Ποια είναι η «γαμ…ένη κυβέρνηση;». Πόσο σπάνιο είναι ένας εν ενεργεία
ποδοσφαιριστής να καλεί σε αντίσταση; Ο Γιάννης Σερέτης έχει τις
απαντήσεις.
Εδώ και περίπου μια δεκαετία, από τότε που ο Ελληνας παίκτης άρχισε
να… βγαίνει πιο τακτικά στο εξωτερικό, θεωρώ ότι γύρισαν και άλλαξαν
πολλά στο μυαλό του. Όχι μόνο με αυτά που είδε και έμαθε. Αλλά και γι΄
αυτά που συζήτησε, για όσα σύγκρινε, διάβασε, άκουσε. Λόγω της
«ζύμωσης». Παρ’ όλα αυτά, ο Ελληνας ποδοσφαιριστής παραμένει – έστω πιο
δεκτικός, πιο εξελιγμένος και ανοιχτόμυαλος – απίστευτα άτολμος στον
δημόσιο λόγο του.
Σαφέστατα η ευθύνη βαραίνει γι΄ αυτό και τον Ελληνα δημοσιογράφο, ο
οποίος προσπαθεί μερικές φορές να πάει… παρακάτω την κουβέντα, να
εμβαθύνει περισσότερο πέραν των τυπικών. Μα ακόμη δεν έχει καταφέρει να
«ανοίξει» τόσο τον αθλητή ώστε να φτάσει τη συζήτηση και σε αρκετά εκτός
αθλητισμού ζητήματα: κοινωνικά, καλλιτεχνικά, οικονομικά, τηλεοπτικά,
σε οτιδήποτε «άλλο». Λάθος μας. Ολοι οι παίκτες – ειδικά οι άνω των
28-29 έχουν πλέον άποψη. Όπως και τα 40χρονα παλικάρια της γενιάς του
2004 που το έχουν κόψει πια και προσπαθούν να αλλάξουν σταδιακά
νοοτροπίες στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ας τους δίνουμε πιο συχνά την
ευκαιρία να ανοιχτούν και να παρουσιάσουν όχι μόνο την «ποδοσφαιρική» ή
«προπονητική» προσωπικότητά τους. Αν δεν δώσουμε την ευκαιρία, τέτοιου
είδους γκολ δεν πρόκειται να πετύχουν ποτέ.
Για τους κάτω των 25, τέτοια προσδοκία δεν έχω. Το πολύ – πολύ
να σου διηγηθούν ιστορίες φίλων, συγγενών, οικογενειακών προσώπων, απ΄
όσα βιώνουν τα τελευταία 4-5 χρόνια. Προτιμώ εκείνους που σιωπούν και
βοηθούν από το εισόδημά τους όσους μπορούν στην οικογένεια. Αν και,
υπάρχουν αρκετοί που θα μπορούσαν με τόλμη να περάσουν τα δικά τους
μηνύματα. Προς όποια κατεύθυνση θέλουν. Όχι, δεν είναι όλοι τόσο
«άκυροι» όσο μας είχε φανεί εκείνο το «κουλό» του Κατίδη που θα
εξελιχθεί μετά τη γκάφα του πολύ καλύτερα από τους συνομήλικους του και
θα το δείτε. Διαβάζουν περισσότερο, συζητούν περισσότερο, εξελίσσονται
πιο γρήγορα από τις προηγούμενες γενιές. Στα media, όμως, τους
μαθαίνουμε αλλιώς. Και εμείς και οι ομάδες τους. Στα κλισέ.
Οι ξένοι είναι διαφορετικοί. Όχι μόνο οι καλομαθημένοι βόρειοι που
εξακολουθούν να βλέπουν την Ελλάδα (της Βούλας, της Βουλιαγμένης και του
Πανοράματος στη Σαλόνικα) ως… παράδεισο. Ολοι. Και ένας εξ αυτών είναι
από χθες ο πρώτος που έγραψε «βγείτε στους δρόμους για τη γαμ…ένη
κυβέρνηση!».
«Algo asi hay q hcer los españoles,com stan haciendo los ucranianos y
thailandiandeses,echarse a la calle y plantar cara a este puto
gobierno» έγραψε χθες το μεσημέρι ο 29χρονος Νάνο Γκονζάλες στο Twitter.
Δηλαδή: «Κάτι τέτοιο πρέπει να κάνουν και οι Ισπανοί, όπως κάνουν οι
Ουκρανοί και οι Ταϊλανδοί, να βγουν στους δρόμους και να αντισταθούν σ'
αυτή τη γαμ….ένη κυβέρνηση». Τολμηρός, με άποψη που δεν κρύβει ο Νο 1 σε
χρόνο συμμετοχής παίκτης του ΠΑΟ με 1.229 λεπτά συμμετοχής στο
πρωτάθλημα. Καλό ή κακό; Εγώ λέω καλό… Και για να τιμήσω με τον τρόπο
μου την τόλμη του, δυο λόγια για την κατάσταση στη χώρα του ξένου στη
δική μας χώρα.
Τον Οκτώβριο, για δεύτερο διαδοχικό μήνα (μετά και την απώλεια των
ευκαιριακών θέσεων εργασίας το καλοκαίρι, λόγω της τουριστικής κίνησης),
η ανεργία αυξήθηκε και έφτασε στο 25,98%, σύμφωνα με το Εθνικό
Ινστιτούτο Στατιστικής (ΙΝΕ) της Ισπανίας.
Το υπουργείο Απασχόλησης (βεβαίως…) είδε από διαφορετική οπτική γωνία τα
νούμερα και εξέφρασε σε ανακοίνωσή του την ικανοποίησή του για την
«πρώτη ετήσια μείωση του αριθμού των ανέργων που έχει καταγραφεί από τον
Μάιο του 2007», υπογραμμίζοντας ότι «ο αριθμός των ανέργων του
Οκτωβρίου είναι μικρότερος κατά 22.128 ανθρώπους σε σχέση με τον
αντίστοιχο μήνα του 2012».
Υστερα από δύο χρόνια ύφεσης, η Ισπανία καταγράφει πολύ μικρή
ανάπτυξη, της τάξης του 0,1% στο τρίτο τρίμηνο του έτους. Οι άνεργοι
αγγίζουν τα 5 εκατομμύρια, ενώ σχεδόν 1 εκατομμύριο άνθρωποι δεν
λαμβάνουν πλέον επίδομα ανεργίας, ούτε καν βοήθημα κοινωνικής πρόνοιας!
Κι όλα αυτά, ενώ το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας στην ιστορία της χώρας
καταγράφηκε τον Ιούνιο του 2007 (7,95%!).
Δεν είναι, ωστόσο, η ανεργία που έχει τρελάνει τους Ισπανούς. Τη
συνήθισαν. Σαν και εμάς… Είναι οι βίαιες εξώσεις και οι αυτοκτονίες πριν
από έναν μήνα που έχουν βάλει τη σπίθα. Ειδικά οι δυο αυτοκτονίες στις
αρχές Νοεμβρίου ανθρώπων που έχαναν το σπίτι τους εξαιτίας χρεών στις
τράπεζες, κυρίως της 53χρονης Αμάια Εγκάνα (έξωση λόγω απλήρωτου
στεγαστικού δανείου), η οποία βούτηξε στο κενό από τον τέταρτο όροφο,
όταν οι δικαστικοί επιμελητές ανέβαιναν για να της επιδώσουν το σχετικό
χαρτί. Η ισπανική κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι θα βρει τουλάχιστον προσωρινή
λύση για να περιοριστούν οι εξώσεις λόγω στεγαστικών δανείων που δεν
εξυπηρετούνται, η Kutxabanka ανακοίνωσε ότι αναστέλλει τις κατασχέσεις
κατοικιών.
Ο Ραχόι είπε τα… δικά του («Ζούμε πράγματα τα οποία δεν αρέσουν σε
κανέναν να βλέπει, καταστάσεις εντελώς απάνθρωπες, ελπίζω ότι θα
μπορέσουμε να συζητήσουμε μία προσωρινή αναστολή των εξώσεων για τις πιο
ευάλωτες οικογένειες»), αλλά αυτό είναι ένα θέμα που βασανίζει την
Ισπανία από το 2008, καθώς σύμφωνα με τις εκτιμήσεις όλων των αρμόδιων,
τα μη εξυπηρετούμενα ενυπόθηκα δάνεια, σε συνδυασμό με το «σκάσιμο» της
ισπανικής αγοράς ακινήτων ήταν πριν από πέντε χρόνια οι δυο βασικές
αιτίες για το ξέσπασμα της κρίσης, στην τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της
Ευρώπης.
Η κατάσταση, πάντως, παραμένει εκρηκτική στη Μαδρίτη, εκεί όπου η Άνα
Μποτέλια, δήμαρχος και σύζυγος του πρώην συντηρητικού πρωθυπουργού Χοσέ
Μαρία Αθνάρ, τροφοδοτεί αντί να αποκλιμακώνει την πίεση που έχει
οδηγήσει σύμφωνα με ρεπορτάζ και μαρτυρία στην «El Mundo» μέχρι και σε
αγγελία πώλησης οργάνων για να βρεθούν χρήματα προς μια νέα κατοικία
μετά την έξωση μιας 44χρονης γυναίκας.
Aυτό δε που έχει εξοργίσει τους πάντες είναι οι βίαιες εξώσεις από
την αστυνομία από κατοικίες «κοινωνικής προστασίας» του Δήμου. Δυο
πρόσφατα περιστατικά για οφειλές ενοικίου ύψους 1.000 και 972,28 ευρώ
αντίστοιχα οδήγησαν την Ανχ. Ρομέρο στο νοσοκομείο με κρίση πανικού και
την Χ. Αμπάρο στην αυτοκτονία! Κι’ όλα αυτά από μια δημοτική εταιρεία
(EMV), που διαχειρίζεται τις κατοικίες κοινωνικής προστασίας του δήμου
της Μαδρίτης, η οποία δεν πετάει τον κόσμο στο δρόμο, γιατί ο ρόλος της
είναι "να διευκολύνει την πρόσβαση στην κατοικία σε άτομα με μεγάλες
δυσκολίες", σε τιμές τρεις φορές μικρότερες από την αγορά.
Ομως η δημοτική αρχή έχει απαγορεύσει στην EMV να εισπράττει τα
χρήματα από χρέη ενοικιαστών ή να επαναδιαπραγματεύεται τα χρέη. Γιατί;
Σύμφωνα με την «Πλατφόρμα Πληγέντων από Υποθήκες»: «Με τον τρόπο αυτό θα
αδειάζουν τα δημοτικά ακίνητα και τη δεδομένη στιγμή θα μπορούν να
πωλούνται μαζικά σε ιδιώτες. Η EMV θέλει μόνο να ιδιωτικοποιήσει την
ακίνητη περιουσία που διαχειρίζεται. Λένε ότι δεν παίζονται ζωές. Δείτε
όμως σήμερα εάν είναι έτσι».
Εγραψα την ιστορία συλλέγοντας πληροφορίες από πρόσφατα ρεπορτάζ για
την κατάσταση στην Ισπανία, για να εξηγήσω (πρωτίστως στον εαυτό μου)
την οργή του Νάνο. Όμως, αν ρίξετε μια ματιά για το τι αρχίζει να
συμβαίνει και σε «υπεράνω υποψίας» χώρες, όπως στην Αγγλία και την
Ολλανδία, θα διαπιστώσετε ότι η κρίση δεν ελαφραίνει, ούτε καν βρίσκεται
σε ύφεση. Βαθαίνει και εξαπλώνεται. Κι ας μας λένε άλλα οι κρατούντες…
Αντί επιλόγου, το σατιρικό βιντεάκι για έναν νεαρό που (θαύμα,
θαύμα!) βρίσκει δουλειά σε μια τετραμελή οικογένεια ανέργων στην
Ισπανία, το οποίο έκανε θραύση όλο το καλοκαίρι…
Δείτε το tweet του Νάνο
Nano González
@NanoGM21
Follow
Algo asi hay q hcer los españoles,com
stan haciendo los ucranianos y thailandiandeses,echarse a la calle y
plantar cara a este puto gobierno
Πηγή: gazzetta.gr
