Αν ο Ιησούς ήταν ο μεγαλύτερος επαναστάτης της ιστορίας, τότε στα μάτια του πατέρα Χρήστου Μήτσιου θα έβλεπε έναν από τους κυριότερους εκφραστές του! Μπορείτε να φανταστείτε τον Πάμπλο Γκαρσία να μετανοεί για την μπουνιά στον Ντιόγκο και να εξομολογείτε στον πνευματικό της θύρας 4; …Όχι; Κι όμως, αυτή η εικόνα δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα.
Τον παπα- Χρήστο, όπως μας ζήτησε να τον αποκαλούμε, τον λατρεύει τόσο η κερκίδα όσο και οι παίκτες του ΠΑΟΚ. Διατηρεί άριστες σχέσεις με τον Θοδωρή Ζαγοράκη και μίλησε για την αφορμή που τον οδήγησε να εγκαταλείψει για ένα διάστημα την προεδρία της ΠΑΕ. Εκτός από τον πρώην αρχηγό της Εθνικής, έχει εξομολογήσει τους περισσότερους παίκτες του «Δικεφάλου του Βορρά», αλλά και μεγάλη μερίδα οπαδών της θύρας 4. Χωρίς φόβο και πάθος υποστήριξε ότι ο Παμπλο Γκαρσία είναι ένα πάρα πολύ γλυκό παιδί. Εξέφρασε την άποψή του για τον Ολυμπιακό. Έδωσε τις απαντήσεις του στους φανατισμένους θρησκόληπτους που ίσως να τον αντιμετωπίζουν με καχυποψία, αλλά και στον Μητροπολίτη Άνθιμο.
Είναι καθηγητής Λυκείου, πρώην δημοσιογράφος και ποδοσφαιριστής, ενώ μάθαμε ότι έχει δώσει τεράστιο αγώνα κατά των ναρκωτικών. Η ιεροσύνη μαζί με τον ΠΑΟΚ είναι οι δύο μεγάλες «τρέλες» της ζωής του. «Αγαπώ πάρα πολύ την ιεροσύνη και αν αυτή μπορεί να θεωρηθεί επάγγελμα, το ασκώ με πάρα πολύ όρεξη, με κέφι και με τρέλα». Όσον αφορά το σύλλογο που λατρεύει, είπε: «Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται στο κέντρο της καρδιάς μου, γιατί δεν το θεωρώ κάτι αντίθετο ούτε με την οικογένειά μου, ούτε με το Θεό μου. Αγαπάω όλα εκείνα τα παιδιά που βρίσκονται στην εξέδρα τις Κυριακές. Όταν μπαίνω στη θύρα 4 αισθάνομαι χιλιάδες αγκαλιές. Παιδιά με δεκάδες σκουλαρίκια και τατουάζ, που βρωμάει πάνω τους η πρέζα και το αλκοόλ, ζητάνε τη βοήθειά μου. Για αυτά τα παιδιά θα βρίσκομαι πάντα εκεί».
Η «χημεία» με τη θύρα 4 Από πότε ξεκινήσατε να παρακολουθείτε αγώνες στην Τούμπα;
«Βρίσκομαι μέσα στην Τούμπα και στα δρώμενα της ομάδας από το 1978. Έχω εισιτήριο διαρκείας στη θύρα 4 τα τελευταία 30 χρόνια». Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος ΠΑΟΚτζής που δεν σας γνωρίζει και πλέον είστε γνωστός και στους περισσότερους φιλάθλους. Πώς νιώθετε όταν σας επευφημεί μια ολόκληρη εξέδρα; «Δεν επιδιώκω εγώ κάτι τέτοιο. Η επευφημία σίγουρα γεμίζει τη ψυχή μου με τη λογική ότι αυτά τα παιδιά τα λατρεύω και μου το ανταποδίδουν. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τί χημεία έχει αναπτυχθεί μεταξύ μας».
Ο Ολυμπιακός, το «διπλό» και η υποδοχή στο αεροδρόμιο
Ο ΠΑΟΚ πήρε ένα τεράστιο «διπλό» την Κυριακή στο «Γ. Καραϊσκάκης». Λίγες ώρες μετά, ο παπα- Χρήστος μαζί με περίπου 2.000 οπαδούς της ομάδας, επιφύλασσε στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» μια «ηρωική» υποδοχή στους παίκτες του «Δικεφάλου». Η φωτογραφία του παπά να πανηγυρίζει το «θρίαμβο» επί του Ολυμπιακού βρισκόταν σχεδόν σε όλα τα Μέσα και σκανδάλισε τους πιστούς. Δεν σας φοβίζει πως μπορεί να παρερμηνευτούν οι προθέσεις σας από τους δημοσιογράφους; «Δεν ασχολούμαι καθόλου με αυτό.
Από τη στιγμή που κάνω αυτή την τρέλα δεν μπορώ μετά να απαιτώ να μην επεξεργαστεί». Τη νίκη επί του Ολυμπιακού την πανηγυρίσατε με τη ψυχή σας; (Γέλια). «Ήταν κάτι πολύ καλό. Βέβαια εμένα μου αρέσει να το βλέπω και λίγο παραπέρα μέσα μου. Μια νίκη δεν σημαίνει τίποτα. Θέλω η ομάδα να παίζει όμορφα και να έχει μια διάρκεια απόδοσης. Αν ο ΠΑΟΚ συνεχίζει να παίζει όπως έπαιξε στο πρώτο ημίχρονο στο Καραϊσκάκη θα είμαι τρισευτυχισμένος». Ποια είναι η άποψή σας για τον Ολυμπιακό του σήμερα, αλλά και γενικότερα; «Όταν παίζει στην Ευρώπη πάντα εύχομαι να κερδίζει. Την Κυριακή πραγματικά λυπήθηκα από την εικόνα που παρουσίασε, κι ας τον νικήσαμε. Είδα ότι κάτι συμβαίνει σε αυτή την ομάδα που δεν είναι καλό. Πολλές φορές τον έχουν εγκαταλείψει οι πρόεδροί του πνιγμένο στα χρέη και δεν θέλω να πιστεύω ότι θα ξανασυμβεί αυτό».
Οι Βόρειοι, οι Νότιοι και τα… σουβλάκια
Γνωρίζω ότι έχετε δύο παιδιά που είναι μόνιμα μαζί σας στην Τούμπα. «Τα παιδιά μου είναι παλαβά με τον ΠΑΟΚ. Χαίρονται και απολαμβάνουν την τρέλα μου». Στις τάξεις των οπαδών του ΠΑΟΚ επικρατεί η άποψη ότι η Θεσσαλονίκη είναι αδικημένη συγκριτικά με την Αθήνα. «Δεν συμμερίζομαι αυτή την άποψη. Εγώ θέλω η Θεσσαλονίκη να προοδεύει χωρίς να της χαριστεί κανείς. Η αλήθεια είναι όμως πως αυτή η αντιπαλότητα Βορρά και Νότου με πληγώνει. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το πράγμα δεν είναι βαθύ και δεν έχει ριζώσει στις ψυχές των ανθρώπων. Έχω ασχοληθεί πολύ με τα Εθνικά θέματα. Αν περαστούν διαφορετικά μηνύματα, είτε από τον Νότο προς τον Βορρά, είτε από τον Βορρά προς τον Νότο, αυτό οι εχθροί μας θα σπεύσουν να το εκμεταλλευτούν». Τα συνθήματα πάντως με τα σουβλάκια και αυτό τον χαβαλέ που γίνεται, εγώ τον θεωρώ κάτι υγιέστατο. «Φυσικά και είναι υγιέστατο. Εννοείται πως απολαμβάνω και εγώ όλη αυτή την πλάκα. Μάλιστα, με τα παιδιά μου μπαίνουμε στα sites των άλλων ομάδων και καλαμπουρίζουμε. Το διασκεδάζουμε πραγματικά. Πρέπει να σας πω ωστόσο ότι έχουμε κι άλλη μια λατρεία για την Μπαρτσελόνα. Φυσικά όμως τίποτα δεν ξεπερνάει την αγάπη μου για τον ΠΑΟΚ. Έχω επισκεφτεί τα μεγαλύτερα γήπεδα της Ευρώπης και ο ΠΑΟΚ παραμένει το κάτι… άλλο. Είναι η ζωή μου, η καθημερινότητά μου».
Ο Ζαγοράκης και ο Γκαρσία Κατοικεί και εργάζεται(διδάσκει σε Λύκειο της περιοχής) στο Τρίλοφο Θεσσαλονίκης, εκεί όπου έχει το σπίτι του και ο Θοδωρής Ζαγοράκης. «Ο πρόεδρος είναι ένα υπερβολικά τίμιο και ευαίσθητο άτομο που κοσμεί το ποδόσφαιρό μας. Από τη στιγμή που ανέλαβε τον ΠΑΟΚ κατάφερε να αλλάξει πολλά πράγματα στη νοοτροπία της Τούμπας. Είναι μεγάλο πράγμα να βλέπεις ακόμη και τις στιγμές που η ομάδα αδικείται από ένα σφύριγμα, να μην πέφτει τίποτα από τις εξέδρες. Πλέον αυτός που θα παρεκτραπεί και θα πετάξει ένα μπουκάλι ή οτιδήποτε στον αγωνιστικό χώρο θα υποστεί τις συνέπειες από τους υπόλοιπους».
Από τη στιγμή που γνωρίζετε προσωπικά τον κ. Ζαγοράκη τι νομίζετε ότι ήταν αυτό που τον οδήγησε στο να πάρει την απόφαση να εγκαταλείψει την προεδρία για ένα διάστημα; «Επειδή το συζητήσαμε υπό μορφή εξομολόγησης το ξέρω, αλλά δεν θα απαντήσω επί της ουσίας στους λόγους που τον οδήγησαν να πάρει αυτή την απόφαση. Πάντως, θεωρώ ότι η αφορμή ήταν ότι συνέβη τότε στο προπονητικό κέντρο, όπου τραυματίστηκαν παιδιά». Τον αγιασμό στην αρχή κάθε χρονιάς φαντάζομαι ότι τον κάνετε εσείς… Οπότε, θα γνωρίζεστε και με τους ποδοσφαιριστές. «Τους γνωρίζω όλους πολύ καλά. Αν χρειαστεί κιόλας κάποιος παίκτης ψυχολογική υποστήριξη εγώ είμαι εκεί. Αυτό δεν θα ήθελα να το διασκεδάσετε, αλλά οι περισσότεροί τους, έχουν εξομολογηθεί κιόλας σε εμένα». Δεδομένων, λοιπόν, όλων αυτών, γνωρίζετε και τον Παμπλο Γκαρσία που φέτος κάνει πράγματα και θάματα. Πέρσι, όμως, δεν αποτελούσε και το καλύτερο παράδειγμα… Δεν ξεχνιέται εύκολα η εικόνα του να γρονθοκοπεί τον Ντιόγκο. Ποια είναι η άποψη σας για τον συγκεκριμένο παίκτη; « Η αληθινή εικόνα του Γκαρσία δεν είναι αυτή που βγήκε προς τα έξω πέρσι. Τρελάθηκε απότομα από την ατμόσφαιρα της Τούμπας και σε δυο- τρεις αγωνιστικές έδειξε έναν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα. Δεν είναι εύκολο να κρατήσεις τις ισορροπίες μέσα σου όταν δέχεσαι σε τέτοιο βαθμό τη λατρεία του κόσμου της Τούμπας. Έχω νιώσει και εγώ κάπως έτσι. Το προσπερνάω εύκολα, όμως, σαν κάτι παιδικό. Ο Γκαρσία είναι ένα παιδί πολύ δυνατό, με πολύ γλυκιά, ήρεμη και καλή ψυχή».
Κλείνοντας, θα θέλατε να μας πείτε τι είναι αυτό, που αν είχατε τη δυνατότητα, θα αλλάζατε στο ελληνικό ποδόσφαιρο; «Θα σου απαντήσω ευθέως και χωρίς δισταγμό. Δεν ξέρω αν στο ποδόσφαιρο παίζεται τίμια το παιχνίδι και ποσώς με ενδιαφέρει. Αυτό που πρέπει όλοι να κάνουμε είναι να απαλλάξουμε τον κόσμο από την αμφιβολία. Στις πιο αναπτυγμένες χώρες με πρωταθλήματα μεγαλύτερα από το δικό μας, ο κόσμος δεν αμφιβάλει για τα σφυρίγματα του διαιτητή, ούτε για τους παράγοντες. Το μόνο που ενδιαφέρει τον ποδοσφαιριστή και το φίλαθλο είναι η μπάλα. Οι πρόεδροι των ΠΑΕ πρέπει να διοικούν τίμια γιατί οι ομάδες αποτελούν μέρη της κοινωνίας και δεν είναι τσιφλίκι του καθενός. Δεν μπορεί να αναλαμβάνει ο οποιοσδήποτε έναν σύλλογο και ύστερα να τον παρατάει πνιγμένο στα χρέη. Θα έπρεπε να υπάρχει ένα πιο τίμιο παιχνίδι ελέγχου. Το φαινόμενο αυτό δεν υπάρχει μόνο στο ποδόσφαιρο. Συνέβη το γεγονός του Βατοπεδίου. Τι σκληρό και απάνθρωπο ήταν αυτό που έγινε για τα μάτια των παιδιών μας. Δεν ξέρω αν είχαν δίκιο ή άδικο οι καλόγεροι από το Άγιο Όρος, αλλά ήταν μια άτιμη εικόνα αυτή που βγήκε προς τα έξω. Σκοτώθηκε ο Αλέξης στην Αθήνα. Η αδικία σε όλο της το μεγαλείο. Ζούμε και τις τελευταίες μέρες αυτό που γίνεται με τα οικονομικά και τα παιδιά έχουν πανικοβληθεί. …Που πήγαν τα λεφτά; Αναρωτιούνται που έχουν πάει όλα αυτά τα χρήματα που ανήκαν στην οικογένειά τους και στην πατρίδα τους. Θέλουν να ξέρουν ποιος τα πήρε. Αυτοί είναι οι λόγοι που ο κόσμος εξαγριώνεται, ξεσπάει και σε μια τέτοια κατάσταση ευδοκιμούν τα συμπτώματα βίας. Τα παιδιά μας καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά και ορμάνε…»
