Και το λιγότερο κακό, κακό είναι για τον Ολυμπιακό!!

Ο Μιχάλης Τσόχος γράφει για την αναγκαστική (πλέον) απομάκρυνση του Περέιρα και τον Ολυμπιακό που αδυνατεί να βρει ένα στοιχειώδες πλάνο και για τέταρτο συνεχόμενο καλοκαίρι θα αλλάξει τα πάντα!

Το πρώτο καλοκαίρι μετά τον Ερνέστο Βαλβέρδε ήταν μάλλον φυσιολογικό ο Ολυμπιακός να αλλάξει πολλά πράγματα στην ομάδα του και φυσικά προπονητή από την στιγμή που ο Ερνέστο αποφάσισε να επιστρέψει στην αγαπημένη του Μπιλμπάο. Ο νέος Ζαρντίμ ήταν άλλου τύπου προπονητής και συνεπώς έφτιαξε μία άλλου τύπου ομάδα.

ADVERTISEMENT

Το δεύτερο καλοκαίρι ήταν επιλογή του προπονητή να γίνουν πάλι σαρωτικές αλλαγές. Ο Μίτσελ που είχε αντικαταστήσει τον Ζαρντίμ που ουδείς κατάλαβε ποτέ γιατί έφυγε, ήθελε να αλλάξει όλη την ομάδα και να την φέρει στα μέτρα του. Ο Ισπανός πήρε το ρίσκο λοιπόν να φτιάξει μία νέα ομάδα.

Το τρίτο καλοκαίρι ήταν επιλογή της αγοράς. Ο Ολυμπιακός πούλησε (σε εξαιρετικές τιμές είναι η αλήθεια) τους περισσότερους από τους πρωτοκλασάτους παίκτες του και συνεπώς αναγκαστικά άλλαξε πάλι όλη την ομάδα του ζητώντας από τον Μίτσελ να φτιάξει νέα ομάδα για δεύτερο συνεχόμενο καλοκαίρι.

Το τέταρτο (φετινό) καλοκαίρι ο Ολυμπιακός ΠΑΛΙ θα τα αλλάξει σχεδόν όλα. Αυτή την φορά θα αλλάξει και προπονητή, αφού ο Περέιρα που διαδέχτηκε τον Μίτσελ στα μέσα της σεζόν δεν θα συνεχίσει για πολλούς και διάφορους λόγους. Ο Ολυμπιακός λοιπόν θα αλλάξει προπονητή και μαζί θα αλλάξει ξανά την ομάδα προχωρώντας για ένα ακόμη καλοκαίρι σε τουλάχιστον 15 μεταγραφές.

Αν κάποιος υποθέσει ότι δεν πρόκειται για ομάδα, αλλά για κέντρο διερχομένων πόσο άδικο έχει; Μέχρι και αυτό το καλοκαίρι μπορούσες κάθε φορά να βρίσκεις ένα άλλοθι ή ένα πραγματικό γεγονός που ανάγκαζε τον Ολυμπιακό να προχωρά σε αυτές τις σαρωτικές αλλαγές. Αλλά επειδή οι δικαιολογίες και τα άλλοθι τελειώνουν η πραγματικότητα είναι ότι αυτό είναι ένα παιχνίδι που του Ολυμπιακού του αρέσει να το παίζει. Είναι επίσης αλήθεια ότι είναι ένα παιχνίδι με την φωτιά που κάποια στιγμή θα τον κάψει.

Διότι το να αλλάζεις κάθε χρόνο σχεδόν όλη την ομάδα και να κάνεις κάθε καλοκαίρι 15 μεταγραφές δεν οδηγεί πουθενά. Θα μου πείτε βέβαια και τι να κάνει φέτος, να κρατήσει τον Περέιρα και να μην αλλάξει την ομάδα; Η απάντηση είναι απλή. Ακόμη κι' αν το να αλλάξει τον Περέιρα με κάποιον άλλον, το οποίο έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα μοιάζει το λιγότερο κακό για τον Ολυμπιακό αυτή τη στιγμή, η ουσία είναι ότι παραμένει κακό.

Ναι, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα ο Περέιρα δεν μπορεί να μείνει. Ο ίδιος ψάχνει αλλού δουλειά και συζητά ακόμη και με τους Ρέιντζερς και ο Ολυμπιακός δεν τον θέλει, όπως δεν τον θέλει και η πλειοψηφία του κόσμου του Ολυμπιακού. Με όλη αυτή την ιστορία να έχει δει το φως της δημοσιότητας ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να τον κρατήσει. Είναι σαν να παίρνεις από το σούπερ μάρκετ ένα γάλα που λήγει αυθημερόν. Ξέρεις ότι θα το πετάξεις γιατί δεν θα το πιεις όλο. Και να έμενε ο Περέιρα έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα θα έμενε για να φύγει αργότερα. Συνεπώς δεν έχει νόημα.

Δεν έχει νόημα όμως και όλο αυτό που κάνει ο Ολυμπιακός. Δεν τον οδηγεί πουθενά, δεν του επιτρέπει να φτιάξει ομάδα με προοπτική και κορμό. Αυτή η λογική που μοιάζει με Monopoly ακυρώνει όποια προσπάθεια κι' αν γίνεται απ' όποιον προπονητή κι' αν κάθεται στον πάγκο του. Ο Ολυμπιακός για την βασική ενδεκάδα του ήδη αναζητεί τα επόμενα εξτρέμ του, τον επόμενο φορ του, τουλάχιστον ένα κεντρικό χαφ ίσως και δύο για την θέση του Κασάμι και του Εντινγκά, έναν στόπερ για τη θέση του Σαντάνα και πιθανότατα έναν τερματοφύλακα για τη θέση του Ρομπέρτο. Χωρίς να αποκλείεται να ψάχνει και για βασικό μπακ στη θέση του Μαζουακού ή του Ομάρ οι οποίοι επίσης δεν αποκλείεται να πωληθούν. Και εκτός από αυτό έχει κάνει ήδη ένα κάρο μεταγραφές από την ελληνική αγορά (Τσανδάρη, Κατσικά, Μπεν, Γιαννιώτα, Λόρια, Μαρτίνες, Μπρούνο Χαλκιαδάκη, Μανιά) θα επιστρέψουν στην ομάδα κάποιοι από τους δανεικούς (Κολοβός) και φυσικά έχει ήδη ένα ρόστερ άνω των 25 παικτών. Τρέλα κανονική, η οποία θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη με έναν νέο ξένο προπονητή που θα έρθει εδώ θα του μιλήσουν για 40 παίκτες (μαζί με τα 3-4 παιδιά που θα ανέβουν από τις ακαδημίες) που ανήκουν στο σύλλογο και άλλους δέκα που θέλει να πάρει στη μεταγραφική περίοδο από εδώ και στο εξής.

Οταν αυτή η τρέλα δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας κάθε καλοκαιριού, τότε οι πιθανότητες να φτιάξεις μία ομάδα με αρχή μέση και τέλος, όπου οι ποδοσφαιριστές της και ο προπονητής της θα αισθάνονται μέλη της και θα δένονται μαζί της και όχι περαστικοί από ένα κέντρο διερχομένων που φτιάχνει ή καταστρέφει καριέρες, είναι ελάχιστες...

Υ.Γ. Δεκάδες χιλιάδες το διάβασαν και σχεδόν 4 χιλιάδες χρήστες το έκαναν share. Η απήχηση του editorial “@ρχιδια@ je suis charlie” ήταν αυτό που του έδωσε το gold βραβείο στην κατηγορία best editorial και συνεπώς σας οφείλω ένα ευχαριστώ.

Οσο για τα συνολικά 7 βραβεία του gazzetta στα φετινά Digital Media Awards είναι ένα ακόμη δείγμα ότι κάτι καλό γίνεται εδώ και μία ακόμη επιβεβαίωση ότι οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγάλες και συνεχώς πρέπει να βελτιωνόμαστε. Το προσπαθούμε και σας ευχαριστούμε...

*Πηγή: gazzetta.gr*