Αστειεύομαι, αλλά οι Γάλλοι δεν κάνουν πλάκα! Για την ακρίβεια, έκοψαν τις παλιές πλάκες και τουλάχιστον χθες το βράδυ η μεταμόσχευση καρδιάς που ήταν απαραίτητη για να ρίξουν στο καναβάτσο τους Σλοβένους έπιασε τόπο. Άρα, προς το παρόν και μέχρι αποδείξεως του (ισπανικού) εναντίου και η εγχείριση πέτυχε και ο ασθενής επιβίωσε!
Την ώρα που ο Μάλκοβιτς καταπονούσε ακόμη περισσότερο τον «go-to-guy» Γκόραν Ντράγκιτς, αναθέτοντας του το μαρκάρισμα του Πάρκερ και συνάμα ξεχνούσε τον καμικάζε Γιοκσίμοβιτς (που είχε κολλήσει ένσημα στο αμυντικό βιβλιάριο του κόντρα στον Σπανούλη), ο Βενσάν Κολέ λειτουργούσε με πολύ πιο νηφάλιο και σοφιστικέ τρόπο: δεδομένου ότι ο Τόνι παίζει τον καταλυτικότερο ρόλο στη λειτουργία της γαλλικής μηχανής, τον απάλλαξε από τη δύσκολη δουλειά (με τα παρελκόμενα των όποιων mismatch θα διάβαζε και θα εκτελούσε ο Ντράγκιτς) και οργάνωσε μια σκυταλοδρομία για να αναχαιτίσει τον Σλοβένο γκαρντ των Σανς.
Και να ο Αντουάν Ντιό (στο χαμηλό σχήμα των τριών γκαρντ), και να ο αγριεμένος Μπατούμ, και να η ζώνη, και να ο σπεσιαλίστας της άμυνας Φλοράν Πιετρούς να του παίρνει τα βήματα σε κάθε διείσδυση και να ο Αζινσά να τον περιμένει από κάτω, και να της Παναγιάς τα μάτια!
Στο τέλος της (απογοητευτικής για τους Σλοβένους, αλλά λαμπρής για τους Γάλλους) ημέρας, ο Ντράγκιτς είχε «γράψει» 18 πόντους με 6/16 σουτ, 6 ασίστ, 4 λάθη, συνειδητοποιούσε πως δεν είναι κάθε μέρα της αγίας... Ελλάδας και έβαζε τα κλάματα στη μικτή ζώνη! Τον είδα με τα μάτια μου, όπως είδα και την αμηχανία της (ανεβασμένης κιόλας σε μια μικρή πλατφόρμα για να μη φαίνεται τόσο κοντή, όσο στην πραγματικότητα είναι, παρά τις ψηλοτάκουνες γόβες της) Σλοβένας ρεπόρτερ, που δεν ήξερε τι να κάνει εκείνη τη δύσκολη στιγμή.
Πάμε σε διαφημίσεις και επιστρέφουμε εντός ολίγου, που λένε και στα reality shows!
Στα γαλλικά πάλι λένε «chapeau» και αυτό το αξίζουν οι Γάλλοι. Ανταποκρίθηκαν με εξαιρετικό τρόπο στις ιδιάζουσες συνθήκες που δημιούργησαν το καμίνι της «Stožice Αrena» και το (χιλιοτραγουδισμένο από τον Τρινκιέρι) «physical game» των Σλοβένων και τους πλήρωσαν με το ίδιο νόμισμα, χώρια οι τόκοι από τις τρεις σερί ήτττες τους!
Στο ημίχρονο του αγώνα που βγήκα για τσιγάρο, συνάντησα τον Ζακ Μονκλάρ και ο (παλαίμαχος παίκτης, προπονητής και νυν τηλεσχολιαστής) ρούφαγε τον καπνό του, όντας ικανοποιημένος, διότι όπως μου είπε, «τουλάχιστον πολεμάμε σε κάθε φάση και θα πουλήσουμε ακριβά το τομάρι μας»!
Το πούλησαν όντως ακριβά, τόσο ακριβά μάλιστα που οι Σλοβλένοι δεν είχαν λεφτά να το αγοράσουν και η καινούργια γαλλική λεοντή επεστράφη στους δικαιούχους της!
Η καλύτερη επίθεση του Ευρωμπάσκετ, που έχει εύκολους τους 80+ πόντους, βραχυκύκλωσε στο πρώτο ημίχρονο κι έβαλε μόλις 26 (με 1/14 τρίποντα) αλλά το φρούριο βάσταγε πίσω! Με μια «γραμμή Μαζινό» (που άλλωστε υπήρξε δική τους επινόηση μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο) οχύρωσαν τα μετόπισθεν τους και δεν ξέρω εάν ο Κολέ περνιέται ως ένας τύπος μετεμψύχωσης του στρατάρχη Πετέν, αλλά σίγουρα έκανε τη δουλειά του και πολύ καλά μάλιστα: τόσο καλά, ώστε προϊούσης της νυκτός κι ενώ στον απέναντι πάγκο ο μεν Μάλκοβιτς πηγαινοερχόταν πάνω κάτω, ο δε (Αμερικανός βοηθός του) Κρις Τόμας ήταν γονατιστός και φώναζε, ο προπονητής των «τρικολόρ» καθόταν σταυροπόδι στον πάγκο του!
Στη λήξη του αγώνα, ο Μπορίς Ντιό εξυμνούσε την ικανότητα της ομάδας του να ανταποδώσει οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος στο δυναμικό παιχνίδι των Σλοβένων, αλλά και την πνευματική δύναμη την οποία άντλησε. Λίγα μέτρα πιο πέρα ο Τόνι Πάρκερ, ο οποίος λειτουργεί και ως προπονητής εντός αλλά ενίοτε και εκτός γηπέδου (!) δήλωνε ότι «ελπίζω πως ήρθε η ώρα να γυρίσει ο τροχός»! Αυτή είναι όντως η μεγίστη πρόκληση των Γάλλων στον αυριανό ημιτελικό με τους Ισπανούς...
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια οι (όμοροι, αλλά όχι φιλικά διακείμενοι μεταξύ τους σε πολλά επίπεδα) Γάλλοι και Ισπανοί έχουν αναμετρηθεί πέντε φορές. Οι «τρικολόρ» επικράτησαν μόνο στο Μουντομπάσκετ του 2010, ενώ η «φούρια ρόχα» πέτυχε τέσσερις νίκες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στον προημιτελικό του Ευρωμπάσκετ του Ευρωμπάσκετ του 2009 (από την ελληνική καραμπόλα και τη χαζομάρα του Ντε Κολό) και στον τελικό του Ευρωμπάσκετ του 2011 στο Βίλνιους.
Τότε οι Ισπανοί είχαν τον Πάου Γκασόλ που απέβη κυρίαρχος του παιχνιδιού. Τώρα κάνει βάρδια και μάλιστα τον αναπληρώνει με εξαιρετικό τρόπο ο αδερφός του, ο Μαρκ. Από τους Γάλλους λείπουν οι επτά καλύτεροι ψηλοί της χώρας (προεξάρχοντος του Νοά), αλλά έσκασε μύτη αυτός ο Αζινσά που μπορεί από πλευράς σουλουπιού να θυμίζει τον Τσίτσο (από την ιταλική κωμική σειρά «Franco e Ciccio», αλλά μέχρι στιγμής κλέβει την παράσταση!
Ο Ντιό κάνει όλες τις δουλειές, ο Μπατούμ πιθανότατα θα καταφέρει να (βγάλει το απωθημένο του και να) αναγνωρίζεται ως το καλύτερο τριάρι στην Ευρώπη και στη θέση του άσου, οι Γάλλοι έχουν τον κορυφαίο πόιντ γκαρντ του κόσμου! Αύριο βεβαίως η δουλειά του δεν θα είναι καθόλου εύκολη, διότι θα ξεφύγει από τα δόντια της μιας Σκύλας και θα πέφτει στις δαγκάνες της άλλης Χάρυβδης! Τώρα πια θα είναι η σειρά του Ορένγκα ο οποίος - θου, Κύριε, φυλακην τω στόματι μου- από στιλ και φάτσα φέρνει προς τον Φιλ Τζάκσον, να ξετυλίξει τη δική του σκυταλοδρομία για να μαρκάρει τον Πάρκερ και να του κλείσει τη δίοδο προς τη ρακέτα...
Και να ο αφιονισμένος (στο ματς με τους Σέρβους) Σέρχιο Ροντρίγκεθ, και να ο (υποψιασμένος από τις αναμετρήσεις τους στο ΝΒΑ και ςεπίσης λειτουργών ως προπονητής) Καλδερόν, και να ο Ρούμπιο, που χθες έπαιζε λίμπερο στην άμυνα για να κόβει τις πάσες προς τον Κρστιτς, και να ο Γιουλ, και να ο Ρούντι στα φτερά. Τους παραθέτω όλους αυτούς, διότι όντως η Ισπανία (παρά την απουσία του Ναβάρο) διαθέτει ποιότητα, ποσότητα και ως εκ τούτου πληρότητα στην περιφερειακή γραμμή της, αλλά ίσως αυτή τη φορά ο Πάρκερ και ηcamaraderie του να μην παραδοθούν τόσο εύκολα...
Κοντός ψαλμός, αλληλούια!
Πηγή: gazzetta.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου