Αν τα 11 χρόνια δίχως νίκη επί
της Ισπανίας έγιναν 155 από τον Αντρέα Τρινκιέρι, τότε ας θυμηθούμε και
πόσο καιρό έκανε η φούρια ρόχα να κερδίσει την Ελλάδα, μέχρι να αρχίσει
το σερί της...
Κάπου 200 χρόνια είχαν μείνει δίχως νίκη οι Ισπανοί με τη μέτρηση Τρινκιέρι, 15 με το... σημερινό ημερολόγιο. Πάντα μιλάμε για επίσημα ματς και δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτά οι Μεσογειακοί Αγώνες. Κι αν για κάποιους δεν μετρούν τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ και τα χρόνια δίχως νίκη της Ελλάδας είναι 15, τότε τα χρόνια της Ισπανίας ήταν 18.
Στο Προολυμπιακό του Ρόντερνταμ το 1988 είχε χάσει η Ελλάδα και η επόμενη φορά που έπεσε στο καναβάτσο ήταν το 2003 στα προκριματικά... Κι δεν πιάνεται αυτό το ματς, τότε η ήττα ήρθε το 2006 στη Σαϊτάμα.
Μια χαρά παράδοση, λοιπόν, είχε δημιουργήσει η Ελλάδα, απλά από το 2006 και μετά τα δεδομένα άλλαξαν. Κι επειδή κάθε ματς είναι ξεχωριστό, ας θυμηθούμε ότι το 2007 και οι δύο ήττες έγιναν σε ισπανικό έδαφος, ενώ το 2009 στο Ευρωμπάσκετ η Ισπανία είχε ομάδα όνειρο και η Ελλάδα παρουσιάστηκε δίχως Διαμαντίδη, Παπαλουκά και γνώριζε εξ αρχής ότι δεν γίνεται να διεκδικήσει τη νίκη.
Το ότι είναι καλύτερη η Ισπανία τα τελευταία χρόνια το γνωρίζουν όλοι... Οχι μόνο καλύτερη από την Ελλάδα, από όλες τις ευρωπαϊκές ομάδες. Ομως να τα βάλουμε λίγο κάτω; Εχει πάρει κανέναν τίτλο δίχως τον Πάου Γκασόλ στη σύνθεσή της; Οχι, βέβαια. Το 2005 ήταν τέταρτη, το 2010 δεν μπήκε καν στην τετράδα του Μουντομπάσκετ.
Είναι η τρίτη μεγάλη διοργάνωση της Ισπανίας δίχως τον σούπερ σταρ της, που ουσιαστικά έκανε τη διαφορά τόσα χρόνια. Στην προκειμένη περίπτωση λείπει και ο έτερος ηγέτης, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο.
Μήπως λοιπόν να το δούμε και λίγο διαφορετικά το πράγμα; Πότε πέτυχαν κάτι καλό δίχως Πάου Γκασόλ - Ναβάρο; Ποτέ;
Σε ποιο από τα ματς του σερί από το 2006 και μετά ήταν εκτός ένας από τους δύο; Το 2006 στον τελικό της Σαϊτάμα και το 2010 στην Πόλη, όταν έλειψε ο Γκασόλ... Τώρα, θα απουσιάσουν και οι δύο. Αυτό το στατιστικό δεν υπάρχει πουθενά, ούτε συμπεριλαμβάνεται στην παράδοση...
Οχι ότι οι υπόλοιποι Ισπανοί δεν έχουν αξία, αλλά την παράδοση τη δημιουργούν κάποιοι παίκτες και οι φουρνιές τους. Η Ελλάδα έκανε να χάσει 18 χρόνια σε μεγάλη διοργάνωση από την Ισπανία... Αυτό δεν έπαιξε κανένα ρόλο στον τελικό της Σαϊτάμα.
Γιατί λοιπόν να ασχολούμαστε με κάτι που ουσιαστικά δεν μετράει; Δεν είναι το σερί της Ισπανίας το πρόβλημα. Η ψυχολογία της είναι και η πίστη στην ανατροπή της κατάστασης.
Οποιος φοβάται την Ισπανία, κάθεται στο ξενοδοχείο και κοιμάται... Οποιος δεν φοβάται, μπαίνει στο παρκέ και βάζει την Ελλάδα σε τροχιά μεταλλίου.
Κάπου 200 χρόνια είχαν μείνει δίχως νίκη οι Ισπανοί με τη μέτρηση Τρινκιέρι, 15 με το... σημερινό ημερολόγιο. Πάντα μιλάμε για επίσημα ματς και δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτά οι Μεσογειακοί Αγώνες. Κι αν για κάποιους δεν μετρούν τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ και τα χρόνια δίχως νίκη της Ελλάδας είναι 15, τότε τα χρόνια της Ισπανίας ήταν 18.
Στο Προολυμπιακό του Ρόντερνταμ το 1988 είχε χάσει η Ελλάδα και η επόμενη φορά που έπεσε στο καναβάτσο ήταν το 2003 στα προκριματικά... Κι δεν πιάνεται αυτό το ματς, τότε η ήττα ήρθε το 2006 στη Σαϊτάμα.
Μια χαρά παράδοση, λοιπόν, είχε δημιουργήσει η Ελλάδα, απλά από το 2006 και μετά τα δεδομένα άλλαξαν. Κι επειδή κάθε ματς είναι ξεχωριστό, ας θυμηθούμε ότι το 2007 και οι δύο ήττες έγιναν σε ισπανικό έδαφος, ενώ το 2009 στο Ευρωμπάσκετ η Ισπανία είχε ομάδα όνειρο και η Ελλάδα παρουσιάστηκε δίχως Διαμαντίδη, Παπαλουκά και γνώριζε εξ αρχής ότι δεν γίνεται να διεκδικήσει τη νίκη.
Το ότι είναι καλύτερη η Ισπανία τα τελευταία χρόνια το γνωρίζουν όλοι... Οχι μόνο καλύτερη από την Ελλάδα, από όλες τις ευρωπαϊκές ομάδες. Ομως να τα βάλουμε λίγο κάτω; Εχει πάρει κανέναν τίτλο δίχως τον Πάου Γκασόλ στη σύνθεσή της; Οχι, βέβαια. Το 2005 ήταν τέταρτη, το 2010 δεν μπήκε καν στην τετράδα του Μουντομπάσκετ.
Είναι η τρίτη μεγάλη διοργάνωση της Ισπανίας δίχως τον σούπερ σταρ της, που ουσιαστικά έκανε τη διαφορά τόσα χρόνια. Στην προκειμένη περίπτωση λείπει και ο έτερος ηγέτης, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο.
Μήπως λοιπόν να το δούμε και λίγο διαφορετικά το πράγμα; Πότε πέτυχαν κάτι καλό δίχως Πάου Γκασόλ - Ναβάρο; Ποτέ;
Σε ποιο από τα ματς του σερί από το 2006 και μετά ήταν εκτός ένας από τους δύο; Το 2006 στον τελικό της Σαϊτάμα και το 2010 στην Πόλη, όταν έλειψε ο Γκασόλ... Τώρα, θα απουσιάσουν και οι δύο. Αυτό το στατιστικό δεν υπάρχει πουθενά, ούτε συμπεριλαμβάνεται στην παράδοση...
Οχι ότι οι υπόλοιποι Ισπανοί δεν έχουν αξία, αλλά την παράδοση τη δημιουργούν κάποιοι παίκτες και οι φουρνιές τους. Η Ελλάδα έκανε να χάσει 18 χρόνια σε μεγάλη διοργάνωση από την Ισπανία... Αυτό δεν έπαιξε κανένα ρόλο στον τελικό της Σαϊτάμα.
Γιατί λοιπόν να ασχολούμαστε με κάτι που ουσιαστικά δεν μετράει; Δεν είναι το σερί της Ισπανίας το πρόβλημα. Η ψυχολογία της είναι και η πίστη στην ανατροπή της κατάστασης.
Οποιος φοβάται την Ισπανία, κάθεται στο ξενοδοχείο και κοιμάται... Οποιος δεν φοβάται, μπαίνει στο παρκέ και βάζει την Ελλάδα σε τροχιά μεταλλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου