αστερίσκους και χωρίς κρυμμένη ατζέντα. Εάν θέλετε τη γνώμη μου, πιστεύω ότι η Εθνική χρειαζόταν πρώτα απ’όλα (όχι νέο προπονητή, αλλά) ένα στέλεχος με ισχυρή προσωπικότητα και δυνατή φωνή, ικανό να θωρακίσει τα στεγανά των αποδυτηρίων και να κρατήσει σε απόσταση τους αυλοκόλακες που –με την ένοχη ανοχή του Βασιλακόπουλου- επιχειρούν να τη μετατρέψουν σε όχημα προσωπικών φιλοδοξιών ή σε γλειφιτζούρι για να περνάνε ευχάριστα τα καλοκαίρια τους. Ο Δημήτρης Παπανικολάου μπορεί να αποδειχθεί το κατάλληλο πρόσωπο για αυτή την αποστολή, παρ’όλο που δεν είναι …δράκος. «Βοηθός προπονητή» δεν σημαίνει απαραίτητα συστήματα, άμυνες και τριγωνικές επιθέσεις. Σημαίνει και ασπίδα προστασίας για την ομάδα.
ΕΡ.: Νίκο, αν δεχτούμε οτι όλα τα "μεγάλα ονόματα" ή οι "παίκτες κλειδιά", αν προτιμάς (Σπανούλης, Φώτσης , Κουφός, Σχορτσανίτης, Μπουρούσης, Ζήσης ,Παπανικολάου) δώσουν το παρόν στο Ευρωμπάσκετ και σε συνδυασμό με την πρόσληψη του Τρινκιέρι τι ελπίδες για διάκριση πρέπει να έχουμε για την Εθνική; (Π. Χουσ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Εάν μπορούσαμε να στριμώξουμε ολόκληρη την ομάδα σε χρονομηχανή ώστε να δημιουργήσουμε ξανά συνθήκες 2005-6, θα στοιχημάτιζα το σπίτι μου ότι πάμε για μετάλλιο, ακόμα και χρυσό. Στους επτά που αναφέρετε, θα πρέπει να προστεθούν ο Καλάθης, ο Πρίντεζης, ο Καϊμακόγλου, ο Μπράμος, ο Βασιλειάδης, ο Μάντζαρης, ο Περπέρογλου, ο Σλούκας και αρκετοί άλλοι, έμπειροι και μη. Παρά την απουσία του Διαμαντίδη, το υλικό είναι αντάξιο εκείνης της χρυσής διετίας, αν όχι ανώτερο. Και ο προπονητής εξαιρετικός, αν και ουρανοκατέβατος στο ελληνικό στερέωμα. Το μπρελόκ με τα κλειδιά της επιτυχίας περιλαμβάνει τις συνθήκες προετοιμασίας, τον βαθμό συσπείρωσης, την ατμόσφαιρα στο ξενοδοχείο και στα αποδυτήρια, την συνεργασία του προπονητή με παίκτες και Ομοσπονδία και φυσικά τη στελέχωση της ομάδας. Ζήτημα χημείας, λοιπόν. Ευελπιστώ ότι η περυσινή αποτυχία γέννησε πείσμα και διακαή επιθυμία για αντεπίθεση. Είμαι αφελής που ελπίζω ακόμη σε επιστροφή του Διαμαντίδη;
ΕΡ.: Υπάρχει πλέον περίπτωση τώρα με νέο προπονητή να ξαναδούμε τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη στην Εθνική;
(Xρήστος από Β.Ελλάδα)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Ο Μαυροκεφαλίδης χειρίστηκε το προσωπικό του ζήτημα με άκομψες ντρίμπλες, αλλά αδικήθηκε κιόλας. Το κώλυμμα που επικαλέστηκε ήταν πραγματικό και πολύ σοβαρό, όπως και το αντίστοιχο του Σχορτσανίτη το 2011. Αμφότεροι δήλωσαν μεταμέλεια, ο πρώτος δημόσια (σε συνέντευξή του) και ο δεύτερος με ιδιωτική επιστολή. Απ’ό,τι μαθαίνω, υπάρχει η σκέψη να δοθεί άλλη μία ευκαιρία στον Μαυροκεφαλίδη, ο οποίος άλλωστε είναι «παιδί των εθνικών ομάδων» και έχει πολλά να δώσει στην Εθνική Ανδρών. Η αλλαγή προπονητή αποτελεί ιδανική αφορμή για νέο ξεκίνημα «εν λευκώ» σε όλα τα θέματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έφταιγε ο Ζούρος (ή ο …Καζλάουσκας) για τις κομμένες γέφυρες με τους παίκτες που βρέθηκαν εκτός Εθνικής.
ΕΡ.: Σχολιάζεις την απόφαση του Ζούρου που δεν μίλησε μετά το Προολυμπιακό. Συμφωνώ μαζί σου. Όμως από την άλλη, όλοι εσείς οι δημοσιογράφοι που γνωρίζετε τι έγινε, γιατί δεν τα λέτε αφού πρόκειται για το καλό της Εθνικής; Προφανώς για να διατηρήσετε και εσείς την «αξιοπρέπεια» σας. Ο καθένας το τομάρι του και ο σώζων εαυτόν σωθήτω. (Παναγιώτης, Λαρνακα)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν ήμουν στο Καράκας ούτε έζησα από κοντά τα εκφυλιστικά φαινόμενα που έφτασαν στα αυτιά μου από ακριτομυθίες. Πώς να γράψω κάτι αν δεν μπορώ να το υποστηρίξω; Ειδικά στη Βραζιλία, όπου η Εθνική έμεινε για 5-6 μέρες πριν το Προολυμπιακό τουρνουά, δεν ταξίδεψε ούτε ένας δημοσιογράφος. Οσα μπόρεσα να διασταυρώσω εξ αποστάσεως (π.χ. στο φλέγον θέμα Βουγιούκα) τα έγραψα όσο ακόμη η φωτιά έκαιγε και μάλιστα λοιδορήθηκα για τη στάση μου, μολονότι με δικαίωσε ο ίδιος ο προπονητής. Εξίσου σκληρός υπήρξε –ελπίζω- ο σχολιασμός μου σχετικά με τα «όχι» ορισμένων παικτών, τα ήξεις-αφίξεις της Ομοσπονδίας, τις συνθήκες της προετοιμασίας, τις ευθύνες όσων εμπλέκονταν, αλλά και το κυνήγι μαγισσών που ακολούθησε (με αποκορύφωμα την επαίσχυντη συνέντευξη Κολοκυθά). Δεν είναι όμως δουλειά του δημοσιογράφου να υπερασπιστεί το καλό της Εθνικής, όπως λέτε. Τουλάχιστον όχι δική μου δουλειά. Ο Ζούρος πιστεύει ότι με την αξιοπρεπή σιωπή προστατεύει το ίδιο το μπάσκετ και ενδεχομένως την επαγγελματική του υπόσταση. Ισως και να έχει δίκαιο.
ΕΡ.: Γράψατε: «Εμένα με κουράζουν οι θεωρίες συνωμοσίες, αφού διαψεύδονται τις περισσότερες φορές». Έχετε δίκαιο, τα υπονοούμενα όμως που αφήνατε για το τι περιμένει την χώρα σε περίπτωση εκλογικής νίκης της αριστεράς κατά τον Μάη ανήκαν στην σφαίρα των συνωμοτικών θεωριών ή ήταν πολιτική σας εκτίμηση; Το σήμερα πάντως σας επαληθεύει με το παραπάνω χωρίς όμως να υπάρχει κυβέρνηση της αριστεράς. (Γ.Παπαδ.)
ΝΙΚ.ΠΑΠ.: Δεν ξέρω ποια υπονοούμενα εννοείτε ούτε διεκδικώ ρόλο πολιτικού αναλυτή, αλλά χαίρομαι που λέτε ότι δικαιώνομαι με το παραπάνω. Ως αριστερός, την Αριστερά τη θέλω σύγχρονη, δημιουργική, ρεαλιστική και ικανή να δώσει λύσεις – όχι καταγγελτική, όχι στείρα, όχι αρτηριοσκληρωτική και όχι πανηγυρτζίδικη. Ασφαλώς και προτιμώ κυβέρνηση Αριστεράς από κυβέρνηση Δεξιάς, αλλά κυβέρνηση που να έχει καίριες και ουσιαστικές προτάσεις. Από τυχοδιώκτες έχουμε χορτάσει. Οσα συνέβησαν στο 12μηνο της κρίσης στην Ελευθεροτυπία με έκαναν να αμφισβητήσω τις πολιτικές ετικέτες και να κοιτάζω πίσω από τις μάσκες. Ειδικά στο συνδικαλιστικό χώρο, κυκλοφορούν και έχουν ρόλο αριστεροί των οπισθίων, οι οποίο δυσφημίζουν με τη συμπεριφορά και τις μεθοδεύσεις τους την έννοια «αριστερός». Οι αγκυλώσεις και οι εμμονές της Αριστεράς δρομολόγησαν εν πολλοίς την εκτόξευση της Δεξιάς, ακραίας και μη. Ειρήσθω εν παρόδω ότι η Ελευθεροτυπία επανεκδίδεται από μεθαύριο Πέμπτη, 10 Ιανουαρίου, με στόχο την επιβίωση και την εξυγίανση της εταιρίας, μέσω της οποίας θα δρομολογηθεί η εξόφληση δεδουλευμένων και αποζημιώσεων. Προσοχή στις απομιμήσεις.
* Υπενθυμίζω ότι μπορείτε να στέλνετε τις ερωτήσεις σας στο nickpap66@hotmail.com . Ζητώ όμως την κατανόησή σας, διότι η συμμετοχή των αναγνωστών είναι αθρόα και ο χώρος περιορισμένος. Σας ευχαριστώ πολύ!
πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου