Είναι κρίμα να φτάσεις τόσο κοντά στην πηγή και να μην πίνεις νερό. Οι Πειραιώτες χρειάζονταν ένα… κλικ για να επιστρέψουν από την Αθήνα με το πλεονέκτημα έδρας, όμως τους στοίχισαν οι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά, καθώς και η συνηθισμένη διαιτητική ανοχή που έχει ανέκαθεν η ΤΣΣΚΑ, ιδιαίτερα όταν αγωνίζεται στο γήπεδό της.
Να μην τα ρίχνουμε όλα βέβαια εκεί. Για να κερδίσεις μέσα εκεί χρειάζεται να ξεπεράσεις τον εαυτό σου. Και ο Ολυμπιακός δεν το έκανε. Ήταν πολύ σκληρός στην άμυνα, έβαλε μεγάλα καλάθια στην επίθεση, αλλά γενικότερα υπήρχε… φόβος απέναντι στα πιο ψηλά και δυνατά κορμιά της “Ομάδας του Στρατού”.
Γι΄ αυτό και χάθηκαν τόσα αμυντικά ριμπάουντ, καθώς και σημαντικά καλάθια που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα είχαν μπει. Είτε κοντινά, είτε σχεδόν αμαρκάριστα τρίποντα. Οι λανθασμένες επιλογές δεν έλειψαν και απορίας άξιο είναι πώς έγινε ένα τόσο “κλειστό” παιχνίδι.
Αυτό είναι το φοβερό της υπόθεσης. Ο Ολυμπιακός έφτασε μια ανάσα από το τεράστιο διπλό, χωρίς καν να εντυπωσιάσει, κι έχοντας σημαντικά “νεκρά” διαστήματα στην απόδοσή του. Ο γέγονε, γέγονε. Η τρίτη θέση είναι πλέον δεδομένη και το ματς με τη Νίζνι ευκαιρία για ξεκούραση και ευκαιρία για κάποιους με μικρότερο ρόλο να δείξουν τι μπορούν να κάνουν. Τα δύσκολα αρχίζουν στην φάση των “8”.
Αν ο Πάμπλο Λάσο δεν διαλέξει να χάσει όπως πέρυσι, αντίπαλος αυτή την φορά θα είναι η Μπαρτσελόνα. Ο Ολυμπιακός δεν έχει λόγο να την φοβηθεί. Με οδηγό τη Μόσχα απέδειξε πως μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τον οποιονδήποτε ακόμα και μακριά από το ΣΕΦ. Μόλις ξεκαθαρίσει η κατάσταση των τραυματικών και ειδικά του Βασίλη Σπανούλη θα μπορούμε να κάνουμε ασφαλέστερες αναλύσεις για τη σειρά.
ΥΓ Αυτό τον Κώστα Σλούκα θέλει να βλέπει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος. Να αλλάζει τον ρυθμό και να μην φοβάται τις ευθύνες. Πολλά χαμόγελα υπάρχουν και για τον Ματ Λοτζέσκι, ο οποίος σίγουρα έκανε τους Ρώσους διοικούντες να ζηλέψουν που δεν τον έχουν στο ρόστερ τους…
*Πηγή: superbasket.gr*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου