Ο ΠΑΟΚ παρέπαιε και ουδείς ασχολούνταν…!!

Ουδεμία έκπληξη προκάλεσε σε όσους παρακολουθούσαν προσεκτικά την πορεία του ΠΑΟΚ τις τελευταίες 30-35 μέρες, η εικόνα διάλυσης που εμφάνισε η ομάδα του Αναστασιάδη στην Τρίπολη.

Γράφει ο Δημήτρης Κανελλάκης

«Φώναζε» ο ΠΑΟΚ τις τελευταίες 30-35 μέρες ότι υπάρχει πρόβλημα. «Φώναζε» ότι τα κενά και η έλλειψη ποιότητας και εναλλακτικών λύσεων απειλούν σοβαρά, πλέον, να γκρεμίσουν ό,τι –από κει που δεν το περίμενε κανείς- χτίστηκε μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου.

«Φώναζε» ο ΠΑΟΚ ότι χρειάζεται ενίσχυση, ότι δεν μπορεί άλλο να παίζει στα… κόκκινα, ότι οι ηρωϊσμοί είναι ωραίοι για να παραμυθιάζονται ορισμένοι, αλλά επί της ουσίας τίποτε απολύτως δεν μπορούν να προσφέρουν.

Ενώ, όμως, ο ΠΑΟΚ «φώναζε» τόσον καιρό, αυτοί που έπρεπε να ακούσουν και να δούνε τι θα κάνουν, πώς θα διαχειριστούν το πρόβλημα, πώς θα δώσουν λύσεις, είτε δεν… ακούγανε, είτε… κάνανε πως δεν ακούγανε.

Ωστόσο, είτε δεν ακούγανε είτε κάνανε πως δεν ακούγανε, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Διότι ο ΠΑΟΚ που όλοι βλέπανε ότι αρχίζει να καταρρέει και κανένας δεν φρόντισε να το αποτρέψει, έφτασε στο τέλος του πρώτο γύρου να χάσει ένα τεράστιο πλεονέκτημα και κινδυνεύει πολύ σοβαρά να χάσει και την επαφή με την πρώτη θέση έτσι όπως το πάει.

Όλα αυτά, βέβαια, θα είχαν, πιθανότατα, αποφευχθεί εάν γινόταν το αυτονόητο: να φροντίσουν, δηλαδή, η διοίκηση και ο προπονητής να έχουν έτοιμες τις απαντήσεις και από το πρώτο κιόλας ματς που υπήρχε δικαίωμα συμμετοχής για παίκτη που αποκτήθηκε τον Ιανουάριο, να είναι στη διάθεση του Αναστασιάδη δύο, τουλάχιστον, νέοι παίκτες.

Αντ’ αυτού, έπαιξε τρία ματς μετά τις γιορτές, αύριο παίζει τέταρτο, και ακόμη νέος παίκτης δεν έχει μπει στην ενδεκάδα, αφού ο Νομπόα από χθες άρχισε να προπονείται με τη νέα του ομάδα.

Όπως έγραφα και μετά τον αποκλεισμό από το κύπελλο, για όλα αυτά τα πράγματα κάποιοι φταίνε. Δεν ξέρω αν είναι ευθύνη της διοίκησης, του προπονητή ή και των δύο. Αυτό που ξέρω είναι ότι από την ώρα που ο ΠΑΟΚ άρχισε να πληρώνει τίμημα για τον σχεδιασμό του περασμένου καλοκαιριού, ο οποίος αποδείχθηκε στην πράξη ότι ήταν… αστείος, τα πράγματα γίνονται κάθε μέρα και χειρότερα επειδή φαίνεται να μην υπάρχει κανείς που να μπορεί να βάλει φρένο στον κατήφορο.

Τόσο αγωνιστικά όσο και διοικητικά η διαχείριση του προβλήματος είναι απολύτως αναποτελεσματική, γι’ αυτό και καταφεύγουν –ιδιαίτερα η διοίκηση- στα γνωστά επικοινωνιακά κόλπα, αδυνατώντας να αντιληφθούν ότι είναι ελάχιστοι, πλέον, οι οπαδοί που τα… τρώνε και πως οι περισσότεροι εξοργίζονται ακόμη πιο πολύ βλέποντας ότι επιχειρούν να τους κοροϊδέψουν.

*Πηγή: metrosport.gr*