Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Όττο Ρεχάγκελ: "Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μιλάνε"

Για πρώτη φορά από τη στιγμή που αποχώρησε από την Ελλάδα ο Ότο Ρεχάγκελ μίλησε για όλα όσα έζησε αυτά τα χρόνια, για τα μελλοντικά του σχέδια αλλά και για τις εξελίξεις στην Εθνική ομάδα. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Sportday ο Γερμανός προπονητής ήταν ιδιαίτερα καυστικός όταν κλήθηκε να σχολιάσει τις αιχμές Αμανατίδη και Χαλκιά: "Να αφήσουν τα λόγια και να κοιτάξουν να παίξουν μπάλα στις ομάδες τους" τόνισε χαρακτηριστικά.




- Για τους λόγους που αποχώρησε από την Εθνική Ελλάδας:
"Είχα μείνει και στη Βέρντερ πολλά χρόνια, αλλά όταν είσαι κάπου τόσο πολύ καιρό υπάρχει η φυσιολογική φθορά. Έφτασε το σημείο που έκρινα ότι έπρεπε να αποχαιρετήσω. Σαν φίλος ήρθα, σαν φίλος έφυγα. Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό απ' όλα."

- Για τα συναισθήματα που τρέφει για την Ελλάδα:
"Είμαι Γερμανός, αυτό δεν αλλάζει, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι η Ελλάδα είναι ένας ιδιαίτερος τόπος στη γη, λόγω και της μεγάλης ιστορίας της. Ο βασιλιάς Όθωνας ήταν 30 χρόνια στην Ελλάδα, εγώ είμαι ο Όθωνας ο 2ος, αλλά δεν κατάφερα να μείνω τόσα πολλά (σ.σ.: γελάει). Έμεινα εννέα χρόνια."

- Για τους Έλληνες:
"Να ξέρει o κόσμος ότι πάντα με έκανε να αισθάνομαι βασιλιάς εδώ στην Ελλάδα. Έτσι μου συμπεριφέρθηκαν τόσα χρόνια. Σαν βασιλιά. Το εισέπραττα από την πρώτη στιγμή και τους ευχαριστώ για όλα. Να ξέρουν ότι δώσαμε τα πάντα για την Εθνική επί εννέα χρόνια."

- Για τις αποχωρήσεις των διεθνών:
"Ζούμε σε μια δημοκρατία που ο καθένας έχει το δικαίωμα να επιλέγει αν θέλει ή όχι να παίξει. Ελεύθεροι άνθρωποι είναι, δεν μπορώ να το σχολιάσω εγώ".

- Για τα σχόλια του Αμανατίδη:
"Δεν το κατάλαβα αυτό, δικαίωμά μας ήταν να βάζουμε όποιον παίκτη θέλαμε. Πάντα έπαιζαν αυτοί που το άξιζαν βάσει απόδοσης. Ο Αμανατίδης να κοιτάξει πρώτα να παίξει στην ομάδα του και μετά να κριτικάρει. Να ασχοληθεί με τον εαυτό του επειδή έχει πολλή δουλειά να κάνει. Έχει ένα χρόνο να παίξει μπάλα. Όταν ένας παίκτης δεν παίζει στην ομάδα του, πρέπει πρώτα να κοιτάει ο ίδιος να βελτιωθεί και όχι να ασχολείται με άλλα πράγματα. Του συμπεριφερθήκαμε πολύ καλά, ίσως καλύτερα κι απ' ό,τι έπρεπε, του Αμανατίδη."

- Για τα σχόλια του Χαλκιά:

"Ο Χαλκιάς δεν πρέπει να μιλάει καθόλου, γιατί ούτε στην Αγγλία (σ.σ.: Πόρτσμουθ) ούτε στην Ισπανία (σ.σ.: Μούρθια) έπαιζε, και παρ' όλα αυτά τον καλούσαμε στην Εθνική. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να μιλάει. Κι αυτός, απ' όσο γνωρίζω, δεν παίζει τώρα στον ΠΑΟΚ. Όλοι αν κοιτάξουν τον εαυτό τους, θα έχουν αρκετή δουλειά να κάνουν."

- Για την κριτική που του ασκήθηκε όσα χρόνια ήταν προπονητής στην Εθνική ομάδα:
"Έκανα πάντα ιδιαίτερα πράγματα. Θα δώσω ένα παράδειγμα από τη Βέρντερ. Είχε να παίξει καιρό ο Άλοφς, ήταν πια 34 ετών και τον έβαλα στον τελικό. Οι δημοσιογράφοι τότε έλεγαν "τι κάνει ο άνθρωπος;". Τελικά τον έβαλα, πέτυχε γκολ και πήραμε το κύπελλο! Έκανα πάντα διαφορετικά πράγματα από αυτά που έλεγε η κοινή γνώμη. Μία άλλη φορά έναν επιθετικό τον έβαλα να παίξει λίμπερο και κοντράραμε στα ίσα τη Μίλαν του Φαν Μπάστεν, του Γκούλιτ, του Ράικαρντ κ.α. μέσα στο "Σαν Σίρο". Για ένα γκολ αποκλειστήκαμε τότε. Επειδή αυτοί είχαν βάλει εκτός έδρας γκολ. Πάντα έκανα αυτό που πίστευα. Αν πω σ' ένα αριστερό μπακ παίξε αριστερό εξτρέμ, τι θα πει; Ότι "δεν ξέρω τι να κάνω;". Λίγο πιο μπροστά παίζεις. Σε όποια θέση κι αν σε βάλω πρέπει να ξέρεις τι να κάνεις. Αν σε βάλω τερματοφύλακα, ξέρεις ότι πρέπει να αποκρούσεις την μπάλα. Αν βουλιάζει ένα καράβι και φωνάξει ο καπετάνιος τον μάγειρα να βοηθήσει, τι θα πει ο μάγειρας; Ότι "εγώ ξέρω μόνο να μαγειρεύω;".

- Για το αν του λείπει η προπονητική:
"Ναι, με την είσοδο του νέου έτους, όταν περάσουν οι γιορτές, θέλω να δουλέψω ξανά. Εγώ είμαι προπονητής με πάθος. Χωρίς ποδόσφαιρο δεν μπορώ να ζήσω. Δέχομαι προτάσεις, αλλά ήθελα λίγο να μείνω σε απόσταση. Από δω και πέρα αν προκύψει κάτι ενδιαφέρον θέλω να δουλέψω."

- Για το αν τον προσέγγισε ο Παναθηναϊκός:
"Όχι, ποτέ δεν μίλησα με τον Παναθηναϊκό. Γενικά με καμία ελληνική ομάδα."

- Για το ενδεχόμενο επιστροφής στην Ελλάδα:
"Όχι, εδώ θα ερχόμουν μόνο για διακοπές."


Επιμέλεια: Βασίλης Μαυρόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια: